"Meggie dur artık!"
Sesini duymak beni bu kadar heyecanlandırırken, adımı böyle haykırması kalbime bin bıçak saplıyordu.
Zayn böyle bağırırken, arkama dönüp ona bakmamak için kendimle savaş veriyordum.
Ve benden hızlı çıkıp kolumu kavradı, beni kendine doğru çekti. Nefesim kesilmişti. Eli bileğimi sıkı sıkı kavrıyordu. Ve bu canımı acıtıyordu ama gerçekten umursamıyordum. Beni daha da çok kendine çekmişti.
"Artık dur!" dedi dişlerini sıkıp konuşmuştu. Damarları şişmiş, burnundan soluyordu. Ela
gözleri siyaha bürünmüştü.
* * *
6 saat önce
Emma ile konuşmamızın ardından tam bir hafta geçmişti.
Ve bir haftadır Zayn'i gördüğüm her yerde kaçıyordum.
Sürekli benimle konuşmaya çalışıyor ama onu "Zayn işim var... Çok meşgulüm sonra konuşsak?" gibi kelimelerle geçiştiriyordum.
Çünkü... Bilmiyorum kaçıyordum işte!
Hem kendimden hem de itiraf edemediğim duygularımdan!
Elimde kahve, kıyafet odasında gömleklerle kavga ediyordum. Bir haftadır böyleydim iştim. Ne yaptığımı bilmiyor, Ric'e ya da Josh'a ve en fazlada Harry'e bulaşıyordum.
"Gömleğimle uğraşmayı bırak..."
Sesiyle irkilmiştim ama arkamı dönmedim.
Ve o söylediğinde bir kere daha fark ettim. Kavga ettiğim gömlekler Zayn'indi. Bulaştığım herşey onunla ilgiliydi. Ondan kaçarken bile ondan kopamıyordum.
"Meggie daha ne kadar böyle davranıcaksın?"
"Nasıl davranıyorum Zayn?" Kahvemi masaya bıraktım ve başka bir tarafa doğru yöneldim. Zayn'de peşimden geliyordu.
Önüme geçti. İstemesemde ela gözlerine bakakalmıştım.
"Meggie neden benimle konuşmuyorsun?"
Gözlerimi kaçırdım.
"Zayn konuşuyorum. Bak şuan konuşuyoruz..."
Gözlerini devirdi.
"Hadi ama Meg!"
"Zayn gitmem gerek. Konbin çekimlerini yetiştirmem gerekiyor..." Yanından sıyrıldım ve yürümeye başladım.
Arkamdan seslendi:
"Meggie! Birşey mi yaptım? Seni kızdırdım mı?"
Ahh Zayn... Böyle davrandığında seni asla bırakmak istemiyorum. Hele şuan arkamda küçük bir çocuk gibi dikilirken ve beni kırdığını düşünürken...
Sadece kafamı ona çevirdim ve "hayır" diyebildim.
* * *
2 saat önce
Günlerdir odamdan çıkmadığım için zorla bir cluba sürüklenmiştim. Ve Zayn'in gelmemesi için ettiğim dualar kabul olmamış, sevgilisini geçirdikten sonra o da yanımıza gelmişti.
Locada ki herkes konuşuyor bense sadece içiyordum. Tıpkı Zayn gibi. Göz göze geliyorduk ve ben gözlerimi kaçırıyordum.
Evet ondan kaçıyordum. Ama neden kaçtığımı bilmiyordum. Aslında ben sadece korkuyordum. Hislerimden korkuyordum.
Koca bir saat geçmişti ama ben ve Zayn sürekli içmiş ve tek kelime etmemiştik. Ekipdekilerin bu gece bizi umursadıklarını sanmıyordum. Hepsi bir taraflara dağılmış ve sarhoş olmuşlardı.
Evet ben berbat bir hafta geçirmiş, duygularımla savaş içindeydim. Peki Zayn neden bu kadar düşünceliydi?
Ona bakmak beni mafederken, bakmamak tam anlamıyla öldürüyordu.
"Hey! Sert çocuk neyin var?" Alayla gülüyordum.
Beni alaya alan bir şekilde sırıttı.
"Sen konuşmama yemini etmemiş miydin?"
Gözlerimi devirdim.
Emma ise sadece bizi izliyordu.
"Hayır ben sadece..."
"Sadece sen ne Meggie?"
Omuz silktim.
"Boşver."
Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.
"Ne biliyor musun Maggie? Bir salak gibi davranıyorsun!"
Zayn bazen çok kabalaşabilen Malik!
Böyle kelimeleri ondan duymak beni sinirlendiryordu. Hayır aslında ben hep sinirlendiğimi düşünüyordum. Ama beni kötü hissettiriyordu.
"Ah! Zayn çok dengesizsin!"
Gülmeye başladı.
"Dengesiz olan ben miyim? Hadi ama şu yaptığına bir bak!"
İkimizde aptal gibi birbirimize bağırıyorduk ki Emma "aptallar" bakışlarıyla bize bakıyordu.
"Hadi ama ikinizde çocuk gibisiniz!" dedi Emma bizi azarlayarak. Ama ikimizde onu umursamıyorduk!
"Ne yapıyorum Zayn!"
"Bir haftadır benimle tek kelime konuşmuyorsun. Başta herkese böyle davrandığını düşünerek pek üstelememiştim ama bu tavrın sadece bana karşı!"
"Hayır Zayn öyle birşey yok! Ben sadece... Öyleyse bile neden bu kadar önemsediğini anlamıyorum!"
"Bak önemsiyorum çünkü benim icin önemli yani... Bütün hafta benimle tek kelime etmedin! Ve ben lanet olası bir haftayı sana kötü birşey yapıp yapmadığımı düşünerek geçirdim!"
Ah Zayn! Neden herşeyi daha da zorlaştırıyorsun? Bu kadar düşünceli olmanın sebebi ben miyim? Bunu düşünmek bile beni heyecandan öldürüyordu. Onu tanıdıkça ondan kaçmam lanet olsun ki zorlaşıyordu.
Ve bütün hafta beni düşündüğünü söylemesi, kalbimin deli gibi atmasına neden oluyordu.
"Zayn! Bak ben..."
Telefonunun çalmasıyla sustum. Önemli şeyler konuşuyorduk ve cevap vermemesini bekliyordum. En azından benim için önemli şeylerdi.
"Bebeğim yolculuğun nasıl geçti?" Zayn'in ağzından dökülen kelimelerden kimin aradığı belli oluyordu.
Önce benim için önemli bir konu diyordu ve sonra hiç birşey olmamış gibi sevgilisinin uçak macerasını dinliyordu.
Ellerimi saçlarıma götürdüm. Gergindim ve Perrie ile konuşması beni deli ediyordu. Dudağımı sertçe dişliyordum. Emma kulağıma eğildi ve fısıldadı:
"Eğer onu sevmiyorsan, neden sevgilisiyle konuşması gözlerini dolduruyor ve seni sinirlendiriyor?"
Evet gözlerim doluydu ama tamamen ortamda ki loşluktan ve evet sinirliydim ama ben onunla konuşmasına değil... Sadece lanet olsun! Emma'ya verecek tek bir cevabım bile yoktu.
Emma ile onun hakkında konuştuğum herşey suratıma tokat gibi çarpıyordu.
Ayağa kalktım çünkü gerçekten, ağlamamak için kendimi daha ne kadar tutardım bilmiyordum.
"Zayn sen tam bir koca kafalısın!"
Hızlı adımlarla yürümeye başladım. İkiside arkamdan sesleniyorlardı. Hızlıca oradan uzaklaştım. Artık göz yaşlarımı tutamıyordum. Arka kapıdan ıssız sokağa attım kendimi.
Sessiz sokak hıçkırık sesimle doldu. Neden ağlıyordum? Sadece artık dayanamıyordum.
Zayn'in adımı haykırmasıyla gözyaşlarımı sildim.
Hızlıca yürümeye başladım nereye gittiğimi bile bilmeden.
"Meggie nereye gidiyorsun!!"
"Lanet olsun sanane! Neden peşimden geliyorsun?"
"Meggie neden benden kaçıyorsun?"
Bütün gücüyle bağırmıştı. Yavaşladım.
"Senden kaçmıyorum ahmak!"
Deli gibi kaçıyordum kendimle ve duygularımla yüzleşmekten korkuyordum. Ona karşı içimde ne varsa korkuyordum.
"Meggie dur artık!"
Sesini duymak beni bu kadar heycanlandırırken, adımı böyle haykırması kalbime bin bıçak saplıyordu.
Zayn böyle bağırırken, arkama dönüp bakmamak için savaş veriyordum.
Ve benden hızlı çıkıp kolumu kavradı, beni kendine doğru çekti. Nefesim kesilmişti. Eli bileğimi sıkı sıkı kavrıyordu. Ve bu canımı acıtıyordu ama gerçekten umursamıyordum. Beni daha da çok kendine çekmişti.
"Artık dur!" dedi. Dişlerini sıkarak konuşmuştu. Damarları şişmiş, burnundan soluyordu. Ela gözleri siyaha bürünmüştü.
"Benden kaçma..." dedi yumuşak bir sesle.
"Seni kırdım mı? Meg ben sana hiçbirşey yapmadım... Yaptıysam bile bilmiyordum!"
Ahh Zayn. Hala beni kırdığını düşünüyordu. Böyle bir insan olmasına, bu kadar saf olmasına dayanamıyordum.
Neden seni ilk tanıdığım kadar ukala kendini beğenmiş diğerleri gibi şımarık davranmıyorsun? Neden gerçek seni görmeme izin veriyorsun? Neden duvarlarının ardında ki Zayn'i görmeme izin veriyorsun!
Göz yaşlarım yanağımdan istemsizce süzülüp akıyor ve ben bunu engelleyemiyordum.
Bileğimi sıkan eli, şimdi yanağımda ki yaşları siliyordu. Bir eliylede belimi sıkıca kavramıştı. Sıcak nefesi buzdan suratımı okşuyordu. Sarhoştuk ve içki kokuyorduk.
"Zayn. Bırak lütfen..."
Adeta yalvarıyordum ve onun karşısında inanılmaz güçsüz hissediyordum. Bir kez daha!
"Neden böyle davranıyorsun? Benden kaçman beni deli ediyor..."
Korkmayı bırakıp cesurca gözlerine baktım. Ela gözleri kucak açmış adeta kalbimi sarıyordu. Ve biz çok yakındık.
Yavaşça kafasını kafama yaklaştırdı. Kırmızı dudaklarını hafifçe yaladı. Bu bekleyiş beni deli ediyordu.
Dudaklarımı, sıcak dudaklarının arasına aldı. Titriyordum. Ona karşılık vermek istiyordum ama uyuşmuştum.
Beni ürkütmemek istiyor gibi yavaşça dudaklarıyla dudaklarımı eziyordu. O kadar nazik ve yumuşaktı ki...
Dilini hafifçe dudaklarıma değdirip içeri girmek için izin istiyordu. Ağzımı araladım ve alt dudağını emmeye başladım. Dili dilime hafifçe baskı uyguluyordu.
Alt dudağımı, dudaklarının arasına alıp emmeye başladı. Ağzımdan bir inilti yükseldi. Ellerimi uzun saçlarına daldırdım. Belki bunun için kızabilirdi ama şuan hiç umursamıyordum. Ve belli ki şuan o da umursamıyordu.
If you wanna know how I feel
Nasıl hissettiğimi bilmek istiyor musun
Live it till it’s gone
Kaybolana kadar onu yaşamaya çalış
Feel like i’m losing my mind
Aklımı kaybediyor gibi hissediyorum
Shake it up, let it go, I don't care anymore
Salla gitsin, artık daha fazla umursamıyorum.
Just go numb
Uyuşalım
You never know until you let go
Boşverene kadar bilemezsin
Let's go numb
Hadi uyuşalım
I can feel you now
Şuan seni hissedebiliyorum...
Nefes almak için benden ayrıldı. İkimizde nefeslerimizi düzenlemeye çalışıyorduk. Alnını alnıma dayadı. Yere bakıyordum. Yavaşça çenemi kaldırdı ve dudaklarıma küçük küçük öpücükler kondurdu.
Hayatımda hissetmediğim kadar yaşadığımı hissediyordum. Karnım ağrıyor, kalbim ağzımdan çıkacak gibi atıyordu ve ben kalbimin sesini duymasından korkuyordum. Uyuşmuştum. Ondan başka herşey silinmişti.
Bir eli çenemdeydi. Dudaklarıma öpücükler kondurmayı bıraktı. Dudaklarını kulağıma dayadı ve fısıldadı.
"Meggie benden kaçma. Sana bir şey yapmam. Sana asla birşey yapmam..."
Yapıyordun işte!
Dayanamıyordum! Artık kendimle savaş verecek gücüm kalmadı! Korkuyorum. Sana aşık olduğumu kabul etmekten korkuyorum!
Lanet olsun yapıyorsun işte Zayn!
Sen beni kimsenin tanımadığı kadar tanıyorsun. Kimsenin bilmediği kadar biliyorsun.
O kibirli, ukala kız senin yanında bir aptala dönüşüyor, konuşmayı unutuyor...
Herkese karşı dimdik duruyorum. Ama sen üflediğinde dört bir yana savruluyorum.
Herkese karşı güçlü duran bedenim, seninle birlikte bir kuş tüyü kadar aciz!
Duvarlarımı yıktın ve bana ulaştın! Kimsenin göremediği kadar gördün beni...
Ve sen...
Sadece kendimi seviyorken, şuan seni herşeyden çok nasıl sevebiliyorum?
Bana her dokunduğunda hiç hissetmediğim kadar canlı hissediyorum.
İlk defa seninle heyacanlanıyorum, utanıyorum, korkuyorum.
Seni her gördüğümde ve sana her baktığımda...
Hissizleşiyorum...
Düşünme,konuşma yetilerimi kaybediyorum.
Bulunduğum ortam silinip gidiyor.
Hiç bir şey hissetmiyorum.
Nefes almak canımı yakıyor.
Parçalara ayrılıyorum. Kalbim bin parça oluyor.
Senin dışında hiç bir şeyin anlamı kalmıyor.
Sadece sen kalıyorsun.
Uyuşuyorum...
Korkuyorum seni gördüğüm andan beri hissettiğim duygudan korkuyorum!
Hiç hissetmediğim duyguları hissediyorum.
Çünkü seni seviyorum koca kafalı!
Bana sevmeyi öğretiyorsun Malik!
Hiç sevmediğim kadar...