Elimde tuttuğum yeşil zarfı çalışma masamın üstüne atarcasına koyduğumda gözlerimi ondan ayırmıyordum.
Ne oluyordu böyle Allah aşkına?
Deliriyor muyum yoksa? Belki de şizofreni belirtileri gösteriyorum. Ah Allah'ım delireceğim şimdi. Eğer sadece ben görüyorsam problem daha da büyür.
Bunu anlamanın tek bir yolu var.
Yeşil zarfı alarak hızla odamdan çıktım ve bir yandan televizyon izleyip bir yandan kuru fasulye ayıklayan anneme seslendim.
"Anne bu zarfın pembesini gördün mü?"
Annem yavaşça bana baktı. Sonra da elime. Gözlerini kısınca şüphelendim. Zarf yoktu belki elimde. Annem göremiyorsa ve sadece ben görüyorsam! Aman Allah'ım. O birkaç saniye geçmek bilmedi.
Annem biraz daha baktıktan sonra "Yeşil zarfın tonu ne güzelmiş öyle. Bana annem ile babamın mektup zarflarını anımsattı. Hey gidi günler hey!" dedi.
Annem de görüyor. Üstelik eski olduğunu da anladı. Ben ona 1979'dan gelme falan demedim.
Demek ki gerçek!
Annem zarf hakkında başka şeyler de söylüyordu ki dinlemeden odama girdim ve titreyen elimle zarfı ne yapacağımı düşündüm.
Anında terlemiştim.
Okumalıydım!
Başka şansım yoktu. Okuyup bu sorunu ya da laneti her neyse işte çözmeliydim.
Sandalyemi çekerken yeşil zarf elimdeydi. Hızla açıp içinden kapıdı çıkardım ve okumaya başladım.
~Yalan söyleme ihtimali bile vermiyorum. Size inanıyorum. Emin değilim ama şu an tuhaf bir durumun içindeyiz. Ben de şaşkınlık ve sürurla okuyorum satırlarınızı. Sürurluyum çünkü böyle bir olayın bir parçası olmak herkese nasip olmaz kanımca. O halde sizi tanımama izin verin lütfen. Öncelikle kendimi tanıtmak isterim elbette. Yirmi yaşında olduğumu daha önce belirtmiştim. İsmim Ehven. Küçük kız kardeşimin tek abisi ve evin en büyük çocuğu olarak ikimiz birlikte yaşıyoruz. Anne ve babamızı geçen sene elim bir kazada kaybettiğimiz için yalnızız. Konya'nın Meram ilçesinde küçük tepe başındaki evde oturuyoruz. İki katlı evimizin üst katındaki odamdan yazıyorum size bu satıları. İmkansız olsa da inanmak istiyorum var olduğunuza ve gerçek oluğunuza. 2019 yılı nasıl? Telefon kullanıyor musunuz siz de? Radyolar çeşitli bir hale geldi mi? Peki televizyon? Renkli televizyon yaygınlaştı mı? Beni bağışlayın ama bir soru daha sormak isterim. Kız mısınız, erkek mi? Ve kaç yaşındasınız? Eğer sorularımı cevaplarsanız çok memnum olurum. Allah'a emanet olun.
E
Bir çırpıda okudum tüm satırları. Hâlâ titriyor ve terliyordum. Gözlerim kuşku ile kısıldı korku ile kapandı. Boğazım telaşla kurudu ve yutkunmak bile yeterli gelmedi.
Mektup bittiğinde söylediğim tek şey ise işleri iyice tuhaf hale getirmişti.
"Ama bu adres, bizim evin adresi!"