AYORIE MIDELLE POV
Hirap ako sa paghinga pati na sumasakit ang likod ko kaya't naisipan kong magpahinga muna. Katatapos ko lang maglaba ng mga damit namin ng anak ko, kahit naman ang daming katulong dito sa bahay ni King ay nahihiya ako at pansin ko ding ayaw nila sakin.
May iba sa kanilang kilala pa ako at may iba namang hindi na, alam ko ding galit sila sa akin dahil umalis si Mystie ng dahil sa akin.
"Hayyyyy." Buntong hininga ko habang iniisip ang mga problema.
Matagal tagal na ding hindi tumitira si King sa bahay niya, hindi ko alam ang dahilan pero pakiramdam ko ay dahil iyon sa pag-alis ng asawa niya. Ako tuloy ang nahihiya dahil kami pang mag-ina ang mas tumitira sa mansyon niya. Minsan na lang siya kung pumunta rito at dahil lang iyon kapag kumukuha siya ng damit pagkatapos ay aalis din, hindi masyadong nagtatagal.
Ramdam ko ang panlalamig niya sa amin at mas lalo sa akin, hindi niya lang masyadong maipakita iyon kay Kiyoshie dahil na din siguro sa bata pa ito at kinokonsidera niya ang mararamdaman ng bata.
Napabuntong hininga ulit ako at sinubukang pumikit para sana magpahinga kahit sandali ng tumunoh ang cellphone ko na nasa malapit ko lang na table.
Apat na ring na ang lumipas bago ko ito nasagot. Iba na talaga ang pakiramdam ko, malamig na pawis ang tumutulo sa noo ko pababa sa leeg pati na nanghihina ako at nasusuka.
"Hello?" Nanghihina ang boses kong sagot.
"Kumusta Midelle?" Sagot ng nasa kabilang linya.
Pagkarinig na pagkarinig ko sa boses niya ay siyang pagtayo ng balahibo ko.
"B-bakit ka t-tumawag? A-ano nanaman ba a-ang k-kailangan mo?! Nagawa k-ko na ang p-pinapagawa mo k-kaya tigilan mo na a-ako." Kinakabahan kong sabi.
Sunod sunod akong napalunok dahil sa takot. Ano nanaman kaya ang kailangan ng taong ito? Akala ko ba ay tapos na ang misyon ko?
"Relaxed Midelle. Gusto lang naman sana kitang kumustahin kung nag-e-enjoy ka ba diyan?" Nang-iinis nitong sabi, mapanloko ang tono ng boses niya na nagpa-init ng ulo ko.
"W-well, okay naman kami. B-basta wag mo na kaming guguluhin, p-please lang. Nagawa ko na ang gusto mo kaya sana ay tuparin mo din ang p-pangako mo."
"That's good to here. And of course, i won't bother you as long as you keep our little secret. Shut your mouth or else, you'll know what would happen." Banta nito sa seryosong boses.
"A-alam ko. B-but please, don't hurt them. Do whatever you want with him but not her and their little one." Paki-usap ko.
Oo demonyo ako pero may awa pa din naman ako. At hindi ko ginawa ang mga ginawa ko kung hindi kailangan, buhay ng mahal ko ang nakataya dito at kung kinakailangan itaya ko ang buhay ng ibang tao mailigtas lang ang mahalaga sa akin ay gagawin ko, kahit pa ibig sabihin niyon ay itataya ko ang buhay ko sa demonyo.
"It's for me to decide Midelle. Wala ka na doon. Pakialaman mo ang buhay niyong mag-ina wag ang mga plano ko, basta ang gusto ko lang na siguraduhin mo ay itikom mo ang bibig mo at magiging maayos tayo, pero kung hindi, kamay ko ang bagsak ng buhay niyo." Anitong demonyo.
"Oo gagawin ko." Nahihintakutan kong sagot.
Pagkatapos niyon ay walang paalam nitong ibinaba ang tawag, doon ako nakahinga ng maluwag.
Sana lang ay wala siyang gawin sa kanila dahil dadalhin ko hanggang kamatayan ang bigat ng konsensya ko, iba talaga kapag naging ina ka na, magagawa mong isugal ang buhay mo kay satanas mailigtas lang ang buhay ng anak mo.
Abala ako sa pagmumuni muni ng sunod sunod na katok ang gumulantang sa akin, wala naman akong ibang maisip na gagawa niyon kundi si Kiyoshie pero nakakapagtaka lang dahil hindi naman kumakatok ang anak ko maliban nalang kung nakalock ang pinto, binalewala ko iyon ng sunod sunod na katok na halos walang tigil ang sumunod roon.
Sa pagtataka ay may pagmamadali kong tinungo ang pinto at binuksan, gulat ang pumaskil sa buo kong pagkatao ng nakakatakot na King ang bumungad sa akin, wala siyang kahit anong emosyon, mas malamig pa sa yelo ang mga mata niyang umuukit sa bawat himaymay ng katawan kong madaanan niya.
"B-bakit King?" May takot sa boses kong tanong. Pilit iwinawaksi ang kabang nararamdaman, hindi naman siguro niya narinig ang pinag-usapan namin kanina ng taong kausap ko sa telepono.
"Out! Come. With. Me." He dangerously said as he turn his back and started to walk.
Nagtataka man at naguguluhan sa inaakto niya ay sumunod pa din ako. Isang metro ang pagitan namin sa isa't-isa pero ramdam ko ang kakaibang aura na nanggagaling sa kanya. Nakakapanindig balahibo ang bawat hakbang niya, bawat patak ng minuto na pananahimik niya ay nadadagdagan ang kaba ko.
Para maiwasan ang tensyon sa loob ko kahit papaano ay sinubukan ko ulit magtanong.
"Saan ba ang punta natin King?" Pinigil ko ang sariling wag mautal habang nagsasalita, sa ganoong paraan ay hindi ako mapaghahalataan.
He said no response and continue walking.
Lumabas na ang maraming agam agam at mga katanungan sa isip ko dahil sa inaakto ni King, parang isang bato ang dumagan sa dibdib ko dahil sa sobrang kaba, kung kanina ay nahihirapan akong huminga, mas dumoble ang paghihirap ko ngayon pero ayaw kong sabihin kay King. Nakakatakot siya ngayon.
Hawak ko ang dibdib hanggang sa marating namin ang isang silid na kailan man ay hindi ko pa napapasok, binuksan niya ito at saka pumasok, sumunod ako para lamang magulat sa mga nakita.
May isang teknolohiyang umiilaw ang nakatapat sa isang puting malawak na plastic na nakabalandra sa sentro ng lamesa, naroon ang mukha ng lalalaking kakatawag sa akin kanina, mas lalo akong kinabahan ng makita ko ang kumpletong kaibigan ni King na seryosong nakaupo sa kanya kanyang upuan habang tila inip na inip na naghihintay sa akin.
"Sit down. There!" Seryoso pa ding turan ni King habang nakaturo ang daliri sa nasa harapan kong upuan.
Agad akong sumunod dahil kapag hindi ko iyon ginawa ay tila mas lalo ko lamang papalalain ang galit o kung ano mang nararamdaman ni King.
Sa pwesto kong iyon ay tila isa akong criminal na kailangan ng paglilitis. Nakaharap sa mga nag gwagwapuhang pulis.
"Tell me. What's your connection with this Klein guy?" Diretsong tanong ni King, ni walang kahit anong pakundangan.
Natigil ako sa tanong niya, mas lalong bumundol ang kaba ko sa narinig.
"Nalintikan na." Wika ko sa sarili.
Hindi ako umimik hindi dahil sa ayokong aminin, natatakot lang ako at baka kung ano pa ang magawa ni King sa akin. Sa estado niya ngayon ay kaya niyang gawin ang kahit na ano sa sobrang galit niya, nakikita ko iyon sa kanya ngayon.
Ito ang King na ayaw kong makita noon, parang leon na handang kumitil sa mga mas nakakababa sa kanya kailan man niya gustuhin.
"Answer me!!!! Damn!!" Nanggigigil niyang turan.
Halos mapatalon ako sa sariling upuan dahil sa boses niyang parang kidlat na dumagundong sa apat na sulok ng silid.
Hindi ko namalayan ang mga luhang nag-uunahan na palang bumagsak sa mga pisngi ko.
"Relaxed man. Tinatakot mo siya." Adriel the good but fuckboi stopped him. But he just put another wood to the fire building in him.
"Relaxed?! How could i even relaxed when all i know is my wife is in danger and that's all because of this fucking idiotic woman!!! Tell me!!!" Hindi man sinasadya ngunit nasigawan niya ang mga kaibigan.
Gustong gusto ko ng umalis doon sa pagkakataong iyon.
"Just answer the his question Midelle, even us can't stop him if he reached his limit." Parang wala lang na sabi ni Lhander.
Napatingin ako sa gawi niya pati na ang iba pa, nakita ko sa mga mata nila ang pangungumbinsi ngunit ng tumingin ako sa gawi ni King ay nagdalawang isip ako.
"You're not going to tellll me are you?!!" Nagtitimping aniya.
Tumingin lang ako at saka nag-iwas ng tingin ngunit nagulat ako sa mabilis na pangyayari, sa bilis ni King dulot na din ng galit ay nakita ko nalang siya sa harap kong parang demonyong nanggigigil habang sakal sakal ako sa leeg.
Ramdam ko ang pangangapos ng hininga ko, nawawalan ako ng hangin, masakit din sa pakiramdam ang pagkakasakal niya.
Sa oras na ito ay tingin ko katapusan ko na, natatakot ako para sa anak ko. Ayoko pang mamatay.
"Ahh.. k-king." Nahihirapan kong turan.
Sumasakit na ang dibdib ko sa pangangapos ng hininga. Pati paningin ko ay nagiging malabo na.
"Shit!! King bitaw!" His friends stop him.
They we're all surrounding him trying to calm him, Adam even tried to hold his arm that was holding me but no avail, he couldn't stop the demon inside him, even i.
"P-please." Nanghihina kong sabi, pati luha ko ay napigil na ata dahil sa higpit ng kapit niya sa leeg ko.
"Do you think Mystie would be happy seeing you killing someone because of her?!!" Wika ni Cyver na hindi na alam kung ano ang gagawin.
Kahit lima sila ay wala silang laban sa nag-iisang King, ganito siya kalakas at kawalang kinakatakutan.
"She would be happy if she's seeing me killing this woman who ruined our family!!!" Galit na galit na sabi nito.
"I guess Mystie choose the right choice and that is to leave you man. Even your wife would be afraid of you if she sees this." Lhander boringly said na siyang nakakuha ng atensyon ni King.
Sa wakas ay binitawan ako nito at ibinaling ang tingin pati galit kay Lhander dahil sa sinabi nito.
"Hah. Hah. Hah." Habol ang hininga ko ng ilayo ako nila Cade ay Adam sa kanya.
Halos mapaiyak ako sa saya ng makalaya ako sa pagkakahawak ni King.
"What did you say?!" Baling ni King kay Lhander.
Matalin ang titig na ipinukol nito sa kaibigan na prente lamang na nakatayo sa may malapit.
"She chosed the right choice." Ulit pa nito.
"Stop it man. Pinapalala mo lang ang lahat." Pigil ni Adam kay Lhander.
Si Adriel naman ay lumapit kay King para kumbinsihin itong tumigil na.
"You don't know how hard it is to continue living without your wife!! She's been my life but that woman take my life a way from me!! She ruined everything!! She and his son!! I will surely kill them both but let me kill you first asshole!!" Wika nito at sinugod si King.
Itinaas nito ang braso para undayan ng suntok ang kaibigan ng mabilis itong pinigilan ni Adriel.
"You have to tell him now what you know Midelle or else, he'll do something more crazy than this!! You know what his capable of, he is more dangerous than this I'm telling you. It's been so long since he went like this, you just triggered the demon caged inside him!" Seryosong saad ni Cyver.
"Pero paano ang anak ko?!! Buhay niya ang nakatayo dito?!!" I frustratedly said.
"King can protect you, our Mafia Familia can protect you, we'll assure you that. All you need to do is help us by giving all the information we needed." Anito trying to convince me.
"King has all the power, authority and connection, kulang lang kami sa impormasyon dahil magaling magtago ang pesteng Klein na iyon." Nauubusan na din ng pasensyang aniya.
Napatingin ako sa gawi ni King na pikit kumakawala sa hawak ni Adriel na noon ay papatumba na, hindi nga ako nagkamali ilang sandali lang ay natumba si Adriel sa pagkakatulak ni King sa kanya at saka unundayan ng suntok si Lhander na mabilis na nakaiwas.
"Tama na yan King!!! Oo na!! Oo na!! Sasabihin ko na lahat!!! But you have to promise me one thing, take care of my son if ever something had happen to me!!" Sigaw ko sa kanya kaya't napatigil siya sa ambang pagsuntok nanaman sana sa kaibigan.
Dahan dahan itong bumaling sa gawi ko habang habol ang hininga, ganoon pa din ang reaksyon sa mukha niya, walang emosyon at napakalamig.
"It's for me to decide woman!!" Aniya at parang walang nangyari na bumalik sa kaninang kinauupuan.
"Now answer my questions." Malamig na aniya ng makaupo at parang presidenteng naghihintay ng sagot sa mga mas nakakababa sa kanya.
"Why did you tell me I'm your son's father when you know i am not?!! I believed you because i pitied you but i think it was a very wrong choice to pity you and defend you from my wife!! Second, why did you fabricated the DNA test, what is your purpose of making Kiyoshie as my son?! Third, is your intention was to ruined me and my wife?! Or there is something else more deeper reason?! Forth, did you faked your sickness to so i would pity you?!! Fifth, what is your connection to that fucking Klein guy?! Are you one of them?! Hurry up and answer me!!! Fuck!!" Mura niya.
Napalunok ako sa mga sunod-sunod na tanong niya, kung hindi ko siya sasagutin ay paniguradong sa kamay niya kami ng anak ko mamamatay at kung sasabihin ko naman ay malalagot ako kay Klein.
Ilang beses akong nag-alinlangan sa isip but i decided to trust King. Sa kanya ko iaasa ang buhay ko pati na ang anak ko, alam kong may kabaitan pang natitira si King para sa amin, o kahit nalang para sa anak ko.
"Yes i admit, you're truly not the biological father of my son pero lumaki siyang ikaw ang kinilalang ama. D-dahil iyon sa iniwan ako ng ama niya noong ipinagbubuntis ko siya dahil may dati na pala itong pamilya, dahil sa galit ko ay ikaw or mas tamang sabihing ang larawan mo ang ipinakita ko ng magtanong siya tungkol sa ama niya." Umiiyak kong pag-amin.
Inaalala ang lahat ng sakit na naranasan ko sa nakaraan.
"Ngayon ko lang din naalala na ang tanga ko para maniwala sayo, i used protection ng gabing may mangyari sa atin pero dahil nakumbinsi mo ako ay pinaniwala ko ang sarili na baka nga ay aksideng may butas ang condom na iyon!!! What a damn man i am!! Fuck!!!" Wika niya habang sinusuntok ang matigas na mesa.
Napapatalon ako sa kinauupuan bawat hampas niya.
______________________________________
Vote, comment and follow are very much appreciated by the author. 😊