One Night

2.26

{Ethan}

'Waarom zijn ze boos?' vraagt Hayley.

'Luna heeft ze alles verteld' leg ik uit. 'Ze is erachter gekomen dat ik vreemd ben gegaan.'

'En nu?' mompelt Hayley. Ik zucht en haal mijn schouders op.

'Nu haat iedereen me' zeg ik. 'Mijn moeder is vooral boos omdat ik dit nu al zo vaak heb gedaan. En Anne en Andy zijn teleurgesteld.' Ik laat me zuchtend achterover op bed vallen.

'Ik ben ook zo'n eikel' mompel ik. 'Eerst ben ik bij jou vreemdgegaan en nu bij Luna. Ik begrijp het als je me niet meer vertrouwt.'

'Ethan, ik vertrouw je wel' zegt Hayley. 'Maar ik zeg je wel heel eerlijk, als je nu nog een keer vreemdgaat is het klaar tussen ons, voorgoed.' Ik knik begrijpend.

'Dat snap ik' zeg ik. 'Ik heb al genoeg kansen gekregen.' Plotseling komt er nog een bericht binnen op mijn telefoon. Het is van Anne.

*Ethan, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen op wat er is gebeurd. Iedereen maakt fouten, maar dit... Ik dacht dat je eindelijk wist wat je wilde. Ik dacht dat je gelukkig was met Luna en Hayley achter je had gelaten. Ookal laat ze het niet merken, Luna is echt gekwetst. Ik hoop dat je beseft wat je hebt aangericht. Ik weet dat je een goede jongen bent. Dat heb je bewezen toen je met Emily was en toen met Luna. Maar dit kan niet door de beugel. Behandel Hayley alsjeblieft goed.*

Een schuldgevoel bekruipt me. Anne en Andy zijn altijd zo lief voor me geweest. Ik had Luna beter moeten behandelen toen Hayley terugkwam in mijn leven.

*Het spijt me echt heel erg voor wat ik heb gedaan. Het was nooit mijn bedoeling om Luna te kwetsen. Ik hield echt heel veel van haar, dat meen ik echt. Maar ik kan mijn gevoel niet sturen. Als dat kon had ik het gedaan. Dat neemt niet weg dat ik het anders had moeten aanpakken. Ik had niet vreemd moeten gaan. Ik had gewoon met Luna moeten praten. Ze is een van de liefste personen die ik ken. Ik voel me heel stom dat ik dit heb gedaan. Ik hoop oprecht dat ze snel iemand vindt die haar gelukkig maakt. Ze verdient het beste. Het spijt me dat ik het heb verpest bij jullie dochter, alweer...*

Ik verstuur het bericht en gooi dan mijn telefoon op het bed neer. Ik ben zo stom geweest. Waarom dacht ik op dat moment dat het een goed idee was om met Hayley naar bed te gaan. Het was gewoon super stom. We hadden het rustig aan moeten doen. Dan was alle drama kunnen voorkomen.

'Gaat het?' vraagt Hayley. Ze kijkt me bezorgd aan. Ik schud zuchtend mijn hoofd.

'Ik heb alles verpest' mompel ik.

'Nee, dat heb je niet' zegt Hayley meteen. 'Je bent een geweldige jongen. Iedereen maakt fouten. Maar als je iemand hebt ga je er ook echt volledig voor. Dat is een goede eigenschap.'

'Ik ben geen goede jongen' ga ik tegen haar in. 'Ik ga verdomme elke keer vreemd. Ik verdien jou niet eens.'

'Dat maak ik zelf wel uit' zegt Hayley terwijl ze tegen me aan komt liggen. 'Ik hou van je.'

'Ik ook van jou.' Ik sla mijn armen om haar middel heen. Wanneer ik weer een bericht op mijn telefoon hoor binnenkomen zucht ik diep en pak hem dan op. Deze keer is het Luna die me iets gestuurd heeft.

*Ik hoorde dat mijn ouders boos op je zijn geworden. Het is echt niet mijn bedoeling om iedereen tegen je te keren. Ik gun je nog steeds al het geluk van de wereld. En als dat met Hayley is, is dat zo. Ik vind het gewoon jammer dat het zo is gegaan. Ik dacht oprecht dat we iets speciaals hadden. Dat we zouden gaan samenwonen, trouwen, kinderen zouden krijgen. Ik hoorde dat Hayley nu bij je woont... Hoe dan ook, ik hoop dat je gelukkig bent.*

*Hayley woont alleen maar bij mij omdat ze nergens anders terecht kon. Door dat gedoe met Samuel kon ze daar niet meer blijven. En om nou bij Noah en Milou te gaan zitten is ook niks. Het komt waarschijnlijk heel verkeerd over op jou, maar zo is het totaal niet bedoeld. Als we de keuze hadden hadden we gewacht met samenwonen. Ik hoop dat je gelukkig wordt. Dat verdien je.*

'Ik heb wel weer genoeg drama meegemaakt voor de rest van de dag' verzucht ik terwijl ik mijn telefoon weer wegleg.

'Het komt wel goed' zegt Hayley terwijl ze haar vingers over mijn buik laat glijden. Ik huiver als ze steeds verder naar onder gaat. Snel pak ik haar hand vast. Ik heb me nog niet aangekleed dus ik heb niks aan.

'Sorry' verontschuldigt Hayley zich. 'Maar Ethan, maak je niet al te druk over de situatie. We wisten dat het moeilijk zou worden. Maar we gaan ervoor vechten. We gaan iedereen bewijzen dat het goed uitpakt deze keer.'

(Vanwege de drukte met school heb ik besloten om alleen nog maar in het weekend te updaten. Op schooldagen vergeet ik het gewoon. Dus voortaan zullen in het weekend twee hoofdstukken online komen. Als dit boek ia afgelopen begin ik aan het verhaal van Noah en Milou. Ik heb nog geen idee hoeveel hoofdstukken dit boek zal gaan krijgen. Maar goed, ik hoop dat jullie het leuk vinden x)