Jung Yong Hwa
Diary,
This is so funny! Hindi pa ako nagdiary buong buhay ko, ngayon lang. Miss na miss ko na kasi siya at wala akong outlet. Ayaw kong magkwento sa mga bandmates ko.Malamang makantyawan na naman ako ng mga yan.Di ko naman pwedeng i.twit to kasi mabubully na naman siya at magwawala na naman ang mga Yongseo fans. Nasa Jeju siya ngayon at nagpapahinga.I'm so tempted na sumunod at samahan siya dun pero pinipigilan ko ang sarili ko.Bukod sa kailangan naming magpractice para sa upcoming concert namin, kailangan niya ring magpahinga at magkaron ng me time after being bedridden for a month.Kawawa naman ang baby ko! Kaya ang ginagawa ko nalang, tinetext ko siya araw araw.Gusto ko paggising niya,ako agad maalala niya tapos ako huling nasa isip niya bago siya matulog.How I love her! I was worried to death nung nalaman kong naaksidente siya. Hindi ko kayang mawala siya. But that accident somehow became a blessing to me. Bigla niya na lang sinabing boyfriend niya ako :D Yung matagal ko nang pangarap nagkatotoo nang dahil sa aksidenteng yun. Nagulat ako nang sabihin niya yun but I decided na makisakay nalang total I'm going to make it come true. Di ko na sasayangin ang opportunity na to. I'm gonna make her mine. Text ko muna nga,miss na miss ko na eh. ciao
ilovepsh
To: My pretty Jagiya
Bogosipo .. Are you doing okay there? Be safe, ok? Saranghae ..
Masyado bang expressive? Eh miss ko na siya eh..
Yomankeum gakkairo wa
Ni nundongjaebichineun nareul boge
Na eotteon pyojeong jieumyeo
1 message received
Sino to?
:(
Bakit ganyan sagot niya?
Nag-iisip palang ako ng isasagot nang tumunog ulit ang phone ko.
Kidding :) haha... sarang sarang saranghae Yongie-ya <3
That made a smile so wide and I was about to reply but I saw Jong Hyun heading towards me.
"Hyung, practice time!!"
"Ne, jogguman."
I sent her another message tapos nagpunta na sa practice.
Time, why do we always lack that?
Simula na ng practice. I'm with the piano. Can't Stop kasi pinapractice naming ngayon.
Sinimulan ko nang tumipa and memories rush over me as we sing.
"Shin hye~ ah, eat", naabutan kong pinipilit ni ehemm, eommoni si Shin na kumain. Nagpapagaling pa siya dito sa hospital pero balak na siyang iuwi next week.
"Mamaya nalang umma, wala pa po akong gana." Nginitian niya ang mama niya at bumalikwas sa pagkakaupo. Tinitingnan ko lang siya ng palihim. Nasa bukana palang kasi ako ng pinto. Binibisita ko siya ngayon. Pang apat na beses ko palang na pagpunta ditto dahil masyado kaming abala sa practice. Kung pwede lang na araw araw akong nandito, gagawin ko. Nung unang beses ko kasi siyang binisita, kasama ko sina Jong hyun, Min Hyuk at Jung Shin. Siyempre, masyado kaming concerned sa fifth member ng band namin. Hindi lang ako ang masyadong attached sa kanya. Masyado kasing maalaga si Shin. Kahit silang mga kids din pero hanggang attachment lang. I will beat the crap out of them pag lumampas na dun ang affection nila sa kanya.She's mine! Back then, gustong-gusto kong siyang yakapin and I badly want to cry pero pinigilan ko. Nakabandage ang ulo niya, elevated ang paa niya at nakaplastercast.Marami siyang gasgas at sugat tapos sabi ng nurses, marami rin daw fractures. Luckily, walang gasgas o sugat sa mukha. Kawawa naman ang baby ko. I just displayed my cold and silent look habang tinitingnan ko siya.Nung pangalawang bisita ko, ako nalang.Nirequest ko talaga kahit nangungulit si Min hyuk na gusto niyang sumama.hehe.. Sobrang saya at gulat ko nung magising siya. Yun yung araw na pinakahihintay ng lahat pagkatapos ng two weeks na pagiging unconscious niya. Mas nagulat ako when she claimed that I was her man. Yung bagay na sobrang pinapangarap ko, in an instant nangyari din. I just don't know if she really loves me o dahil lang talaga sa pagkakauntog ng ulo niya kaya pakiramdam niya mahal niya ako. Whatever it is, I don't mind. I will make her fall for me completely,now is my chance.
"Ouch," mahinang sabi niya pero rinig ko pa din.. She winced in pain habang biglang tumayo si Mrs.Park para tulungan siyang magpalit ng posisyon ng pagkakahiga.Gusto ko sanang ako ang gumawa nun pero ayaw kong mahiya siya sakin. Nung nakita kong komporatable na siya, saka na ako pumasok.
"Anyeong haseyo eommoni, anyeong Shin hye~ ah," sabi ko habang nakabow. Ngumiti si Mrs. Park then said, "Shin hye~ ah, tatawag muna ako sa papa mo. Iho, ikaw na munang bahala sa kanya," tapos lumabas na. Nilagay ko sa side table niya ang flowers at fruits na binili ko.
Tiningnan ko siya tapos natawa ako kasi nagbablush siya. Kinurot ko ng mahina ang pisngi niya.
"Hey, princess.Ohremaniya... Gwaenchana?" I asked..
"gokjungma,nan gwaenchana," she shyly answered then stared at me. I stared back tapos naupo ako sa tabi niya. She raised her arms and I knew what she meant kaya tumayo ako and I hugged her lightly. May mga sugat pa siya kaya kailangan kong magdahan dahan.
The hug lasted for a few minutes but it felt like forever.
"If only I was Do Min Joon, I would stop time right now so we can stay like this forever."
She let go from the hug and hit my arm. "Ouch! What was that for?" nakakagulat siya.
"Nanood ka ng You Who Came from the Stars pero di mo pinanuod and The Heirs," sabi niya habang nakapout at nakacross arms.
HAHAHAHAHA.. "Shin naman, you should understand." Nagpipigil pa ako ng tawa tapos bigla akong sumeryoso. "Tell me, mag-eenjoy kabang panuorin ang palabas na hinahalikan ng iba ang mahal mo?"
Bigla siyang nanahimik tapos unti unti niyang nilapit yung mukha niya sakin and gave me a peck on the cheek.
"Jealous Yong hwa strikes again .Is that enough to console you?" she said laughing. I know she's just trying to hide her embarrassment.
"That was more than enough princess. Having you is more than enough." I said tapos tumulo luha niya. Yinuko ko ulit siya tapos hinalikan ko yung parte ng pisngi niya na tinutuluan ng luha. Ayaw ko siyang makitang umiiyak.
Niyakap niya ulit ako tapos nagsmile na naman.Yung smile na gustong gusto kong laging makita.
"Princess, eat." I said when we broke the hug.
Park Shin Hye
1 message received
From: Nae Yongie~ya
I have to go back to practice princess,break time is over. I'll text you again tomorrow. Eohteokkhae? I'm missing you so much, if only you were near, I'd surely rush to you after practice.. Jalja!
Nalungkot ako nang mabasa ko to pero naiintindihan ko naman . Our lives as public figures are dominated by schedules and opinions but we love what we do, up to the extent na parang wala na kaming control sa personal lives namin. I let out a sigh,raised my phone and took a selca with a closed eyes. I sent it to Yongie and captioned it with:
Jalja yongie~ya, I will dream of you.
Then I drifted to sleep.
"I don't want to spend my life with a liar! You lied to me!!" Yongie was screaming to me with a fierce face. Natakot ako bigla. This is the first time that I've ever seen him mad for real.
Umiiyak lang ako ng umiiyak habang tinitingnan ko siyang sinusuklay ang buhok niya gamit ang kamay niya. Nalaman niya na kasi na wala naman talaga akong memory problem at pakiramdam niya pinaglaruan ko siya.
"Masaya bang paikutin ang ulo ko? Nag-enjoy ka ba sa pagsisinungaling mo habang para akong nakakulong na ni hindi ko malapitan yung talagang gusto ko dahil commited ako sa'yo? I never loved you and I never will. Whatever you do or say, wala na akong pakialam from now on!"
He gave me a cold stare tapos lumakad na palapit sa pinto. Speechless akong nakatayo habang umiiiyak, Gusto ko siyang habulin pero wala akong magawa kundi habulin nalang siya ng tingin. At the back of my mind sumisigaw ako, "Yongie, wag mo kong iiwan!!"