Ömer yorgun yüreğini de yanına alıp çarşıya dolaşmaya çıktı. Soğuk üzerine üzerine yalnızlığını haykırırken üşüyen ellerini cebine koyuverdi. Öğle ezanı kulaklarına ulaşmaya başladığındaysa karşısında mendil satan çocuğa kaydı gözleri. Daha küçük bir erkek çocuğun okul çağını sokaklarda mendil satarak geçirmesini hayal ederken içine bir sıkıntı çöktü. Başını eğip Camii'ye gitmek için hareket edecekti ki önüne çocuk geldi.
"Abi ne olur bir mendil al. "
Küçük çocuğun dudaklarından acıyla çıkan sözden etkilenen Ömer cebinde duran son paraları çıkarıp ona uzattı.
"Ufaklık bunları al, Allah yardımcın olsun. "
Şefkatle çocuğun başını okşadıktan sonra alnından öpüp oradan birkaç adım ilerledi. Küçük çocuk mutlulukla ellerini semâya kaldırıp şükür duâsı etti. Çok geçmeden arkadan siyah kepli bir adam gelip küçük çocuğun kutuya koyduğu para ve mendilleri almaya çalıştı.
"Lütfen onlara dokunmayın, benim kimsem yok aç kalmamak için para kazandım amca ben. Bırak ne olur. "
"Seni velet kaybol buradan ver paraları kendime yiyecek alayım. "
"Allah'ım yardım et kimsesizlerin kimsesi sensin. "
Ömer mendil satan çocuğun sesini duyar duymaz yürümeyi bırakıp onun yanına gelmek için koştu. Nefes nefese kalan Ömer soluğu siyah kepli adamın yanında aldı. Adam neye uğradığını şaşırmış şekilde Ömer'in sinirle bakan gözlerinden kurtulmaya çalışsa da artık nafileydi.
"Sen ne yaptığını zannediyorsun? Ey aşağılık adam, el kadar çocuğun rızkına göz dikeceğine gidip elin ayağın tutarken kendi paranı kazansana. Bırak elindekileri yoksa seni doğduğuna pişman ederim. "
"Senin gibi zavallı bana hiçbir şey yapamaz, elimdeki paraları da veremiyorum önünden çıkın. "
Ömer bileğini sıkmaya daha fazla devam edemeyip yumruklarını konuşturacak hareketi yaptı. Adam yüzüne yediği yumruk darbeleri ile dengesini şaşırmış hâlde zoraki yerinde durarken Ömer sinirden ne yapacağını bilemiyordu.
"Bir daha bu çocuğa yanlış yaptığını görürsem yediğin dayağın iki katını sana yediririm. Bu yumruk da olmayan şerefine gelsin psikopat adam!"
Ömer adamı serbest bırakır bırakmaz elinde sıkıca duran paraları ve mendilleri bırakıp ardına bakmadan koşup uzaklaştı adam.
Küçük mendil satan çocuk ona yardım eden Ömer'in yanına gidip mahçup bir şekilde sıkıca sarıldı.
" Sana abi diyebilir miyim? Hep senin gibi bir abim olsun istemişimdir zaten."
Ömer aklına gelen küçük erkek kardeşini düşünerek bağrına bastığı küçük çocuğun gözlerindeki yaşı silip yanaklarından öptü, sıkıca sardı yüreğine onu.
"Biliyor musun ben küçük kardeşimi ararken Allah seni karşıma çıkardı. Eğer hayatta ise senin gibi yakışıklı, akıllı biri olurdu. Bundan sonra beraber yaşarız kardeşim, benimle talebe yurduna gelip medrese öğrenimi görmek ister misin? Benimde bir evim ailem yok ama kurstaki arkadaşlarım ve hocalarım yeni ailem oldu. "
"Abi beni hiç bırakma, seninle olayım fark etmez gelirim ben. "
Ömer uzun zaman sonra ilk defa mutluluk gözyaşları dökerken ellerinden tuttuğu ufaklığın ismini sordu.
" Senin adın ne kardeşim? "
"Mustafa abi. "
Mustafa, bu isim onun erkek kardeşinin ismiydi. Bunca tevafuk belki de Allah'ın bir hikmetiydi? Her şeyde mutlaka bir hayır vardır, sabretmesini bilene.
***
Ders : Tecvid
"Berke İzhar harfleri kaç tane, say bakalım evladım. "
Berke dersin tekrarını yapmadığı için önce etrafındaki arkadaşlarına bakıp yardım almak için oyalandı. Fakat kimseden çıt çıkmayınca mecburen bir şeyler söyleyecekti. Ee kimse dersten koskoca sıfır almayı göze alamazdı.
"Hocam şimdi Elif harfi var ondan eminim, Kâf harfi var mıydı onu hatırlamıyorum da Vâv harfi de vardı biliyorum evet kesin Hâ harfi olabilirdi bence var hocam. Toplam 6 İzhar harfi var hocam geri kalanı siz sayar mısınız? "
Berke verdiği cevabın doğru olduğuna inanıp gülümserken Ramazan Hoca kaşlarını çatarak konuşmaya başladı.
"Bir dahaki Tecvid dersinde İhfa harflerini de ezberleyip gel Berke. İzhar harfleri 6 tanedir; ا،ح،خ،ع،غ،ه. Bu harfler İzhar harfleridir boğazdan çıkarılır dikkatli okuyalım inşaAllâh. Şimdi sizler tahtaya yazacağım İhfa harflerini defterinize not edip ezberlemeye başlayın hadi. "
Çocuklar defterlerine hocanın tahtaya yazdığı tecvid kuralını not ederken Muhammed defterinde kocaman harflerle yazan Ümmü Gülsüm yazısına bakıp üzülüyordu. Sevilmemek kalbinde ağır bir yük diye dururken nasıl olur da güler, hiçbir şey yokmuş gibi yaşardı? Hislerini açık ve net bir şekilde ona söylemesine rağmen sevdiği tarafından reddedildiğine inanmak fazlasıyla zordu. Anlaşılan Ümmü Gülsüm'ün de kalbi bir başkası için atıyordu. Muhammed'in derse olan ilgisinin azalması arkadaşlarının ve hocalarının da gözünden kaçmazken sorulan sorulara karşı da pek kayıtsızdı. Toparlanması epey güç olacağa benziyordu. Bu aşkın bir kazananı olacaksa kaybedeni de kendiydi.
"Muhammed Meddi Lâzîm Musakkâle nedir? "
Hoca ses gelmeyince soruyu tekrarlamak istedi.
" Muhammed oğlum soru sordum sana. Muhammed? "
Muhammed farklı bir dünya boyutuna geçiş yapmış haldeydi sanki. Ne duyuyor ne de konuşuyordu. Elinde duran kalemle Ümmü Gülsüm yazan kağıdın üzerine kırık kalpler yaparken hoca daha fazla sabredemeyip yanına geldi. Muhammed ne olduğunu daha anlayamadan Ramazan Hoca Ümmü Gülsüm yazan defteri eline aldı.
" Senin şimdi neden Mecnun olduğun anlaşıldı. Kaç kez sorduğum hâlde bana neden cevap vermiyorsun, oğlum sen sınıfın en çalışkanıydın iyi misin sen? "
Muhammed bu zorlu durumdan nasıl kurtulacağını düşünürken hoca yazının etrafında duran kırık kalplere bakıp anlam vermeye çalıştı.
"İyiyim hocam ben, duymadım kusura bakmayın. "
"Siz medreselisiniz insanlara böyle mi örnek olacaksınız evladım? Bak şu kırık kalplerden bende de var sayenizde aşk olsun, aşık olmayı bir kenara bırakıp dersi dinle yoksa disiplin seni bekler haberin olsun. "
Muhammed hocaya mahçup şekilde bakarken Ümmü Gülsüm yazan kağıdın parça parça edilip çöpe atıldığını görünce istemeden üzüldü, onun adını ne de güzel yazdı oysa böyle yok edilip gitmesi içler acısıydı.
"Özür dilerim hocam. "
"Muhammed elini yüzünü yıka gel, senin kıraatın güzeldir bize bir Kurân oku da kendimize gelelim. "
"Olur hocam. "
Muhammed hüznünü içine gömüp abdestini tazelemeye çıktı. Bu esnada karşıdan gelen kişinin kalbinin ritmini değiştiren kadın olduğunu gördü. Bakış yönünü ondan uzaklaştırmak istese de bu mümkün değildi, onu çok merak ediyordu. Ümmü Gülsüm'ün neden üzgün olduğunu anlayamadan yanından uzaklaşırken içinden sildi gözyaşlarını. Hocanın uyarısı aklına geldiği için yanlış bir şey yapmaması gerektiğini biliyordu. Muhammed arkasını dönüp giderken çok enteresan bir şey oldu, kendisine cevap dahi vermeyen Ümmü Gülsüm konuştu.
" Muhammed? "
Muhammed az önce derste yaşadıklarından sonra halüsinasyon gördüğünü düşünerek sessizliğini bozmadan yoluna devam etti.
Ve Ümmü Gülsüm tekrar etti, ismini duymak için defalarca o anı beklediği zaman.
" Muhammed sende mi beni bırakıp gideceksin? "
Muhammed ne diyeceğini bilemeyen gözlerle Ümmü Gülsüm'ün iyi olup olmadığını anlamaya çalıştı. Tam cevap vermek için dudaklarını aralarken bayanların olduğu sınıftan bir hocanın çıktığını gördü, hızla oradan uzaklaşmak zorunda kaldı.
"Ben zaten hep yanındayım Ümmü Gülsüm, sen beni sevmesen de kalbim senindir. "
Bölüm Sonu.💙
Selamun Aleyküm güzeller.
Çok şeker bir bölüm değil mi sizce de? :'))
Düşünce ve fikirlerinizi yorumlarda muhakkak belirtin canlar. Sizi çok seviyorum, iyi ki varsınız birtanelerim benim!😍😘💙💕❤💕💖
Bu arada Ömer & Ümmü Gülsüm diyenler?
Ya da Muhammed & Ümmü Gülsüm diyenler?
Rabbime emanet olun. Dualarda buluşmak ümidiyle.