Mady pov:
Gusto ko pa sanang makipagmatigasan pero mahal ko ang trabahong to.....
Sana lang mali ang iniisip ko, sana lang talaga....
"Sige lumabas ka at wag ka ng babalik pa" para akong binuhusan ng malamig na tubig. Mali to, kailangan may gawin ako. Dito nakasalalay ang lahat.
"Ay naku naman sir, dika naman mabiro" ngingiti ngiti kong sabi saka pabalik na lumapit sa table niya. Nakakunot noo lang ito, tila binabasa kong ano nasa isip ko.
"Diko naman po sinabing ayaw ko sir, palabiro lang po talaga ako....Minsan hehe!" pagdadahilan ko saka pilit na ngumingiti "Really?" di kumbinsadong tanong nito while cross his arms at humarap sakin habang nakatayo pa din.
"Then prove it to me like u are good to make a joke. Make me laugh with your stupid and nonsense jokes" seryosong sabi nito. "Sir talaga di mabiro, whoaa... Alam mo kasi sir ganito yan, minsan sa buhay natin kailangan nating magbiro!" panimula ko.
"Hindi naman po lahat ng bagay dapat seryosohin mo. Kailangan mong..." "Kailangan mong? Haha at sayo pa talaga ng galing yan? Look who's talking a robocap with hell who ? Sino niluluko mo hu?" sarkastikong sabat nito with matching taray pa.
Hanep! Mas marunong pa siyang tumaray kaysa sakin. At ang pangit ng tawag niya sakin ha' robocap? Da'ah ! Grabeh siya...
"Sir, i'm just kidding... You know!" dugtong ko pa saka ako nag peace sign. Umayos ito ng pagtayo saka nilagay ang dalawang kamay sa bulsa ng slax niya.
"Well, to tell u frankly, your not funny. So, don't playing dumb to me. Nakakabubo ka!" supladong turan nito, saka bumalik sa pag upo sa swivel chair niya.
"Sus, di naman mabiro to. Pag siya naman kahit corny gusto tatawanan namin!" bulong ko sa hangin "Well you pleased, stop whispering. Nakakabadtrip kana ahh!" gigil na saway nito.
Humarap ako dito saka nag peace sign ulit habang pilit na nginingitian ito. "Ms. Santiago, stop acting like u really like my offer. Halata namang ayaw mo ee! I asking u a favor, pero tinatanggihan mo naman!" sermon nito.
"Di naman ako tumatanggi ah!" "SHUT UP!" napapitlag ako ng umalingawngaw ang boses nito sa loob ng opisina.
Grabeh naman kasi kong makasigaw, 'kala mo nasa ibang planeta !
"Sa buong buhay ko, i never ask someone para sundin at pagbigyan lang ako. Pero ikaw ? Damn it... I hate fucking deal with a stupid like you!" gigil na sabi nito habang dinuduro duro pa ako.
Palakad lakad ito na parang di mapakali habang paulit ulit akong senesermunan. Ano bang problema niya? Kong ayw ko bakit di nalang iba?
Napaka simple lang, pinapahirapan pa sarili kundi ba naman engot. Bagay sa kanya ang salitang TANGA... di sakin, bubo pala to.
Ang slow lang!
"In my whole life, i never asks...." paulit ulit ? Unli ? Sasabat na sana ako ng biglang......
"GET OUT!" naalarma ako bigla sa narinig, bigla nalang akong nanlumo. I actually busy with my thoughts kaya diko na pinapakinggan ang sinabi nito all i know is, ginagaya ko ang bibig ng pagsasalita nito.
.
Baka napansin niya yon? Naku naman, ano ba gagawin ko?
"I said get out!" pabulyaw na sabi nito habang tinuturo ang pintuan. Diko alam ang gagawin, basta nalang ako lumapit kay sir saka ako lumuhod sa harapan niya.
Kusang dumaloy ang mga luha sa mata ko, ngayon ko lang ulit naramdaman ang rejection sa haba ng panahon, ngayon pa ng mas kailangan ko ang trabahong to?
Kusa akong napaluhod parang nanlumo ako bigla. If its the only ways i can do para lang di matanggalan ng trabaho? So be it! Wala namang mawawala sakin kong babaan ko ang pride ko.
Alam kong nagulat ito sa ginawa ko maging ako man din, ngayon ko lang ginawa to sa buong buhay ko ang babaan ang pride.
.
Pride nalang kasi ang meron ako, pero kong kinakailangan babaan ko yon gagawin ko alang alang sa trabahong to.
"What are u doing?" takang tanong niya. Nakaluhod parin ako habang nakayuko sa may paanan niya. "Ms. Santiago, anong drama yan ha?" takang tanong niya nung mapansin ang pag hikbi ko.
"S-sir..." "If u think madadaan mo ako sa kadramahan mo? Nagkakamali ka!" supladong sabi nito. "S-sir, gusto ko lang pong mag sorry kong sinagot sagot pa kita. Pasensya na po sir!" paghingi ko ng tawad habang patuloy parin ang paghikbi.
Nakayuko pa din ako ayokong tumingala, baka matawa lang siya sa hitsura ko. Alam ko ugali ng boss ko wala siyang ibang gagawin kundi ang pagtripan ako.
Kaya kong kinakailangan sakyan ko trip niya gagawin ko kahit puppet pa tingin niya sakin . Okay lang basta wag lang akong mawalan ng trabaho.
"Sorry kong yong pag sagot sagot ko ang ikinasama ng loob mo. I didn't mean it sir. Sorry po talaga!" patuloy ang paghikbi ko.
"Stop acting like......never mind, nakapag disisyon na talaga ako! So, get out...."
Napaangat ako bigla ng tingin, nakita ko ang kakaibang reaction sa mukha ni sir.
Alam kong nagbibiro lang siya, alam kong di pa ito ang huli. Di pa ngayon ang huling araw ko. At higit sa lahat hindi ako mawawalan ng trabaho.
Ano bang dapat kong gawin? Anong mali sa sinabi ko na ikinagalit niya para tanggalin ako?