Medya: Selin Güney
Gözlerimi tanıdık bir koku eşliğinde araladım. Aldığım koku yağızın kokusuydu bir kez daha içime çekmek gülümsememe neden olurken farklı bir koku daha aldım
Bu... bu kesinlikle selinin nefis limonlu kekinin kokusu oluyordu. Gözlerimi kocaman açıp etrafa baktığımda tekli koltukta uyuyan yağızı gördüm. İkiye bölünmüş organlarim çatışma içindeydi. Kalbim otur götünün üzerine yağızı uyurken izle derken midem böyle aşkın ızdırabinı parmaklarım git yemek ye diyordu. Esin Varolluğumdan ödün vermeden üzerindemdeki Yağız'ın ceketini son bir kez daha koklayıp üzerine örttüm. Mutlu adımlarla ilerleyip mutfağa girdiğimde Selin tezgahın üzerinde ulaş da onun tam önünde duruyordu. Öpüşüyorlar mıydı?
"Amanın!"
Yiyişen çifte arkamı döndüğümde Selin'in bir kaç şeyi devirmesinden tezgahtan indiğini anlamıştım.
"Yanlış bir zamanda mı geldim" dedim, ulaş oflayıp
"Yani" gibi şeyler homurdandığında kıkırdayıp tekrar onlara döndüm
"Üzgünüm ulaş aydın,midem daha önemli" dedim fırının karşısında geçip kabartmakta olan keke gülümsedim.
"Yeğenlerinden bile mi"
Sorusunu yönekten ulaşa ben gülümsediğimde elini sert bir şekilde ulaşın karnina geciren Selin kahkaha atmamıza neden olmuştu.
"Hımm.."
sırtımı tezgaha yaslayıp konuşmaya devam ettim
"benden bile daha değerli olan midem" dedim,elimi karnımın üzerinde gezdiriyordum. Söyleyeceğim şeyi tahmin eden Selin öldürücü bakışlar atmaya başladığında Selin tribinin loading olmasına izin vermeden
"Tabiki yeğenlerim" deyip kosar adımlarla mutfaktan çıktım. Arkamdan selinin kıkırtisı duyuluyirdu.
Kesinlikle yağız ile kek arasında kalıp keki seçerdim ama kek ile selin tribi arasında kalırsam muhakkak sağlığım için seçmem gereken selindi. Daha mutfağın önündeyken ulaşın sesi duyuldu
"Nerde kalmıştık"
üstüne Selin'in cırlaması eklendiğinde yüzümü buruşturdum.
Ulaş ya!"
kahkaha atarak içeriye tekrar geçtiğimde çoktan uyanmış, üzerindeki ceketi az önce uyuduğum koltuğa fırlatmış yağıza baktım. Hafif uykulu ve dağınık saçlarıyla çok şirin gözükürken bir o kadar da yeni uyanmışlığın verdiği suratsızlık vardı. Hani şu "dokunanı silkerim" diyenlerden.
"Günaydın" dedim,kafasını sallayıp iki eliyle yüzünü sıvazladı. O kadar tatlı gözüküyordu ki şu an içimden üzerine atlayıp...
Isırmak geçiyordu.
"Gömleğim kırışmış" dedi,kaşlarını çatıp bana baktığında kollarımı birbirine bağladım
" bundan da mı ben sorumluyum Karayel" dedim. Gömleğinin ilk düğmesini açtığında kocaman gözlerle ona bakan bana gülümsemişti
"Ütü yapmayı biliyor musun"
Yutkunup yavaş yavaş açılan baklavalarına odaklanmamak için kendini zor tutan ben kafa salladım.
"Hıhı" gibi şeyler mırıldandım. Üzerindeki gömleğin düğmelerinin tamamını açmıştı ama çıkarmamıştı bu şekilde dış kapıya doğru yürüyüp gözden kaybolduğunda elimi yelpaze olarak kullanıp yüzüme doğru salladım. Çok kaslı adam görmüştüm ama bu...
Bu adam bi harikaydı dostum.
Bir kaç dakika boş bir şekilde onu beklediğimde elinde gri bir tişört ile geri döndü. Gömleğini kollarından tutup daha çok kırışmasını engellemek için nazik bir şekilde çıkardıgında bana bile bu kadar nazik dokunmadığı düşünüp elime bir bakış atarak gülümsedim. Daha sonra üzerine geçirdiği gri tişörte de aynı gülüşle baktım
"Yağız Karayel griden nefret ederdi" dedim,ima dolu sesimle söylediğim şeyden sonra gülümseyip saçımı savurduğumda tepkisiz bir sekilde bağımsızlığını ilan etmeye çalışan saçlarını düzeltti.
"Başka çaremiz yok gri kafa." dedi saçlarıma baktığını anlayabiliyordum "Tıpkı seninle burada bulunduğum gibi bu tişörte de katlanmam gerek"
bu sefer gülumseyen o olmuştu.çok pis bozulmuştum. Belli etmemek adına cırladım.
"Çok komik" deyip duraksadığımda aklıma gelen ilk hakareti savurdum "koca kafa" dedim. Yüzünü buruşturup mutfağa yürüdüğünde çatılan kaşlarım eski haline gelsin diye havaya kaldırıp derin nefesler almıştım. Tamam ondan hoslaniyordum fakat bazı anlarda onu bogasım geliyordu.
Ben, o ve su dolu küvet...
O koca kafasını tutup dolu küvete sokacaktım...
Sokup sokup çıkaracaktım...
Yeter diye bağıracaktı...
Duymazlıktan gelip daha fazla keyif alacaktım.
Ben bu arsız hayallere dalmışken Yağızın "Pardon abi" demesini duyduğumda kendimi tutamayıp kahkaha attım. Bu sefer yağıza yakalanmışlardı
"Sikecem ama!" Diye bağıran ulaşa,ulaş dışında herkes güldü.
#
Sonunda pişen keki selin ile tabaklara koyarken aniden keklere doğru kahkaha atan Selin'e garip bakışlarımı gönderdim. Dört tarafım deliyle çevriliydi
"Çok utandım ya" dedi, mutlu bir şekilde konuşurken omuz silkip elime iki tane tabak aldım.
" Boşver" dedim selini umursamadan mutfaktan çıktığımda ulaş ile yağızın konuşmalarının ufak bir bölümüne şahit olmuştum. Elinde tabaklarla beni gören yağız kendini geriye atıp ofladı.
" Gün yapıyoruz resmen, al kek de geldi" dedi,Sitemli çıkan sesi kıkırdamama neden olduğunda gülümseyip bana doğru sünen ulaşın eline tabağı tutuşturdum. Yağızın da önündeki sehpaya koymuştum tabağı. Catali falan boşveren Ulaş kekin yarısıni ağzına soktuğunda zorla konustu.
" amaan" dedi, ağzındakini biraz ciğnedikten sonra devam etti "hep mafya işleri falan nereye kadar" diye sahte bir cilve ile eklerken ağzından keki püskürte püskürte gülmüştü. Ben de kahkaha atıp yağızın yanına oturduğumda tepkisiz bir şekilde karşı duvarı izlemeyi tercih etti. Selin ise tepsiye dizdigi kahve ve bir tabak keki getirmiş ulaşın yanına oturmuştu.
" o tabak umarım benimdir" dedim keke uzanmaya çalışırken. Selin benden hızlı davranıp kek tabağına yüzük görmüş gollum gibi sarılmıştı.
" yooo" dedi catalını keke saplayıp kocaman bir ısırık aldı. "Git mutfaktan al"
Kaşlarımı çatıp cirlamak için dudaklarımı araladığımda yağız araya girdi
" sakın Varol" dedi önündeki kek tabağını eline alıp bana uzattı " sus ve bunu ye" derken gülümseyip kek tabağını elime aldım. O da Tepside duran kahvenin birini alıp büyük bir yudum almıştı. Selin ile ulaş oynasmaya başladığında yağıza döndüm. Şaşırtıcı bir şekilde o da bana bakıyordu. Bakmasını geçtim gülüyordu. Hz Musa'nın denizi yardığını gören Firavun gibi yüzüne baktığımda. Elindeki tamamı bitmemiş kahvesini sehpaya geri koydu.
" Gömleğimi ütüledin mi?"
Oyle bir sormuştu ki sanki bu benim gorevimmis de yapmamışım gibiydı. Yüzümü buruşturken elime kahvemi alıp kafamı olumsuz anlamda iki yana salladım.
" Hayır " dedim. Elini koltugun arkasina alip etrafa bakindı.
" Gömleğim nerde?" dedi,etrafı incelemeye devam ediyordu.
" Nereye götürdün" diye sorusunu tekrarladıginda yüzume şeytani gülümsememin yayılmasına engrel olup ciddi bir ifade takındim.
" ben onu el bezi yaptım" dedim,yüzümdeki ciddiyeti bozmamak icin direniyordum. Kaşlarını çatıp yüzüme baktığında yüzünü yüzüme yaklaştırdı.
" Ne yaptım dedin" dedi, Dişlerini sıkarak tehditkar bir şekilde konuştuğunda kahve kokan nefesi yüzüme çarpmıştı. arsızca gülümserken dirseğimi koltuğun başlık kısmına yerleştirip elimle kafama destek yaptım.
"Bildiğin" dedim elimi havaya kaldırıp siliyormuş gibi yaptım." El bezi yaptım"
ona daha fazla yaklaşıp fısıldamıştım. Gülümseyip kafasını salladı.
" sinirleniyorum ama gri kafa" dedi Çenesi kasıldığında mükemmel yüz hatlar biraz daha belli oluyordu. gülüp saçlarımı savurdum.
" yukarıda" dedim bakislarimla merdivenlerı gosterdim
"odama götürdüm."
onu daha fazla zorlayip delirtmek benim aleyhime olurdu.başıyla onaylayıp erkeksi bir şekilde ayak ayak üstüne atarken elini çenesine götürdü.
"Ütülenmiştir umarım" dedi kaşlarını kadırdığında umursamaz bir sekilde onun gibi omuz silktim
" odamdaki cinler ütülediyse" Dedim dudaklarımı aşağıya doğru sarkıtıp kafa sallarken "Ütülenmiştir" diye ekledim .Canının sıkıldığını mimikleriyle çok net ifade edebiliyordu. Göz devirerek ayağa kalkıp odama doğru yürüdügümde
" Nereye?"diye soran selin yerine yağıza bakıp cevapladım
" odamın bi tozunu alacağım"
#
" ne bu ya" dedim kendi kendime Ellinci kez geçtiğim yer hala kırışıkltı. Ütü yapmak bu kadar zor olmamalıdı. Oflayıp bir kez daha aynı yerden geçtiğimde kapıda bana bakan yağızı gördüm.
"Beceriksiz" dedi yaslandığı kapının pervazından doğrulup bana doğru yaklaştı. tam önüme durduğunda elimdeki ütüyü aldı ve asla ütüleyemediğim yere ütüyü götürüp üstünde bulunan düğmeye bastı. Bu düğmeye basarak buhar çıkmasını sağlamışti. O düğmenin amacı o muymus? diye içimden geçirirken yatağımın üzerine oturmuştum.
" bu hayatta başarılı olduğun bir şey var mı Varol" dedi ütüledigi gömleği odamdaki koltuğun üzerine özenle koydu
" Yüzsüzlük dışında"
Söylediği şeye keyiflenirken benim sahte kahkaham odayiı doldurmuştu.
" Beni tanımıyorsun yağız Karayel"
cevabımin üzerine ütüledigi gömlekten bakışları çevirmeden omuz silkti
" pek bir sey kaybetmemişimdir" dedi,gülümseyip ortaya bıraktıği ütüyü topladım. Sanırım artık hakaretleri beni etkilemiyordu. Yüzsüzlükte zirveye oynuyordum. Odadan çıkmak için harekete geçtiğini görünce konuştum
" Akşam ne yapıyorsunuz " dedim kollarımı göğüs hizamda birleştirdiğimde arkasını bile donmeden omzunun üstünden bana bakıp güldü
" kime?"