Ford's POV
The kidnapper texted me the place where will we meet. And, it is a very familiar place. Ang ampunan...
Hindi na ito gaya ng dati. May mga sira na ito.
Nang makalabas kami ng kotse ay naglakad kami papasok ng ampunan. Hawak hawak ko ang kamay niya hanggang sa nakapasok kami.
Nilibot ko ang aking paningin. At nagulat na lang ako nang makita sila rito, nakaupo at nakagapos, puro walang malay.
Si mom, dad, at grandma.
Why the hell they are here?
"Fordan!" napalingon kaming dalawa ni Lorice. And we saw Kuya Freed. He's also here. "There's just a letter na iniwan sa mansyon. It says that if I'll be here, I will know if who raped my mom years ago."
Raped? His mother was raped?
"Good thing, the three of you are finally here." rinig ko, and its a girl's voice.
I expected a man, like the one who called us earlier. Pero babae ito... And its a very familiar voice. Its like... Its from Tracy.
"Its nice to see you again, Ford." salubong niya sa akin. And it makes my anger increase.
"Shut up. Bakit ka nandito?"
"Aww, ganyan ba ang isasalubong mo sa first love mo?"
"You're not my first love." iniinis niya ako. Teka, bakit ba nandito ang babaeng to?
"Matagal akong nawala. Ni minsan ba, hindi mo ako hinanap? Do you always think of our relationship before?"
Hindi ako nagsalita.
Mula nang nakilala at minahal ko si Lorice, hindi ko na inisip ang babaeng to. Ni hindi ko maalalang nakilala ko siya.
"Well, sorry. I dont really have any feelings for you. Ginawa ko lang yon, to hurt you. Because you are a Tan."
Nagtaka ako. She did hurt me. But only because I am a Tan?
"How dare you to do this Tracy? Tinuring kitang anak! I even liked you for our son!" rinig kong sabi ni dad na nakagapos.
"Ang kapal ng mukha mo! We welcomed you in our family--"
Nagulat na lang ako nang maglabas siya ng baril at itutok iyon kay dad. Itinaas niya rin ito kalaunan, saka pinaputok.
Sigawan ang namayani sa amin dito. Ako naman sinigurado kong safe sa likod ko si Lorice.
"Welcomed! Liar! If you really welcomed me, hindi niyo sana pinatay ang mga magulang ko!" she said, and tears flowed from her eyes.
Killed her parents? And why would mom and dad will do that thing?
Napatingin siya sa akin, and she smiled bitterly. "You dont know the story. Oh, let me tell you."
Tell me what?
"Si Theo at Mayumi Ponzano. At pag aari namin ang lupang ito. And my they are the most influencial persons in business. Hindi pa nabubuhay ang pangalang Tan. Your names were in the bottom, remember?" rinig kong sabi niya.
Napatingin ako kina mom at dad. Hindi ko alam kung ano ang mga sinasabi ni Tracy. Pero, parang alam nila ito dahil sa mga reaksiyon nila.
"Pero dahil gusto niyong sumikat, pinatay ninyo ang mga magulang ko!"
"No..." my mom said.
"Pinatay niyo sila! Kitang kita ko!" tinurukan niya ng baril si mom. "Ikaw! Ikaw ang bumaril sa papa ko! At ikaw!" at itinuon ang atensiyon kay dad. "Pinatay mo si mama!"
Hindi siya tumigil sa pag iyak.
"Mas magaling ang mga magulang ko sa inyo e. Now, Isaac and Carmina Tan, dont you remember my parents? Yung mga inosenteng taong pinatay niyo! You even killed my sister in mom's womb! Pinasunog niyo pa ang bahay namin! And you still dont admit your mistakes!"
At nakarinig kami ng dalawang putok ng baril.
"Tracy.... h-hindi namin s-sinasadya..." rinig kong sabi ni dad.
So, totoong ginawa nila ang bagay na iyon?
"Pa, ma... Do you really killed... her parents?" wala sa sariling tanong ko sa kanila.
Umiling iling sila. Hindi ko na alam kung saan ako maniniwala.
"He also stole my love." napatingin na lang kami sa isang lalaking nakamaskara na bigla na lang lumitaw sa kung saan. And he's carrying baby Faye!
"Faye!!!" rinig kong sigaw ng asawa ko. "Huwag niyo siyang sasaktan!"
Hindi ko na napigilan ang galit ko. Habang naglalakad ang lalaking iyon ay tinutukan niya ng baril ang anak namin.
"Nasa'n si Gigi?"
"Oh, that little girl with curly hair? She's there."
Maya maya pa ay nakarinig na lang kami ng sigaw ng isang bata. Gigi!
"Bitawan niyo ako!" I cant take this anymore! Hindi ko hahayaang saktan nila ang mga anak ko!
"DONT HURT THEM!" napalingon ako nang marinig si kuya Freed. "Tell me who raped my mother!"
"So... you're my son?" ano?
Napatingin kami sa lalaking may hawak kay baby Faye. Muli kong tiningnan si kuya Freed. Her mother was raped? By him?
Maya maya pa ay may mga armadong lalaki ang nagsimulang umaligid sa amin. And I saw kuya, pilit niyang inagaw ang baril sa isa sa mga lalaki, at itinutok sa kanya.
"Ikaw ang gumahasa sa mama ko? Fucking take off your mask!"
I dont know... Naguguluhan na ako. Sino ba ang lalaking to? Maya maya pa ay tinanggal niya ang suot niyang maskara.
"Lauro?" nagulat ako sa sinabi ni grandma. She know that guy? "W-why are you doing this?"
Sobrang naguguluhan na ako.
"Ikaw pala ang anak namin ni Lorelei..." sabi nung Lauro. Nang tingnan ko si kuya, nanlilisik ang mga mata niya. Halatang galit na galit siya.
"Put the children down. Wag mo silang idamay rito!" galit niyang sigaw.
"Lorice, magtago ka. Dont worry, I'll save our daughters." alam kong nagdadalawang isip siya. Pero nakahinga ako ng maluwag nang kaagad na sinunod ni Lorice ang sinabi ko.
Nang makapagtago na siya ay nakipag agawan na rin ako ng baril at itinutok kay Tracy.
"Ito ba ang gusto mo? Sige, ibibigay ko." ipuputok ko na sana ang baril nang maunahan ako ni Tracy.
Binaril niya sina mom at dad...
No! My parents!!! Dad! Mom!
Agad akong lumapit sa kanila. Kahit na may galit ako sa kanila, hindi pa rin maipagkakailang mga magulang ko sila. They are still my mom and dad.
"Ma," hindi ko mapigilang umiyak. My mom is covered with blood. "Ma..."
And then, mom smiled. She touched my face. "F-fordan... Sorry... We didnt tell you about this. S-sorry, n-nadamay pa k-kayo..."
"Ma..." hindi ko na napigilan ang sarili kong umiyak.
"Sorry.... S-abihin mo s-sa asawa mo n-na... tanggap k-ko na s-siya..." and after that, she closed her eyes.
I forced to wake her up. Bu nothing happened. Kaya kahit napakasakit para sa akin, itinuon ko na lang ang atensiyon ko kay dad. Pero wala na rin siyang malay. I even checked his pulse, pero wala na rin.
"What have you done--" rinig kong nagsalita si grandma pero pinutol ito ni Tracy sabay tutok ng baril sa kanya.
"Tumahimik ka, tanda! Tama lang naman ang nangyari sa kanila. They killed my parents, so I killed them." ibinaling niya naman ang atensiyon niya sa akin.
"Ano, Ford? Masakit ba? Na nakikitang unti unting nauubos ang pamilya mo?" she crazily laugh. "Alam mo na kung ano ang naramdaman ko sa loob ng labing limang taon! Pero, kulang pa!"
Napatayo ako. Hawak ko pa rin ang baril na inagaw ko. Tiningnan ko ang mga armadong lalaki, saka ko muling tiningnan si Tracy.
She laugh like a crazy person. "That's almost fair. Well, kulang pa rin. They killed three, kaya tatlo rin ang kukunin ko!"
"You already killed many innocent children!" galit kong sigaw pero hindi siya nagpatinag.
"No!!! Kayong mga Tan ang kailangang mamatay! Its never enough Ford! Ngayon, alam mo na kung gaano kasakit ang mawalan ng magulang diba? Pero kulang pa... Kaya dadagdagan ko na!!!"
At napatingin siya sa dalawa kong anak. "Sino naman kaya sa kanilang dalawa ang papatayin ko? Ito bang batang to? O itong anak niyo?"
Tumatawa pa siya. Parang baliw na tao. Hindi, baliw na talaga siya. Pumatay na sila ng maraming bata, at ngayon ang mga anak ko naman.
"Subukan mo lang na saktan kahit isa sa mga anak ko, papatayin talaga kita!" sigaw ko, pero parang hindi niya naman ako naririnig.
Kinuha niya si Faye doon sa lalaking nakamaskara kanina. "Ang cute mo pa namang bata. Pero sayang, isusunod na kita sa lolo't lola mo!"
Nanghina ako nang marinig ang pag iyak ng anak ko. Faye, she's only 5 days old. No! Hindi ko hahayaang gawin niya ito sa anak ko!
Nagulat na lang ako nang itutok niya ang baril sa noo ni baby Faye. Pero, mas nagulat ako nang bigla na lang sumulpot si Lorice at inagaw niya ang baril kay Tracy.
"Ano ba! Let go of me! Babarilin ko talaga tong batang to!"
"Saktan mo ang anak ko at magbabayad ka!" galit na sabi niya habang nakikipag agawan ng baril.
Dahil sa ginawa ng asawa ko ay nagkaroon ako ng tsansang kunin si Faye mula kay Lorice. And thanks God, I successfully made it. Pero, nakaramdam ako nang mahapdi sa likuran ko.
"Fordan..." rinig kong sabi ni Kuya. "You! How dare tou to shot my brother?!" rinig kong sabi niya.
Napapikit ako dahil sa sobrang sakit. Pero tiniis ko dahil hawak ko si Faye.
Maya maya pa ay nakita ko na lang na bumagsak sa sahig si Tracy, with a headshot. I dont know if who shooted her.
And one by one, we just saw his armed man, sunod sunod na bumulagta sa sahig.
Maybe that bullets came from the police. Nandito na sila.
"Mama!" agad na tumakbo si Gigi papalapit sa asawa ko. And she hugged her, nang makalapit ito sa kanya.
And then I saw kuya Freed. Tinutukan niya ng baril ang lalaking nagngangalang Lauro.
"Tayo naman ang magtuos." galit na galit pa rin siyang nakatingin sa lalaki. "Why did you kill papa! And why did you raped my mother! Why are you doing this?!" sigaw niya.
"I liked your mom! eversince I saw her! But she never liked me. So, I raped her instead." sabi nung lalaki. "I know she and I have a child, and it is you." he smiled.
Pero nang tingnan niya ang walang buhay na katawan ni papa, biglang napawi ang ngiti sa kanyang mukha. "Pero dahil sa kanya, nawala kayo sa akin! And he deserves death! He deserves that--"
Naputol ang sinasabi ng lalaki nang makita kong binaril siya ni Kuya.
"You know who deserves death? You! My mother suffered because of what you did! Hindi mo alam kung gaano niya kinamuhian ang sarili niya dahil sa ginawa mo!" isa pang putok ang narinig namin mula sa baril na hawak ni kuya.
Pero, maya maya pa ay nakita na lang naming napaluhod si Kuya. At, may tama siya ng baril sa balikat niya. Hindi lang isang beses, kundi tatlo.
Ngunit bago pa siya bumagsak ay pinaulanan niya ng bala si ang Lauro na iyon. At pareho silang bumagsak, duguan at walang malay.
"Frreeeeeedddd!!!!!!!" I heard grandma shouts. At nang napatingin ako sa kanya, nawalan siya ng malay.
And after seconds, narinig ko na lang ang tunog ng ambulansya, at sasakyan ng mga pulis.
Ngayon ay yakap yakap ko ang mag iina ko. Thank God, they are all safe.
Lumingon ako at nakita ang mga pulis, pati ang mga nurse na nilapitan ang mga nakahandusay nilang katawan. All of them were now here, to rescue all of us.
"Thank God, you are all safe." and I kissed baby Faye and Gigi's forehead.
I looked at Lorice's worried face. Nakatingin siya sa akin. "Okay ka lang? Tinamaan ka ng bala..."
And then I kissed her lips, "I'm fine. I love you."
"I love you too."
She carressed my hair, and after that, I planted a kiss on her forehead.
This is... the end, I think.