Small Lagoon
I kissed him back but it only last for a seconds, I instantly pushed him away from me and took a deep breath.
This is wrong! This is crazy!
Nanginginig ang mga kamay ko pati na rin ang mga tuhod ko pero pinilit ko pa ring tumayo para umalis. Hindi ko na rin sinubokang tignan si Sir Aldrich dahil parang wala na ako sa sarili ko. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad ng mabilis dahil gusto kong lumayo sa kaniya ngayon, gusto kong mapag isa.
Pero parang gusto ko na lang maglaho nang maabotan niya ako. Hinawakan niya ang kanang braso ko at hinila ako paharap sa kaniya. Wala akong lakas kaya madali lang sa kaniyang hilahin ako, at ngayon ay dalawang braso ko na ang hinawakan niya ng mahigpit pero hindi masakit.
"I'm sorry, I'm sorry for what I did. Nadala lang ako, I'm really sorry Charmaine," he was panicking while saying those, I saw his worried eyes and I feel that I saw it before.
Walang emosyon ko siyang tinignan at nag ipon ng lakas para hawiin ang mga braso kong hawak niya, "I'm sorry rin Sir pero hayaan niyo po muna ako, gusto ko munang lumayo. Gusto ko munang mag isip, babalik rin naman po ako mamaya. Hayaan niyo po, iisipin ko na lang na walang nangyari. Hindi po ako galit sa inyo o ano pero gusto ko lang munang mapag isa ngayon." matapos ko iyong sabihin ay tumalikod na ako para umalis na ng tuloyan.
Agad akong huminga ng malalim nang makalabas na ako ng hotel. I suddenly closed my eyes and wide my arms to feel the fresh air coming from the ocean.
Masaya ako dahil kahit papaano'y napagmasdan ko ang karagatan ngayon, lalo na't gusto kong mapag isa. Sa tuwing nagkakatampohan kami ng pamilya ko noon ay lagi akong pumupunta sa dalampasigan kahit gaano pa ito kalayo sa amin.
Umupo ako malapit sa isang malaking puno dahil dito lang ako pweding maka upo para makita ang kabuuan ng dagat. Tinanaw ko ang malakas na alon at ang paglubog nang araw dahil magdidilim na. Ang gaan sa pakiramdam dahil ang ganda at ang saya pagmasdan. Nakakawala ng stress at problema sa buhay.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala kung paano iyon nangyari at kung bakit hinayaan ko iyong mangyari pero tulad niya'y nadala lang rin ako.
Pero ang gustong itanong ng puso ko ay kung bakit niya ako hinalikan?
Wala naman siguro siyang gusto sa'kin. Pakiramdam ko nga rin ay totoo 'yong sinabi niya sa'kin na may mahal siya noon at hanggang ngayon ay mahal niya pa rin.
Kaya hindi ko lubos maisip kung bakit niya iyon ginawa? Inisip niya ba na ako 'yong babaeng minahal niya years ago?
Pero kahit na, hindi dapat nangyari ang halik na iyon kasi ang laki nang nawala sa'kin. I promised to myself that my first kiss will be on my first love, first boyfriend.
Nang makabalik na ako sa hotel ay dumiretso akong shower room para maligo kasi medyo malagkit na ang katawan ko dahil sa malakas na hangin na dumampi sa balat ko buong oras kanina.
Nagtaka rin ako dahil wala si Sir Aldrich sa room namin pero hindi na ako nag abalang hanapin siya dahil baka may pinuntahan lang.
Habang naliligo ako ay naalala ko ulit ang naging halik namin kanina at ramdam ko pa rin ang lambot ng mga labi niya. Sinabunotan ko ang sarili ko dahil naalala ko ulit iyon at agad akong nag buhos ng sa buong katawan ko para naman mahimasmasan ako.
A plain white shirt and cotton pants ang suot ko ngayon dahil mamaya na lang ako magpapalit ng short pag matutulog na.
Habang nag aayos ako ng mga gamit ay biglang dumating si Sir Aldrich na may dalang supot ng pagkain. Lumapit siya sa'kin para ibigay ito at malugod ko naman itong tinanggap.
Hindi ko siya matignan kaya hindi ko alam kung nakatingin ba siya sa'kin pero naglakas loob akong magsalita.
"Para saan po 'to?" huminga ako ng maluwag sabay na inilapag ang supot sa maliit na table dito sa room namin.
"That's for you dinner tonight," napatango ako matapos niya akong sagotin sa tanong ko.
"Ikaw? Hindi ka ba kakain?"
"I ate already," he answered in a cold tone.
Napatango ulit ako. Inisip ko rin na bumalik na sa dati ang lahat dahil bumalik na ang Sir Aldrich na kilala ko. Ang malamig na boses niya ang sumampal sa'kin na hindi dapat ako mag illusion. That the kissed we did earlier was just a mistake and need to be forgotten.
"Thankyou dito," usal ko pero hindi na niya pinansin at nakatuon lang ang atensyon niya sa kaniyang laptop.
Kailangan ko rin pa lang tawagan bukas si Sir Junnie para mag update sa kaniya. Bukas din kasi kami magsisimulang e-tour ng mga staffs dito.
Maaga rin dapat kaming matutulog ngayon dahil gigising kami ng maaga bukas.
Pagkatapos kong kumain ay nakapag toothbrush na ako. Nakapag bihis na rin ako ng short na magiging pantulog ko ngayong gabi.
Inayos ko na ang mga unan sa kama at naglagay na rin ako ng dalawang unan sa gitna. Sinusulyapan ko rin si Sir Aldrich na seryoso ang tingin sa laptop niya.
Nabalot kami ng katahimikan sa loob at kung alam ko lang na ganito ang mangyayari sa amin sana'y di na ako pumayag sumama sa kaniya.
"Matutulog na po ako, matulog na rin po kayo. Goodnight," sambit ko. Humiga na ako sa kama at hindi na hinintay ang isasagot niya sa'kin dahil alam ko namang hindi na siya magsasalita.
Sinubokan kong ipikit ang mga mata ko para makatulog na pero hindi ko akalain na sa pag pikit ng mga mata ko ay kasabay din nang pag bitiw ng mga salita ni Sir Aldrich.
"After this night, We'll forget everything. Let's act that there's nothing happened. It was just a simple mistake, Goodnight." kay lamig ng hangin ang boses niya at parang kay lalim rin ito ng dagat. Hindi na ako umimik at hinayaan ko na ang sarili kong makatulog.
Tulad niya'y gan'on rin naman ang gusto kong mangyari.
Kinabukasan ay maaga kaming nagising tulad ng inaasahan. Si Sir Aldrich ang unang nagising kaya siya ang unang nagpunas ng katawan at sumunod naman ako. Nag sabon lang ako at conditioner. Hindi na ako naglagay ng shampoo dahil naglagay na ako kagabi at baka masira lang ang buhok ko kasi maliligo rin ako mamaya pagbalik namin dito sa hotel.
Nagdadalawang isip ako kung isusuot ko ba 'tong binili naming one piece ni Sir Aldrich sa SM. Sinabi ko kasi sa kaniya na baka mag rurushguard lang ako dahil hindi ako sanay mag swim suit at wala ako 'non pero nagpumilit siya sa'kin na bibili kami ng one piece at ang nakakainis pa ay lima ang binili niya para raw hindi pabalik balik ang isusuot ko.
Nang maalala ko ang pangyayaring 'yon ay napangiti ako dahil minsan lang naging gan'on sa'kin si Sir Aldrich.
I end up wearing this orange one piece that are fit to my skin tone. I also paired black short and see-through white blazer.
Na una nang lumabas sa'kin si Sir Aldrich kaya malaya akong nakapagbihis sa room namin. Inayos ko na ang mga dadalhin kong gamit lalo na ang camera na gagamitin.
We need to take a lot of pictures sa bawat sulok ng resort nila dito lalo na 'yong magagandang view. Iyon kasi ang binilin sa amin ni Sir Junnie na dapat naming gawin.
"D'yan ba tayo sasakay?" bungad na tanong ko kay Sir Aldrich nang makalabas na ako ng hotel. Pareho kaming nakatingin sa isang lalaki na nag aayos ng bangka.
"Yes," aniya, sabay kaming nagkatingininan sa isa't isa at tanaw ko kung paano nagbago ang itsura niya nang makita ako. Ang seryoso niyang mukha kanina ay napalitan nang pagkamaamong mukha na parang naiilang.
Ilang segundo niya lang akong tinignan at binalik muli ang tingin niya sa bangka.
"Siya rin ba ang magtotour sa atin?" tanong ko ulit pero tango lang ang sinagot niya sa'kin.
Sinuri kong tinignan ang bangka at medyo malaki ito, kasya ang limang tao. Maayos din at malinis, mukhang alagang alaga ito ng may ari.
"Ma'am, Sir. Pwedi na po kayong sumakay," wika sa amin ni Kuya.
"Salamat kuya," sambit ko. Tumingin ako kay Sir Aldrich at nagulat akong nakalahad na ang kamay niya sa'kin para alalayan akong sumukay sa bangka.
Tinanggap ko ang kamay niya at sabay na kaming sumakay sa bangka. Sa kanan ako umupo at sa kaliwa naman siya.
"Suotin niyo po muna 'tong life vest," sambit ni kuya sa amin sabay bigay nang dalawang life vest kay Sir Aldrich.
"Akin na," sabi ko, kukunin ko na sana kay Sir Aldrich ang isang life vest pero hindi niya ito binigay sa'kin.
Kinabahan ako sa ginawa niya dahil lumapit siya sa'kin at sobra na kaming magkadikit sa isa't isa.
Hindi ako makatingin sa mga mata niya kaya hinayaan ko siyang siya ang magpasuot sa'kin ng life vest.
"I thought, you don't want to wear swim suit," bulong niya sa'kin.
"Sayang kasi kung 'di ko magagamit dito,"
"You look good today," biglang uminit ang pisnge ko dahil sa aking narinig at nasuot ko na rin ng maayos ang life vest.
Tipid akong ngumiti dahil sa sinabi niya.
"Thankyou," nahihiya kong sambit pero hindi na niya ito pinansin at bumalik na agad siya sa pwesto niya kanina.
Nagsimula na akong kumuha ng mga litrato sa bawat tanawin na madadaanan namin. May dala ring camera si Sir Aldrich at kasalukoyan din siyang kumukuha ng litrato. Sa bawat pindot ko sa camera ay hindi ko maiwasang hindi mamangha. Sobra pa sa aking inaasahan ang kagandahan ng resort dito sa Palawan.
Nang lingonin ko si Sir Aldrich ay seryoso itong nagpipindot sa camera niya kaya naisip kong kunan siya ng litrato, mabuti na lang at hindi niya ito napansin.
"Thankyou po rito kuya, ang sarap naman po nito." nakangiti kong wika habang takam na takam sa sinerve nilang food sa amin.
It's a BBQ style buffet breakfast.
"Walay problema ma'am," aniya. Natuwa ako kasi kahit hindi talaga sila fluent in tagalog ay sinusubukan nila.
Huminto muna kami sa gitna ng Small Lagoon para kumain dahil medyo gutom na rin kami ni Sir Aldrich.
Sobra ang pagkatakam ko sa hinanda nilang pagkain ngayong umaga dahil sobrang sarap at napaka satisfying.
Kahit walang imik si Sir Aldrich, alam kong nasasarapan rin siya.
"Hindi ka ba mag swiswimming?" tanong ko kay Sir Aldrich dahil nakatanaw lang siya sa tubig. Ang sarap pa naman iuwi ng tubig dahil sobrang linis at linaw.
"I try," sagot niya sabay lingon sa'kin na parang nagtataka kung bakit ko tinanong.
"Okay, natanong ko lang."
Kinuha ko ang sunblock sa bag dahil maglalagay ulit ako sa mukha. Gusto ko na kasing maligo dahil naakit ako sa tubig.
Tinanggal ko na ang blazer ko at sinabi ko na rin kay kuya na bababa ako para mag swimming.
"Okay lang po bang mag swimming dito kuya?" tanong ko at napansin kong tumingin sa amin si Sir Aldrich.
"Oo ma'am, ayos lang po." sagot sa'kin ni kuya at handa na akong alalayan pababa ng bangka.
"Wait," sabat ni Sir Aldrich.
"Ako na po ang aalalay sa kaniya," puna niya at lumapit sa'kin para alalayan ako.
"Ayaw po ng boyfriend niyo ma'am na hawakan kayo ng iba," natatawang wika ni kuya.
Pareho kaming hindi naka imik ni Sir Aldrich sa sinabi ni kuya.
"Tell me if you want to swim, i'll come with you." medyo may inis sa pagkakasabi ni Sir Aldrich.
"Sabi mo kasi kanina na t-try mo lang."
"Hindi mo naman sinabi na maliligo ka pala,"
"Hindi ko naman siguro kailangan sabihin,"
"Kailangan para masabayan kita," after he said those ay hindi na ako nagsalita dahil baka mauwi pa 'to sa pagtatalo.
Nang makababa na ako sa bangka ay agad akong sumisid sa ilalim upang tignan ang magaganda at maliliit na isda.
Pag ahon ko'y nasa harap ko na si Sir Aldrich kaya medyo nagulat ako.
"Ang ganda po sa ilalim," masayang kong sambit.
"You know what, you're like the sun." he seriously said.
"Huh? Sun? Bakit?" nagugulohan kong tanong.
"Because you're the hottest one I see," he exclaimed and my cheeks turn into tomatoes.
—