YAZARDAN
06.00
1.683 beğenme
Dboy93 Lost my way
TaeTae95 adlıkişi bu gönderiyi beğendi
Taehyung çalan alarm ile tekrar gözlerini açtı şafak vaktiydi ve alarm çalıyordu...Evet tabi o manyak yine gönderi paylaşmıştı ve tabi Taehyung telefonu eline aldığı gibi uygulamaya girip gönderiyi beğenmişti.
Ilkkez...ilkkez Dboy93 gönderisinin altına bir şey yazmıştı. Bu Taehyung'un ilgisini çok çekmişti. Ne yazmıştı altına, yolunu kaybetmiş. Bu saatte tek başına dışarda ve yolunu mu kaybetmişti?
Taehyung onun adına çok üzülmüştü çünkü attığı fotoğraftaki yer biliyordu o yol çok tekin bir yer değildi ve buralara çok uzaktı. Eğer bu kişi bizim okuldaysa ve bu civarlarda yaşıyorsa gittiği yer çok uzaktı. Oraya tek başına gidemezdi. Oraya nasıl gitmişti ki ve tek başına yolunu kaybetmişti. Taehyung tanrıya onun adına dua ediyordu eve sağ salim ulaşabilmesi için.
Hiç ismini bile bilmediği bir yabancı için dua edip bu kadar üzülmesi hiç onluk hareketler değildi. Ama Taehyung elinde olmadan üzülüyordu onun için belki öylesine yazmıştı o yazıyı olabilirdi ya da öyle olmasını istiyordu emin değildi.
Taehyung'un uykusu kaçmıştı daha fazla yatakta duramayıp kalmıştı perdeyi aralamıştı, güneş daha yeni yeni kendini belli ediyordu. Taehyung vaktini ezber yapmakla geçirmeyi planlıyordu ne de olsa katılması gereken bir gösteri yaklaşıyordu. Taehyung dün rol arkadaşı Yoongi'yi aramıştı okulda ama yoktu. Sınıfına gitmişti sormuştu sınıftakiler bugün gelmediğini söylemişlerdi.
Artık bugün rolleri ezberleyip yanına gitmeyi düşünüyordu ama bir anda yapmadığı ödevleri aklına gelince replik kağıdını bırakıp ödevlerini yapmaya koyuldu. Bitirdiğinde erkenden hazırlandı ve evden çıktı. Aylak aylak gezip öyle okula geç varmıştı tekrar. Hemen sınıfa geçip derse gitmişti.
Ders bitmişti Taehyung tüm ders boyunca bu yıl da drama dersinde kalırsa Bay Han ona asla acımayacaktı. Tek kurtuluşu bu gösteri idi. Taehyung hemen 11-B nin sınıfının kapısına gelip "Min Yoongi hanginiz?"
Dedi. Arka sıradan kül rengi gri saçlı bir genç "Benim, ne var?" Diye sordu.
Taehyung hemen gencin yanına gidip "Partnerim senmışsin seni arıyordum, çalışmamız gerek" dedi. Yoongi ayağa kalkıp "Iyi umarım replikleri bunca zaman ezberlemişsindir çünkü sadece hareketleri ve mimikleri çalışırız" deyince Taehyung şoka uğramıştı ne yani o replikleri ezberlemiş ve onun da ezberlemesini mi beklemişti. Sıçmıştı çok fena sıçmıştı çünkü o bu sabah replikleri ezberlemek yerine ödevini yapmıştı.
"Bu sabah ezberleyecek-" sözünü kesen Yoongi'nin "Ne yani ezberlemeyip mi geldin yoksa. Git ezberle öyle gel seninle uğraşamam" demişti. Taehyung daha fazla dayanamayıp "Ne bu artist tavırlar ezberler gelirim fazla uzatma" deyip gidecekken arkasından bir ses "O 5 sayfayı yarına kadar mı ezberleyeceksin gör de inanma" Demişti sırıtarak resmen meydan okuyordu Min Yoongi. Taehyung arkasını dönüp "Yarın saat 2'de tiyatro salonunda" deyip orayı terk etmişti.
Taehyung nadiren sinirlenen her şeyi çok takmayan biriydi ama bu Yoongi denen çocuk onu çok sinirlendirmisti resmen onunla dalga geçmişti ama Taehyung ona haddini bildirecekti replikleri ezberleyip öyle gidecek ve çok iyi oynayacaktı. Bunları düşünürken kantine varmıştı bile.
Aynı grup yine formunda aynı masada oturmuşlardı. Ben de yanlarına oturdum. Jimin herzamanki gibi telefonu ile uğraşıyor, Namjoom ile Seokjin bir konu hakkında tartışıyor, Hoseok ise o herzamanki gibi onları dinleyip mantıklı bir bir açıklamasını yapıyor ama asla siklemiyorlardı. "Ooo yolu buldun sonunda Taehyung bey" diyen Namjoon'du.
"Napayım işte partnerimi buldum konuştum sinirlerimi bozdu siz napıyorsunuz?"
"Ben bıktım artık bunların sacma şeylere tartışmasına" diye cevap verdi Hoseok. Jimin ise hiç oralı olmadı.
"Sensin saçma amk tartıştığımız konu çok mantıklı" dedi Seokjin "Yine neye tartışıyorlar" dedi bezgince "Bay Jung mu yoksa Bay Sung mu üstte diye tartışıyorlar" dedi Hoseok. Taehyung şaşırmıştı ama olaya dahil olmak istemiyordu ve Jimin'e dönerek "Naber lan bi selam vermek de mi yok artık"
"Selam Tae"
"Cidden mi bu kadar mı"
"Napim lan kalkıp saygı duruşuna geçip mı selam vereyim"
"En azından söylerken bana bakabilirdin. Ne var telefonda lan benden daha mı önemli"
"Derdin ne Tae"
"Jimin-shiiii moralim bozuk bana ilgi göstermen gerekirdi"
"Iyi kalk bahçeye çıkalım ben de sıkıldım ztn"
"Gençler biz kalkıyoruz size iyi alt-üst kavgalar" deyip Hoseok'a göz kırpıp kalktılar.
Taehyung ve Jimin bahçeye doğru adımlarken boş bir bank bulup oturdular ve gelen gideni izliyorlardı. Konuşmuyorlardı sadece izliyorlardı.
Sessizliği bozan Tae olmuştu:
"Bana anlatman gereken bir şey yok mu Jimin"
"Ne gibi"
"Bu kadar durgun olmana sebep olan şey, sen bu kadar durgun olmazdın. Ne oldu Jimin"
"Bir şey yok sadece ne bileyim öyle işte"
Taehyung biliyordu bir şeyler vardı ve Jimin saklıyordu ama diretmezdi yoksa Jimin asla anlatmazdı kendisinin anlatmasını beklerdi herzamanki gibi.
"Sıkıntı yok kendin gelip anlatana kadar bekleriz"
"Aferin lan anlamışsın"
"Aferin ne lan evcil hayvanın mıyım ben amk"
"Olmak istemez miydin :)"
"Siktir git"
Zil çalmıştı ara bitmişti herkes dersine geri dönmüştü. Okuldan sonra Taehyung eve geçmişti ve repliğini eline alıp ezber yapmaya girişmişti. Yarın o Yoongi denen pice gününü gösterirdi. O kimdi ki beni aşağılayabiliyordu. Ben de Kim Taehyung isem bunu onun yanına bırakmazdım.
Jimin
Her zorluğun, her güçlüğün arkasından mutlaka iyi günlerin gelir fakat bunun içinn sabretmek gerekir.
İnsan hayatı boyunca bir çok zorlukla karşılaşır. Kimi zaman bu zorlukları çok rahat atlatırken kimi zaman ise bu zorlukları bir türlü atlatamaz. Ama Jimin kararlıydı ne pahasına olursa olsun atlatacaktı sadece biraz zamana ihtiyacı vardı.
Jimin bunları düşünerek yoluna devam ederken karşısına yine aynı tanıdık yüzler çıkmıştı.
"Kararını verdin mi?"
"Evet" Jimin evet derken hiç tereddüt etmemişti artık kaybedecek hiç bir şeyi yoktu.
"Bizimle berabersin o zaman?" Diye sordu adam.
"Hayır, kabul etmiyorum o patronunuza da söyleyin artık yokum"
Deyip çekip gidecekken adamlar genci kolundan tuttukları gibi yumruklarını konuşturmaya başlamışlardı. Jimin karşı atağa geçerek onları bir güzel benzetiyordu ta ki iki bacak arasına sert bir tekme yiyene kadar. Olan o zaman oldu işte Jimin iki büklüm yere yapıştı.
Adamlar gence acımadı orada ona tekme ve yumruklarını geçirirken hiç acımamışlardı. Jimin artık dayanamıyordu hali kalmamıştı. O daracık sokakta gecenin karanlığında o tekmelerin altında can verecek reddeye gelmişti.
"Eğer fikrini değiştirmek istersen yeri biliyorsun" deyip sırıttı adam ve Jimin'i orada kanlar içinde bırakıp gitmişlerdi.
Jimin kararlıydı oraya, onların arasına bir daha asla gitmeyecti. Ne pahasına olursa olsun tekrar eski günlere dönmek istemiyordu. Jimin bunları düşünürken bir anda mahallenin o dar girişinde bir karartı belirdi. Jimin ne yapacağını bilemedi seslenmeli miydi ama seslenecek hali yoktu. O adamalar Jimin'i o gece o ara sokakta çok fena benzetmişlerdi. Jimin'in bilinci artık kapanmaya yüz tutmuştu.
Ve Jimin acılar ve kanlar içinde bilinci kapanıp bayılmıştı.
Sokağın başındaki genç o ara sokakta yerde yatan bedeni fark ettiği gibi çok korkmuştu. O sokağa girip ona yardım etmeli miydi? Çok istiyordu ona yardım etmek ama çok korkuyordu genç. Korkusuna yenik düşmedi o sokağa girdi ve yerde yatan gence ilerledi. Ilerledikce kan kokusu burununa doluyordu.
Yerde iki büklüm olmuş şekilde yatıyordu, yüzü kanlar içindeydi kısa bedenin. Yaralı gencin yüzüne yaklaştı ve sordu
"Iyi misin?"
Sizce sokak başındaki o genç kimdi????
Artık yavaş yavaş daha uzun yazmaya başladım. Böyle nasıl iyi mi???
Kopukluk yoktur umarım. Neyse umarım beğenirsiniz. Beğenirseniz arkadaşlarınıza tavsiye edebilirsiniz. Okunmasını istiyorum. 💜💜💎
TaeGi ile kalın 💜💜💎