Deanna
I knew this day would come. Hindi naman ako manhid para hindi malaman na may gusto sa akin ang best friend ko. I didn't expect lang na ganito siya kabilis aamin sa akin.
"Deanns?" I came back to my senses when I heard Luigi speak
"L-Luigi."
"If this is about what you told me yesterday, Deanns, hindi naman kita pinipilit na maging tayo na. I'm asking for permission pa lang para ligawan ka." Nagulat ako when he kneeled.
"Please give me a chance. Please tell me I have a chance." he continued
"Luigi, tumayo ka na diyan. Baka may mga reporters na makakita sa'yo!"
"I don't care! Answer me, Deanns. Please." he said while directly looking at me. He looks like he's about to cry.
I took a deep breath before speaking.
"Look, Luigi. We've been best friends since we were kids. You've been with me through thick and thin. I love you, Luigi. But–" I wasn't able to continue what I was about to say when I saw a shadow moving away.
"Wait." I told Luigi and quickly went to check whose shadow it was
I saw a glimpse of a girl with short hair wearing maong shorts and a polo shirt. Wait, that's Jema's favorite post-game outfit!
"L-luigi. As I was saying kanina, I love you, but only as a brother. That's why I cannot allow you to court me. I'm sorry. I have to go." I sounded like Eminem pero wala na akong pakialam. I need to run after Jema. I'm 100% sure that it was her.
Tumakbo na ako papunta sa dugout nila. Naabutan ko siya na papasok na. Why does she look like she's crying?
"Jema!" sabi ko then lumapit ako sa kaniya
Nakita kong yumuko siya, took a deep breath and wiped something off her face bago humarap sa akin.
"Hi, Deanns." sabi niya with a smile. A smile that is totally different from the smiles that I had seen before. It's not genuine.
"What's wrong? Umiyak ka ba?" I moved closer to her and held her face
"H-hindi ah. Okay lang ako." Right after that, her tears started falling.
"Hey, what's wrong? I hate seeing you cry." I hugged her tightly, hoping to ease her pain.
"W-wala. Hehe." sagot niya then she hugged me back
"Wala raw pero grabe makaiyak."
"O-okay l-lang a-ako." Guess what? She's really not good at lying. Lalo siyang naiyak after saying that.
"I'm here, bb. You've got nothing to fear." I closed my eyes and hugged her even tighter
Nagulat ako nung biglang humiwalay sa yakap si Jema. Sobrang lakas nung force kaya naman napadilat kaagad ako.
I was wrong. Hindi humiwalay ng yakap si Jema. Someone pulled her away from me.
"Anong ginawa mo kay Jema? Bakit siya umiiyak? Sagot, Wong!" sigaw ng isang galit na Fhen
"A-aray ko, Fhen. Masyadong mahigpit hawak mo sa akin. Nasasaktan ako." sabi ni Jema while trying to pull her arm away from Fhen
"Wala akong ginagawang masama. Let her go. Nasasaktan na siya." sabi ko and kukuhanin ko na sana si Jema nung bigla niya akong tinulak
"Yabang mo ah! Bakit? Ano mo ba si Jema? Wala! Kaya 'wag mo siyang hahawakan!" sigaw niya ulit sa akin
"Fhen, nasasaktan ako!"
"Ikaw? Ano ka ba niya? Wala rin 'di ba? Let her go." I said with conviction. This girl is pissing me off.
"Aba't ang yabang talaga ng batang 'to!" she let go of Jema and walked towards me.
I know she's going to punch me. I told myself na hindi ako lalaban sa mga taong ganiyan kasi hindi worth it. Hindi ako lalaban unless mga taong mahal ko ang gustong saktan.
I closed my eyes and expected a punch. Pero bakit wala pa rin?
"Hands off my son. Back off."
I know that voice! Si Paps! She's here!
I opened my eyes and nakita kong nakatayo siya sa harap ko while si Fhen, minamassage yung right hand niya. Anong ginawa sa kaniya ni Paps?
"Dare touch Deanna again at hindi lang 'yan ang aabutin mo!" sabi niya and naglakad sa direction ni Jema.
"Hello, Queen Falcon. Are you–"
"Huwag kang lumapit sa kaniya!"
"Shut up. I'm not talking to you." sabi niya then stood up straight habang nakatingin nang masama kay Fhen.
Napaatras naman si Fhen dahil sa ginawa ni ate Bei. Everyone knows how tall ate Bea is. Kung ako si Fhen, matatakot din ako.
"Sumama ka na kay Deanna. Ako bahala sa gamit mo. Go na." sabi niya at dahan-dahan pang tinulak si Jema papunta sa akin
"Saan niyo siya dadalahin? Hoy!" sabi ni Fhen pero hindi siya pinansin ni ate Bei
"Go na. Ako na bahala sa gamit niya and dito sa earthling na 'to." Paps winked at me then hinila si Fhen papasok ng dugout ng AdU.
I wiped her tears and checked her arm. Wala namang sugat, pero I'm not sure if magkakapasa ba siya or hindi.
"We'll check that again later. Let's go." I held her hand and started walking towards our dugout. I know exactly what to do to make her feel better.
Nauna akong pumasok kasi nahihiya raw si Jema. Nakita ko naman sila ate Jho, ate Kat and ate Maddie sa usual place namin. Sila Pauline nandoon din sa pwesto nila. Kakatapos lang yata mag-shower.
"Nagkita ba kayo ni Be– Hi, Jema!" sabi sa amin ni ate Jho
"H-hi." Mahinang sagot ng kasama ko pagkapasok namin sa dugout
"Bagong recruit? Joke! Hi, Jema! Upo ka dito oh." sabi ni Ate Maddie while patting the chair in between her and ate Jho
"Hello, Jema! What made you decide that you want to go with her?" sabi naman ni ate Kat while pointing at me. "You make bad choices– ouch!" binato ko siya ng muscle tape na nakita ko sa sahig
"Hoy, bata! Kanina ko pa 'yan hinahanap! Akin na nga 'yan!" sabi ni ate Mads at kinuha yung muscle tape niya kay ate Kat
"Ang kulit niyo nakakahiya kay Jema! Pero Deanns, saan na napunta si Beatriz?" tanong sa akin ni ate Jho
"I don't know, mom. Baka nang-chix." I shrugged then kumuha ng upuan at pinausog si ate mads para makatabi ako kay Jema.
Si ate Jho naman naka-cross arms na at nakakunot ang noo.
"Huy, Deanna. Sabihin mo totoo!" bulong sa akin ni Jema
"Ano 'yon, Jema? Alam mo ba kung nasaan si Bea? Parang mas matino kang kausap kay Deanna." sabi ni ate Jho kay Jema
"N-naiwan sa dugout namin. May nangyari kasi kanina tapos tinulungan lang kami ni Bea. 'Wag ka maniwala kay Deanna. Walang ginagawang masama si Bea." sagot ni Jema
"Hindi pa pala ako nagsh-shower. Brb! Diyan ka lang, Jema!" Kinuha ko agad ang gym bag ko at pumunta sa shower room bago pa ako kurutin ni ate Jho. Masakit siya mangurot!
Jema
Nandito ako kausap sila Jho, Maddie at Kat. Nag-shower pa kasi si Deanna. Ang bait nilang tatlo at nakakatawa rin lalo na si Maddie. Hindi ko inakala na ganito pala sila sa labas ng court.
Naikwento ko na rin sa kanila yung nangyari kanina at kung paano kami tinulungan ni Bea. Alam naman sa volleyball community na ex ko si Fhen at okay lang sa kanila 'yon kaya naman hindi na ako nahirapang magkwento.
"Are you sure you're okay?" tumayo si Kat sa pwesto niya at pumunta sa akin. Hinawakan niya yung arm ko at tinignan
"Hala, may pasa. Grabe naman makahawak si Emnas." sabi ni Maddie habang umiiling
"O-okay lang 'yan. Mawawala rin 'yan agad." sabi ko at ngumiti sa kanila para hindi sila mag-alala
"Saglit. Kukuha akong ye–" Hindi na natuloy ni Jho ang sasabihin niya nang may nagsalita.
"Here." may nag-abot ng ice pack sa akin. Nasa harap ko pa rin si Kat and nakayuko kasi ako dahil nakatingin ako sa braso ko kaya hindi ko nakita kung sino ang nag-abot.
Kinuha ko yung ice pack at nag-angat ng tingin para makita kung sino ang nag-abot nito. Para na rin mapasalamatan ko siya.
"T-thank you, Pauline." Hindi ko inasahan na siya pala yung nag-abot ng ice pack sa akin.
"Just call me Ponggay. I heard ate Maddie say kasi na "may pasa" and malapit lang ako samay cooler kaya kumuha kaagad ako ng ice. You're welcome." Ngumiti siya at bumalik na sa pwesto niya
"The past and the future." rinig kong bulong ni Kat habang pabalik sa pwesto niya
"Hi, guys! What did I miss?" sabi ng isang Bea de Leon na kakapasok lang sa dugout. Nakita kong bitbit niya yung mga gamit ko.
Inabot niya sa akin ang mga iyon kaya nagpasalamat ako.
"So what did I miss nga? Of course, except sa'yo. Alam mo naman na kahit one second lang ako malayo sa'yo, miss na miss na kita agad." sabi niya kay Jho at yumakap pa
"May kasalanan ka 'no? Siguro nakahanap ka ng babae mo sa dugout ng adamson!" sabi sa kaniya ni Jho habang nakataas ang kilay
"Hindi! Sinumbong ko lang kay coach Air yung ginawa nung setter nila. Pinaalam ko lang rin na Jema is with us. Besides, why would I try to find another girl when I've already found the woman of my dreams?"
Hay, ang sweet naman nila. Nakakainggit.
"Ayan na rin yung sa'yo oh. 'Wag ka na mainggit." bulong sa akin ni Maddie at may tinuro
"H-ha?" Nabasa ba niya iniisip ko? Tumingin naman ako sa tinuro niya at si Deanna 'yon. Naglalakad na siya papunta sa amin.
Namula naman ako sa hiya. Napayuko na lang ako dahil baka asarin pa nila ako lalo kapag nakita nilang namumula ako.
"Bakit ka nakayuko? Anong ginawa nila sa'yo?" tanong ni Deanna nang makalapit siya sa amin
"W-wala. Mabait s-sila. Hehe" sabi ko habang nakayuko pa rin
"Rude. Hindi tumitingin sa mata." sabi niya kaya naman napaangat agad ako ng tingin
"Bakit pulang-pula ka?" tanong ulit sa akin ni Deanna
Tumawa naman nang malakas si Maddie. Hay nako, bakit ba kasi ako namumula? Baka akalain ni Maddie na may gusto ako kay Deanna!
Wait– wala nga ba? Aish! Wala. Okay. Wala. Nagpaligaw na siya sa best friend niya kaya hindi pwede. Hindi. Pero if hindi siya pumayag, gusto ko na siya? Ano ba 'tong iniisip ko? Friends lang kami! Friends!
"Beh, tara na. Mamaya ka na makipag-away sa sarili mo." sabi ni Jho sa akin
"Spacing out? Who are you thinking of?" sabi ni Kat habang tinataas baba pa yung kilay niya
"The woman of her dreams." sagot naman ni Maddie at tumawa ulit
"Halika na! Nauna na si Deanna. Dala na yung gamit mo. Sa sobrang lutang mo, hindi mo namalayan na nakuha niya na yung gamit mo." sabi sa akin ni Maddie at inakbayan ako. Nasa harap lang namin si Kat
"S-sorry. Pagod lang hehe."
"Ang dali mo pala manakawan. Hindi mo tuloy namalayan na nanakaw na niya yung puso mo. Yiehie!" sabi ulit ni Maddie.
Napailing na lang ako at napayuko dahil sa sinabi niya. Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang makarating sa bus nila. Dito ako sasakay? Pwede ba ako dito?
"Pwede ka dito, don't worry. Alam na rin ni coach Tai." sabi ni Maddie sa akin. Mind reader ba 'to?
"Obvious lang kasi sa reaction mo kung anong iniisip mo. Hindi ako mind reader." sabi niya ulit habang tumatawa
"Hello, Jema! Welcome! Welcome! Feel home!" sabi ni Coach Tai sa akin pagkapasok ko sa bus
"T-thank you, coach." sagot ko naman
Nagpatuloy na ako maglakad papasok habang nasa likod ko si Maddie. Binati ako ng mga ibang Lady Eagles at bumati rin naman ako sa kanila.
Nakita kong nasa bandang likod si Kat at si Deanna. Hindi sila magkatabi pero magkalinya sila ng upuan. Tumabi na ako kay Deanna at kay Kat naman tumabi si Maddie.
"Pwede naman ako sumabay sa bus namin or magtaxi pauwi, Deanns."
"Ayaw. Baka saktan ka ulit nung ex mo. And one more thing, we're running away." sagot ni Deanna sa akin
"H-huh?"
"We're running away from your problems and this polluted city. Basta. Let me sleep muna kasi ako magd-drive later. Punta muna tayo sa dorm then sa apartment mo. No questions." sabi niya at naglean na sa balikat ko at natulog.
On the way na kami papunta sa apartment ko ngayon. Wala pa rin akong idea kung saan ako balak dalahin ni Deanna. Ang dami kong gustong itanong sa kaniya.
Siya yung nagda-drive ngayon habang ako naman, tahimik lang na nakaupo sa tabi niya. Tunog lang ng radyo at sasakyan ang naririnig namin. Walang nagsalita sa amin hanggang sa makarating kami sa apartment ko.
"Kuha ka ng gamit for two days. Bring a jacket and swimwear din. I'll wait for you here. Bilisan mo ha." sabi niya sa akin
Sinunod ko naman ang sabi niya. Kung tutuusin, pwede ko namang hindi na lang siya pansinin at magpahinga na dito sa apartment ko. Hindi ko alam bakit ganito na lang ako kabilis sumunod sa kaniya.
Natapos na akong mag-impake. Mabilis kong pinuntahan si Deanna at sumakay na sa kotse niya.
"I thought hindi ka na babalik. Seatbelt, please." sabi niya pagkapasok ko
"Baliw. Kahit ayaw mong sabihin saan tayo pupunta, hindi naman kita i-indianin." sabi ko habang kinakabit yung seatbelt
Nag-drive na ulit siya at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
"Jema, wake up. We're here. Jema."
Dumilat ako at nakita ang isang Deanna Wong na gumigising sa akin. Ang ganda naman ng view. Wait lang! Nasaan ako? Bakit nandito si Deanna?
"Wala ka sa apartment mo, silly. Diba I told you last night na may pupuntahan tayo? We' re here." sabi niya habang tumatawa
"S-sorry. Nakalimutan ko. Nasaan tayo?"
"Labas na muna tayo para makita mo." sabi niya at pinagbuksan ako ng pinto.
Naglakad pa nang kaunti si Deanna papunta sa isang parang kubo at sumunod lang ako sa kaniya. Nang tumigil siya sa paglalakad, pinagmasdan ko ang paligid. Wala akong ibang masabi kung hindi "wow". Sobrang ganda. Para kaming nasa ibabaw ng mga ulap.
"We're here in Antipolo. I saw this place on Facebook. I don't know why, but ikaw agad yung naisip kong gusto kong makasama pumunta dito. Maybe because this is a visual representation of how I feel whenever I'm with you, Jema."