Pagkatapos nang nangyari ay hinila ako ni Laxx at isinakay sa kanyang kabayo. Sumampa na rin siya at pumwesto sa likod ko.
"As long as you keep your distance to her, kuya, magkakasundo tayo." He growled to his brother before whipping the rope and turn to leave.
Nang makalayo kami roon ay saka pa lang ako nag-angat ng tingin sa kanya. Seryoso lang siyang nakatingin sa dinadaanan. Hinawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa lubid. His grip to the rope tightened, pero noong kinuha ko iyon mula sa kanya ay hinayaan niya akong magmani- obra. Naramdaman ko ang pagpulupot ng dalawa niyang kamay sa bewang ko. He then rested his head in the crooked of my neck.
Nakagat ko ang aking labi nang maalala ang nangyari kanina. Garrison must've step down his ego. I felt guilty again.
Garrison is the kind of person who you wouldn't be liking to interact. Unless of course if you know him. In my case, I know him better than anyone else in hacienda.
Maiksi lang ang pasensya ng taong 'yon at madaling mapikon. Noong third year pa lang ako sa high school, kahit hindi naman siya doon nag-aaral, hindi ko maintindiham kung bakit lagi siyang nagagawi doon. Mahilig siyang makipag-away at makisali sa gulo. His mother was the only one who can tolerate his wild behaviour. Samantalang sakit naman siya lagi ng ulo ng kanyang ama.
In short, he's the delinquent in the family.
"I'm sorry." Bulong ko.
Sorry for all the trouble I caused you. Sorry for earlier. Sorry for everything... Sorry for tomorrow.
Humigpit pa lalo ang yakap niya sa akin.
"I'm not blaming you. I just don't understand why do you always have to insist to hide our relationship. Masakit 'yon para sa akin, Lea." Nanigas ako nang may maramdamang tumutulo sa leeg ko.
Umiiyak siya!
"Hindi man lang kita kayang ilabas nang hindi nangangamba kung may makakakita ba sa atin na kakilala o wala."
Hininto ko ang kabayo at nilingon siya. Nag-angat siya ng tingin at mapupungay ang mga mata na tumitig sa akin.
"Hindi ka ba masaya na ako ang boyfriend mo?" Sabi niya sa may hinanakit na boses.
My heart sank at his words. Nagsisimula na ring tumulo ang aking luha.
"Napagkasunduan na natin to, hindi ba? Alam mo na ang dahilan--"
"What's there to be ashamed of?! Kapag pinatagal pa natin 'tong pagtatago na 'to, baka tuluyan ka nang mawala sa akin, Lea! Naiintindihan mo ba 'ko?" nafu-frustrate niyang saad.
Napakagat ako sa aking labi at tumingin sa kanya nang nag-mamakaawa. He looked at me dumbfounded. Tumingala siya at pumikit nang mariin.
"Damn it, Lea. You really frustrate the hell out of me!" Aniya at sinunggaban ako ng halik.
Agad naman akong tumugon habang nararamdaman pa rin ang pag-agos ng luha sa pisngi.
I'm really sorry, Laxx. Sana maintindihan mo. Hintayin mo pa ako ng kaonti. Darating din ang araw na maipagmamalaki mo rin ako. Just as how much I want to be proud of myself.
Sandali kaming tumigil para sumagap ng hangin. Bumaling muli ako sa harap at pinaandar ang kabayo. Instead of following the way home, niliko ko ang kabayo.
"Where are we going?" He whispered in my ear, slightly nibbling my earlobe.
I suppressed a moan, mas lalo pang binilisan ang pagpapatakbo.
Tumigil kami sa maliit na barn. Dito iniimbak ang mga dayami na pinapakain namin sa mga kabayo. Unang bumaba si Laxx. Inayos niya ang kanyang manipis na puting long sleeve at ngumisi sa akin.
"Oh, Laneya Aryssa Castellar. Is this what I think, you think this is?" He said in a playful manner.
Umikot ang mata ko sa kapilyuhan niya, ganun pa man napangisi na rin ako sa naisip. Inalalayan niya ako sa pag-baba.
"H'wag ka nga. Magde-date lang tayo." sabi ko at dumiretso na sa pinto.
Binuksan ko ito at tumambad sa akin ang patong-patong na mga dayami, ang iba ay nakakalat lang sa sahig. Nilingon ko ulit si Laxx at katatapos niya lang itali ang kabayo sa kalapit na puno. Napangisi ako nang nakita ang busangot niyang mukha.
Humalukipkip siya at supladong tumingin sa 'kin.
"Babe, I have money, you know. We can date and we can eat in a fancy restaurant down town. You really are hurting my ego." nagtatampong saad niya.
Pinigilan kong matawa sa hitsura niya ngayon.
"Don't you want me to compensate for what i did?" I asked him in my teasing voice.
His eyes flickered with excitement. Bilis mag-bago ng mood ah.
"Oh yeah!"
Natawa ako at sabay kaming pumasok sa loob.
Magtatakip silim na nang nakauwi kami ni Laxx. Kung hindi pa nag-ring ang telepono niya ay baka gabihin na kami doon sa loob. Nangingiti ako habang bina-brush ang katawan ni Janda. Katulad nang ipinangako ko kanina kay Fe, ako na ang nagpaligo sa mga kabayo. Malapit na ring madilim, buti at si Janda na ang huli kong paliliguan.
"You smell sex." nagulat ako sa biglaang pagsulpot ni Craig sa likod ko.
Pakiramdam ko ay lalabas na ang puso ko sa lakas ng tambol nito. Lalo na sa sinabi niya! Nilingon ko siya at hinarap.
"Huh? A-ano?"
Napangisi siya at umikot ang bilog ng mga mata, na para bang nahuli niya ako sa akto at nagagawa ko pang tumanggi.
"Bakit ba kailangan mong mag-deny palagi?" nagulat ako sa kaistriktuhan ng boses niya.
Nabitawan ko ang brush na hawak dahil sa matinding panginginig ng kamay. Napa-atras ako ng isang hakbang, hindi malaman ang gagawin.
What the hell is happening to me?! Nagtatanong lang naman siya!
"Ano bang pinagsasabi mo? Hindi kita maintindihan." nanginginig na rin pati ang aking labi.
"Anong ginawa niyo ni Larex? Saan kayo pumunta!" he said with an autorative manner.
I flinched. Humakbang ulit ako paatras.
What the hell is his problem?! My god!
Napatingin ako sa kanya nang maalalang wala siyang karapatang ganituhin ako. Ginugulo niya ang sistema ko! Mag-kasintahan kami ni Laxx, e, ano naman sa kanya kung may gawin kaming... kaming.. kakaiba!
"Ano bang pakialam mo, Mister?! Hindi ba't parang masyado ka nang nanghihimasok sa relasyon namin?!" ginantihan ko siya ng sigaw, pinapantayan ang matigas niyang ekspresyon.
"Shut up! You're just a secret. You are just his shadow!" tumigil siya saglit at naningkit ang mga mata, nang-aakusa.
"Or it could be that you're less sensitive about it?" he said through gritted teeth.
Wala akong masabi! Ang bilis niyang mang-akusa!
"Wala akong paki-alam sa kung ano mang iniisip mo tungkol sa 'kin, Craig. I don't owe you an explanation!" napatiim bagang ako at nilagpasan siya.
Naramdaman ko ang mahigpit niyang hawak sa aking braso at padarang akong hinarap sa kanya. Nanlaki ang mga mata ko nang ilang pulgada na lang ang layo ng aming labi sa isa't-isa.
Naamoy ko mabango niyang hininga. Nangatog ang tuhod ko lalo pa nang pinasadahan niya ng kanyang hinlalaki ang gilid ng aking labi, drawing small circles.
"I don't want to kiss this sinner lips. But damn woman..." napasinghap ako nang bahagya niyang idiniin ang hinlalaki sa aking labi, pinupunasan kung ano mang dumi ng nakikita niya roon.
Napahawak ako sa kanyang suot na t-shirt at nasisiguro kong nasasabik ako sa susunod niyang gagawin!
Dammit, Lea!
"Just..just don't kiss another man before me. Ayokong may nauunang humalik sa iyo bago ako. Gusto ko... akin lang 'to." sabi niya sa napapaos na boses bago ako binitiwan at nilagpasan.
Saktong pag-dating naman ni Fe.
"Lea, pinapatawag ka ni Seniora Aurora--okay ka lang?" lutang akong tumango saka siya nilagpasan.
Damn you, Craig Dawson!! Damn you!!!