CEVAP 1979

42💌

"Seni de sorgulayacaklar. Belki suçlu bile bulunabilirsin. Her şeye açık ol."

Ömer bunları söylerken hastane koridorundaki koltuklarda oturmuş öğretmeni bekliyorduk. Doğru söylüyordu ama ben sanki büyük bir köşeyi dönmüş gibi hissediyordum kendimi. Öğretmenin bu davranışından sonra bende bir şeyler değişmişti sanki. Ona karşı böyle özensiz oluşumdan dolayı kendimi suçluyordum.

"Nereden tanıyor bu adam seni?"

Ömer'e baktığımda sorgulayan bir şekilde bana bakıyordu.

"Sana anlattığım o mektupların geldiği gün ortaya çıktı."

"Adı ne? Kimdir necidir hiç araştırmadın mı kızım?"

Ömer bana karşı abi gibiydi. Sert ama koruyucuydu aynı zamanda. O yüzden ona bir şeyleri açıkça anlatmaktan çekinmiyordum.

"Hiç bilmiyorum. Birkaç kere parkta buluştuk."

"Parkta mı buluştunuz? Hangi amaçla?"

"Sadece..."

"Aklın başında mı senin? Kaç yaşında bu adam Handan?"

"Otuz beş demişti sanırım. Ama öyle kötü bir niyeti yok. Yardım etmek istedi sadece. Üstelik evli ve çocukları var."

Ömer şaşkınlık ve biraz da tuhaf bir ima güldü.

"Ben evli olsam kendi çocuklarımı hiçe sayarak kim olduğu belirsiz bir genç kızın peşine takılmam Handan. Bu adam kim? Tam olarak kim?"

Ömer sordukça benim de aklım karışıyordu. Ben de anlam veremiyordum. Gerçekten de neden? Bayım diyor ismi ile hitap etmiyordum. Hiç sorma gereği bile duymamıştım. Oysaki oldukça yanlıştı bu.

Ömer dizlerime baktığında başını iki yana salladı.

"Baban dövmese sen yine kendine zarar veriyorsun bir şekilde. O metruk binada ne işin vardı senin?"

Çantasından yara bandı çıkarıp önüme eğildiğinde cevap bekliyordu.

"İntihar edecektim."

"Aptal!"

Ömer'in böyle diyeceğini biliyordum. Çünkü o da benim intihar edemeyeceğimi biliyordu.
Dahası kötü şeyler olmadan evvel bu olaydan kurtulduğum için şanslı sayılırdım.

Yara bantlarını dizlerime yapıştırırken derin bir nefes aldı.

"Daha çok genciz Handan. Ne sen, ne de ben hayatımıza son vermek için herhangi bir sebebe sahip değiliz. Sağlığın yerinde ve iyi olan birçok şeye sahipsin. Evet hayatında kötüler de var ama bu yaşamının bitmesi için yeterli bir neden değil."

Ömer'i dinlerken gözlerim dolmuştu. İyi ki intihar etmemişim. Allah'ım iyi ki beni korumuşsun. İyi ki o öğretmeni göndermişsin. Ve lütfen onu da iyi yap. Lütfen Allah'ım, lütfen.