BEREMİR

Bölüm 37

Geçen hafta cuma bölüm yayınlayamadım . Bu sefer erken yayınlayayim dedim. 

Umarım bu bölüm telafi eder . 

Sizleri çok seviyorum ... Hepinize canı gönülden iyi okumalar ...

*

Odama gitmeye hiç niyetim yok!!

Bir olay olduğunda sürekli odama gönderilmekten usanmıştım. 

Yanımda  Dimitri ,Sena ve Alina ile büyük saraya -yani odam sayılan hapishaneme- gidiyorduk . 

Sıkıntıyla nefes vererek kızları durdurdum . Anlamsızca baktıklarında 

"Odama gitmek istemiyorum ."  dedim . 

Sena yine her zaman ki bilgeliğini gösterircesine başını dikleştirip ağzını aralamıştı ki ... Bende her zaman ki halimi takınarak sözünü kestim .

"Odam da oturacak havamda değilim . Cidden farkında mısınız ama az önce resmen bir kabusun eşiğinden çıktım " 

Dimitri sevecen bir şekilde gülümseyerek ellerimi kendi elleri arasına aldı 

"Yalnız kalmak istersen anlarız " Hepsi başıyla onaylayıp sevecen bir şekilde gülümsediler .

Beni şuanda yağmurda kalmış ıslak kedi yavrusu gibi gördüklerini düşündüm . 

O kadar da korkmuş gözükmüyordum herhalde ?? Ama rolse roldü . Şuan her türlü benzeşimi kendime  rol model olarak alabilirdim. 

Bende onlara karşı sevecenlikle sırıttım .

Sena

"Tabii Beremir odasında da yalnız kalabilir " sorgular biçimde bana bakmaksızın yanında ki ikiliye baktı . 

Kesin bir şekilde sallanan başlar 'yürümeye başla' dercesine bana döndü.

Direterek ayaklarımı toprağa vurmaya başladım ancak bu onları değil daha çok topuklular yüzünden gömülen ayaklarımı rahatsız ediyordu. 

Çocuk gibi davranmayı kesip 

"Kesinlikle ihtiyacım olan şey " Başımı havaya kaldırarak derin bir nefes alıp gözlerim kapalı bir şekilde gülümsedim "Temiz hava almak " Dimitriyle Sena kollarımdan çekiştirmeye başladığında . Yine somurtarak diretmeye devam ediyordum . 

Dimitri 

"Aynı temiz havayı balkonda da alırsın canım  . Odana gitmen gerekiyor efendimizin kesin emri "

Alina sonunda -binlerce kez şükür- ağzını açmış oldu ki 

"Bence biraz hava almak iyi gelebilir " 

Sena ile Dimitri yerlerinde durarak hayretle Alinaya baktılar 

"Kafayı mı yedin. Efendimiz, Beremiri odasında bulamayınca ne düşünür " 

Beynimde yanan ampülleri görür gibi olduğumda muzipçe sırıtarak Senaya baktım . Oda bana anlarcasına bakıp "Olamaz " Aynı ifadeyle Dimitriye döndüğümde  melodramatik bir şekilde sırıttı "Sanırım aklından pek iyi fikirler geçmiyor " 

"Anca beraber kanca beraber" üçünden de anlamamış bir şekilde 'he!!" ifadesi çıktı  .

"Biz Alinayla biraz gezeceğiz ve siz  yani ikiniz beni  geçiştireceksiniz " 

Anlamsızca bana bakmaya devam eden ikili en sonunda anlayarak itiraz etme girişiminde bulundular 

Sena