'Bir el bana doğru uzanıyor. Yetişmeye çalışıyordum fakat olmuyordu . Etrafta renkler kamaşıyor dalgalanıyor ve uzaktaki bir deliği işaret ediyordu . Koştum
"Hey kim var orada?" Ses gelmedi.
Birden bir ses duydum
"Ayla kızım"
"Anne ! Anne nerdesin!!"
o delikten başka bir el uzandı . Hızlı nefes alışverişim yüzünden boğazım düğümleniyordu.
Dışarıya bıraktığım her sesli nefeste koşmaktan bitap düşmüştüm.
Vücudum titrediğinde kendimi ani bir sarsıntıyla yerde buldum .
Soluk borum tıkanıyordu artık.
Fakat delik uzandıkça uzanıyordu .
"Kızım yavaş ! " tedirgin bir ses.Annem.
"ANNEE!" sesim boğuk çıkmıştı . Çünkü ağlıyordum .
Yerden kalkmaya çalıştım fakat hayır kalkamıyordum . Sanki yer çekimi beni dibe doğru çekiyordu .
"Kızım sekiz gündür yoksun . neredesin "
Şuan bir şey düşünemiyordum
" Anne nerdesin ? Seni göremiyorum ."
"Ayla ! bana cevap ver asıl sen nerdesin !"
Bana kızıyormuydu . Ah anne sana burayı nasıl anlatabilirim.
Yanağımdan akan yaşı sildim .
Kekeleyerek ve zorda olsa anlatmaya çalıştım.
"Anne ım-şey bura-rası TARTARUS ÖLÜLER DİYARI beni buraya geti-rdiler" duraksadım .
Bir hıçkırık daha. Annem
"Devam et fazla zamanımız yok . "
"Anne kurtar beni lutf..."
Tam beni evlendireceklerini söyliyecektim ki annem sözümü kesti
"GELİYORUM CANIM. GELİYORUM"
delik kapanmaya el içeriye geçmeye başladığında yer çekimine karşı koyarak emeklemeye başladım .
Ta ki küçük bir nokta kalana kadar "
******
"ANNE!"
SİZLERİ SEVİYORUM WATTPAD OKURLARI.
HEPİNİZE DOLU DOLU ÖPÜCÜKLERİMLE ❤️😘
İYİ OKUMALAR... ❤️
SAĞLICAKLA KALIN. 💗💗💗