{Ethan}
Ik kijk verbaasd op als ik de deurbel hoor gaan. Ik verwacht niemand. Ik sta op en loop richting de voordeur. Wanneer ik hem open stormt mijn moeder meteen binnen.
'Wat denk je wel niet?' sist ze. 'Dat je Luna zomaar kan laten vallen?' Hayley kijkt geschrokken naar mijn moeder een daarna werpt ze een blik naar mij.
'Ik bedoelde het niet zo' probeer ik, maar mijn moeder wilt er niets van weten.
'Je hebt haar echt gekwetst!' roept ze uit. 'Jullie hadden een toekomst met elkaar, jullie hielden van elkaar! En dat laat je vallen voor dit... voor dit wicht!'
'Waag het niet om zo over Hayley te praten!' roep ik terug.
'Ze gebruikt je alleen maar!' zegt mijn moeder. 'Alleen maar omdat ze haar eigen relatie niet meer kon onderhouden. Open je ogen! Ze houdt niet van je! Gooi je toekomst niet weg voor iemand die er tijdelijk is.'
'Hayley was anders wel de enige die er voor me was toen ik iemand nodig had' kaats ik terug. 'Jij was te druk bezig met al je dates. Je bent zo egoïstisch. Ik hou van Hayley en zij houdt van mij. Waarom kan je niet gewoon blij voor me zijn?' Mijn moeder schudt haar hoofd.
'Je verpest je leven' zegt ze terwijl ze weer richting de deur loopt. 'Je hoeft echt niet bij mij aan te kloppen als ze je gedumpt heeft.'
'Geen probleem' sis ik. 'Je bent toch nooit een echte moeder voor me geweest.' Met die woorden gooi ik de deur achter haar dicht. Ik zucht diep voor ik terugloop naar Hayley. Ze kijkt verbijsterd voor zich uit.
'Gaat het?' vraag ik terwijl ik naast haar ga zitten. Ze knikt.
'Het is nu wel duidelijk dat jouw moeder me niet mag' mompelt ze.
'Ze moet gewoon normaal doen.' Ik sla mijn arm om haar heen en druk haar dicht tegen me aan. Ik zucht diep. 'Ik ben zo klaar met dit alles.' Hayley kijkt me vragend aan.
'Waarom mag ik niet gewoon gelukkig zijn?' verzucht ik. 'Ik weet dat ik het heb verpest bij Luna, maar ik kan mijn gevoel niet sturen.'
'Het komt wel goed' verzekert Hayley me terwijl ze op mijn schoot komt zitten. 'We moeten ervoor vechten, maar het komt goed.'
'Ik hoop het' mompel ik. Net wanneer Hayley's lippen bijna de mijne raken gaat haar telefoon af. Ik zucht en kijk toe hoe ze haar telefoon van de salontafel pakt. Ze heeft een bericht van Samuel.
*Kan ik je bellen?*
*Ja, is er iets?* stuurt Hayley terug. Binnen een aantal seconden wordt ze door Samuel gebeld.
{Hayley}
'Hey' mompelt Samuel als ik opneem.
'Heey, wat is er?' vraag ik terwijl ik opsta van Ethans schoot.
'Ik heb een tweede test laten doen' vertelt hij. Ik voel mijn hart sneller kloppen. 'Ik ben echt onvruchtbaar. Ik kan geen kinderen krijgen.'
'Samuel...' zeg ik zacht. 'Ik vind het echt heel erg voor je.'
'Het maakt niet uit.' Samuel haalt zijn neus op. 'Ik heb toch niemand meer waarmee ik...'
'Het spijt me' verontschuldig ik me. 'Maar geloof me, het komt goed. Je gaat iemand vinden. En onthoud alsjeblieft dat er andere opties zijn. Omdat je zelf geen kinderen kan krijgen betekent niet dat je nooit kinderen zal hebben. Je kan adopteren of een draagmoeder nemen of...'
'Ik weet niet of ik dat wel wil op die manieren' mompelt Samuel. 'Ik wilde zo graag een kleine creatie van mij, van ons.'
'Het komt allemaal goed, dat beloof ik je.' Ik kijk even naar Ethan die inmiddels de slaapkamer is ingelopen. Hij trekt net zijn shirt uit waardoor zijn gespierde lichaam tevoorschijn komt.
'Ik hoop het' zegt Samuel zacht. 'Maar ik moet gaan. We spreken elkaar nog wel.'
'Oke, doei' zeg ik waarna ik ophang.
'En?' vraagt Ethan die de slaapkamer uit komt lopen met alleen zijn boxer aan.
'Hij heeft een tweede test laten doen' vertel ik. 'Maar die heeft ook aangegeven dat hij onvruchtbaar is.'
'Dat is echt klote' zegt Ethan. Ik knik instemmend.
'We moeten nog eten' zeg ik dan.
'Dat is waar ook' mompelt Ethan. 'Ik heb geen inspiratie voor eten.'
'We kunnen pannenkoeken eten?' stel ik voor. 'Of pasta.'
'Kies jij maar.' Ethan drukt een zachte kus op mijn lippen. Ik knik en loop richting de keuken waar ik begin aan het beslag voor de pannenkoeken.
'Moet ik nog helpen?' vraagt Ethan. Ik schud mijn hoofd en glimlach. Hij heeft al genoeg aan zijn hoofd. Zijn moeder is boos op hem, hij heeft net een gesprek gehad met Luna en haar ouders. Hij heeft rust nodig. Ethan ligt inmiddels op de bank met een dekentje over zich heen. Hij heeft zijn ogen gesloten. Ik bekijk hem even glimlachend voor ik verder ga met het eten.
Na zo'n uur hebben we gegeten en neemt Ethan weer plaats op de bank. Ik zet alles in de vaatwasser en ga dan naast hem zitten.
'Zullen we een film kijken?' stelt Ethan voor. Ik knik. Nadat Ethan een film heeft uitgekozen gaat hij op de bank liggen, met zijn hoofd op mijn schoot. Terwijl we de film kijken haal ik mijn hand door zijn donkere haren. Ik hoop dat hij een beetje ontspant na deze dag.
(Heeft er iemand een idee voor een titel van het verhaal van Noah en Milou? Ik wil het liefst iets wat met One night te maken heeft, aangezien het een spin-off is.)