Ehven'in beyaz gömleği kırmızıya bulanmıştı ki "Kenan amca!" diye bağırdı biri.
Ses Ömer'e aitti. Bu sesi çok iyi tanıyordum zira. Tek kelime duysam bile hemen anlardım.
Ömer koşarak bahçe kapısından içeri girdiğinde önce bana doğru koştu.
"Handan iyi misin sen?"
Titreyerek ona baktım.
"E-Ehven'i öldürecek!"
Ömer kollarımdan sıkıca tutarak beni sarstı.
"Şşşt! Kendine gel! Bir şey olmaz. Yüzün bembeyaz olmuş."
İki kere salladı ama ifadem değişmiyor olmalıydı.
"Ö-ölecek! Bilmiyorsun."
Ömer şaşkınlıkla bana bakarken daha fazla benimle vakit kaybetmedi ve koşarak babama sarıldı. Kollarını tutarak geri çekmeye çalıştı. Oldukça zorlansa da büyük ihtimalle babam yorulduğu için kendini saldı. İkisi birlikte geri düştüklerinden Ehven öksürdü iki kere. Her öksürükten ağzından kan çıktığında titreyerek ona doğru yürümeye başladım.
Babam Ömer'den kurtulmaya çalıştığı esnada annem geldi.
"Ne oluyor burada? Handan!"
Ehven'e doğru gitmeye devam ediyordum. Kimseyi duyacak durumda değildim zira büyük bir gerçekle sarsılmış gibiydim.
"Teyze yardım et Kenan amcayı içeri taşıyalım bayıldı sanırım."
Ömer anneme seslenince üçü birlikte evimize doğru yürümeye başladılar. Geride ben ve Ehven kalmıştık. Dizlerimin üstüne çökerek ona doğru yaklaştım. Gözleri açıktı ve bana bakıyordu. Kendi gözlerimden alan yaşlar yüzüne düşünce derin bir nefes aldı. Her iki gözünü kapattıktan sonra bir kere daha baktı bana ve sağ eli yavaşça havalanmaya başladı. Yüzüme doğru yaklaşıkça ne yapacağını tahmin edebiliyordum.
Kan içinde kalan eli gözyaşımı sildiğinde ben de derin bir nefes aldım.
"Hatırlıyorum," dedi belli belirsiz.
Ne demek istediğini anlamak için daha da yaklaştım.
"Seni hatırlıyorum."
Kaşlarım ne demek istediğini anlamak adına kalktığında "Handan ve Ehven. Biz cevap dostlarıyız," diye devam etti.
"Nasıl? Nasıl hatırlıyorsun? Ne oldu da?"
"Geçmiş değişti Handan," dedi dudaklarından kan sızarken.
"Geçmişte ölmem gereken zamanda mektubun geldi. Ve hayatım kurtuldu. Geçmiş değiştiği için gelecek de değişti."
Hâlâ net bir şekilde anlayamıyordum. Ancak Ehven iyi görünmüyordu. Ve bu onun şimdi ölmeyeceği anlamına da gelmiyordu. Geçmiş değişse de, gelecekte ne gibi değişiklikler yaptığını bilmiyorduk ve bu daha da risk almamıza neden oluyordu.