I write typical and predictable stories. If your taste is unique, you can't find it here. I'm not a professional writer and still learning, I am not here to please you. I just simply wanna share for FREE. So please, if you're a perfectionist who wants to read a very clean novel with perfect grammar and plot, leave my works.
•••
#MT0
How can I stop thinking the night I'm having?
The room was deserted, misty and decalescent but the fascinating twilight's hour from outside the lunette window gave me an eyesight to see the massive figure in front of me. I felt his soft tongue on my neck as he fondled my breasts alternately with his huge hand that feels warm, other one traveled down to reach the hem of my dress and I felt it in between my thighs fastidiously. It gives shiver down my spine without effort that electrified and warmed my whole system to react. My center soaked.
My forehead rumpled when I felt him inserting one finger, it was fast and I didn't even see that coming because all I wanted to do here was to get a comfortable place to sleep. I was drunk, I still am. I couldn't remember the last part, if how did we get in this intimacy and who is he! I don't remember myself had a boyfriend tonight! My head ached but the pleasure of pain is blinding from reality to see more how underworld feels like...
"Ah!" I flinched, my thighs automatically closed in the first searing pain of puncture I felt in the middle. Is that even just a finger?
He started thrusting it in and out, I groused painfully and gripped on his arm. My nails dug into his skin but he didn't budge, I could feel his muscles tensed up while thrusting his finger. The painful grouses from my mouth became gladden moans eventually. My walls tightened more while clasping my trembling thighs together, I feel so weak but the pleasure is undeniable. His finger shoveled more inside my soaking area. My lips separated to breathe, his lips caught mine and his tongue flick in my mouth, tasting every part that made me cry in pleasure.
"You blew me so good awhile back, didn't expect you're a Mary. Fuck." he hissed with a clue of irritation and stopped finger fucking me. The scent of his breath smells Whiskey and bubble mint.
"I d-did?" I asked shockingly while breathing massively.
He chuckled cleverly and a deep howl followed it, he leaned closer to taste my mouth again. Agad akong napangiwi nang kagatin niya ang dila ko, I avoided his lips and closed my mouth.
Seriously? I did a blowjob? How the hell could I do that when I have no experience at all?
Antok ang mga matang nagmulat ako, hindi ko pa rin maaninag ang kabuuang mukha niya. Nagmistula siyang anino sa aking ibabaw, wala akong ibang makita kundi ang kakisigan ng kanyang mga balikat at panga na mas hinihilo ako aking puwesto, dala ng alak at kadiliman ay wala akong masyadong maintindihan na imahe.
My heart pummeled harshly when a light from some phone beside me lights up, only to see a set of deep eyes with natural curled long eyelashes and thick clean brows. A perfect pitch nose, red wet lips and a deep cleft on the center edge of his chin. His jaw was very sharp and manly, bahagya siyang napapikit sa liwanag na dala ng cellphone pero agad ding namatay iyon kaya muli siyang naging anino para sa akin. I closed my eyes tightly, praying for that clear image to remember next day.
I asked myself, does he know me? My name? Probably not, I don't know how we met here. I don't know his name and... he's not familiar. Or is it just because of the ill-lighted room we're in?
I feel so weak, but I know that I could stop him using my last energy... I just don't want to.
"What's your n-name?" I asked in a moan while he's fondling my breast, my fingers were raking on his smooth hair.
Hindi ako maganda at lalong hindi sexy, hindi ko alam kung paano nangyari na may ganitong lalaking makahalik sa akin. Pero tuwing mamumulat ay namumulat din ang katotohanan na madilim ang silid, hindi ako kita at kung nakakapa man ay babae pa rin kaya ayos lang siguro sa kanya. Maybe, he's too drunk to even notice my figure, face and my age...
"Why do you wanna know? You'll moan it?" mababa at malalim na halakhak ang pinakawalan niya habang bumababa ang labi sa aking leeg.
Uminit ang mukha ko, mas lalo ngayon. I'm too drunk, and I'd lie if I tell I'm not liking his touch and kisses.
"Ah..." I moaned as he suckled a bit of my skin on the neck, his tongue followed it to lick it.
I shuddered. "L-Let me know your name, p-please."
"Deklan..." he whispered roughly.
I was gasping for air, I nodded my head a bit.
"Anong last name m-mo?" medyo nahihiya kong tanong, abala siya sa paghalik sa leeg ko.
Napahinto siya sa paghalik at natawa, muli siyang humalik sa leeg ko kalaunan.
"Villareal..."
Kumunot ang noo ko pero lamang ang pagkalabog ng dibdib ko sa hindi malamang dahilan, nawawala ako sa ibang gustong malaman.
"How 'bout you?" he asked back, still kissing my neck like it was his favorite part.
"T-Twillain." I said timidly.
He laughed loudly that sent gooseflesh down my body. I was more mesmerized than shock. Dala lang ito ng alak, dala lang ako ng inhibisyon. Walang iba.
"Tweety? Now I know where your tweety bird pair of underwear came from." he bit my cheek and chuckled more, his lips on my cheek was wet and warm.
I blinked my eyes, pero hindi na ako muling nakapagmulat nang atakihin niya ng halik ang labi ko.
He kissed my lips and I gave it back without minding the consequences, the mundane twilights I've been always having became surreal tonight. One night and it feels like a deep breath of the moment that I never expected to omen on the last phase of the diurnal course of my worse day on a Sunday twilight.
I inhaled profoundly as my eyes opened up, agad kong sinabunutan ang sariling buhok nang mapaginipan muli ang gabing iyon. It's been years and it felt so fresh like a yesterday's twilight!
Nagulat ako sa kalabog ng pinto mula sa labas ng kuwarto, napatayo ako sa kama at dali-daling nakinig sa pintuan. Dinikit ko ang tainga sa kahoy na pinto upang marinig silang mabuti.
"Lumayas ka rito, Tricca! Puro ka pabigat, hindi ka na nga nag-aaral at ngayon uuwi kang buntis!?" sigaw ni Mama.
"Mama, please! Sorry po, wala na akong ibang mapupuntahan!"
"Tumira ka sa nakabuntis sayo, Tricca. Napakahirap ng buhay, binagsak mo ang ilang taong tsansang binigay namin sayo sa pag-aaral para lang sa lalaki at ngayon uuwi kang umiiyak dahil gustong ipalaglag ng mga magulang niya ang anak mo!? Dito ka naman sisiksik? Hirap na hirap na ako sa pagtatrabaho!"
"Please, Mama. Anak mo naman ako, tanggapin n'yo po kami. Tutulong na po ako sa pagtatrabaho." hagulgol ni Ate Tricca.
My heart contorted painfully.
"Sa tingin mo makakapagtrabaho kang ganyan ang lagay!? Tangina naman, anak. Anak nga kita pero naisip mo bang nanay mo ako? Mas pinili mo pa ang lalaking palamunin kaysa rito, 'di ba? Lumayas ka na, huwag ka nang bumalik! Hindi ko kailangan ng panibagong pasakit!" umiiyak na rin si Mama.
"Ma, sige na po. Wala na akong ibang matitirahan, dito na lang. Parang awa mo na..."
Suminghap ako at humakbang palayo sa pinto, naupo ako sa kama ng ilang minuto dahil sa malalim na pag-iisip. Hindi ko na naintindihan ang iba pang iyakan nila Mama at Ate, totoong masama ang loob ni Mama at Papa kay Ate dahil sa pag-alis nito noong nakaraang buwan. Tandang-tanda ko pa kung paano nagmakaawa si Mama na huwag niyang piliin si Gerome pero iyon pa rin ang sinamahan niya, ngayon umuwi siyang buntis at hindi pinanagutan. Ang masahol pa roon ay gustong ipalaglag ang bata, hindi ko alam kung paano makakatulong. Nagpapart time naman ako bilang tutor sa ilang estudyanteng kailangan noon pero sapat lang iyon bilang pamapaaral ko sa sarili, hindi ko kayang tustusan ang ilang gastusin dahil marami ring gastos sa eskwelahan. Nasa pang-apat na taon na ako sa kursong education ngayon, kailangan ko pang magtiis hanggang sa matapos ko ang kabuuan.
Muling pumasok sa isip ko ang gabing iyon, it was Sunday on a house night party in my highschool friend's residence in Batangas. Nasa pangatlong taon ako noong mangyari iyon, I was devastated because my grandmother died from accident so sudden. Sa kanya ako iniwanan ni Mama simula bata pa lang, I lived with her in Australia together with some of my cousins there. Simula nang namatay siya ay sapilitan akong inuwi ni Mama rito sa Pilipinas upang magpatuloy ng pag-aaral sa highschool pero dahil hindi ako sanay sa tahanang pinipilit sa akin ay isang taon akong rebelde. Kalaunan ding natanggap dahil unti-unti akong namulat na heto na ang aking katotohanan at dito magpapatuloy.
"Grabe naman kasi si Tricca, masyado pang maaga para magbuntis siya. Alam namang mahirap ang buhay, naku. Wala pa siyang trabaho."
I inhaled deeply and smiled a bit. Isa siya sa malapit kong kaibigan na parati kong napagsasabihan ng mga saloobin at nangyayari sa buhay ko. Si Carly, kasama ko na rin siya noong highschool at isa rin siya sa naimbitahan noon sa house party nila Erica sa Batangas. I wasn't really a conservative type of girl, sanay na nga ako sa ganoong mga party sa Australia pa lang. Ang kaibahan lang ay uminom ako ng alak at nalasing dahil sa kalungkutan, kadalasan noong bata pa ako ay puro lang kasiyahan ang hanap ko sa Australia pero hindi ako nakainom ng alak dahil magagalit si Lola.
"Oo nga, e. Kakausapin ko siya mamaya pag-uwi." I assured.
I should really start talking to her, kahit na mas matanda siya sa akin ay mali ang nagawa niya kila Mama. Ngayon, tutulungan ko na lang siya sa pagkumbinse kila Papa na roon siya ulit sa amin para maalagaan. Kawawa kasi talaga ang baby kung mapababayaan, pinaplano ko na ring kausapin si Gerome dahil napakagago niya para gawin iyon sa kapatid ko.
She nodded while eating calamares on the stick, tumusok din ako ng calamares at sinawsaw sa suka. Ngumiti ako sa tinderong kanina pa nagtatagal ang tingin sa akin habang nag-uusap kami ni Carly, binayaran ko na ang nakuha namin at iniwasan siya ng tingin.
"Siya nga pala, Carly. M-May kilala ka bang Deklan?" tanong ko sa normal na boses.
Sa panaginip ko nabuo ang pangalan kagabi, hindi ko talaga natandaan ang pangalan noong lalaking unang nakahalik at hawak sa akin. Ilang beses ko na ring napanaginipan pero hindi umaabot sa haba ng oras at nagigising ako agad kaya kagabi ay nakakagulat talaga, masyado yata akong pagod kaya umabot na sa pagtatanong ko ng pangalan iyong nasa panaginip ko.
"Deklan? Ano?" kunot noo niyang tanong habang ngumunguya, naglakad na kami pagtapos mag abot ng bayad sa tindero.
Inipit ko sa aking braso ang ilang folders na hawak para makakain ng maayos, tumango ako sa kanya.
"Deklan Villareal? Mayroon ba?" normal pa rin at tila wala akong pake masyado roon, pure question lang.
"Bakit hindi mo na lang i-search? Jusko ka naman, Ma'am Twillain. Pahihirapan mo pa akong mag-isip, may kilala ako pero nakalimutan ko na rin. Search mo na lang." balewalang aniya.
Napatango na lang ako, medyo natangahan din sa sarili. Bakit nga ba tinanong ko pa kung alam ko naman ang pangalan at apelyido, mayroon namang internet sa school kaya masesearch ko. Kagaya ng sinabi ni Carly, ganoon ang ginawa ko nang pumasok sa klase ng tanghaling iyon.
I search the name Deklan Villareal, kagat ang labing naghintay ako sa pagloload ng profiles sa Facebook. I blinked my eyes when I saw nothing, mayroong dalawang Deklan Villareal pero ramdam kong wala siya sa mga iyon. I saw his face, it wasn't clear but the features of these Deklan I found were not the same as his sharp and manly traits. I tried it again, iniba ko pa ang spelling pero wala rin sa mga lumitaw ang naalala kong mukha ng lalaking nakasama ko noong gabing iyon.
The dream haunted me for days again, probably because of too much thinking about that night to sleep. Medyo balisa ako sa sumunod na araw, masyado akong nakuryoso sa pangalang nabanggit sa panaginip ko pero kahit anong hanap ko sa internet ay hindi ko makita.
"Miss Lovice, ihahatid na kita." sabi ng isang estudyante sa highschool na sinamahan ko sa kanyang pagrereview niya sa nakaraang tinalakay sa klase.
Favor lang sa akin iyon ng aking propesor na kasalukuyan ding nagtuturo sa highschool sa aming eskwelahan.
"No, it's okay, I can manage." I smiled at him, I relocated the books on my other arm and walked straight.
I don't really like these kind of students lalo na kapag highschool, masyado silang nauunahan ng atraksyon kaysa ang magreview o makinig sa mga dinidiscuss ko kaya mas gusto ko pa iyong nagtututor ako sa mga elementarya.
Sumunod siya sa akin kahit na nagmamadali akong maglakad, gusto ko sanang sungitan at sabihing huwag akong sundan pero baka maoffend siya at magsumbong pa kay Ma'am Janice.
"Sige na, Miss. May kotse naman kami."
"Hindi ba't wala ka pang lisensya dahil minor ka lang?" kunot noong baling ko sa kanya.
He grinned. "I have a driver, and I can already drive."
Sa akin pa talaga sinasabi, hindi ba halatang against ako na menor pa lamang siya pero sumasaway na sa mga batas?
Nagkibit balikat na lang ako at mas binilisan ang lakad. "Huwag mo na akong sundan, kaya kong umuwing mag-isa."
Laglag pa ang panga niya sa biglaang pagsusungit ko pero wala akong pakialam, hindi naman niya obligasyong ihatid ako at lalong hindi requirement na magpahatid ako at tanggapin ang kanyang alok. I can walk, I can ride a jeep alone and go home without anyone.
I walked towards the gate to exit our school, sa katapat na eskwelahan ay kasalukuyan ding labasan ng mga mag-aaral ng Brentdale. Nagtext na sa akin ang ina ng isang dalagang tuturuan ko ngayon sa salawikain, sa Brentdale iyon nag-aaral at may usapan na magkikita kami ngayon sa malapit na cafe sa school nila. I went there first. While waiting for her, I read an English book to divert my attention. Medyo maingay ang cafe dahil sa ilang estudyanteng nagdadaldalan habang nag-aaral sa kabilang lamesa. They're giggling while talking about boys in their batch. Pang mayaman ang cafe na napiling meeting place namin ni Miss Soriano kaya madalas na estudyante ng pribadong eskwelahan ang nakatambay.
"No, it's not like that. I want a serious relationship with him, of course."
"Wow, since when did you become serious?"
Nagtawanan ang mga babae sa kabilang lamesa sa kanilang pinag-uusapan.
"I really like him, wala namang masamang magseryoso. Mas aayos pa nga ang routine."
"I wonder how long your relationship will go now."
Hinampas ng babae ang kaibigan niya at humagikgik. "Ano ka ba, wala pa nga, iyan na agad ang naiisip mo."
Binuksan ko ang takip ng bottled water ko at ininuman iyon, nilapag ko ang libro sa lamesa at binuksan ang record folder ni Miss Soriano. May isang litrato siya roon, ID picture. She was pretty and fair, nilinga ko ang paligid ng cafe. Napansin ko ang pagpasok ng ilang estudyante, si Miss Soriano ang isa roon kausap ang isang babae. Sa likuran nila ang tatlong lalaki, isa ay naiiba ang uniporme. He was the tallest, mukhang magkakaedad sila pero lamang ang foreign features noong isang naiiba na uniporme.
My heart pummeled against my chest as I followed the man in a Marine's uniform, nakaramdam ako ng kaba dahil sa ilang pamilyar na imahe niya. His deep cleft chin and narrowed pointed nose, plus the natural mestizo skin. Nahahapyawan ng pawis ang kanyang noo at panga sanhi ng init sa labas, his hair is clean cut and brownish. His lips curled a bit while looking for a table.
Lumapit sa kanya si Miss Soriano at tumingkayad, pumulupot naman ang braso niyang matikas sa baywang noon na tila isang maliit na laruan ngayon sa bisig niya. Miss Soriano kissed his cheek, ngayon ko lang natanto na ngumuso siya sa para ituro ang kinaroroonan ko at ipunto sa kanyang nobyo. Umangat ang tingin ng lalaki para sulyapan ako, nataranta agad ako at nagyuko ng ulo bago pa kami magtama ng tingin.
In no time, Miss Soriano went to me. I was right, her looks in person is beyond than her ID picture. Maganda siya sa malapitan at personal kaysa sa litrato lamang, makinis at balingkinitan. Hindi gaya ko na malaman at masyadong sumobra sa balakang kaya pumangit tingnan, ganoon din sa puwet at dibdib. All in all, I fit the word voluptuous. I don't really like my figure and seeing this woman with a model figure makes me insecure.
"Magandang hapon." I greeted with a small smile.
Naupo siya sa harapan ko at nagpakilala. She offered me a hand. "Thank you for meeting me here, alam kong galing ka pang school sabi ni Mommy. By the way, my name's Aliyah Soriano."
I tried so hard to avoid my thoughts and concentrate on the discussion between us. Tumango ako at ngumiti, inumpisahan ko ang pagtuturo sa mga pang unang kailangan. Madali naman siyang makaintindi kaso hindi pa rin pupuwede iyon kung sakaling sa harapan ng ibang propesor magsasalita.
"Maybe we can have our daily lectures in our home? Our house is just blocks away." she smiled at me.
I nodded at her. Puwede naman iyon, basta siya ang magsasabi.
Wala pa naman kaming masyadong lectures ngayon tungkol sa Salawikain, kasama rin pala ang pagrereview ko sa kanya ng mga tamang paggamit ng salita sa Filipino. Balisa ako pero nakuha ko pa rin namang makipag-usap ng maayos tungkol sa aming daily lectures simula bukas. I started discussing her the basic stuff for almost two hours, dapat ay aabot nga kami ng kahit tatlong oras pero nang lumapit ang mga kaibigan niya ay tumayo siya para makipagbeso at magpaalam. Namataan kong nanonood lamang mula sa isang lamesa ang nobyo niya, ilang dipa ang layo sa amin.
"O, sige. Salamat sa pagsama, bored na ba siya?" tanong ni Aliyah sa mga kaibigan, pinatutungkulan ang nobyong naghihintay.
Patago akong sumulyap doon, it can't be him. May cleft chin lang na malalim at masyado akong nadadala sa panaginip kong itsura noon pero malabo na siya iyan. Madilim noon, ngayong maliwanag kong nakikita ang mukha ng lalaki ay hindi ko maikaila ang ilang pagkakapareho. My eyes went to his broad shoulder, natatandaan ko pang mayroon siyang maliit na tattoo sa leeg. Hindi ko sigurado kung ano iyon, sinubukan kong hagilapin sa leeg niya iyon ngayon pero hindi makita ng buo dahil may kuwelyo ang uniporme.
"Oo." tawa ng kaibigan ni Aliyah.
The other guy in her circle pushed himself in front of our table, mabilis siyang nag alok ng kamay sa akin kaya nagulat ako at hindi agad nakuha iyon.
"Hi, I'm Jared Pascua." he introduced himself with a smile.
Kumurap-kurap ako, humalakhak sila Aliyah.
"Jared, that's my tutor!" aniya.
"I know, I just want to know her. You are?" he asked me.
I accepted his hand. "Twillain Sarmiento."
His eyes delighted and shook my hand, binitiwan ko na ang kamayan pero nanatili siyang nakahawak. Kung hindi pa pinutol iyon ng tumatawang Aliyah ay wala siyang balak bitawan ang kamay ko.
"Ganda mo namang tutor, mahina rin ako sa pag-ibig. Puwede mo ba akong turuan?" he chuckled.
Natawa ako at hindi nakasagot, alam ko namang biro lang iyon. Nagtawanan sila dahil kay Jared.
"Ano ka ba, nakakahiya!" sambit ni Aliyah.
Tumingin sila sa likuran at namataan ko ring lumapit na ang nobyo ni Aliyah, his height is towering them and that's really intimidating. Nanatili ako sa kinauupuan kahit na halos iiwas ko na ang tingin sa kanila ngayon, I feel so shy and I don't know why!
"Bored ka na, Horace?" halakhak ni Jared.
"A bit. Are we going home now?" a deep voice said simply, but it instantly sent shiver down my spine.
"Dude, I just found the one here." Jared said dreamily.
Nagtawanan lalo ang mga kaibigan nila, pasimple akong humaplos sa aking buhok at sinuklay ang dulo nito bago lumingon kila Jared ulit para ngumiti. Jared pointed me with a boyish grin and put his arm on Aliyah's boyfriend shoulder.
"There she is, hindi ko akalain na makikita ko ang destiny ko sa tutor ni Aliyah." natatawa niyang sinabi.
Hinampas siya ng libro noong isang babae sabay tawa ng malakas. Horace guy's lips sided up with amusement while looking at me, I gulped down and got nervous by the way he looked. Ang mga binti ko ay parang nawawalan ng mga buto, nagpapasalamat pa akong nakaupo lamang ako.
He nodded simply.
"Wow, happy for you." halakhak niya at tinapik ang balikat ni Jared, sinabayan ang biro nito.
"That's Twillain, my future tutor in love." halakhak ni Jared.
"Siraulo ka talaga!" sambit ni Aliyah, nahihiyang bumaling siya sa akin. "Pasensya na, sa susunod hindi ko siya isasama."
I chuckled a bit. "It's okay..."
Muli kaming nagkatinginan noong Horace dahil nasa tabi lang siya ni Aliyah, hindi imposibleng magtatama ang tingin namin. Now that he's close, his eyebrows and eyelashes are very familiar. His jaw and his lips, mabilis hinanap ng mga mata ko ang marka sa gilid ng kanyang leeg at natagpuan doon ang isang hugis krus na tattoo, bahagyang namilog ang mga mata ko pero agad akong umiwas ng tingin dahil sa kabang mahalata ako roon. He doesn't look like he knows me, I shouldn't be worried much!
I acted normal and smiled at Aliyah, I tried so hard to avoid the man beside her but I could sense his amusement until now. Hindi ko alam kung para saan iyon.
"W-We can continue this tomorrow, may gagawin din kasi ako ngayon. Maaga na lang tayong magkita bukas, kung sakali." sambit ko at tumayo na. Sinikop ko ang ilang papel sa aking envelope at sinara na rin ang libro. Mabilis kong dinala ang mga iyon sa braso.
Aliyah nodded at me and smiled widely.
"Really? Thank you for this day, Miss Sarmiento! I'll just text our address. Ingat sa pag-uwi."
Mabilis akong tumango sa kanya at bahaw na ngumiti, nginitian ko rin ang mga kaibigan niya bago nagmamadaling lumabas ng cafe. Narinig ko pa si Jared na nagpaalam na kukunin ang number ko kay Aliyah, sinaway siya ng mga kaibigan kaya nanahimik.
Abot langit ang nerbyos na kumalat sa katawan ko nang makalabas, kahit mainit ang hapon ay nanlalamig ang mga pawis ko na tumulo sa noo. Suminghap ako at sinapo ang dibdib ko upang magpakalma, sumakay agad ako ng jeep para makauwi.
He can't be Deklan! Magkamukha lang o baka nga assuming lang akong magkamukha dahil sa cleft chin at tattoo, sa daming taong may ganoong pagkakapareho? Seriously? Hindi siya iyon!