Zelfmoord is de grootste doodsoorzaak op deze wereld. Ieder jaar sterven er miljoenen mensen aan. Om dat beeld even concreet te maken: als je dit nawoord hebt gelezen, zal er iemand zijn eigen leven hebben genomen.
Toch wordt er niet veel over gepraat. In boeken en films kijken we de dood recht in de ogen, maar in het echte leven hebben we het er liever niet over. Als er iemand sterft, trekken we ons terug en doen we alsof het ons niets aandoet. Nog erger is het voor nabestaanden van mensen die hun eigen leven hebben beëindigd: zelfmoord is een taboe. Er wordt op neer gekeken. Soms voelen nabestaanden zich zelfs gedwongen om een ander, meer geaccepteerd verhaal te bedenken rondom de dood van hun geliefde, zodat ze er zelf beter mee om kunnen gaan.
In het verhaal dat je hiervoor hebt gelezen, heb je waarschijnlijk de kant van Gaby begrepen. Finn was een geweldige broer, altijd opgewekt, maar er ging heel wat schuil onder die façade die zelfs zij, als zijn tweelingzus, niet had gezien. Het was voor haar meer dan gewoon om te denken dat er meer aan de hand was, maar zij zocht in de hoek van moord en wilde niet geloven dat haar broer tot moord in staat was.
Er zijn veel mensen zoals Gaby. Ze begrijpen niet hoe zoiets gebeurd kan zijn, dat iemand waar ze om gaven zo plotseling kan verdwijnen - dat iemand zoveel leed terwijl zij ernaast stonden. Het is makkelijker om een andere verhaal te geloven, zelfs als dat niet de waarheid is.
Nou begrijp ik dat je als lezer misschien niet zoveel op dit onderdeel van het verhaal hebt gelet. De zoektocht naar Elliot leek belangrijker en was de hoofdlijn door dit verhaal heen. Toch hoop ik dat je iets meeneemt uit deze fictieve wereld in jouw eigen wereld. Dat je niet alleen bezig bent met de raadsels, maar ook meer rekening houdt met het gedrag van anderen en het probeert te zien vanuit hun perspectief. Beoordeel een ander niet te snel, want voor die persoon zijn zijn acties de meest logische die hij kan doen.
Als je wilt praten, is mijn inbox altijd open. Of je het nu ergens moeilijk mee hebt of een vriendin zoekt om mee te praten, zoek me vooral op.
Verder wil ik jullie - natuurlijk - ook enorm bedanken voor het lezen van dit verhaal, of je er nu voor gekozen hebt jezelf bekend te maken door te stemmen en te reageren of niet. Ik hoop vooral dat dit boek in de smaak is gevallen.
Groetjes, en misschien tot snel in een ander boek, Jessy
Hulp nodig? Denk je over zelfmoord of heeft iemand die je kent zelfmoord gepleegd of geprobeerd? Praat met iemand op 113.nl (dat kan anoniem!) of bel 0900-0113.