"Oyy okay ka lang? Tulala ka dyan." tawag pansin sa akin ni Cassandra.
"Tsk. Namimiss mo nuh?" pasunod na sabi ni Ayesha.
It's been a week mula nang magkalayo kami ni Xenoah at hanggang ngayon ay hindi ko parin makasanayan na wala siya. Nang mabalitaan nila ang paglipat ko pansamantala ay agad silang naglaan ng araw para puntahan kami ni Rafael.
Nasa kusina kami habang sa kama naman naroon ang mga bata at busy sa panunuod ng cartoons.
I took a deep breath and drink my shot. Yeah, I'm drinking a whiskey in the middle of the day habang sila naman ay juice ang iniinom.
Cassandra already told us that she's pregnant also. Bagay na talagang alam ko na base palang sa pagiging clingy niya sakin nung nakaraan.
"I don't know if I'm okay or not" usal ko saka sila tiningnan dalawa.
Sabay silang napangiwi at pinasadahan ng tingin ang mukha ko.
"Ghorl kulang nalang ang word na depress sa itsursa mo" Ayesha stated.
"Bakit ba kasi umalis alis ka pa dun hindi mo naman pala kaya na malayo sa kanya." pangaral naman ni Cassandra.
I rolled my eyes and poured another shot.
"I already told you the reason. I need to protect his name. Ito lang ang kaya kong gawin para sa kanya." I explained.
They both sighed and looked at each other.
"Why don't you go back Azaia? Tingin mo ba ay hindi kayang gawan ng paraan ni Xenoah kung sakali man na maipit siya?" Ayesha uttered while seriously looking at me.
Hindi naman ako nakasagot doon.
"You already knew what happened to both of us Azaia. Nagkulang kami sa tiwala sa mga partner namin dahilan para magkawatak-watak kami sa loob ng apat na taon." Cassandra stated, proving a point.
Napayuko naman ako at napatingin sa hawak kong shotglass.
"Did I made the wrong decision?" mahinang sambit ko saka sila tiningnan.
Tipid silang ngumiti sa akin at sabay na umiling.
"Hindi mali ang ginawa mo Azaia. Alam namin ang intensyon mo at walang masama doon. Ngunit bakit mo kailangang pahirapan ang sarili mo kung pwede namang magkasama niyong harapin ang lahat ng darating na pagsubok?" Ayesha mumbled as she hold my hand.
Kinuha naman ni Cassanda ang hawak kong shot glass at itinabi sa gilid ng mesa.
"Isn't it easier to fight together than facing this alone?" Cassandra uttered.
"Should I go back now?" I asked.
Nagkatinginan naman muna sila bago tumango sa akin.
"Kailangan mo na talagang bumalik dahil baka mamatay kana sa kalungkutan dito. Syst you really look like a mess." nakangiwing ani ni Cassandra at mahinang natawa.
"Daig mo pa broken hearted. Nako Azaia, naistress pati beauty ko sayo." panggagatong ni Ayesha.
Sabay-sabay nalang kaming natawa.
"Salamat" tipid ngunit puno ng emosyon kong sabi sa kanila.
Ngumiti naman sila sa akin.
"We're just returning the favor Azaia. Nandoon ka rin nung mga panahon na wala kaming masandigan." ani ni Ayesha saka sumandal sa kanyang upuan.
"Well I think that's what's friends are for." kibit-balikat na tugon ni Cassandra.
Muli pa kaming nag-usap sa iba pang bagay. Napag-alaman ko rin na kaya nila hindi kasama ang kanilang mga asawa ay dahil pinuntahan nila si Xenoah upang alamin kung buhay pa ito. Natawa nalang ako dahil sa mga kalokohan nilang lahat.
"Cheers" Cassandra uttered as she raised her juice.
Ganun rin naman ang ginawa namin ni Ayesha. Pinaltan ko narin ng juice ang iniinom ko dahil balak ko na ngayong araw narin mismo bumalik sa bahay ni Xenoah.
"Cheers to the dicks we can't have right now" Ayesha mumbled as our glass clicks.
"Ayesha!" sabay na suway namin ni Cassandra.
Tatawa-tawa naman ang hitad sa aming dalawa.
"Pussies" she commented while still laughing at our reaction.
"Yang bibig mo talaga. Oh my ghosh." maktol ni Cassandra.
Natawa nalang din ako.
"Naghahoneymoon pa sana kami ngayon tsk. Pang-abala kasi ang isang ito." galaw ni Ayesha sabay turo sa akin.
"As if hindi niyo gagawin iyon mamayang gabi" I said while rolling my eyes.
Tumawa naman sila pareho at napailing.
"Well, mukhang araw-araw bibinyagan ni Andrei ang kama sa bago naming bahay." nakangiwi man ng sabihin iyon ni Cassandra ay mababakas sa tono niya ang kasiyahan dahil roon.
"Mga adik" I mumbled.
Pareho nila akong siniringan bago inirapan.
"RIP sa kipay mo kapag nakabalik kana sa bahay ni Xenoah." sambit ni Ayesha na ikinapang-init ng todo ng aking mukha.
Malakas naman na tumawa si Cassandra habang nakatitig sa akin.
"Oh someone's imagining it right now." she mumbled and Ayesha's laughed with her.
"Tangina niyo" I cursed and shake my head with a hidden smile on my lips.
Tulad ng plano ay agad kong inayos ang gamit namin ni Rafael nang makaalis ang aking mga kaibigan.
"Mommy are we going home?" Rafael asked while sitting on the bed, katabi niya si Serefina na tutok rin sa ginagawa kong pagpapatas ng damit.
"Yes baby" nakangiti kong sagot sa anak ko.
Kita ko ang pagningning ng mata niya sa kasiyahan.
"Will Daddy pick up us Mom?" excited na tanong niya marahil ay dahil sa pagkamiss kay Xenoah.
Sa loob ng isang linggo ay pansin ko rin ang pagkatamlay ni Rafael. Nawawala lang iyon sa tuwing nakakausap niya sa telepono si Xenoah. Hindi magawang dumalaw sa amin ni Xenoah mula nang lumipat kami dahil tulad ng payo ko ay bumalik muli siya sa trabaho at sinimulang tutukan ang proseso ng annulment namin ni Bjorn pati narin ang ibang minor cases na nasa kanya.
"Hindi anak. Balak ko kasing isurprise ang Daddy mo. Isn't it a good idea?" tanong ko kay Rafael saka lumapit at hinaplos ang munti niyang mukha.
Mabilis naman siyang tumango at ngumiti sa akin.
"Daddy will surely love our surprise Mommy" Rafael stated.
Natawa nalang ako at tumango bago isinara ang bagahe. Kakaunti lang naman ang mga gamit namin kaya hindi ako nahirapang ayusin ito.
"Lets go" yaya ko sa anak ko at saka ibinaba ang maleta upang hilahin.
Mabilis niya namang binuhat si Serefina at bumaba mula sa kama.
"Daddy here we come" excited na sabi ni Rafael.
Napangiti nalang ako kasabay ng aking pag-iling dahil nanguna pa ito sa akin ng paglalakad.
Mukhang hindi lang si Xenoah ang naattached ng todo kay Rafael, mukhang ganun din ang anak ko sa kanya.
Magdidilim na nang makarating kami sa bahay. Hapon narin kasi nang umalis kami mula sa condo niya. Naraanan pa namin sa labas ng gate ang ibang paparazzi na walang sawang nag-aantay kahit pa wlang kasiguraduhan kung may makukuha silang balita mula sa amin. Mabuti nalang at nagawa kong itago ang aking sarili pati narin ang aking anak sa sasakyan ni Manong driver pagdaan namin kanila.
Walang tao nang makapasok kami. Marahil ay nasa trabaho pa si Xenoah kaya naman tahimik na pamamahay ang bumungad sa amin.
Umakyat kami ni Rafael sa silid na tinitigilan naming dalawa. Muli kong iniayos sa dating patas ang mga gamit namin habang naglaro namang muli si Rafael at Serefina.
Minsan pa akong napailing habang pinagmamasdan sila bago napangiwi dahil sa minsang pagtawag ni Rafael ng kapatid kay Serefina.
Kung anu-anong ipinapasok na ideya ng Xenoah na iyon sa anak ko.
Excited akong nagluto ng hapunan para sa aming lahat pagkatapos ay saka ako naligo at nag-ayos ng sarili. Bagay na ngayon ko lang muli ginawa.
"Mommy anong oras po ba uuwi si Daddy?" tanong ni Rafael sa akin habang pinagmamasdan akong magsuklay sa salamin.
I looked at the wall clock at doon ko lang napansin na ala shete na pala ng gabi.
Muli kong tiningnan si Rafael, bakas ng kaantukan sa mukha nito ngunit pilit niyang nilalabanan. Nakaramdam naman ako ng awa sa anak ko kaya tumayo ako at lumapit sa kanya.
"Nasa work pa si Daddy anak. Halika at papakainin muna kita" I uttered and gave my hand at him.
Ipinatong niya naman ang kanyang kamay at sumabay sa aking paglalakad.
Bumaba kami at nagtungo sa kusina pagkatapos ay sinubuan ko siya ng pagkain. Tapos na sa pagkain si Rafael at nakatulugan narin ang pag-aantay sa sofa ngunit wala paring Xenoah na dumadating. Bagay na ipinagtataka ko.
Gustuhin ko mang tawagan siya ay pilit ko iyong pinigilan upang hindi masira ang plano kong surpresa sa kanya.
Meow.
Huni ni Serefina kaya napatingin ako sa kanya. Tiningala niya ako mula sa aking paa saka kumuskos dito.
Napangiti nalang ako at yumuko upang kuhanin siya.
"Inaantay mo rin ba siya?" pagkausap ko saka ito hinaplos.
Meow. Tugon niya.
Mahina nalang akong napatawa sa aking kabaliwan. Mukhang pati lengwahe ng pusa ay naiintindihan ko ngayon.
"Bakit kaya wala parin ang isang iyon?" bulong ko saka tumingin sa pintuan.
Napanguso nalang ako at sumandal sa sofa. Ibinaba ko si Serefina sa aking kandungan, agad naman itong umayos sa pagkakahiga at unti-unting ipinikit ang kanyang mata.
Mukhang sumuko narin ang kuting sa pag-aantay.
I let out a deep sigh at kinuha ang aking cellphone upang abalahin ang aking sarili sa paglalaro. Hindi na ako muling nagbukas o nagcheck sa socia media dahil ayoko ng pahirapan pa ang aking sarili sa mga nababasa. Tama sina Cassandra, ano man ang mangyari gagaan ang pagsubok kung sabay naming haharapin.
It's been my third game on a car racing app when I heard the door opened.
Mabilis kong ibinaba ang aking cellphone at marahang inialis sa akin ang pusa bago nakangiting tumayo upang batiin si Xenoah.
"Surp--"
"Thankyou Xenoah for letting me gatecrash tonight"
Napatigil ako sa pagsasalita at napawi ang aking ngiti nang hindi lang siya ang pumasok ng bahay. May babae itong kasama at mukhang malapit sila sa isa't isa base sa palitan nila ng ngiti.
Gatecrash?
Ibig sabihin ay dito niya patutulugin ang babaeng kasama niya.
Bahagyang nanlamig ang katawan ko kasabay ng paninikip ng aking dibdib.
Kita ko ang bahagyang pag-awang ng labi ni Xenoah at unti-unting panlalaki ng kanyang mata nang makita ako.
"Baby" he uttered.
Walang emosyon ko naman siyang tiningnan at mapait na ngumiti.
"Welcome home" simpleng usal ko at saka lumapit kay Rafael upang buhatin sana at iakyat sa kwarto.
Rinig ko ang mabilis niyang yabag papunta sa pwesto ko.
"Baby" pagtawag niyang muli kasabay ng maingat niyang paghawak sa braso ko at saka ako iniharap sa kanya.
Wala pa man ay naiiyak na ako. He hold my face gently as he softly stare in my eyes.
"It's not what you think baby" mahinahon niyang usal.
"Iaakyat ko na si Rafael sa kwarto." sambit ko at saka kumawala sa kanya.
Mabilis kong kinarga si Rafael at dali-daling naglakad palayo.
Nadaanan ko pa ang babaeng kasama niya na mariing nakatingin sa akin na animo'y pinag-aaralan ang galaw ko.
"Azaia baby" paghabol na tawag sa akin ni Xenoah kasabay ng pakinig kong paglalakad niya.
"Let her Xenoah. Masyado namang mababaw ang babaeng pinili mo. Ni hindi ka man lang magawang tanungin muna bago mag-inakto ng ganyan." pakinig kong sambit ng babae sa kalagitnaan ng paglalakad ko paitaas. Natigilan ako at mapait na ngumiti bagamat hindi parin sila nililingon.
"Vekka!" Xenoah called her name with warning in his tone.
Bakas sa boses niya na hindi nagustuhan ang anumang sinabi ng babae.
Nanghihina ko namang ipinagpatuloy ang paglalakad ko paakyat.
"What? Totoo naman ah?" pakinig kong pagsagot sa kanya ng babae.
Yeah right. Ang mababaw ko nga siguro.
I was about to open the door when I heard Xenoah speak again.
"Don't speak ill at her Vekka. You don't know what hell she's been through." Xenoah uttered, I can felt the coldness dripping in his voice.
I took a deep breath bago pinihit ang segundura ng pintuan at pumasok. Narinig ko pang nag-usap silang dalawa ngunit hindi ko na pinakinggan pa bagkus ay isinara ko nalang ang pinto.
Maingat kong inilapag si Rafael sa kama at hinaplos ang kanyang mukha.
"Good thing you're asleep anak" I whispered and kissed his forehead.
Sana ay natulog nalang rin ako kaysa nag-antay..
I mentally said as my tears began to flow.