Chapter 8:Curiousity

111 2 0
                                    

Mady pov:

"Ang O.A. hu? Kakahiya ka talaga mussittt kaaaa....!" pasigaw na sabi ko naman kay cicil. Alam ko namang supportive siya but to act that way? Like she was in the middle of car accident? That is too much!

Arrrrrghgggh....

Ako nga ee kalmado lang na muntik ng matsugi, tapos siya? Hmp, never mind na nga lang...

Nilibot niya ang paligid, lahat ata ng attention nakuha namin "Ah..hmm.. Sorry guys!" nag peace sign na may kasamang ngiti kahit halata namang alangan, yong mga hitsura naman kasama namin sa office na mukhang naeereta na sa ingay naming dalawa.

"Kasi naman besh ang tanga tanga mo naman kasi." dina ako nakapagpigil kaya naman binatukan ko na ito. Tanga pala hu' gulat na gulat ito sa ginawa ko "Array bakit ba?" angal niya "Makatanga wagas, alam mo ba lahat ng nangyari?" eretang sabi ko.

Umiling naman si cicil "Yon naman pala ee, nasa gilid na nga ako nun. Yong iresponsableng dryber ang sisihin mo huwag ako" pabulyaw na sabi ko saka ko tinanggal ang neirdy glass saka binasa gamit ang laway.

Pinupunasan ko yon gamit ang dulo ng manggas ng damit ko i saw cicil direng dire sa nakikita. Sorry ganito na ako kumilos ngayon, binago na ata talaga ako ng panahon.

"Anong tinitingin tingin mo diyan? Kasalanan ko pa ganun? Eh nasa gilid na nga ako diba?" "Sabi ko nga." pag sang ayon niya nalang.

"So ano beshy may masakit ba sayo? Dika naman mukhang nabalian? Mukhang wala ka ring galos." while she started checking my body as if naman she cares me a lot.

"Besh.. I know what's on your mind your thinking na O.A. ako but i'm so worried talaga like you said muntikan ka ng mamatay" "Ano?" umuusok ang ilong ko sa narinig.

"Ayy, este masagasaan pala, i'm just you know curious and worried. Dinala ka ba nun sa hospital?" kumunot naman ang noo ko habang nakapamewang naman ito sakin.

"Sounds you look worried and concern?" tumango ito "Da'ah! Wala sa hitsura mo!" "MADY LEAN SANTIAGO TELL ME THE THRUTH!" para namang hihimatayin ako sa lakas ng boses ni cicil.

"Hui ano ba, minimize your voice" sita ni ereka "Ano namang paki ko sayo" mataray na sabat ni cicil saka ulit binaling sakin pero umiling naman ako ng paulit ulit.

"Ano?" palakad lakad ito na parang di mapakali "Minimize your voice please?" sita ni jeneva "Oo nga, parang kayo lang ang tao ah!" sabat naman ni miranda.

Humarap si cicil sa mga ka workmate namin na nakataas ang kilay at nakapamewang pa pero tinapatan naman siya ni ereka tumayo din ito tsaka humarap kay cicil.

"Dapat kasi di kayo sumisigaw umasta ka kala mo kayo lang ang tao shocks mahiya ka rin pag may time" maangas na sabat ni ereka.

"Kong ayaw mo ng maingay sa bundok ka tumira kupal nito!" pakikipagbangayan naman ni cicil "Sus, O.A. mo para minimize lang!" erap naman ni ereka.

"Isa pang minimize diyan, ng ma minimize ko yang pagmumukha mo!" naalerto naman ang mga kasamahan namin.

May nagkunwaring naglalagay ng lipstick, may ilang nagkukunwaring magsusulat, at madami pang iba. In short nagkanda gaga ang ilan para mag busy bisihan lang.

Nilapitan ko naman ito wala akong ibang masabi kundi...

Wow! Ang astig ng beshy ko ngayon. Haha ngayon ko lang kasi nakitang nakipag bangayan pa sa iba. Siguro nga nag aalala nga siya sa nangyari sakin kanina.

I'm happy at they same time make me feel well and complete to have here is more than anything else....

Napapangiti ako habang nilalapitan ito, mukhang bad mood narin, parang gusto ng manapak anytime. What a supportive beshy's hahha.

Gusto ko nalang matawa sa naging reaksyon niya. Kaluka.




GIRL BEHIND THE MASKDove le storie prendono vita. Scoprilo ora