One Night

2.15

{Ethan}

'Ethan, we moeten praten.' Luna neemt naast me plaats op de bank. Ik kijk haar vragend aan. 'Je doet raar de laatste tijd, anders.'

'Hoezo?' vraag ik. Luna zucht.

'Oke, ik ga heel eerlijk met je zijn' zegt ze. 'Jij en Hayley zien duidelijk nog iets in elkaar. Ik zie hoe jullie naar elkaar kijken.'

'Ik...' Ik weet niet eens wat ik moet zeggen. Ze heeft het door. Waarschijnlijk kan een blinde nog zien dat ik gevoelens heb voor Hayley.

'Het spijt me' fluister ik. 'Ik zou willen dat ik mijn gevoel kon sturen, maar-'

'Ethan, ik snap het' onderbreekt Luna me. 'Je kan er niks aan doen.'

'Ik wilde echt dat het werkte tussen ons' mompel ik. 'Maar na vijf jaar zijn mijn gevoelens voor Hayley nog zo sterk. Maar ik wil je niet kwetsen.'

'Ik heb liever dat dit nu gebeurt dan over een aantal jaar als we getrouwd zijn of zo' zegt Luna. 'Ik wil dat je gelukkig bent. En als je dat niet met mij bent, of niet zo gelukkig met mij kan zijn als met Hayley moet je me laten gaan. Dan waren we toch niet de juiste personen voor elkaar.'

'Je bent echt te lief' zucht ik.

'Ik heb het zelf vroeger ook meegemaakt' geeft Luna toe. 'Ik weet hoe het voelt. Als je nu niet voor Hayley gaat word je nooit gelukkig.'

'Je verdient echt het allerbeste' vertel ik Luna. 'Ik ken geen persoon die zo begrijpend is als dat jij bent.' Luna glimlacht.

'Jij verdient ook het beste' zegt ze dan. 'Natuurlijk had ik gewild dat het tussen ons had gewerkt, maar ik ga niks forceren. En nu kan ik er wel bovenop komen.'

'Ooit ga je iemand ontmoeten waar je zó gelukkig mee wordt dat het niet gezond meer is' zeg ik haar. Ze grinnikt.

'Blijven we wel vrienden?' Ze kijkt me vragend aan. Meteen knik ik.

'Natuurlijk, als jij dat wilt.'

'Oke, mooi.' Luna geeft me een knuffel en staat dan op. 'Ik ben blij dat wij zo goed uit elkaar gaan. Je hoort zo vaak van koppels dat ze zo'n beetje vechtend een einde aan hun relatie maken.' Ik knik instemmend.

'Als er iets is kan je altijd bij me terecht' vertel ik. Ze knikt.

'Jij ook bij mij.' Ik glimlach en sta ook op.

'Het waren een paar leuke jaren' zeg ik waarop Luna knikt.

'Zeker.' Ik sla mijn armen om haar heen. Zo staan we een tijdje. Luna is echt een schat. De meesten zouden een heel drama maken. Maar Luna is altijd redelijk koelbloedig geweest. Ze toont nooit heel veel emotie. Maar ze maakt altijd het beste van de situatie, ongeacht hoe klote het is. Na een aantal minuten laten we elkaar los.

'We spreken elkaar nog' zegt Luna. Ik knik en druk een kus op haar wang waarna ze mijn appartement verlaat.

Met een zucht ga ik op de bank zitten en pak mijn telefoon. Hayley heeft me een bericht gestuurd.

*Samuel en ik zijn uit elkaar. Het is een lang verhaal.*

*Je kan wel langskomen? Luna en ik hebben er ook net een punt achter gezet.*

*Echt? Ik kom eraan.*

Na zo'n tien minuten gaat de bel. Ik sta op en loop naar de gang waar ik de deur open. Hayley staat voor me.

'Heey' mompelt ze en ze glimlacht klein.

'Hey.' Ik zet een stap opzij zodat ze erlangs kan. 'Ga zitten.' Hayley trekt haar jas en schoenen uit en loopt dan verder naar de bank waar ze plaatsneemt. Ik loop naar de keuken waar ik twee glazen met water vul. Vervolgens ga ik naast Hayley zitten en zet de glazen op tafel.

'Begin jij maar' zeg ik.

'Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen' zegt Hayley zacht. 'Samuel had een probleem en is toen niet naar mij toegekomen, omdat hij me niet teleur wilde stellen. Dus toen is hij iemand anders gaan zoeken.'

'Wat is er dan?' vraag ik. Hayley zucht.

'Hij is onvruchtbaar' fluistert ze. 'Hij had een test laten doen drie maanden geleden, om zeker te weten dat hij vruchtbaar was. Maar dat bleek dus niet zo te zijn. En hij durfde het niet tegen mij te zeggen, omdat hij wist dat ik graag kinderen wilde. Maar ik zou hem nooit verlaten vanwege dat.'

'Wow' mompel ik. 'Dat is best heftig.' Hayley knikt.

'Als ik geen gevoelens voor jou had zou ik hem hebben vergeven' zegt ze dan zacht. 'Natuurlijk is het klote dat hij is vreemdgegaan, maar hij was er zo kapot van. Hij wilde zo graag kinderen met mij, van onszelf. En door die test... Hij vindt dat alles is verpest.'

'Ik begrijp het wel' zeg ik. 'Ik zou ook liever zelf een kind maken. Nu zouden jullie zo moeilijk dingen moeten regelen.'

'Dat zou voor mij geen punt zijn' mompelt Hayley en ze neemt een slok van haar water. 'Maar hoe ging het met Luna?'

'Ze kwam er zelf mee' vertel ik. 'Ze zag aan ons dat we nog iets voor elkaar voelen, en ze wilde ons niet in de weg staan. Dus ze heeft er zelf een punt achter gezet. Ze is echt een schat.' Hayley glimlacht.

'Fijn dat het zo goed is gegaan bij jullie' zegt ze. Ik knik instemmend.

'Ik moet nog iets vinden waar ik tijdelijk kan verblijven' verzucht Hayley. 'Ik ben weggegaan uit mijn appartement. Het voelde niet meer als thuis voor me.'

'Je mag wel hier blijven' mompel ik. Hayley kijkt me twijfelend aan.

'Is dat wel slim?' vraagt ze. 'Ik wil niks overhaasten.'

'Ik ook niet' zucht ik. 'Maar waar wil je anders naartoe gaan? Ik denk niet dat je zin hebt om elke dag bij Milou en Noah te zijn.' Hayley grinnikt.

'Nee, dan word ik waarschijnlijk elke nacht wakker gehouden.'

'En daarbij, ik kan wel op de bank slapen' zeg ik.

'Nee, dat ga je niet' gaat Hayley tegen me in. 'Als ik hier blijf slaap ik op de bank.' Ze klinkt zo standvastig. Ik denk niet dat ik er nog iets over te zeggen heb.

'Om en om dan' zeg ik. 'Ik wil niet dat je rugklachten krijgt.'

'Oke, deal.'

'Dus je blijft hier?' vraag ik ter verduidelijking. Ze knikt. Ik glimlach en druk een korte kus op haar lippen. Haar lippen voelen zo zacht aan. Ik wil er meer van, maar zoals Hayley al zei, we moeten rustig aan doen. Al vraag ik me af hoelang we dat vol gaan houden. Ik verlang al naar haar sinds de vorige keer dat we samen in bed lagen. De hele tijd hangt er een spanning tussen ons.

'Maar ik betaal wel de helft van de huur' zegt Hayley dan. Meteen schud ik mijn hoofd.

'Nee, dat doe je niet' zeg ik. 'Ik heb genoeg geld.'

'Ethan, ik wil hier niet wonen zonder iets terug te doen' zucht Hayley. 'Laat me iets betalen.'

'Prima' zeg ik. 'Dan betaal je één euro per week.'

'Ethan!' Hayley geeft me een duwtje. Lachend pak ik haar hand vast.

'Hayley, je hoeft echt niks te betalen.' Ze slaat haar ogen neer. 'Ik heb je graag bij me.'

'Ik ga dit niet winnen he?' mompelt Hayley waarop ik mijn hoofd schudt. 'Oke, best. Ik bedenk wel iets anders.'

'Ik weet het goedgemaakt' grijns ik. 'Jij doet de was.' Hayley schudt lachend haar hoofd.

'Prima.' Ik haat het om te wassen. Ik gooi altijd van alles bij elkaar. En dan ben ik nog niet eens begonnen over het strijken. Een keer heb ik ervoor gezorgd dat er een gat in mijn favoriete shirt kwam.

'Hoe laat is het?' vraagt Hayley.

'Half vier' antwoord ik als ik op de klok heb gekeken. Hayley knikt en staat op.

'Ik ga even mijn spullen uit de auto halen' zegt ze.

'Ik help wel.' Meteen sta ik op en loop achter haar aan het appartement uit.