These will be my last update for this year. Goodbye 2014 and Hello 2015 J Happy New year mga readers. I hope you’ll enjoy to my update ^___^
Dedicated sa kanya kase sabi niya naawa na siya kay Inoue :( nakakaawa naman talaga si Inoue huhu.
[Inoue’s POV]
Napayakap ako sa katawan ko ng dahil sa lamig.Nakikita ko pa ang mga hamog. Nandito na ako sa Tagaytay. Kasama ko si Rio. Nakiusap na ako sa kanya na samahan sa travel, pumayag naman siya dahil gusto niya rin bisitahin ang kapatid niya na nakatira dito at wala naman daw siya gagawin. Pinaalam namin kay Kai at pumayag naman siya,sinabi niya kami na lang ni Rio ang magbigay ng training. Nandito kami ngayon sa isa resort. Dito daw kase e held ang training sabi ni Kai. Training para sa mga empleyado ng KG Company. Nakarating kami dito kagabi mga alas otso. Mamaya 9 am mag uumpisa ang training. Dalawa ang schedule na ito. Meron pa bukas para sa second batch at kasama ko na si Kai. Kami dalawa magbibigay ng training. Ngayon araw kami dalawa ni Rio.
“Good Morning Baby” Tinawagan ko si Aiko. Iniwan ko muna siya kena Mama, wala kasa mag aalaga sa kanya. Tuwang tuwa naman ang mga lola at lolo. Nasa school na siya. Kinamusta ko lang siya at makikita sa boses niya ang kasiyahan na makasama ang mga grandparents niya.
“Rio, gumising ka na magtratrabaho pa tayo” Pagising ko sa kanya. Natawa ako nung tinakpan lang niya ang tenga niya at ayaw magpagising. Hindi pwede ito.Malelate kami, nakakahiya sa mga employee. Tinapik ko siya ulet para magising pero ayaw talaga gumalaw. Napailing na lang ako. Sineryoso nga niya ang sinabi kagabi. Na hindi siya babangon hanggat hindi ako pumapayag na manuod kami bukas ng paligsahan para sa mga horse back riders. Wala na nga ako choice kundi ang pumayag.
“Tara na para matapos na ang training at makapunta sa Picnic Grove” Wala ano ano at agad siya bumangon. Ngumiti siya ng sobra lapad sa akin.
“Haha wala na bawian, pupunta tayo mamaya doon” –Rio. I rolled my eyes at natawa. May magagawa pa ba ako?
“Oo na! basta maligo ka na”
Natapos naman ng maayos ang Training. Mga alas dos na kami nakaalis ng resort at pumunta nga sa picnic grove na gusto gusto puntahan ni Rio. Sabi niya gusto gusto daw talaga niya dito. Kase ang dami mga activities like zip line, horseback riding, picnic and sightseeing.
“So nakapag zip line ka na?” Natigilan si Rio sa paglalakad.
“Hehe may phobia ako sa height” napatango na lang ako.
“Ah ganon ba, how about horseback riding, na try mo na?” Muli ay ngumiti siya sa akin.
“Natatakot ako eh baka sipain ako ng kabayo,gosh masira pa ang maganda ko mukha” Napailing iling na lang ako habang tumatawa. Hindi ako makapniwala. Gust gusto niya dito pero hindi niya pa na try ang mga iyon.
“Masaya lang ako makakita may iba gumagawa noon hehe” dagdag ni Rio.
“Hay nako Rio, mas maganda kung e t-try natin” hinawakan ko ang kamay niya.
“Inoue, ano plinaplano mo?” Mukha nababasa niya ang nasa isip ko.
“No..ayaw ko!..ikamamatay ko iyan! Sige ka..habang buhay magiging single si Kai pagnawala ako waaaah!” Niloloko ko lang naman siya tapos ganyan na siya makapagreact.
“Ikaw naman hindi mabiro haha” Inikot lang naming ni Rio ang lugar at matapos ay nagmeryenda habang pinapanuod ang iba na nag zipline. Hinhintay lang namin mag alas kwatro para mapanuod ang simple paligsahan ng mga horseback rider. Dito na kami pumwesto sa isa bench at nakikita ko ang mga horseback rider ay mukhang naghahanda na.
“Sino bet mo diyan?” Tanong k okay Rio. Tumingin naman siya kung saan ang mga rider at parang may hinahanap.
“Iyong number 11, maganda kase ang kabayo iyon napaka bilis at magaling din iyong rider. Siya iyong champion last year at ang gwapo niya kyaaah” Malayo sila kaya hindi makita at na ka cup pa ito. Mabilis ba talaga? Na e-excite tuloy ako manuod sa laro. Medyo dumadami na ang tao, maya maya pa ay nagsimula na. Pinakilala muna iyong bawat player. Hanggang sa nag umpisa na ang laro at nag umpisa na rin ako magtakip ng tenga dahil sa lakas ng sigaw ni Rio.
“GO NUMBER 11! GO!” Napaka supportive naman niya. Nakita ko na nauuna nga si number 11 pero nakasunod sa likod niya si number 4. Nasa kalagitnaan na ng laro.
“GO NUMBER 4! GO! TALUNIN MO SILA” sigaw ni Rio. Ang buo akala ko pa naman sa babae ito ay napaka loyal sa number na napili. Pero nung makita niya nauuna na si number 4 ay lumipat na siya ng numero 4. Ilang mura pa ang binato niya bago iwanan ng tuluyan si number 11, kase ngayon iyong bet niya na pag iiwanan na. =___=
“Yahoooo! Ang galing na napili! ANg galing napili ko number di ba? Oh yeah number 4 I heart you na!’ Nagtatalon sa saya si Rio.
“Ang alam ko number 11 ang pinili mo” sabi ko. Tumingin sya sa akin.
“Number 11? May number pala na ganon? Basta 4 ako yahooo” nakatingin ako ngayon sa number 4 na winawagayway pa ang kamay sa mga tao. Hiyawan lang lahat. Inikot niya ang buo field. At dumaan siya sa amin. Ang yabang naman ng dating.
“Inoue, Inoue pa picture tayo sa kanya mamaya” Wala nga ako nagawa at after ng laro ay pumunta kami sa mga rider.
“Kuhaan mo kami ng litrato dali” Utos sa akin ni Rio. Natatawa na lamang ako itinutok ang camera sa kanila dalawa. Then I click.
“Isa pa” Nagpacute ulet si Rio. Kinuhaan ko sila ulet. Nagrequest pa ito ng isa pa. Mukha wala ata ito katapusan. Pero nung kukuhaan ko sila ulet. Parang may nahagip ang mga mata ko na dahil para bumilis ang tibok ng puso ko. Napatingin ako sa di kalayuan.
“Number 11?” bulong ko. Hindi ko malaman pero familiar na familiar ang tindig niya ang gesture niya. Nakasakay pa siya sa kabayo at maya maya ay bumaba na siya. Hinablot sa akin ni Rio ang camera pero hindi ko iyon pinansin. Dahil ngayon ayaw maalis ang tingin ko sa lalaki iyon. Tinignan ko lang siya ng mabuti. Ngayon ay naglalakad na siya palayo sa amin. Tinanggal niya ang cap niya.
“Bye number 11!” sigaw ng isa babae sa likuran ko kaya napatingin si number 11 sa amin. Hindi ako nakagalaw nung makita ang mukha niya. Parang tumigil sa pag ikot ang mundo ko sa mga oras na iyon.
Nanlaki lamang ang mga mata ko. Nanatili nakatitig sa kanya. Ngumiti siya sa amin at kumaway na parang nagpapaalam. Mas lumakas nag tibok ng puso ko.
Totoo ba talaga ito nakikita ko? Muli ay naglakad na siya. Hindi pa rin ako makagalaw. Para ayaw ko maniwala sa nakikita dahil napaka impossible. Impossible na siya iyon.
Muli ay tumingin ako sa kanya. Sumakay na siya sa kotse niya pero bago tuluyan pumasok sa loob ay kumaway muna siya sa mga fans niya.
Kamukha kamukha niya. Hindi ito ilusyon.Totoo ito at doon na ako nagsimula tumakbo. Tumakbo ng mabilis papunta sa kanya at sinigaw ang pangalan ng asawa ko.
“SAITO!” –Inoue
A/N:
Bitin? Next year ang next update hehe..iyan lang talaga ang laman ng chapters na ito halata naman sa title eh.