First Day in Siargao
Nang maihatid na kami ni kuya Eman sa airport ay patuloy ko pa ring hindi pinapansin si Aldrich at kahit isang sulyap ay hindi ko ginawa. Alam kong labis na siyang naiinis pero alam ko ring hindi niya ako matitiis.
"Salamat po kuya Eman sa paghatid sa amin, mag iingat po kayo pa uwi." nakangiti kong sambit nang maibaba na lahat ng mga gamit namin.
"Kayo rin Iha, mag iingat kayo ni Sir Aldrich. Magkikita na lang tayo sa pagbalik ninyo," tugon nito atsaka tumango kay Aldrich bago pumasok sa loob ng kotse at nagmaneho na paalis.
"Do I look ugly? Why can't you look at me?" rinig kong sambit niya nang papasok na kami sa loob ng airport.
"What do you think?" walang emosyon kong tugon na hindi lumilingon sa kaniya.
"I think I'm ugly because you're starting to avoid at me. Nah!" he mumbled. This time ay hindi na ako nakapag pigil na lingonin siya.
"What? Hindi 'no! Ikaw kaya 'tong nauna kanina. Natiis mo akong hindi lingonin kaya gumanti lang ako." sumbat ko sa kaniya at siya na naman itong nagpipigil ng tawa. Iniisip niya siguro na napaka childish ko.
"I'm more than inlove with you the way you act like this. I remember our old times before. I wish that you can remember those happy times in our childhood days." he exclaimed. Dahil sa sinabi niya ay bumalik tuloy 'yung kagustohan kong maibalik ang alaalang nawala sa isip ko.
Napansin niyang naging malungkot ang itsura ko kaya nagmamadali siyang yakapin ako at humingi ng tawad.
"I'm sorry.. I didn't said those to make you sad but I guess, I failed. Don't worry, i'll help you to remember." he uttered. Humarap agad siya sa'kin nang matapos niya akong yakapin at hinalikan ako sa noo.
"You don't have to say sorry. Hindi ko lang talaga maiwasang malungkot kapag iniisip ko 'yung tungkol sa mga alaalang nawala." I said, "Tayo na, baka hindi na tayo maka abot sa flight natin." nakangiti kong puna. Hindi na dapat ako malulungkot kasi kailangan kong e enjoy 'yung outing namin sa Siargao.
Sabay kaming naglakad sa loob ng airport at tulad ng dati ay tinulongan niya rin akong ilagay ang mga gamit ko sa check point.
Napangiti ako ng palihim habang tinitignan siyang inaayos ang mga gamit namin. Sa bawat galaw ng mga kamay at katawan niya ay parang tumitigil 'yung oras. Hindi man niya kasing galang ang papa ko, hindi man niya kasing bait si Ben at hindi man niya kasing buti ang papa niya ay meron naman siyang katangian na hindi mapapantayan ng iba. Iyon ay ang sa kabila ng pagiging rude at bad boy niyang dating ay marunong siyang makontento at magmamahal ng isa lang.
A real man can't be stolen.
Anyone of them can be loyal but not everyone can be faithful.
Bumalik lang ako sa katinoan nang hawakan ako ni Aldrich sa balikat ko. Nilingon ko siya at nagtataka siyang nakatingin sa akin. Hindi ko naman kasi namalayan na kanina pa ako nakatulala.
"There's something wrong? Iniisip mo pa rin ba ang tungkol—"
"No, hindi iyon ang iniisip ko." I cut him off.
"Okay, lets go." aya niya sa'kin sabay hawak sa kamay ko. Sumunod naman ako sa kaniya at binitbit ko na rin ang mga gamit ko sa kabilang kamay. Isang maleta lang ang dala ko kasi konti lang naman ang dinala kong gamit. Dala ko rin ang mga swim suit na binili namin ni Aldrich sa Cebu.
It clost 2 hours and 40 minutes ang naging byahe namin bago kami makarating sa airport. Sayak (IAO) Airport which is 4.3 km away from Siargao.
Nakapag booking na si Aldrich sa isang resort na pupuntahan namin kaya maghihintay na lang kami ng susundo sa amin dito. Hindi ko akalain na naihanda niya na pala ang lahat kasi akala ko ako pa mag bobook tapos malalaman ko na lang kahapon na wala na pala akong dapat na aabalahin pa.
It's already 9pm in the evening. Inaantok na rin ako kaya habang nasa byahe kami ng sinasakyan namin ngayon ay nakapikit ang mga mata ko. Hindi naman malayo ang resort na pupuntahan namin pero nagawa ko pa ring umidlip. Naramdaman kong hinawakan ni Aldrich ang ulo ko at pinasandal sa balikat niya at pagkatapos 'non ay mahimbing na akong natutulog.
Kinabukasan ay nagising na lamang ako dahil sa sikat ng araw malapit sa bintana dito sa loob ng k-kwarto. Wait! Paano ako napunta dito? Hindi ko akalain na magigising na lang akong nasa loob na ng kwartong ito.
Bumangon ako para tignan ang buong paligid nang masilayan ko ang mukha ng taong nag mamay ari ng puso ko. Naka upo siya sa isang upuan habang nag aayos ng mga gamit niya. Napansin niyang gising na ako kaya lumingon siya sa kinaroroonan ko.
"Bakit hindi mo ako ginising ka gabi? Huwag mong sabihin na binuhat mo ako habang tulog patungo dito sa kwarto? Ang bigat ko pa naman," lumapit muna siya sa'kin at umupo sa tabi ko.
"Sinong nag sabing ako ang nagbuhat sayo?" seryoso nitong sagot kaya napanganga ako at gulat na tumingin sa kaniya.
"H-huwag mong sabihin pinabuhat mo ako sa iba? Hoy Aldrich! Ang sa—" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang yakapin niya ako bigla.
"Biro lang, syempre ako ang nag buhat sayo. Ayaw kong may ibang makakahawak sayo kaya bakit kita ipapabuhat sa iba?" sinampal ko siya sa kaniyang dibdib dahil sa ginawa niyang biro. Nakakainis kasi naisahan niya ako, hindi ko man lang naisip na nagbibiro lang siya.
"Sana ginising mo na lang ako, umidlip lang naman talaga ako sasakyan e." usal ko at inis siyang tinignan.
"Bakit ko 'yon gagawin? Mahimbing kang natutulog at ayaw kitang abalahin kaya naisip kong buhatin ka na lang. Ayaw mo 'non? May experience na ako sa pagbuhat sayo bago tayo ikasal pero tulog ka nga lang." natatawa nitong sambit. Bigla akong nakaramdam ng kilig nang banggitin niya ang salitang kasal. Ang sarap sa pakiramdam na ikaw ang gustong pakasalan ng taong gusto mo ring pakasalan.
"Pakakasalan mo ako?" malambing kong tanong. Matamis naman itong ngumiti sa akin at inayos ang mga buhok ko na nakakalat sa aking mukha.
"Oo naman, wala na akong ibang ihaharap sa altar kundi ikaw lang." he whispered. Namumula na naman ang mga pisnge ko dahil sa nararamdaman kong kilig.
"Oo na, sige na, tama na ang pagpapakilig sa akin baka hindi ko na kayanin. Maliligo muna ako pero teka muna, saan tayo kakain?" kuryos kong tanong. Tumayo na muna ako para kunin ang tuwalya sa maleta ko para makaligo na.
"May maghahatid sa atin ng pagkain kaya hintayin na lang muna natin." napatango ako sa kaniyang sagot.
"Okay, ligo muna ako." pag papaalam ko bago pumasok sa loob ng shower room.
I almost done taking a bath when our breakfast was already delivered in our room. 5 minutes ang lumipas bago ako lumabas at nakalimotan kong magdala ng susuotin ko kaya nakatapis lang ako ng tuwalya nang lumabas ako sa shower room.
Nagulat ng konti si Aldrich nang makita ako kasi ito ang unang beses nang makita niya akong nakabalot lang ng tuwalya sa katawan. Wala siyang imik habang nakatingin sa akin samantalang nagmamadali ako sa paghahanap ng susuotin ko.
"I forget my clothes to wear so please wait for a minute, magbibihis lang ako." sambit ko bago pumasok ulit sa loob ng shower room na dala ang susuotin kong damit at short.
Pagkatapos kong magbihis at magsuklay ng buhok ay lumabas na ako para makakain na kami ng breakfast. Sea foods ang nakahain sa mesa namin kaya nakakatakam tuloy kasi ilang linggo rin akong hindi nakakain nito.
"You like these foods? O may gusto ka pa?" umiling ako bilang tugon sa huli niyang tanong.
"Wala na akong ibang gusto kundi ikaw lang—I mean, sapat na sa akin ang mga nakahain dito, tulad mo, sapat ka na sa'kin." sagot ko sabay kindat sa kaniya. Ang saya naman ng umaga ko, puro pagmamahal 'yung nararamdaman ko.
"I love you," he whispered. Napa angat ako ng tingin nang marinig ko ang tatlong salitang binitawan niya. Mas naging malawak ang matamis kong ngiti.
"Mahal din kita," tugon ko. Hindi mawala wala ang ngiting nakabalot sa mga labi ko.
I love you always and in our life time Aldrich.
"Parang ayaw ko na tuloy kumain, busog na ako sa pagmamahal mo e," wika nito.
"Kumain na nga tayo baka kasi lalanggamin na itong mga pagkain natin," natatawa kong sambit sabay subo ng isang kutsarang kanin na may sabaw ng seashells.
Nagbihis ulit ako sa loob ng shower room pagkatapos naming kumain kasi kailangan kong suotin ang one piece na dala ko dahil malapit na kaming e tour ng mga mag totour sa amin ngayong araw.
First day Inland tour are in 8 places. Parang nakakapagod ito mamaya pag uwi namin, baka makatulog na naman ako agad at hindi na namamalayan ang nangyayari.
"Ready?" excited na tanong ni Aldrich sa'kin. I nodded at him and hold his hand tightly.
"I'm ready," I gulped.
Maglalakad na sana ako pero nagtataka ako nang mapansin kong nakatayo lang si Aldrich habang titig na titig sa akin.
"May problema ba? May nakalimotan ka?" nagtataka kong tanong pero hindi ko inaasahan ang magiging sagot niya.
"Your eyes are the sky, your lips are my sea and your body is the land where I want to live. Be with me forever," he uttered and slowly knelt his knees on the floor, "Will you be my girl?" he added.
May inilabas siyang isang malapad na box at nang buksan niya ito ay lumantad sa'kin ang isang kwintas na may nakaukit...
My love
I slowly read.
Is he courting me? Or asking me to be his official girlfriend?
O no, I'm not ready for this moment.
My heart beat was beating so fast.
—