CHAPTER 16. Suddenly
KHALI‘S POV
Nagising ako nang may maramdaman akong presensiya sa gilid ko. Tumambad sa akin ang mukha ng isang Marvelian. Ang tangkad niya.
Lumuhod ang kanang tuhod niya sa semento kaya mas lumapit ang mukha niya sa akin at mas napagmasdan ko ang itsura niya.
Maputi at may malalim na mata, matangos ang ilong, medyo magulo ang buhok at nakasabit sa balikat niya ang kaniyang coat.
Gumuhit ang isang ngiti sa kaniyang labi saka tinaas ang kanang kamay para kumaway.
“Hi.” walang-buhay na tono nito sa pagbati. “Kanina ka pa hinahanap ni Sir Aquino.” dagdag niya.
Sir Aquino? Our PE teacher. Bakit niya ako hinahanap?
Saka paano ako nahanap ng lalaking ‘to dito? Tss. Creep.
Tinignan ko ang screen ng phone ko at nakitang 2:34 pm na pala. Ang bilis ng oras.
Hindi naman na ako required pumasok doon dahil tapos na ang laro namin. Kaya bakit niya ako hinahanap? Akala ko ba pwedeng hindi na um-attend ngayon? Tss.
“Bakit daw?”
“You will know if you come.” ngumisi siya. “You should change your clothes first.”
Kahit nagtataka ako ay lumakad na ako papunta sa Pearl para magpalit ng PE uniform.
Hinintay pa talaga ako ng lalaki kanina dahil nadatnan ko pa siyang naghihintay sa labas ng girl‘s locker room.
“Just making sure that you‘ll come to the gym unscathed.” aniya na tila ba nahulaan ang nais kong itanong sa kaniya.
Nagkibit-balikat nalang ako at nag-umpisa nang maglakad. Sabay kaming pumunta sa gym.
Dumoble yata ang dami ng estudyanteng nanonood kumpara last time. Tapos sobrang ingay, nagtitilian, pero wala pa namang naglalaro sa court.
Nakita kong may net sa gitna. Volleyball kaya ang lalaruin ngayon?
Mabuti nalang at exempted ako, hindi kasi ako marunong niyan.
“See you.” pagpapaalam ng lalaki.
Tumango ako ng isang beses bago kami nag kaniya-kaniyang direksiyon.
Sino kaya ‘yun? At bakit kailangan niya akong bantayan para masigurong hindi ako masasaktan like what he said so?
Marvel High is full of weird people, just like their royalties—Four Dragons.
Habang palapit ako sa grupo ng 4-Bs, nakita kong patakbo akong sinalubong nina Erin, Kianna at Jaemin.
“Oh my god! Akala ko na-salvage kana sa kung saan diyan! Bigla-bigla kang nawawala!” sigaw ni Kianna.
“Khali talaga...” Erin said.
“Don‘t overreact.” Ni hindi nga nila ako napansin na umalis dahil busy sila sa pagpapa-cute—pakikipag-usap sa mga dragon kanina.
Wala si Erin kaninang lunch dahil lumabas siya sa school. I wonder what will be her reaction if she was there? I hope she‘s not a fanatic like these two.
Hinampas lang ako ni Jaemin sa braso. Nagpaalam din ito agad na papasok na siya sa subject niya.
Hinila ako ni Kianna sa tiered planks kung saan naroroon ang mga kaklase namin.
“Hey, Khali...” bati ni Gabriel nang makalapit siya sa amin. Tumango lang ako.
“KYAAAAAAAH!”
“OMG! THEY‘RE HERE!!!”
“Bes, ang pogi talaga!”
Peste. Ang ingay.
“Anong laro?” paniniguro ko.
Hindi lang naman kasi volleyball ang ginagamitan ng net sa isang sport.
“Volleyball! Kakatapos lang ng naunang match. Boring naman. Expected na, na 4-C ang mananalo.” sabi ni Kianna.
Katatapos lang pala ng game?
“Eh, bakit ang ingay?” inis kong tanong.
“Ah. Tingin ka sa likod, sa taas ah.” kinikilig na sabi ni Kianna.
Ginawa ko naman ang sinabi niya. Nakita ko ‘yung Four Dragons. As in four sila ngayon. Kasama nila ‘yung lider nila.
Ang mas nakakabigla pa nang lingunin ko siya ay nakita kong nakatingin na siya sa direksiyon namin. Particularly, at me.
Akala ko ba madalas na hindi um-attend ng P.E class ang pinuno nila? Eh bakit nandito?
Sa pagkakaalam ko walang PE ang 4-A ngayon, kaya nga wala si Jaemin. Kaya ang makakalaban namin ay either Class 4-E or seniors.
Hindi ko naman sinasabing bawal manood ang may-ari ng school. I‘m just wondering why he‘s here to watch when they said that he never attend sort of events like this.
Is he really watching me?
Bakit ba kasi natulog pa ako dun sa punong ‘yun?—hindi. Bakit ba kasi ang hilig niyang sumigaw? Hindi naman ako mahuhulog kung hindi ako nagulat.
Hindi rin eh... Bakit ba kasi ako kumuha ng Manila Paper?!
“Now you know?” sabi ni Kianna, sabay tawa.
Kaya pala sobrang ingay. Kasi nandito ‘yung King of their life nila. Tss. Lame.
“Kinakabahan ako, hindi pa naman ako marunong mag-volleyball. At saka ang liit ko pa.” natatawang wika ni Erin.
Hindi naman siya ganon kaliit... mas matangkad lang ako ng ilang centimeters sa kaniya—or few inches, maybe? Si Kianna talaga ang matangkad.
“Hayaan mo, reregaluhan kita ng cherifer sa birthday mo.” pang-aasar ni Kianna sabay tawa.
Napailing nalang ako.
“It‘s fine, Erin. Focus ka lang sa bola.” Gabriel advised.
“Hmm! I hope it‘s as easy as that...” Erin said, worrying.
“Ikaw, Khali? Marunong ka ba?” tanong naman sa‘kin ni Gabriel.
“No.” I answered.
“I can teach you the basics. May time pa naman siguro...” he offered.
“Vernon, get ready, you‘ll participate in the next game.” sabi ni Sir pagkalapit niya tapos umalis rin naman agad matapos niyang kausapin si Kianna.
Lah...
I thought the winner last time will be exempted in the next activity? I don‘t even know how to play that sport.
“Nice. Khali, let‘s win this and be exempted this final quarterly exam!” masiglang saad ni Kianna.
Another exemption. Quite tempting.
“Not interested.” sagot ko na ikinadismaya nina Erin.
I want to just sit and relax. I‘ve been running around this morning.
“Hoy, Khali Vernon, where have you been?” nilingon ko ang nagsalita at si Hominid lang pala, nakangiti ito ng nakakaloko.
Hindi ko siya pinansin at binaling nalang ang atensiyon kay Kianna.
“OMG! Si Prince Kevin!” impit na tili nito.
Maka-react siya parang hindi niya pa nakaharap kanina ah. She‘s back to being a fanatic again...
“Kinakausap kita! Kung saan-saan ka nakatingin, nandito lang naman sa tabi mo ‘yung gwapo!” aniya.
I automatically turned to him and stared with disagreement. Tinignan ko lang siya na para ipakitang wala akong pakialam sa mukha niya.
Among the Four Dragons, siya lang talaga ‘yung hindi ko magawang seryosohin kausap. Hindi rin kasi siya maayos kausap -__-
I‘ve never been scared of them, anyways. I was just wary of them. Because they rule Marvel High.
“Trev wants you.” he suddenly said. Tinaasan ko siya ng kilay. “I mean, he wants you to go there.” pagpapaliwanag niya sabay turo sa kinaroroonan ng kanilang pinuno.
Dahil diyan ay napalingon rin ako sa direksiyong iyon at muling nagtama ang mga tingin namin.
He looks like he‘s in a bad mood. As well as I am.
“Tell him I‘m going to participate in the game.” palusot ko sabay tayo at nagsimula nang mag-stretching. Tuwang-tuwa naman sina Kianna dahil dun.
Bahala sila.
I‘m not in the mood to please the King right now.
I may not be in the position to refuse him but I don‘t wanna be played by the likes of him. Especially, now when I‘m still pissed off from the events earlier this morning.
Apparently, it wasn‘t the King who ordered the hunt. It was just the Marvelians who assumed that I deserved a punishment for hurting him.
But now, he‘s here for some reason. And I don‘t feel that good about it.
Balak niya ba akong paglaruan bilang ganti?
Ano bang pinaplano niya? Bakit hindi niya nalang gawin nang matapos na ang problema ko.
If he wants to break an arm, then go.
Just because he rule the Marvel High doesn‘t mean I‘ll yield to him completely.
Nagkibit-balikat lang si Kevin Jung. “Teka. Marunong ka rin mag-volleyball?”
“Hindi.”
“Baka naman dahil ayaw mo lang pumunta dun? Hindi ka pa din ba maka-get-over sa nangyari last Wednesday?” natatawang tanong ni Kevin.
Wednesday? Oh...
The day he grabbed my collar?
The day he told me not to show my filthy face to him ever again?
The day he cursed at me?
The day he pinned me against the wall and the day I lost my freedom of expression?
No, I didn‘t hold a grudge. Tsk.
Pero alam ko namang wala ‘yun kung ikukumpara sa nangyari sa braso niya. Kahit di ko naman kasi sinabing saluhin niya ako. Kasalanan niya ‘yun dahil sinigawan niya ako.
But as I‘ve said, I‘m not in the mood for those things.
Even I, get annoyed sometimes...
Kaya mas mabuti na sigurong umiwas nalang muna sa kaniya sa ngayon habang hindi pa humuhupa ang inis ko.
Baka mamaya ay lalong madagdagan ang atraso ko sa kaniya na siyang maging dahilan para patalsikin ako sa Marvel High.
Lumapit si Sir kasama ang ilang mga kababaihang naka-jersey ng pang-volleyball.
“Sila ang makakalaro niyo sa game.” ani Sir.
Nagsimula nang mag reklamo ‘yung mga kaklase ko, kesyo senior na daw ‘yung mga ‘yun at matatangkad kaya wala kaming laban.
May narinig din akong varsity daw ng volleyball ‘yung iba diyan kaya unfair daw.
I haven‘t tried playing this game before, so this will be my first time. Expected na baka matalo kami dahil sa‘kin. Matangkad naman ‘yung dalawa naming kasama, okay na siguro ‘yun?
Lumapit si Gabriel sa akin at ngumiti.
“Wear this so you won‘t get hurt.” aniya at inabot sa akin ang elbow pad at knee pad.
Tinulungan niya pa akong ikabit ang elbow pad.
Gabriel is really kind. I wonder why he‘s here in Marvel High?
I know that this school offers some good education but he really seems unfit for the school‘s environment. This school is full of spoiled brat and jerks unlike him.
Just like the King above us...
Bago pa kami maka-apak sa loob ng court ay napahinto kaming lahat dahil sa tumilapon na upuan sa gitna ng court.
Nang lingunin ko ang pinanggalingan nito ay nakita ko ang mga dragon na paalis na sa tiers. Tumigil sila sandali at tinapunan ako ng masamang tingin ng hari.
Just what the hell was that for?
×××