Arrow
"Your Highness, there are the files you're asking for." Mabilis kong kinuha mula sa kamay ni Alicia ang mga papeles na kailangan ko.
Binuklat ko ito isa-isa para malaman kung ito nga ba ang mga hiningi ko.
"Ito na ba 'yon lahat?" malamig kong tanong.
She bowed her head as she nod.
"Now leave." I gestured her to leave my room, so that's what she did.
Agad ko namang binuklat ang mga papeles na binigay niya sa akin.
These are the documents inside my father's office. I really need Alicia's help dahil siya lang naman ang malayang makakapasok sa opisina ng tatay ko.
Hinawakan ko ang ibabang labi sa labis na pagtataka nang makita ang pangalan ng isang mataas na tao sa Korea.
My father set up an appointment with this woman?
Julie Ortega.
I knew her for so long dahil katulad namin ay may lahi rin siyang Filipino. And she's one of those women I wanted to kill.
Agad kong tinawagan ang number ni Alicia na naka-save sa telepono ko.
"Your High--"
"Gather all my men to get this Julie. Gusto ko ay nasa loob na siya ng lugar ko sa ilang minuto lang."
Walang reaksyon kong binaba ang tawag kahit hindi pa siya nakakasagot. She's smart enough to understand what I said.
Saglit kong inayos ang sarili at sinuot ang damit na parati kong sinusuot tuwing pumapatay ng mga peste.
Now I'm using it again, and it's fun.
Nang makapagbihis na ay kinuha ko rin ang katana sa cabinet at isinuksok ito sa likuran ko.
I received a text from Alicia saying na nasa kamay na ng mga tauhan ko ang babaeng 'yon.
Mabilis akong lumabas ng kwarto pero agad ring napamura nang makita si Froze na naghihintay sa labas.
"Where the hell are you going, Arrow?" malamig na tanong niya.
Gusto ko siyang bulyawan at sigawan pero alam kong isusumbong niya ako kay lolo, kaya nagtimpi na lang ako.
"I'll do some work, so shut up," I responded.
Akmang lalagpasan ko na siya nang mabilis niyang hablutin ang braso ko. Napalunok ako nang makasalubong ang mga mata niyang nagbabanta.
"What are you up to, baby?" His voice lingered inside my mind.
"A-Ano ba! Wala kang pakealam sa gagawin ko!" asar na sagot ko.
He just smirked like he's teasing me. "You'll do some work? I know you too well, my angel."
I swallowed hard when he said that. Alam niyang may papatayin ako?
"And what's wrong with that, Froze? Ginagawa ko na ang trabahong 'to kahit noong wala ka pa sa buhay ko, kaya huwag mo akong kontrolin na para bang may tayo," mapait kong sabi bago siya bitawan.
Akala ko ay matitinag na siya sa sinabi ko, pero sinundan pa rin niya ako sa paglalakad.
Kahit may ilang mga katulong sa paligid ay hinablot niya ang braso ko para isandal ako sa pader.
I flinched a little when he began caressing my cheeks.
"My little angel, what happened to that sweet and innocent Arrow?" nang-aasar na untag niya.
How I wanted to kick his balls this instant. Pero hindi ko puwedeng gawin 'yon dahil sa isang letseng dahilan.
"Kung gusto mong sumama, edi sumama ka. Tutal babantayan mo naman ang bawat galaw ko, sumama ka na!" asar na sagot ko.
He grinned playfully. "As you wish baby."
Mabilis akong tumalikod nang maramdaman ang pag-init ng magkabilang pisngi ko.
Lihim kong hinampas ang dibdib.
You stupid heart. You're not supposed to act like that.
Hanggang sa pag-alis ko ay sinundan niya nga ako. Even inside my own car!
"I'll drive, and you, get out," malamig at matapang na utos niya sa driver ko.
Mukhang hindi pa naintindihan ng driver ang sinabi niya.
Tanga talaga ang lalaking 'to, can't he see that this place is Korea?
I talked to the driver in korean language so he can understand what Froze's trying to say.
He immediately get off the car and let Froze be my driver. Hindi na rin ako umangal pa dahil siya naman ang masusunod sa lahat ng bagay.
"Where to, baby?" he asked.
Napairap ako nang maramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. Napakarupok talaga ng Arrow Perez na 'to. Bakit ba nararamdaman ko rin ang nararamdaman niya?
"Just follow this way," patukoy ko sa cellphone na may naka-flash na direction papunta sa pinakapaborito kong lugar.
Hindi na siya nagsalita pa, kaya nanahimik na rin ako.
Ilang minuto pa ang nakalipas nang bigla ko na lang maramdaman ang pagdampi ng palad niya sa palad ko.
Nanlalaki ang mga matang nilingon ko siya pero seryoso lang siya sa pagd-drive gamit ang isang kamay.
He held my hand tightly kaya kahit anong palag ang gawin ko ay wala ring kwenta.
He's so strong!
Ayokong-ayoko sa lahat ay 'yung may nakakalamang sa akin, pero hindi ko naman maitatanggi na malakas talaga ang lalaking 'to.
We arrived in our destination within few minutes. Napakabilis kasi niyang magpatakbo.
Inalalayan niya pa ako sa pagbaba ng kotse kaya hindi na lang ako tumitingin sa kaniya.
Why are you blushing Arrow Vlood. Get a hold on yourself!
"Who is the lucky person this time?" tanong niya.
Napangisi naman ako nang malapad. "Someone close to my dad."
Tumiim ang bagang niya at bigla na lang akong hinila papalapit. Akma ko na siyang susuntukin nang bigla niya akong halikan nang mabilis.
"Next time, don't smile like that like you're excited to meet that person. Ako lang ang puwede mong ngitian ng ganiyan, Arrow. Ako lang. Naiintindihan mo?" matapang niyang banta dahilan para mapatango ako.
I don't know what he just did pero napasunod niya ako kaagad.
I am, really, indeed under Arrow Perez's spell.
Sinundan ko na siya papasok sa abandonadong bodega na binili ko para dito parusahan ang mga taong nagtatangka sa akin, at nagtangka sa kapatid ko.
Kaagad akong napangisi nang makita ang babaeng 'yon na nakatali sa upuan. Nagdurugo ang ibang parte ng katawan niya dahil sa mahigpit ba pagkakatali.
Nakangiting lumapit ako sa kaniya dahilan para mas lalo siyang mataranta.
I saw the fear in her eyes but I just ignore it. I like how people fear me, lalo na kung ang mga taong 'yon ang nagpahirap sa kapatid ko.
"Hey, Julie," nakangisi kong bati sa kaniya.
She inmediately shook her head like she wants to escape. But I am not a stupid person to let her free.
"Come on, Julie. Just tell me what my dad told you, and I'll set you free," saad ko.
Pero hindi ata siya natinag dahil umiling lang siya habang umiiyak.
At dahil napaka-kaonti lang ng pasensya ko, agad kong tinulak ang table papalapit sa kaniya.
"Just pick between one and two, I'll use it for you," nakangiting sabi ko.
Mas lalong umingay ang pag-iyak niya dahilan para mas lalo lang akong mainis.
Hinablot ko ang panga niya nang mahigpit para patahimik siya.
"I said pick!" galit na sigaw ko.
"T-Two," utal na sagot niya.
Mabilis akong lumayo sa kaniya lara tanggalin ang takip ng napili niya.
I was kind of disappointed when I saw a gun.
Too easy.
I aimed the gun on her forehead kaya mas lumala pa ang pag-iyak at ang pagwawala niya.
"Shut up you cunning witch! Marami ka nang napatay na tao dahil sa kasakiman mo. And now you'll exerience what death taste like."
Hindi ko alam kung bakit parang naparalisado ang kamay ko.
I can't pull the trigger like someone's stopping me.
Fuck, no.
I can easily kill a person within 1 second. Pero bakit nahihirapan ako ngayon?
Halos tumaas lahat ng balahibo ko sa katawan nang biglang may yumakap sa akin mula sa likuran.
Hinawakan niya rin ang mga kamay ko na para bang inaalalayan ako.
"Come on, baby. Shoot." His cold voice sent thousands of shiver inside my body.
Napakalim ng boses niya.
Pero 'yon ang nag-udyok sa akin para lakasan ang loob ko.
I pulled the trigger that fast because of his help.
Hinihingal na napatingin ako sa katawan ng babae sa harapan ko na wala nang buhay.
What's wrong? Why can't I kill anymore?