The Possessive Mafia Babies (Unedited)

Chapter 23

ALLESTAIR POV

I was not able to contain myself that is why, i wasn't prepared for the second kiss.

Hindi ako mapakali sa isip ng itigil niya ang pagmamaneho na lingid sa kaalaman ko, he moved closer and gave me a peck on my lips.

"Enebe!" Kinikilig na sigaw ko rito.

"Shit ang rupok ko." Wika ko ng pabulong, sinigurado ko talagang hindi na niya maririnig.

Natatawa siya at napapailing sa lagay ko, pano ba naman para akong binudburan ng asin sa kilig.

"You should see yourself woman. Hahaha i really love how you create reactions Everytime I'm with you." Nakangiting aniya na nakapagpatigil sa akin.

Buti na lang at tutok siya sa pagmamaneho kaya malaya akong titigan siya.

His smile was so genuine that i even forgot that he was as cold as ice.

May dahilan kaya kung bakit siya ganyan kalamig? O bakit hindi siya masyadong nagpapakita ng emosyon? Kung meron man ok lang, ako ang babago sa masakit mong nakaraan kung sakali man. Wika ko sa isip habang nakatitig sa kanya.

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatingin sa kanya, nagulat na lamang ako ng nakangisi na siya.

"Psh! It's too obvious woman." Wika niya ng bumaling sa akin ng panandalian ang tingin niya.

Naguluhan naman ako sa ibig niyang sabihin kaya't hindi ko maiwasang mapakunot noo.

"Anong obvious?" Tanong ko ng may pagtataka.

Ngumisi lang siya bago tumingin sa akin at kumindat.

Anong problema nito? Napapantastikuhang ani ko sa isip.

"That you've fallen inlove with me." Nakangiting aniya.

Naestatwa ako sa sinabi niya? Ako inlove sa kanya? Shit! Ganon ba ka-obvious?

Muntik na akong mapapalatak sa inis sa sarili ko pero naisip ko okay na yon, ikakasal naman kami.

Hahaha marupok nga ako.

At dahil ipinanganak talaga akong sutil, sige tignan natin kung anong reaction niya pag kunwaring inamin ko.

"Ganoon ba talaga ka-obvious?" Tanong ko gamit ang malungkot na mukha.

Magaling kaya to sa pag-arte.

"Tsk tsk tsk! Too obvious woman." Natatawa pang saad niya. Tawang-tawa na pati ako ay hindi nasisiyahan sa tawa niya.

"Okay lang yon. Bakit bawal na bang mahalin ka?" Tanong ko gamit pa din ang nag-iinarte kong mukha.

Ano ba. Sabi ko nga magaling to, ako kaya pinakamagaling umarte ng nasa college pa ako.

Natigilan siya ng ilang sandali bago bumaling sa akin pero agad ding ibinalik ang tingin sa kalsadang binabaybay namin.

Tsk! Tagumpay yata ako at natigilan siya. Hahaha.

"I was just joking around woman." Plain ang boses na aniya.

Nangyari sa lalaking to?

"Well, sorry but i was not joking." Seryoso ko ding saad.

Shit! Tawang-tawa na ako sa loob ko, kung pwede lang eh. Pero wag muna, pagtripan muna natin ang lalaking to.

"I never joked about my feelings." Dagdag ko pa.

Mas lalo yata akong natawa sa loob ko ng makita kong kumibot -kibot pa ang labi niya.

"Well.... Ahm... I... I dont know what to say." Hindi mapakaling aniya.