Chapter 6
At the hall, Angelica standing erectedly. She doesn't seem to find her words. At the beginning ay alam na niya na mangyayari ito. And now, hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa mahal na hari. Matagal niyang pinag-iisipan and arrange what would she say kapag tinatanong siya ng hari. But now, all she had thought seems all gone. Her heartbeats palpitating rapidly. Ayaw niyang sabihin ang totoo dahil ikapapahamak iyon ng prinsesa Ellysse.
"Nasaan ang Prinsesa bakit wala siya sa kwarto niya. Magsabi ka ng totoo." Parang nanginginig ang kalamnan niya ng sumigaw ito. Hindi niya alam pero kusa nalang nagsalita ang bibig niya. She tells him kung saan papunta ang prinsesa. At the other hand, sinabi lang niya na hindi niya kilala ang kasama nito.
"Damn it! At ano ang gagawin niya sa Agresia?" Napapikit siya ng sumigaw ito.
"H-hindi ko po alam, p-pasensiya na po mahal na hari." She said shaking and with stutter.
At last the king left her chasing her breath.
"Hooo, Nakakatakot." He exclaimed. Pero mas nababahala siya sa prinsesa dahil sinabi niya kung saan ito pupunta. Siguradong pagagalitan talaga ito ng ama, gayong masama ang pakiramdam nito sa mga Agre lalo na sa hari nila. Pumunta sa balkunahe ang dalaga and started calling her dragon. Maya-maya pa ay dumating ito at agad siyang sumakay dito. Ano na kayang nangyayari sa prinsesa?
"Bumalik na ang prinsepe dito sa Eleynos." Sabi niya sa isang babae na nakatalikod sa kanya. Itinapat nito ang pana sa kahoy at deretsong binitawan ito. Saktong tumama ito sa gitna ng katawan ng puno. Lumingon ito sa kanya at singkit ang mga matang nakakatitig dito.
"Narinig ko kanina ng mapadaan ako sa pamilihan ng mga dreron. Usap-usapan na dumaan nga ang isang lalaking agre na may marka ng isang prinsepe ng agresia kaya nagkagulo ngayon sa buong dreroa." Pagsasalita niya ulit dito. Sumilay ang pag-alala sa mukha ng babae at mahinang napabuntong hininga.
"Kailangan natin siyang maprotektahan. Ibibigay ko sayo ang misyon na ito. Hindi ko hahayaang makuha siya ni Louise at gamitin sa mga balak niya."
"Masusunod Mahal na Feti." Pagkasabi niya non ay agad din siyang umalis para simulan ang misyon. Masaya siya sa narinig. It's a pleasure to be with their prince. He thought. At hindi niya bibiguin ang Feti. Matagal na niyang hinihintay ang pagbabalik ng mahal na prinsepe at ngayon ay mabubuo na muli ang samahan ng buong angkan nila at hindi na sila magtatago pa sa buong elenos. Kailangan nila ang prinsepe para mamuno sa kaharian dahil siya lang ang tanging tagapagmana nito. He wonders kung ano ang mga katangian ng prinsepe at ang mukha nito. Siguradong kamukha nito ang ina. He smiled to the thought. Namimiss niya ang nasabi. Kailangan kong hanapin ang prinsepe. He gleed.
"Rouel." Napalingon siya ng tawagin siya ni Ellysse. Hayys, that Rouel. Nawala na ang pagkamula nito at alam niyang naguguluhan din ito tulad niya dahil sa mga marka nila sa noo na silang dalawa lang ang nakakakita. May inabot ito sa kanya na isng pambalot sa leeg. Scarf?
"Aanhin ko naman to?" He said while checking the scarf.
"Takpan mo yang leeg mo. Walang ibang dapat na makakita niyan. Delikado." He raised his right eyebrows. Dahil hindi naman kailangan iyon.
"No thanks, hindi naman ako giniginaw." He said and give her back that piece of cotton.
(Alexis' PoV)
I stopped when she suddenly grab me and put the scarf around my neck. Somehow my heartbeat deliberately stop. She's inches away from me. Nakatoon lang siya sa leeg ko habang ginagawa ang gusto niya. I swallowed hard to stop the sudden surge of the atmosphere. Para kasing lumalamig ang simoy ng paligid and I don't know why. I feel like I'm floating in the air while watching her doing that on my neck with this short distance in between. I don't know why but I feel at ease, I feel warmth and safe. I feel like the trees and those leaves were dancing and bowing around us feeling our emotions. Strange but I like it.
"Rouel! Ano'ng ginagawa mo?" I saw her eyes widened and shocked. Napakapit siya sa leeg ko at napapikit. Mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko. But I breathed normal, certainly strange of me.
"What?" takang tanong ko sa kanya.
"Look around you. Nasa ibabaw na tayo." Agad din naman akong napatingin sa paligid to see that we are floating in the air. Humahampas ang mga kahoy at parang sumasayaw nga ang mga dahon habang nagliliparan. I thought I've only imagined it. Napangiti ako sa hindi alam na dahilan. I just like it, I like the feeling.
"I did this?" I said while my lips is turning into smiles.
"Alangan naman ako. I can't do that, it's your element."
"How?"
"Bumaba na tayo please."Pinakalma ko ang sarili ko at unti-unti kaming puma-ibaba.
"How did I do that?" I exclaimed ng makatayo na kami ng maayos sa lupa.
"Ellysse!" Agad kaming napatingin sa pinanggalingan ng boses.
"Ama?" What? May nakita akong mga grupo ng mga elenian na may dalang mga sandata. Their armors are shining red. Whoaahh. Ang cool tingnan. Pwede ko kaya yang mahiram tapos magpipicture ako suot yan at ipopost ko sa instagram?
"Dreroa's warriors." Bulong ko. Nakita ko rin ang isang lalaki na may katandaan na may magarang kasootang pandigma. Maybe he's the king. So ito pala ang ama niya.
"Anong ginagawa niyo dito ama?"
"Ako dapat ang magtatanong sayo niyan babae." Whooh, I think he is mad. Nakakatakot pala ang ama niya. Napatayo naman ako ng maayos ng napadako ang tingin nito sa akin. Para akong iniinterogate ng ama ng jowa ko. Wow, I like that idea. Shh. Magtigil ka Alex.
"I don't know how you seduced my daughter, pero hanggang dito nalang ang mga binabalak mo Agre." Ako ba ang kinakausap niya? Seduce her? Uhm maybe. Pero ano ba ang pinagsasabi niya?
"Ama, Mali po ang akala niyo, hindi ko po siya—"
"Ibalik niyo ang prinsesa sa palasyo." Agad na may lumapit kay Ellysse at kinuha siya. Ngumiti lang ako kay Ellysse na malungkot na nakatingin sa akin. She can't help me anymore. How sad.
Napatingin uli ako sa Hari na sumisingkit ang mata na nakatingin sa akin. He is definitely scary. May balak ba siyang patayin ako? God not now please. Akala ko ay magsasalita pa ito ngunit tumalikod ito at sumunod sa mga kawal niya.
I turned my back out of dismay. Ngayon ay mag-isa nalang akong pupunta sa Palasyo para harapin ang ama ko. I'll just have to walk straight this forest and surely I'll be there in a minute, I think. Napangiti nalang ako ng maalala ang nangyari kanina. She's flattering my heart, ewan ko kung bakit. But strangely I liked the feeling of it at dinadamayan ako ng elemento ko. I like this idea na may ganoong epekto pala ako sa kanya. I remember what I did kanina when I teased her. How I wished to kiss those lips. But I'm just having fun. Ang cute kasi niyang tingnan kapag nagugulat at kinakabahan. God, Alex, nahihibang ka na talaga.
Napanganga nalang ako ng makita ang nakalutang na palasyo. May mga malalaking hagdan paitaas na siguro ay isang libong hakbang papunta sa pinakadulo mula sa lupa.
Nakatingin lang ako sa mga lumilipad na mga malalaking ibon sakay ang mga ayda nila. Wow! Kapwa kong mga Agre. Ang dami nila. I started stepping those thousands of steps. Mas namangha ako ng makita ang nasa dulo nitong hagdanan. There are many people there and just like in dreroa may pamilihan dito. So hindi pa ito ang palasyo ng hari. How can I get there?
"Hey!" Lumapit ako sa isang ale na nagtitinda ng mga magagarang tela. Ngumiti ito ng makita ako.
"Iho, May hinahanap kabang tela?"
"Magtatanong lang po sana ako."
"Ano iyon?" hindi parin nawawala ang ngiti niya. Seems that agresian people are always happy. I can see it in their faces.
"Saan po ba ang palasyo ng hari?" Nawala ang ngiti nito at mataman na sinuri ako sa mga mata nito.
"Hindi mo alam?" maasim akong napailing ng ulo. Sumenyas siya at agad na may dumating na kawal sa tabi ko. Lumapit siya rito at bumulong. Napatingin sa akin ang kawal habang tumatango sa ale. Bigla nalang akong binihag dito at tinali ang mga kamay. What the hell!
"What are you doing? Hindi niyo ba ako kilala?" Tinulak ako nito habang ang mga Agre sa paligid ay nakatanaw lang.
"Isa kang espiya." Sabi nito habang tinutulak ako. Hayys! Kung makatulak lang wagas. Sapakin ko kaya siya. Di joke lang, hindi ko pwede gawin yon dahil kauri ko siya.
"Anong espeya? Hindi ako Espeya. Kailangan kong makita ang hari, Importante."
"At bakit mo kailangang makita ang hari. Siguradong may bianabalak kang masama dito."
"No! I'm a prince so let me go." Napatigil ito sa pagtulak sa akin.
"Saang prinsepe?"
"Dito?" I heard him chuckled.
"Matagal nang patay ang mahal na prinsepe kaya di moko maloloko." He is pushing me again.
"Ano ba ang pangalan mo? Isusumbong kita sa ama ko."
"Reniel Nerian."
"Well Reniel Nerian hinding-hindi kita mapapatawad pag nakawala ako." Hindi ito umimik at patuloy lang sa pagtulak sa akin papunta sa kung saan.
(Ellysse PoV)
"Ilang beses ko bang sabihin sayo Ellysse na hindi ka pwedeng lumapit sa kahit na sinong mga agre o tumuntong sa teritoryo nila." Iyon agad ang sermon ng ama ko pagkarating namin sa palasyo.
"Bakit ama? Bakit ganun nalang ang pagkamuhi mo sa mga agre? Ano bang nagawa nila sayo?" Hindi ko lang talaga maintindihan kung bakit ayaw na ayaw ng ama ko na mapalapit ako sa mga agre. He's overreacting.
"Sundin mo nalang ako Ellysse at tsaka layuan mo ang agre na iyon. Kung gusto mo eh ipagkakasundo kita—" He really thinks na may namamagitan sa amin ni Rouel. Kumusta na kaya siya? Ligtas kaya siyang nakarating sa palasyo? I'm worried.
"Hindi ko naman siya kasintahan ama, tinutulungan ko lang siya na makabalik sa Agresia."
"Basta, huwag mo nang gawin ulit iyon." Pagkatapos ay umalis na siya sa espasyo ko.
I jumped towards my bed and cover my face with my pillow. I remember the moment when we were floating in the air. Ang ganda, tingnan ng paligid. I know I made him do that. I can fel his heartbeat racing with mine. Iniling ko nalang ang ulo ko sa mga naiisip. How can I fall for him eh sandali lang naman kaming nagkasama. No! It can't be. Hindi pwede. Bakit di pwede? Oo nga bakit di pwede? Hayys. Nahihibang kana talaga Ellysse, magtigil ka. I just have to sleep this one.
"Ellysse....Ellysse.." Nakasunod lang ako sa tinig na tumatawag sa akin.
"Sino ka? Where are you? Ba't moko tinatawag?" Nakita ko ito sa may talon habang pinapaligiran ng mga paru-paru at mga nagagandahang mga ibon na dumadapo sa mga bulaklak.
"I'm the Bearer of the Lux, Goddess Jessica."
"Bearer of Lux? Anong kailangan mo sakin?"
"Find the Hidden Prophecy and save Him?" Unti-unti itong nawawala sa liwanang.
"What? Wait!"
I opened my eyes bewildered. Napapanaginipan ko na naman siya. She is the Goddess of lux. Pero ano ang ibig sabihin ng sinabi niya? How can I get that Hidden Prophecy? Yes! That book. I need to get that.
I silently crawled out to my room to find that book in the library. But it wasn't there like before. Siguradong itinago ito ng mabuti ng ama ko. He knows I'll be looking for it. Naisipan kong pumasok sa kwarto ng ama ko. Nakita ko siyang natutulog sa kama niya habang humihilik. I smiled seeing him like that. Siguradong hirap siyang nakatulog. Inisa-isa kong binuksan ang mga drawer sa kwarto niya pero wala akong nakita. Napatingin uli ako sa ama ko na mahimbing paring natutulog. Napansin kong may nakasilay na libro sa ilalim ng unan niya. Lumapit ako dito at dahan-dahang hinila ang libro. This is it. Ito ang libro na nakita ko sa panaginip ko. Binuksan ko ito and saw my name on the third page of the book. I tear that part at ibinalik ang libro sa ilalim ng unan niya. Agad din akong umalis pagkatapos at bumalik sa kwarto ko. Tinignan ko ang pirasong papel at binasa ang nakasulat dito.
"By the arrow of love she will die, he who have the air element with the darkness will weep in dry. Darkness will soon to rise, and she will be his light."
Thank you po! Enjoy reading.
--spiderxx66