Trust
Pagkatapos naming tingnan ni Heros ang mga naaning mais ay ibinalik niya na ako sa mansyon para mag haponan.
Inimbetahan niya akong sumama uli bukas sa pamamasyal ngunit tumanggi na ako.
I have this weird feelings about him that he's trying to get close to me for some reason. At ayaw ko ang rason na 'yon na nararamdaman ko base sa kanyang kilos at pananalita.
"Maraming salamat sa pag bisita niyo, Manang Zana, Aya. Bumalik kayo ulit bukas. May kaonting selebrasyon at handaan para sa panibagong yugto ng buhay pag-aasawa nina Hellina at ng asawa niya." Galak na sabi ni Tita Mariella matapos ng aming haponan at hinatid kami nito sa bulwagan ng kanilang mansyon.
Tumingin si Manang Zana sa'kin. Tinitimbang ang magiging desisyon ko sa anyaya ni Tita Mariella. Tumanggi ako kay Heros kanina sa kanyang pag-aya dahil gusto kong umiwas na pero mukhang hindi ko yata kayang biguin ang pag-asam ni Manang Zana na pagbigyan ulit si Tita Mariella lalo na't naghihintay din si Tito Heu na sumang-ayon kami dalawa.
Ngumiti nalang ako tsaka tumango. Nag angat ako ng tingin at nakita ko ang pag taas ng sulok ng labi ni Heros.
I don't know but right after our short trip in their corn fields, everything about between us becomes more awkward. Kahit hindi naman talaga big deal iyon pero ewan, basta hindi ko na gustong maglalapit ulit sa kanya. It's like my instincts tells me that it is really dangerous. So dangerous to go deeper.
Hinatid kami ni Heros pauwi. Kahit sa daan ay sobrang tahimik ako. Sila lang dalawa ulit ni Manang Zana ang nag kwentohan tungkol sa pamamasyal namin kanina. Pa minsan-minsan ay sumasagot ako kapag nag tanong si Manang.
Pagkarating sa bahay ay nagpaalam agad ako kay Manang Zana na aakyat na sa kwarto. It's kinda rude to Heros but I really hate what I am feeling now. The way my heart beats when he's around makes me feel more uncomfortable.
Ni-lock ko ang pinto at agad na humiga sa kama. Ilang sandali pa akong nanatiling nakatulala sa ceiling nang marinig ko ang tunog ng sasakyan. Dali-dali akong nag tungo sa bintana at sumilip.
I breath freely when his car is gone. Mabuti nalang. I survive the day.
The next morning ay masiglang-masigla si Manang Zana. I went to the table and seated properly. I sip my milk coffee and observe her properly.
Sa second year ko sa Psychology, marami akong natutonan na. Bata pa lang ako, mahilig na akong mag observe ng tao. Though I am not an introvert person nor an extrovert one. But I can safely say that I am a bit preserve type of a person and at the same time, I can go along well with people. Minsan kasi, mas gusto ng mga taong mag stick sa mga taong kung sino lang ang nakakaintindi o nakakasabay sa kanila. Ako naman, gusto kong piliin ang mga kinakaibigan ko pero open din akong kumilala ng tao. At marahil narin sa impluwensiya ni Lolo sa kanyang trabaho kaya pinursue ko ang kurso ko. I'd want to understand the victims and the suspects than to judge. I want to understand so I can know the root of their behavior and doings.
"Susunduin tayo ni Heros ngayon. Ready ka na ba?"
"Akala ko po mamaya pa ang selebrasyon Manang?" I said kindly, not to make it sound rude.
"Nag pasabi kasi si Heros kagabi na magiging abala siya sa pag didiskarga sa mga mais ngayong araw. Ihahatid na daw kasi iyon sa mga supplier na bumibili sa kanila kaya baka hindi niya tayo masundo mamaya." Anito.
"Pwede naman po tayong mag traysikel, Manang." Kalmado kong sabi pero sa kaloob-looban ko'y gusto ko ng tumili. Wait, para saan ang damdamin ko sa kagustohang tumili?
"Iyon nga ang sinabi ko kaso ang batang 'yon ayaw magpapigil. Siya na daw ang laging susundo sa'tin kapag pupunta tayo sa kanila kaysa mag bayad tayo sa traysikel. Mas tipid daw." Nangingiting sabi ni Manang.
Talaga? Kailan pa siya naging concern sa pambayad namin sa traysikel? Tsaka kaya naman namin mag bayad!
I pouted my lips and nodded once. "Ganoon po ba."
Tumikhim si Manang at pinakatitigan ang aking mga mata. "May problema ka ba hija? Pansin ko, mukhang hindi maayos ang tungohan niyo ni Heros simula kahapon?"
"Huh? Wala naman po Manang. Ayos lang naman kami." Agap ko.
"Sigurado ka ba?" Tumango ako at nagpakawala ng isang pilit na ngiti. "Alam kong naninibago ka sa sitwasyon, lugar at mga tao ngayon, Aya. At naiintindihan kong dala mo parin ang takot para sa iyong sarili pero huwag kang mag-alala, mababait ang mga Amante. Mag tiwala ka sa kanila. Hindi nila tayo sasaktan at hahayaan mapahamak."
"Pasensya na po, Manang. Hindi naman po masama ang tingin ko sa kanila. Siguro po tama kayo. Naninibago lang po ako."
Marahil ay tama si Manang. Baka masyadong wala lang talaga akong tiwala sa mga tao ngayon kaya kahit pati ang pakiramdam ko kay Heros ay nahahaloan ng iba.
Matapos naming kumain ay siya ding pag dating ni Heros. Wearing his usual day outfit, a dark blue maong pants, white v-neck t shirt, dark brown boots and cowboy hat, he looks like a hot mexican actor in a telenovela na pinapanood ni Manang noon sa mansyon tuwing gabi.
Tinanggal niya ang cowboy hat at nag mano kay Manang Zana. Though he grew up in California, mukhang natutohan niya parin ang pag-uugali ng mga pilipino. Marahil narin ito sa mga magulang niya. One thing I like about their family is they are very respectful.
"Magandang umaga, Manang." His baritone voice echoed in the whole small sala.
"Magandang umaga din hijo. Nawa'y kaawan ka ng Diyos." Ani Manang saka nito marahang tinapik ang ulo niya.
Heros eyes went straight directly to mine after his greeting to Manang. Abot tahip ang kaba ng dibdib ko sa titig niya. I can't stop but curse in my mind.
"Good morning." His warm voice sounded sweeter to me than the way he greeted Manang.
"Morning." I replied almost in a shaking voice.
Tumaas ang isang kilay ko ng pinasadahan niya ang aking suot. Tila sinusuyod ang bawat sulok ng aking katawan na dapat takpan ng damit.
Pinasadahan ko rin ang suot ko. I wore a sleeve dress na above the knee. I want to wear short shorts and fit t shirt pero naalala ko, selebrasyon pala ang pupuntahan namin at hindi gala. Tsaka gusto ko man mag suot ng mas magandang damit bukod sa suot kong maganda na din, hindi naman pwedeng mahalata nilang may kaya ako sa buhay. Dahil tanging alam lang nila'y si Manang Zana ang nagpapalaki sa'kin at umaasa nalang kami dalawa sa kanyang pensyon.
"Tayo na?" Putol ni Manang Zana sa titigan namin ni Heros.
My eyes widened at her voice. Hindi ko namalayan na kanina pa pala ako nakatitig sa kanya. Heros softly chuckle and slightly shook his head before leading us the way.
Pulang-pula na siguro ang pisngi ko sa kahihiyan. Mabuti nalang at nauna silang dalawa sa'kin sa paglalakad papunta sa sasakyan.
Nang nasa sasakyan na kami't nasa daan ay halos ayaw kong lumingon kay Heros na na sa'king tabi. Panay ang tawanan nila ni Manang Zana sa pagkwenkwentohan nila tungkol sa kabataan ni Manang kasama si Tita Mariella.
"Excited na akong makita si Hellina! Tsaka hindi parin talaga ako makapaniwalang nagka-ayos na ang pamilya mo sa mga del Carmen." Utas ni Manang.
"Marami po ang nagagawa ng kapatawaran. Forgiveness can heal a broken heart and lives of people" Heros commented.
I admit, he is very mature. Unlike other playboys, he's very mature in the way he sees things. Dahil ba ito sa edad at experience niya? Or talagang positibo lang siya lagi sa kanyang pananaw?
Nang makarating kami sa kanilang mansyon ay sinalubong agad kami nina Tita Mariella at Tito Heu. Beside them is a woman, who looks older than me ng kaunti. She's very beautiful. Angelic face and porcelain skin. The baby bump in her stomach is quite showing. Beside her is a tall handsome man and with well built body almost like Heros. He looks dashing and charismatic, yet very cold and strict. Parang kay mahal ng ngiti niya at tanging ang asawa niya lang ang libre para makita ito.
"Good morning Zana! I'd like you to meet, Hellina, my daughter kung naaalala mo pa siya." Ani Tita Mariella.
Lumapit naman si Hellina at bumeso kay Manang. The next introduce is the husband of her daughter named Gileon who is also the Vice Mayor of Almendra. Gileon politely held Manang's hand saka ito nag mano. After they are introduce ay ako naman. Ngumiti lang ako sa kanila saka tumango.
Hindi nag tagal ay dumeretso kami sa kanilang terrace sa ika-dalawang palapag ng kanilang mansyon. Umalis na si Heros para asikasuhin ang kanilang pagdidiskarga ng mga mais.
We have a good talk in their round table in their terrace. Puno ng tawanan at kwentohan tungkol sa nangyari sa pamilya nila Heros at ng asawa ni Hellina.
After the chitchat and light meryenda ay nananghalian na kami. Sa tanghalian ko nakilala ang panganay nilang si Mayor Hex Amante.
He is handsome and very manly like Heros but he is more leaner and strict looking. Katulad din ni Vice Mayor Gileon na mukhang mahal ang ngiti.
Mabilis tumakbo ang oras hanggang sa nag salo-salo na sa selebrasyon. The celebration is about welcoming Vice Mayor Gileon and Hellina as a new parent. Hindi pa alam ang gender ng baby dahil two months preggy pa lang si Hellina.
People are gathered in the mansion. Dahil kanina pa kami ni Manang Zana dito ay nabasa na ako ng pawis at natuyuan narin. I am not fresh looking anymore like I was this morning. Na conscious tuloy ako sa itsura ko. I don't have to be conscious but there is this one person who makes me feel to be conscious. Mabuti nalang at pinahiram ako ni Hellina ng damit. She also let me change my clothes in her room.
"Salamat dito, Hellina. Nakakahiya." I said as I look myself in the front of the mirror wearing the new light pink dress Hellina lend to me.
"Oh, don't be. Mabuti nalang at magkasize tayo when I was not yet pregnant. Ilang taon ka na ulit?" She said while she brush the tip of my hair.
"Uhh, nineteen pa lang." Sagot ko.
"Really? Akala ko nasa mga twenty plus ka na. Hindi halata. I mean your very pretty but your height and body looks mature. Hindi halata na nineteen ka pa." She commented, more like praising.
Natawa ako sa komento niya. Ganito din kadalasan ang inaakala ng iba. I am petite and tall that they think I am older than my age. Dahil narin sa paraan ng pagkilos at pananalita ko kaya napagkakamalan.
"Nakaka flatter naman." I smile.
"Nagkita na kayo ng Kuya Heros ko?"
Marahan akong tumango. "Oo. Siya ang nag sundo sa'min kanina. Nag hatid din sa'min kahapon."
The side of her lips rose. "Talaga? Lagi niya kayong sinusundo at hinahatid?"
The way her voice got excitement ay alam ko na agad kung saan ito tutungo. "Well... Simula ng dumating kami noong nakaraang araw?"
Marahan siyang humalakhak. "I knew it! The way he stares at you kanina." She put down the brush saka hinawakan niya ang aking magkabilang balikat. We stare each other through the mirror. "I know he's handsome and charismatic but trust me. I've been there? And, please, don't easily fall." She then laugh a bit.