May mga nagtatanong bakit wala ang Chapter 11 nirestricted siya ni wattpad. Click nyo nalang ang link ng Chapter 11 para mabasa nyo. Nasa facebook page ng ONS, search nyo lang One Night Stand.
-
Angel POV
Almost one week na ang nakalipas nung nagkasagutan kami ni Oliver. Nung malaman ko ang totoong dahilan kung bakit ganon ang pakikitungo nya sa'ken.
Tinanggap ko. Nilunok ko ang pride ko para sundin sya. Para makontento na siya sa paghihiganti nya dahil sa nangyari sa dapat na anak namin.
Araw araw, pare-pareho lang routine ko. Di na rin ako masyadong kinakausap ni Oliver. Kapag nasa kama lang kami, dun maingay siya. Back to normal na ulit kami. Sa master's bedroom na ako ulit natutulog pero alam kong hindi dahil gusto akong makatabi ni Oliver kundi dahil gabi gabi kaming nagse-sex. Ano pa nga ba? Eh sex slave nya ako. Natural na 'yun. Di na ako umaangal dahil aminin ko man o hindi, gusto ko din naman. Mahal ko 'yung tao eh. Isa pa, magaling talaga si Oliver sa kama.
Sa umaga, magluluto ako para kay Oliver kasi mas gusto daw nya ang luto ko. Medyo na-appreciate ko naman 'yun pero alam kong gusto nya lang na ako ang magluto para mahirapan ako. Pinaparusahan nya ako 'di ba. Psh. Then after that, maghahanda na ako sa pagpasok sa trabaho. Si Oliver, laging nauunag umalis. Sa gabi naman, uuwi siya gabi na din. Tapos ayun, war na kami sa kama.
Tapos napansin ko, this past few days, parang natatamad na akong bumangon sa kama kapag umaga. Tapos madalas akong nahihilo at nawawalan ng gana kumain. Nagkakasakit na yata ako dahil sa stress eh at depression eh.
Ngayon, nandito ako sa restaurant. Nagta-trabaho. Buti nga balik trabaho na si Jacob. Nawala na 'yung guilt na naramdaman ko nung ma-suspend siya.
Si Oliver? Hayun, kumakain sa isa sa table. Ang sweet sweet nila ng girlfriend niya. Masakit nga dito oh. Sa bandang dibdib ko.
"Stop looking at them. Tch." Bulong ni Jacob sa'ken. Sa lahat ng tao dito, si Jacob lang naman ang nakakaalam ng lahat ng tungkol sa'ken at sa set-up namin ni Oliver.
At teka ha, napapansin ko madalas ng mag-english 'tong si Jacob nitong makabalik siya dito sa restaurant. Weird.
"Oo na." Kalmadong sabi ko at ibinalik ang atensyon ko sa trabaho.
I know this will be a long tiring day. Lalo na kung ang view ay si Oliver na ngiting-ngiti kasama ang girlfriend nya. Nakakaselos ha!
--
Tapos na ang trabaho. Namamaga ang mga mata ko kase nai-kwento ko lahat kay Jacob kanina ang naging pag-uusap namin ni Oliver. Nakakagaan din naman ng loob kapag may nasasabihan ka ng hinanakit mo eh.
Nanggagalaiti sa galit si Jacob pero sabi ko sa kanya, keri ko naman. Ako pa ba? Kayang kaya ko 'to.
Ipinark ko ang kotse ko sa garage. Nandito na kaya si Oliver? Well, hindi na mahalaga 'yun. Lagi naman syang gabi ng umuwi eh. Mag-isa na naman akong kakain ng dinner.
Pagpasok ko sa mansyon ay sumalubong saken ang tahimik na ambiance ng mansyon. Masaya sana kung tuwing uuwi ako, may mga chikiting na sasalubong sa'ken. Mga little Angel at little Oliver.
Aish, ano na naman ba 'tong naiisip ko? Assumera alert na naman ako ngayon. Asa naman akong mangyayari ang naiisip ko. Damn! I know how Oliver hate me.
Inilapag ko ang bag ko sa couch saka ako nagtanggal ng sapatos. Dumiretso ako sa kusina. Nagbukas ako ng fridge.
Hm, parang may gusto akong kainin. Pero wala dito sa fridge eh! Aish. Wag na nga lang kumain!
Umakyat na ako sa taas para magbihis. Mamaya na ako kakain 'pagkabihis ko.
Habang nagbibihis ay nakarinig ako ng ugong ng sasakyan. Maybe that's Oliver's car. Nandito na siya. Ihahanda ko na ba ang sarili ko? Baka parausan na naman nya ako ng init ng katawan nya. Wag ngayon dahil wala ako sa mood.
Pagkabihis ko ay bumaba na ako.
"Wife."
"Oliver, anong dinner ang gusto mong kainin? Ipagluluto kita." Tanong ko.
Mukha kaming okay sa isa't isa pero hindi. Asa naman! Natural na sa kanya ang pagtawag nya sa'ken ng wife, wala ng special pa dun.
"Hindi na."
"Pero ipagluluto na nga kita."
"Sinabi ko ng hindi na! Gaano kahirap intindihin 'yun, Vanna?"
"Pero.."
"Tangna, kumain na ako sa labas kasama ang girlfriend ko!"
That hits me..
"S-sorry."
"Matulog ka na." Cold na sabi nya saka dumiretso na pataas.
Hindi ko napigilan ang pagtulo ng luha ko. Pwede namang sabihing nagdinner na sya pero sana di nalang nya sinabi na kasama nya sa dinner ang girlfriend niya. Masakit kase eh. Ni hindi man lang nya natanong kung kumain na ba ako.
I sighed at pumunta sa kusina. Ano bang kakainin ko? Pagdating kay Oliver, parang ganado akong ipagluto sya pero pag para sa sarili ko, wala akong gana.
Binuksan ko ulit ang fridge at nagtingin ng pagkain. And there, nakuha ng fish fillet ang atensyon ko. Bigla akong natakam kaya kinuha ko iyon. Pagkatapos ay binuksan ko agad ang stove. Kumuha ang ng frying pan at nilagyan iyon ng mantika.
Hmm, nakakatakam naman ang fish fillet na'to. Parang hindi na ako makapaghintay na maluto 'to.
"What are you doing?"
Napalingon ako sa nagsalita. Si Oliver. "Cooking." Matipid kong sagot. Masyadong malakas ang appeal ng fish fillet na'to para pagtuunan ko ng pansin si Oliver.
"Cooking what?" Tanong pa nya.
"Fish fillet." Matipid ko ulit na sagot.
"Yan ang dinner mo?"
Bakit ba parang ang dami nyang tanong? Nakakainis. Naiinis ako sa kanya bigla! "Yes."
Hindi ko na sya narinig pang nagsalita pero alam kong nasa may dining table lang sya. Akala ko ba kumain na sya? Ba't nandito sya? Nagustuhan nya siguro ang amoy ng niluluto ko. Pero fish fillet lang naman 'to. Masarap 'tong i-dip sa honey. Sounds tasty!
Nang maluto na sa wakas ay inilagay ko na sa plate. Ipinatong ko 'yon sa mesa kung saan nakaupo si Oliver. Busy sa phone nya. Ba't pa ba sya nakatambay dito sa mesa?
Binuksan ko ulit ang fridge para kumuha ng honey. Naglagay ako sa cup saka ipinatong na din sa mesa. Then kumuha ako ng fresh milk at baso.
Nang maayos ko na lahat ay naupo na ako. Kinamay ko na, kumuha ako ng isang piraso ng fish fillet then dipped it into honey saka kinain.
"Sarap!"
"Fuck, what are you doing?"
"Eating?" Painosenteng sagot ko.
"Eating that fucking fish fillet with honey? Without any rice?"
I sighed. "Ikaw, ba't nandito ka? Diba kumain ka na sa labas? Ba't nandito ka pa sa kitchen?" Bigla talaga akong nainis sa kanya.
Mukha naman syang nagulat sa sinabi ko. "Tch." Tumayo na siya. "Fucking stomach." Narinig kong sabi nya hanggang makaalis sya at maiwan ulit akong mag-isa dito sa kusina.
Ewan ko sayo, Oliver. Kakain ako hangga't gusto ko.
-
Oliver POV
I know how rude I am to Vanna. I'm aware that I'm hurting her emotionally and physically but can you blame me? Everytime I look at her, bumabalik sa ala-ala ko ang pagkawala ng anak ko nang dahil sa kanya. Pinalaglag nya ang anak ko. Kung hindi nya ginawa 'yun, siguro masaya kami ngayon. Buo ang pamilya, malaki na rin sana ang anak namin ngayon. Damn it!
Dumako ang tingin ko sa phone ko nang tumunog iyon. I answered that damn call without looking at the screen. "Yes?"
"Honey, are you busy? Can I go there at your office?"
Tch. Lena is being clingy. Gusto nya parati magkasama kami. She's not even my serious girlfriend. Sinasabi ko lang na girlfriend ko siya pero hindi. I am not committed with anyone except my wife.
"I'm busy." Sagot ko.
Halos araw araw, pinupuntahan nya ako dito sa office ko. Ayos lang sa'ken. I'm enjoying her company, she's flirt and I like it. Ilang beses na nya akong nilandi, we always make out pero hanggang don lang 'yun. Hindi ko siya kinakama kahit isang beses. I don't know why, she's fucking hot pero wala siyang appeal sa'ken para i-kama ko siya. Parang ayaw ng katawan ko--dahil iba ang hinahanap nito. Kuntento na ang katawan ko sa isang katawan na ginagamit ko. And it was Vanna's.
"Aw, sayang naman honey. You know, I feel like, I want to make out with you. Com'on."
"I'll call you kapag hindi na ako busy. Okay? Bye." Sabi ko saka ibinaba na ang phone ko. Minsan sinusubukan kong umaktong sweet sa kanya dahil alam kong maririnig ni Vanna.
Napahawak ako sa sentido ko. Sa tuwing ipipikit ko ang mata ko, nagpa-flash ang itsura ni Vanna na umiiyak anf fuck! I want to punch myself. I hate seeing her crying dahil lumalambot ang puso ko. Kaya madalas ay inuunahan ko na ng galit kapag kinakausap siya. Ayokong magpadala sa damdamin ko. I still love her, yeah. She's still the one here in my heart pero mas gusto kong mangingibabaw ang galit sa dibdib ko. Hindi ko pa rin matanggap ang pagpapalaglag nya sa anak namin.
Tumunog ang intercom ko na nakapatong sa mesa ko. Pinindot ko iyon para marinig ang secretary ko na nasa labas nitong opisina ko.
"Sir, may bisita po kayo. Jacob daw po ang pangalan. Empleyado nyo sa Angels Restaurant." Sabi ng secretary ko mula sa intercom.
Bakit naman narito ang gagong 'yun na mukhang may pagtingin sa asawa ko? "Let him in." Sabi ko saka pinatay ang intercom.
Bumukas ang pinto at pumasok si Jacob. Hindi ko inaasahang makita siya na maganda ang tikas at pananamit ngayon kumpara sa pagiging waiter sa restaurant ko.
"Anong kailangan mo?" Tanong ko.
"Do you really want to know why I'm here, Mr. Ynarez?" Seryoso nyang tanong.
Ikinagulat ko ang pagsasalita nya ng fluent na english. "Tell me."
"It's about Angel."
"And what about Angel?" Naguguluhang tanong ko.
"You looked surprise, Mr. Ynarez. Natural na 'yan. Bakit nga ba kita kakausapin tungkol kay Angel."
Naikuyom ko ang kamao ko. "My time is precious, Mr..?"
"Pascual. Jacob Pascual."
"Mr. Pascual. Hindi ako basta basta tumatanggap ng bisita. Kung wala ka ng sasabihin, you're free to go."
"Alam ko ang lahat ng tungkol sa inyo ni Angel."
Hindi ko inaasahan ang sinabi nya. "What did you say?! How did you know?! Huh!" Sigaw ko. Tangina!
"Hindi na mahalaga kung paano ko nalaman, Mr. Ynarez. Narito ako para balaan ka."
I grinned. "And where the hell did you get that self-confidence of yours para balaan ako?"
"From my job, Mr. Ynarez."
"Being a waiter? Nakakuha ka ng ganyang kataas na self-confidence sa pagwe-waiter mo? Fucking hell! Si Vanna ba ang nagsabi sa'yo ng tungkol sa'men? Ha?!"
"Don't you dare hurt Angel.."
Ngumisi ako. "Who are you?! Her fucking knight in shining armor?"
"Nandito ako para sabihin sayo na 'wag mong saktan si Angel. Babae siya, mukha lang syang matapang pero mahina siya, nasasaktan siya, umiiyak..fuck!"
Damn this man. "Who are you para sabihin sa'ken ang dapat kong gawin?! Tulad ng sabi mo, alam mo ang tungkol sa'men ni Vanna. Malinaw naman siguro sayo na asawa ko siya. We're fucking married."
"Yeah. I'm aware that she's married to a heartless man like you. And you're asking me, kung sino ako para sabihin ang dapat mong gawin?! Well, I think I need to introduce myself to you, Mr. Ynarez. I'm Jacob Sy Pascual. And I'm a fucking lawyer."
"WHAT?!"
"You heard it right. I'm a lawyer. I'm Attorney Pascual. Graduated from Harvard University. I'm the heir of Sy-Pascual Group of Companies."
What the hell? Anong sinabi nya?! "You're a waiter!" Sigaw ko.
"Yeah. I'm working as a waiter. Do you know why? Because my family owned a chain of restaurant. Gusto nilang ipamana sa'ken yun but they want me to work first on a restaurant para magkaroon ako ng experience. Nag-apply ako sa restaurant mo dahil isa 'yan sa pinakamalaki at sikat na restaurant sa bansa. Bakit doon ako nagtrabaho sa halip na sa pag-aari ng pamilya ko? Simple lang, dahil magiging bias lang. I need an excellent performance na ige-grade sa'ken ng manager ng restaurant na pagta-trabahuhan ko base sa performance ko at hindi dahil lang sa kilala ako. That's why I need to hide my identity. Pero dahil kay Angel, hindi ko na kayang itago ang identity ko."
Tangina, di ko alam ang sasabihin ko. Hindi ko maintindihan kung anong ipinunta nya dito at sinabi nya ang tungkol sa tunay nyang katauhan.
"Paano napasok si Vanna sa usapan na'to?!"
"I love her. I'm in love with your wife, Mr. Ynarez. I don't know how it started but hell! Para 'yung love at first sight. Ramdam ko na kailangan ko syang protektahan! Ramdam ko na kailangan nya ng lalaking aalagaan at mamahalin sya! Hindi ko sinasabi na ako ang lalaking 'yun but I'm willing to be that guy."
Nanginig ang kamao ko. Gusto kong manuntok. Tangina! "Anong sabi mo ha?!"
"Wag mong idadahilan na asawa mo siya at kasal kayo kaya pwede mo na syang saktan, physically or sexually. Marami akong alam na kaso na pwedeng ibato sayo."
"Tinatakot mo ba ako?" Matigas na tanong ko.
"Hindi. Wina-warning-an kita. Masyado pang mabait si Angel para pumayag na sampahan ka ng kaso. Pero itatak mo sa isip mo na hindi niya deserve ang kahayupang ginagawa mo sa kanya!"
"Wala kang alam!" Sigaw ko.
"Alam ko lahat! Lahat lahat! Pero ang dahilan ng pagpapahirap mo sa kanya, kahapon ko lang nalaman nung magkwentuhan kami. Kaya nga narito ako! And you know what? She cried a lot! Putangina dahil pinalaglag nya ang baby nyo noon, kailangan mo siyang paghigantihan?! Napakababaw mo! Lalaki kaba ha?! Ang lakas ng loob mong maghiganti, saktan at paiyakin siya! Hindi lang ikaw ang nawalan! Pati si Angel, nawalan! Mas masakit sa part nya 'yun dahil siya ang may kasalanan ng pagkawala ng anak nyo! Naisip mo ba ang paghihirap na naranasan nya habang pinagsisisihan ang ginawa nya noon?!"
"Wala ka sa posisyon ko para magsalita ng ganyan!"
"Oo! Wala ako sa posisyon! Pero tangina saksi ako sa sakit na nararamdaman ni Angel dahil sa kagagawan mo! Si Angel ang klase ng babae na dapat minamahal at ginagalang! May ideya ka ba kung gaano kasakit para sa kanya ang sabihan syang slut gayong hindi naman ha?! Putangina mo ginawa mo pang sex slave!"
Sinuntok ko sya. Tangina wala syang karapatang pagsalitaan ako ng ganito. Pero aminin ko man o hindi, tinatamaan ako sa mga sinasabi nya.
Ngumisi sya habang sapo ang panga nya na sinuntok ko. "I will stand by her. I will dry her eyes. I will fight her fight. I will hold her tight. And I won't hurt her like you did." Mataman nya akong tiningnan. "Tandaan mo, Mr. Ynarez, gagawin ko ang lahat, makuha lang sa poder mo si Angel. At 'pag nagawa ko 'yun, sisiguraduhin kong hinding hindi mo na siya makikita pa, kahit hibla ng buhok nya. You don't fucking deserve her."
Kasunod ng sinabi nyang iyon ang paglabas nya sa opisina ko. Natulala ako. Naitaob ko ang table ko sa galit.
"She's fucking mine!" Sigaw ko saka nasabunutan ko ang sarili ko.
Hell, she's mine. She's only mine. Angel Vanna Sabina-Ynares is my property. And I won't let anyone to trespass at my property.
--
Angel POV
Nakakainis! Ano ba kaseng nangyayari sa'ken. Paikot-ikot ako dito sa may kusina. May gusto akong kainin pero 'di ko maisip kung ano eh.
Napatingin ako sa may salas nang marinig ko ang pagkalabog ng pinto. Kumunot ang noo ko. Si Oliver na kaya 'yon? Lumakad ako papuntang salas only to find out na lasing si Oliver. Tsk.
Nakaupo siya sa couch. Pumipikit-pikit ang mata niya. Naupo ako sa tabi nya.
"Oliver, dun ka na sa kwarto." Sabi ko.
Tumingin sya sa mukha ko na para bang inaaninang pa nya. "Vanna...?"
"Yes. Lika na, hahatid na kita sa taas. Dun ka na magpahinga." Kalmadong sabi ko.
Pero nagulat ako sa ginawa nya. Niyakap nya ako ng mahigpit na para bang ayaw nya akong pakawalan.
"O-oliver.."
"Vanna.."
"Teka, a-ano bang--"
He kissed me on my lips. Slow and passionate. Hindi ako tumugon pero hinayaan ko syang halikan ako.
"Vanna, I love you."
My heart stopped beating in a seconds. Sinabi nya ba 'yun?
"I love you..I love you, V-vanna.."
He really said that! Kahit lasing siya, sinabi nya 'yun! Hindi nagsisinungaling ang lasing! I don't know. Pero biglang tumulo ang luha ko. Gayunpaman, isang ngiti ang sumilay sa labi ko. Hindi plastik na ngiti, kundi isang tunay na ngiti.
For the first time, napangiti ako ni Oliver Ynarez.