maligayang pagbabasa
❤️
🥀
Brix
Mahigpit ang hawak ko sa manibela habang diretso sa daan ang tingin ko.
Lintik naman si Kap. Ako pa ang pinayuhan na maghatid kay Za. Tapos binantaan pa akong huwag daw siyang kausapin kung hindi naman daw mahalaga. Nak ng!
"Brix may problema ba? Pinagpapawisan ka"
Ano?
Mahina akong napamura at saglit pinunasan ang sentido ko. Shit meron nga! Bakit nga ba ako pinagpapawisan?!
Mas humigpit ang hawak ko sa manibela lalo dahil dama ko ngayon ang titig ni Za. Gusto kong magmura ng malutong tuloy.
Fuck kapag nakikita ni Kap ang nangyayari ngayon, lagot ang puwet ko!
Lumunok ako ng dalawang beses.
"Huwag mo akong kausapin Za" walang buhay kong sabi pero ang tanging sagot niya lang ay isang marahang tawa.
"He told you something, didn't he?" Natatawang tanong niya. Wala akong ibang ginawa kundi tumango lang.
She continued staring at me. Maganda talaga 'tong si Za. Tangina rin si Kap nakabingwit!
Kaya bumuntong hininga ako. "You know... your boyfriend is a jealous type. He's possessive too. Sinasalba ko lang ang sarili sa selos niya habang may oras pa ako" Nakangiwing asik ko.
Kung di lang ako binantaan ni Kap na babasagin niya ang bayag at mukha ko kapag may mali akong nagawa, edi kanina pa ako nagkuwento at nagbiro! Tss.
Bumaling pareho ang atensyon namin ni Za nang tumunog ang phone ko na nasa kanang gilid ko.
Nakita ko ang pangalang Jessica na rumehistro sa screen ng phone ko.
Tumiim ang bagang ko. Kagabi pa siya tawag ng tawag. I told her it was just plain sex. She knows that. Isang gabi lang iyon pero nak' ng pating! Bakit panay na ang tawag at text?
Katulad rin siya nung iba.
"Hindi mo ba sasagutin Brix?"
Umiling ako. "Hindi naman importante"
From my peripheral vision, she nodded.
Ganun lang. Ganito kami katahimik hanggang sa maihatid ko na siya mismo sa school dormitory.
"Thank you Brix. Good night"
Ngumisi ako dahil nakahinga ako ng malalim. Fuck naihatid ko rin sa wakas! Naihatid ko siyang buo! Yes!
Pero nagulat ako nang lumapit siya at humalik sa pisngi ko.
Tang ina.
"Ingat ka sa daan" casual na sabi niya at ngumiti.
Tumikhim ako para itago ang reaksyon ko. "Ikaw din ingat ka. Hintayin mo na lang si Kap. Baka dito yun dederetso" Prenteng sabi ko.
Kumuyom ang kamao ko. Fuck! Sa morgue ata ang uwi ko neto kapag nalaman ni Kap!
Magpaparami pa ako tangina!
Ngumiwi ako nang tuluyan nang tumalikod si Za at naglakad papasok sa dorm.
Sunod sunod na mura ang kumawala sa bibig ko habang naglalakaad ako pabalik sa kotse ko.
Walang nakakita. Lintik! Sana nga wala.
Zarena
Nakaligo na ako. Kasalukuyan akong nagpapahinga ngayon sa kama habang kinakalikot ang phone ko.
Kanina, hinatid ako ni Brix gaya ng sinabi ni Luke. Malalim na rin ang gabi.
I blew a loud breath.
Kung situwasyon lang ang pinag-uusapan, alam kong kumplikado ang meron ako. Ngunit alam ko rin na may iba jan na mas kumplikado pa ang buhay.
I sighed out loud while looking at all the text messages that Jayden sent. Maski ang ilang missed calls niya na hindi ko kailanman rineplayan o sinagot magmula nang pumasok ako dito sa Weston University.
Balita sa akin ni Savi, lagi pa rin daw nagpapadala si Jayden ng mga regalo sa akin. Pero ni isa wala akong natatanggap. And I know who is the reason behind it.
Muli akong nagbuga ng marahas na hininga.
Kaya lang nagulat na lang ako nang biglang kumalabog ang pintuan. Iniluwa roon si Luke na madilim ang mukha. I tried to smile but it did nothing to change how murderous he looks. He was walking straight towards me. Kaya napatayo ako. Ngunit mas nagulat ako nang kabigin niya ako sa baywang at walang sabing niyakap ako ng mahigpit.
Malalim ang bawat paghinga niya. Malakas rin ang tibok ng puso niya, ramdam ko iyon.
There wasn't a word that I could have said even when he burried his face on my neck.
Naaaligaga ako sa akto niya. Ngunit hindi ako nagtanong. Sa galit niyang expreksyon na bumungad sa akin at ang mahigpit na pagyakap niya sa akin para kumalma, nakuha ko na ang sagot. Hindi maayos ang resulta ng pag-uusap nila ng papa niya.
"I'm angry.." huminga ako sa narinig kong bulong niya. Puno iyon ng hinanakit at sobrang galit.
I hugged him back. "Alam ko" I breathed and hugged him tighter.
Napapikit ako ng mariin nang maramdaman ko ang unti-unting pagkalma ng sistema niya.
Sinubukan kong lumayo sa kanya ng konti. And thankfully, I succeeded. When I looked at him straight in the eyes, he looked away. "Look at me please..." Mahinahong utos ko.
Umiling siya. Kaya naman hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at ako na mismo ang nagpaharap sa kanya para matignan ko siya ng mabuti.
His eyes are half slits. Nakakatakot rin ang aura na bumabalot sa kanya pero hindi ko iyon ininda. Hinagod ko ang likod niya tsaka ko pinaglandas ang kamay ko paakyat sa batok niya.
He stayed still while looking at me. Hindi nagbago ang mga mata niyang matatalim ang tingin.
Huminga ako ng malalim. Nakakailang hinga na ba ako ng malalim? I don't know.
Pinaglaruan ko ang buhok niya. Ngumiwi ako sa dilim ng mga mata niya. Nakakamatay kasi ang mga tingin niya.
Di ko tuloy alam kung ano ba ang sasabihin ko.
"Uh d-do you want ice cream?"
I mentally face palmed. Sinadya kong kinagat ng mahina ang dila ko dahil sa lumabas na mga salita sa bibig ko na hindi ko napigilan.
Lalo akong ngumiwi.
Pero unti unting napawi ang pagkailang ko sa sinabi ko nang maramdaman ang mahinang pagtawa ni Luke.
"Dammit woman" I heard him mumble. And I gripped his shirt when he suddenly pulled me closer to a deep kiss.
Tumitig siya sa labi ko pagkatapos kong putulin ang halik na pinagsaluhan namin. "Ice cream?" Hinihingal kong tanong sa kanya at nakahinga ng maluwag nang sumilay ang isang ngisi sa labi niya.
He kissed me on the lips. Hindi pa siya nakuntento at ipinasok niya ang dila niya na parang uhaw siya sa halik. He even sucked and bit my lip before pulling away like a man who was deprived from kisses.
Tinampal ko ng mahina ang pisngi niya habang itinatago ang multong ngiti sa labi ko.
Pero bumalik ang isip ko sa nakakatakot na ekspresyon niya kanina. Simula nung umalis siya kanina kasama sina Diane at ang Mommy niya, iba na talaga ang kutob ko. I knew it from the start what the outcome of their talk would be. At di nga ako nagkamali.
MAINGAT kong inihiga ang ulo ko sa dibdib niya habang nanonood kami ng palabas. Nakayapos naman ang mainit niyang mga kamay sa baywang ko. He's cuddling me warmly.
This is how love works wickedly.
When I am with the man I love, I feel so happy, secured, loved, and cared for. Like nothing is plotting against our relationship. Ang sarap magmahal. Sobra. Nakakaginhawa ng pakiramdam. Nakakapawi ng mabigat na loob.
But this love that we both have weighs a difficult consequence too. May kapalit din pala ang pagmamahal na ito. Kailangang may kapalit.
Tinutok ko ang atensyon ko sa palabas. But my attention was drifted to Luke when he showed me a paper. A paper that I know I recognize.
Takhang tinignn ko siya tsaka tinanggap ang papel na iyon.
This is the letter that Jayden gave me. Na hanggang ngayon pa pala ay nasa kanya.
"I forgot to give it to you" Malamig niyang bulong sa tenga ko.
Napailing ako sa kalamigan ng boses niya. Hayan na naman siya.
Ngumiti ako ng tipid tsaka inabot ang labi niya para halikan siya. When I did, I fixed my position closer to him and opened the paper.
Hey Za,
I'm sorry if this might feel uncomfortable to you. Me writing a letter and sending it to your mail. But I cannot stop myself. It's been so long since I saw you. You don't reply to my calls and text messages. Nakikibalita na lang ako kay Savi. Pero wala naman siyang matinong naku-kuwento tungkol sa'yo.
I have been sending gifts to you. I hope you received them. Sana nagustuhan mo.
Sana rin natatanggap mo ang mga rosas na binibigay ko sa'yo. I hope you like them too.
And how I wish you could come back here in Bicol. Nami-miss ka na ng mga dati mong mga kaklase. Nami-miss ka na rin ni Savi. Nami-miss ka na ng mga magulang mo.
And I miss you so much too.
Damn. I want to see your face. Your beautiful smile. Your laughs.
I just hope na makabalik ka na rin dito. Miss na miss na kita.
Kung natanggap mo man ang sulat na ito, sana ay sagutin mo ang mga tawag ko kahit isang beses lang. I miss your voice, Za.
Lagi kang ngumiti jan. Huwag ka ring masyadong magpagod. Alagaan mo ang sarili mo para sa pamilya mo at sa sarili mo.
I hope to see you soon.
I love you. Bye, baby.
-Jayden
Baby?
"That guy is fucking into you" Walang buhay ang tono ng boses ni Luke pagkasabi niya non.
Umiling ako at itinabi ang sulat ni Jayden.
"But I'm into you" diretsong sagot ko.
A small smirk pulled up to the corner of his lips. "Kaya suwerte ako. You're mine"
Ibinalik ko sa tv ang tingin ko para itago ang biglang pamumula ng pisngi ko.
Lagi naman niyang sinasabi pero bakit itong puso ko, kinilig pa ata?!
Mahina kong nasambit ang pangalan niya ng bigla kong naramdaman ang pagdampi ng labi niya sa leeg ko. I can feel his warm breath fanning my neck, sending tingling sensations on my body.
Ganito kalakas ang epekto ni Luke sa akin. Konting galaw niya lang, nagre-react agad ang puso ko. Hindi na nahiya tong organ na nakatago sa dibdib ko!
He is leaving hot kisses on my neck.
My body burned. "Luke" Saway ko sa kanya pero hindi siya tumigil. He pulled me even more to him. Dumiin tuloy ang katawan ko sa kanya.
"Hmmm" he hummed while trailing wet kisses on my neck. Then at the back of my ear. Then at my sweet spot. I silently cursed and moaned his name.
I faced him. His eyes are looking at me like he is actually ready to devour me.
Pero natigilan ako nang tumunog ang phone ko. Si Luke ay walang tigil pa rin sa pagsipsip sa leeg ko. I groaned when I felt him touch my boob. Mas lalong nag-init naman ang katawan ko nang simulan niyang pisilin ang mga dibdib ko. His lips are still connected to my neck. He's sucking and nibbling it expertly.
Nanghihina kong inabot ang phone ko sa gilid ko. First, I checked who the caller is. And I got stunned when I read that it's my father's registered number that is making the call.
Kaya naman mabilis akong kumalas kay Luke at tumayo. I heard Luke groan in disapproval. Bumusangot siya nang pandilatan ko siya. Mahina tuloy akong natawa dahil sa ka-kyutan niya. "Si Papa tumatawag kaya tumino ka muna saglit, Captain. Behave" Pilyong imporma ko sa kanya ngunit ang kumag sumimangot lang at ngumuso.
"I'll wait then" Ungot niya na tila ba napipilitan. Nailing na lang ako sa kanya tsaka na tinanggap ang tawag ni Papa habang naglalakad palayo konti sa puwesto ni Luke para makanood siya ng walang istorbo.
"Pa.." bungad ko pag-angat ko ng tawag.
Ngunit ang masayang ngiti sa labi ko ay agad napalitan ng nag-aalalang ekspresyon nang marinig ang malalim na pagbuntong hininga ni Papa. Sa linya, rinig ko rin ang paghagulgol ni Mama.
I gripped my phone tightly. "Ano pong nangyari Pa? Ba't umiiyak si mama?" Walang patumpik-tumpik kong tanong.
Nagsimulang magharumyento ang puso ko sa kaba.
I glanced at Luke. Prente siyang nanonood.
I heard shufflings. Mas lalong lumakas ang iyak ni Mama.
"Nak!" Naalerto agad ang sistema ko pagkarinig ko sa aligagang boses ni Mama. "Nay! Ano pong nangyari? Ba't po kayo umiiyak? Ano po ang problema?" Alalang tanong ko na may halong kaba sa puso ko.
Buong buo ang pakiramdam ko na kakaiba. Parang may mali. Pakiramdam ko may nangyaring masama.
Humikbi si mama. "Nak! Anak! May mga dumating kanina na mga lalaki at sapilitang kinuha sa akin ang restaurant! Ang dami nila! Umayaw ako pero binantaan nila tayo na sisirain nila ang resto kapag sumuway ako sa kagustuhan nila! Ipinakita ko ang titulo at mga dokumentaryo ng lupa at restaurant natin pero sabi nila wala raw silbi ang mga iyon dahil kayang kayang kunin ng boss nila ang lupain natin. Hindi na namin nagawang umapela dahil sabi nila kapag hindi namin ibinigay, kukunin nila sa atin ang lupang sinasaka ng papa mo! Anak! Mukhang makapangyarihan ang mga taong iyon. Hindi ko maintindihan kung anong nagawa natin sa kanila para gawin nila ang mga bagay na ito na ginagawa nila!" Paghahagulgol ni mama na siyang ikinagulat ko.
Bawat salitang narinig ko, pumasok sa kokote ko. Tila bumigat ang pakiramdam ko. Ang puso ko tinablan ng sobrang kaba at panghihinayang kasabay ng takot at pangamba.
Kung hindi ako nagkakamali....
Nakagat ko ang labi ko dahil walang salita ang lumalabas sa bibig ko para may maisagot ako kay Mama. Kumuyom ang kamao ko sa narinig na sinabi ni Mama.
I heard my mom sob harder. Halos hindi na siya makahinga ng maayos dahil sa hagulgol at iyak niya. Hindi ko masisisi si mama sa reaksyon niya matapos kong marinig ang rason niya.
"Nak... lahat din ng clients ng papa mo, umatras sa mga kaso nila. Ayaw na daw nilang si papa mo ang maghandle sa kaso nila. Lahat sila. Walang naiwang ni isa!" She sobbed. "Ano ba ang nangyayari anak? Hindi namin alam.." Dugtong niya sa sobrang pagod na boses at sobrang panlulumo.
Napuno ng matinding kaba ang puso ko sa narinig.
At wala sa sariling napatingin ako sa gawi ni Luke. Sumalubong sa akin ang maririin niyang titig.
Napaawang ang mga labi ko. Naalala ko ang sinabi sa akin ni Tita Stela tungkol sa papa ni Luke.
Bumilis ang pintig ng puso ko sa takot na lumukob sa sistema ko.