GANGSTER ROYALTIES: Love and Misadventures

CHAPTER 49. DISTRICT XII

CHAPTER 49. District XII

KHALI‘S POV

Sinalubong ako ni Kang nang mapansin niya akong parating sa bench na inuupuan nila sa paghihintay. Pinahawak ko sa kaniya ‘yung coat at extra shirt sa kaniya. Dahil sa pagmamadali ay hindi ko na ito nailagay sa bag.

Nandito ang lahat ng dragons, kasama ang isang babae na humahagulgol sa iyak habang yakap-yakap ni Kevin at pinapatahan. Nilapitan ko agad sila.

Pag-angat niya ng ulo niya, nakita ko ang namamaga at pulang-pula niyang mga mata. Halatang kanina pa siya umiiyak. Niyakap niya ako sa baywang dahil nakaupo parin siya, at lalong lumakas ang pag-iyak niya.

“Lili! Kasalanan ko ‘to... Lili... ako... ‘yung nag-suggest sa restau na ‘yun...” she said between her heavy sobs. “Hindi... ko naman alam—alam na malayo ‘yun!”

“Shhh... it‘s not.”

Jeez! Wala akong alam sa pagpapatahan. Pero eversince, ako lang ang may kayang magpatahan sa kaniya kapag umiiyak siya. But I don‘t know now. I don‘t use any sweet or too much reassuring words na pwedeng magpaasa sa kaniya, but I can make her stop on crying using my own way.

I gently rub her back as I asked Kevin. “What happened?”

“You see... he was beaten up.” Kevin answered.

He‘s a 4D how did he got beaten up?

“By who?”

“That we don‘t know.” umiiling na sabi ni Jaeshin.

Kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag dahil hindi naman nasaktan si Jaemin. Nilingon ko si Kang na kanina pa tahimik. He isn‘t speaking a single word. Pero halata sa expression nito na nag-aalala siya para sa kaibigan. Subalit makikita parin ang bahid ng galit sa expresyon niya.

“Lili, kasalanan ko ‘to. Sana... sana hindi nalang kami pumunta...”

“It‘s not your fault.” pag-uulit ko.

Saan ba kasi ang lugar na ‘yun?!

“Kasalanan ko talaga lahat Lili, eh. Kasalanan ko rin ang pagkamatay ni Mommy! Dahil sa‘kin namatay siya... dahil sa‘kin...”

“Don‘t say that! Your mom won‘t be pleased to hear that.” saway ko sa kaniya. “Stop blaming yourself.”

“The coat.” tipid kong sambit. Inabot naman agad ni Kang sa‘kin ito. Ipinatong ko lang sa mga balikat ni Jaemin ang coat. Hindi parin siya tumitigil sa pag-iyak, subalit medyo humina na ito.

Kaya niya umiyak sa loob ng ilang oras. Or worse hanggang sa mawalan ng malay. Just like when her mother died. She didn‘t contacted me for a long time, I didn‘t even know what happened until his father called me. I couldn‘t come. I just couldn‘t.

That was five years ago, and I was currently in Thailand that time. What else? Tinapon ako doon ng kuya ko. Without any help from our family—from the group. It was Izu‘s fault that I couldn‘t come.

Despite his cruelty, I knew he sent someone to watch on me. That will only come when I‘m on the verge of death, which will never happen! That might be the reason of the nine year old Khali‘s survival.