" Hindi naman niya sinabi na magpakatanga ka sa
kanya e. Di mo lang talaga mapigilan maging tanga
kasi mahal mo siya... "
©️
~patamalines~
maligayang pagbabasa
☺️
🥀
Brix
Nanatali kaming tahimik habang nakatingin sa pintuang nilabasan nila Kap.
I diverted my eyes to the lady. Tahimik siyang umiiyak. Nagbaba pa siya ng ulo para lang punasan ang mga luha niya.
Tangina hindi ko alam kung ano ang nangyayari. I don't have any idea on what just fucking happened!
Nang mag-angat ang babae ng tingin at pilit na nginitihan kami, pakiramdam ko nabunutan ako ng tinik. Halata ang sakit sa mga mata niya.
My eyes travelled to her hands. It's gripping her purse tightly.
"I'm sorry for that" Mahinang sambit niya na para bang pilit niyang pinapatatag ang boses niya pero hindi niya kaya. She tried to smile again. "I'm very sorry..." Pumiyok ang boses niya. At naiwan na lamang kaming tahimik nang mabilis siyang umalis.
Napakamot ako sa batok. Binalingan ko ng tingin ang mga kaibigan ko at napabuntong hininga nang makitang maski sila ay halatang nalilito.
Diane
It's painful. It is excruciating. So heartrending.
Nasapo ko ang bibig ko para pigilan ang mga hikbing gustong kumawala.
Pakiramdam ko parang may nakadagan sa dibdib ko na isang napakabigat na bagay. I can't breathe properly. And my eyes can't stop tearing.
Habang naglalakad ako, awtomatikong tumigil ang mga paa ko sa paghakbang nang mamaatan ang dalawang pigura sa di kalayuan. I tried to stop my sobs when I saw Luke kiss her again.
"shit" Munting mura ko nang makaramdam ng sakit sa dibdib ko. Pilit kong iniwas ang tingin ko at pinagpatuloy ang paglalakad.
Maagap kong pinunasan ang mga luhang nagsibagsakan habang mabilis na tinatahak ang daan palabas ng unibersidad.
Gusto kong pagtawanan ang sarili ko. Pumunta ako dito para sana surpresahin ang taong mahal ko. Ang hindi ko inaasahan, ako pala ang masusurpresa. Sobrang saya ko nung nadatnan ko siya dito sa gym. Inaasahan kong kakausapin niya ako at magiging okay kami. Pero hindi pala ganun kadaling makamit ang isang bagay na gustong gusto mong makuha.
Gulat na gulat ako nang makita kung paano niya lapitan yung babae. Hindi ko man narinig ang pinag-usapan nila, tagos na tagos naman sa puso ko ang mga halik niya doon sa babae. The way he held her waist a while back. The way he closes their proximity. The way her arms wrap around her waist like he's afraid she would walk away anytime.
Any of that was not included in my expectations.
Kaya ba ayaw niya sa kasal? Is it because of her?
Mapakla akong napangiti. Nakita ko na nga, tinatanong ko pa. I am sure it is because of her.
Nothing is more painful than the look on his face when he looks at her.
I bit my lip.
Nahuli na ba ako ng dating? Am I late?
Pilit kong kinalma ang sarili ko subalit mahirap. I even tried to endure the looks na pinapataw sa akin ng mga etsudyanteng nakakasalubong ko. Hindi na ako magtataka. Basa ang pisngi ko dahil sa mga pesteng luha ko. Of course they are staring at me because they are probably wondering why the hell am I crying... unfortunately.
"Ma'am Diane" Bati sa akin ng driver namin na biglang lumitaw sa kung saan matapos akong makalabas. He did not leave.
Kita ko ang bakas ng pag-aalala sa mukha ni Manong Pedro habang inoobserbahan ang mukha ko kaya nginitihan ko lamang siya. "Napuwing lang po" Nagsinungaling ako. Pero okay na rin para mapanatag ang loob niya at hindi na magtanong. Kahit na hindi ako sigurado kung maniniwala ba siya o hinde.
Ginampanan ni Manong Pedro ang pagiging tahimik niyang driver. Hindi na siya nagsalita at pinagbuksan na lamang ako ng pintuan. Tatangengot na lang ba ako dito sa kalye? No... I didn't wait any more time and hopped in.
Nanghihina ang mga tuhod ko. Buti na lang at naka-upo agad ako because my knees are shaking and I don't know how long can I endure standing straight without my knees wobbling in so much pain and embarrassment which my heart is feeling right now!
Ipinikit ko ang mga mata ko at isinandal ang ulo ko sa upuan. Pinilit kong kinalma ang sarili ko. Pinilit ko ring pigilan ang mga luhang nagbabantang magsilandas muli.
When I remembered the way my fiancé kissed the beautiful lady, I bit my lip. Yung tila ba dudugo na sa diin ng pagkakakagat ko.
Hindi naman ako masasaktan ng ganito kung hindi ko mahal si Luke. Kung gusto ko siya, masakit. Pero sobra ang sakit e. Parang unti-unting napupunit ng dahan-dahan ang puso ko. I love Luke so much that's why it hurts so bad!
I've been in love with him for so long now that seeing him with another girl is out of the context. Seeing him together with another girl felt like my heart is snatched away. Parang dinudurog ang puso ko habang inaalala ang mga hawak, yakap, at halik niya doon sa babae.
That should be me.
I am the fiancé.
Pero hindi madaling sabihin iyon lalo pa at nalaman ko na may kasintahan pala siya. Kaya hindi siya pumayag na maikasal sa akin. He cannot accept that I am his fiancé because he is in love with someone else.
I smiled bitterly. Bakit ang komplikado ng buhay? Kung kelan masaya na ako dahil makakapiling ko na yung lalaking para sa akin, saka ko pa malalaman na may iba pala siyang mahal.
Umasa akong magiging madali ang lahat. Na kapag nakausap ko na siya, magbabago ang isip at pananawa niya tungkol sa kasal.
But I am wrong.
Zarena
Tahimik kaming kumakain ni Luke.
Ayaw niya munang bumalik sa gym. Gusto niyang kumain kasama ako. Wala rin namang problema kasi tinawagan niya si Coach Stanford at nagpaalam sa kanya. Coach said yes. Kaya nandito kami ngayon sa Filipino food court. Paborito niya ang stall na ito sa lahat ng stalls dito. Ayaw niya sa french or italian food court. Ang gusto niya mga pagkaing pinoy.
Simula nang makarating kami dito at naupo, wala na siyang imik. Tatango lang siya kapag may sinabi ako o kundi naman ay sasagot siya kapag may tanong ako pero ang ikli naman ng tugon niya.
He's been acting like this since the incident at the space near the tree.
I tried kicking out of my brain the words I heard from the girl at the gym. Pinilit kong huwag munang indain ang tungkol sa kasalan na binanggit ni Luke sa akin noong nagpaliwanag siya.
When I approved having the relationship with Luke, when I accepted his love, I expected possible consequences. And right now, an unexpected issue popped out of nowhere.
Napapikit ako ng mariin.
Luke said he wants me to trust him. He begged for me to believe in him. And I will.
Kahit alam kong maraming kumplikasyon kapag ipagpapatuloy namin ang meron kami, I cannot just let him go. Mahal na mahal ko siya. At kung gusto niyang ipaglaban ko rin ang meron kami, I need to prepare myself.
Bumuntong hininga ako nang hindi pa rin niya ginagalaw ang pagkain niya. I already started eating but he was just staring at me. He's doing it again. Yung tingin niya seryoso. Pero hindi ko mabasa-basa kung ano ang tumatakbo sa isip niya.
Dahil hindi ko nakayanan, maingat kong inilapag ang kutsarang hawak ko at nilunok ang nanguya ko na pagkain. I met his serious eyes. "Hindi ka mabubusog sa katititig sa akin. So please pick up your spoon and start eating. Kailangan mong kumain para may lakas kang maglaro sa praktis niyo mamaya" Untag ko sa kanya.
Habang tinititigan ko siya, nakikita ko sa kanya ang Luke na unang nakilala ko na malamig makitungo. He has that cold stare. Those dark orbs. Straight face. Dangerous aura. Scary stance.
He looked away.
"Subuan mo 'ko" Pabulong na sabi niya.
Napaawang ang labi ko sa narinig. Pasimple kong inilibot ang tingin ko sa food court. Medyo marami ang taong kumakain ng pananghalian nila at paminsan-minsan ay tumitingin ang ilan kay Luke tsaka sa akin.
I bit my lip and faced their Captain who is still not getting tired of staring at my face.
Nameywang ako. "Ano ka bata?" Hindi ko napigilan ang bunganga ko. Kasi naman kapag sinubuan ko siya rito, makakahila na naman kami ng maraming atensyon. Ayoko nun!
"Ako, tigilan mo diyan. Nabiyayaan ka ng dalawang normal na mga kamay. So use those hands and start eating. Kailangan kong subuan ang sarili ko. So mind spooning for yourself" Untag ko sa kanya.
Sumimangot siya.
Paniwalaan niyo ako kung sasabihin kong sinusubukan ko talagang ignorahin ang mga maririing tingin niya. Ngayong nakasimangot ang loko, ang gwapo pa din niya. Nakakainis!
"Konting pabor lang naman ang hinihingi ko, hindi mo pa ako mapagbigyan man lang" Pabulong niyang sabi at nag-iwas ng tingin na para bang isang bata na nagtatampo dahil hindi nasunod ang gusto niyang mangyari.
Sandali akong natahimik. Naalala ko ang usapan namin kanina doon sa labas ng gym. This is starting to get complicated. Really.
"Hey.."
Sinadya kong huwag salubungin ang tingin niya. Sa halip ay sumubo ulit ako sa kinakain ko na pinakbet.
Inulit niya pang kunin ang atensyon ko subalit hindi ko siya pinansin at tumayo. Bibili lang ako ng gatorade.
Ni hindi pa ako nakakadalawang hakbang nang may pumigil sa kamay ko. Strong hands pulled me back till I'm back facing a man with darkened eyes.
"Why the fuck aren't you giving me attention? May problema ba?" Pagalit pero mahinahong tanong niya.
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Ke laki mong tao, nagpapasubo ka. Kukuha lang ako ng maiinom kasi nauuhaw ako! Wag kang pranka" Masuingit na sabi ko sa kanya bago inalis ang hawak niya sa kamay ko gamit ang malayang isa ko pa na kamay.
Dama kong natigilan siya kaya kinuha ko na ang pagkakataon na iyon upang makalayo.
Hindi naman ako natagalan sa pagbili ng gatorade at tubig kaya mabilis akong nakabalik sa kinauupuan ko. Kaya lang, nagtaka ako bigla nang makita ang hitsura ni Luke.
Nagtatagis ang bagang niya at mahigpit ang hawak niya sa... phone ko?
I frowned at him.
"O bakit?"
His jaw clenched. "Hindi pa rin talaga siya tumitigil sa panliligaw sa'yo. Tell me Za... do I have to threaten that fucking Jayden Parailyo for him to stop his useless antics on you? It's pissing me off" Malamig at seryosong sabi niya na ikinaawang ng bibig ko.
"A-ano?"
Umigting ang panga niya at inilapag niya sa harap ko ang phone ko kung saan nakarehistro ang tumatawag na pangalan ni Jayden.
"Tell him you're married" Walang buhay na utos niya sa akin.
Nalukot ang mukha ko. "W-what... b-bakit ko sasabihin 'yon?" Naguguluhang tanong ko.
His dead eyes remained staring at me.
"Kasi iba ako magselos. Now answer his call and tell him you're married to me. Kung hindi ka pa niya titigilan, ako mismo ang gagawa ng paraan" Seryosong sabi niya tsaka padabog na kinuha ang gatorade na kakabili ko lang at uminom doon.