Yerinden kalkıyorsun. Anlık bir umut oluyor seni kaldıran şey, belki biraz da inanç. Etrafta dolaşmaya başlıyorsun, kimseler yok. Birkaç taş parçası, yürürken ayağına çarpıyor; arada bir tökezlemene sebep oluyor. Sesler duyuyorsun. Anlayabildiğin sesler değil, boğuk boğuk. Etrafında bir şeyler dönüyor ama anlayabildiğin şeyler değil. Konuşmalar, fısıldaşmalar... Ne söylüyorlar? Sanki farklı bir dil konuşuyorlar. Biraz daha geziniyorsun etrafta. Yürüyor, daha çok yürüyorsun. Ta ki aynı yere geldiğini fark edene kadar. İşin aslı şu ki; küçük bir akvaryumun içindesin ve dönüp duruyorsun.
Konuşamıyorum
By bengiyuksel
| söyleyecek fazla sözüm yoktur, bu yüzden susarım hep. | More