Daniela's POV
Dinala kami dito sa disciplinary office at magkaharap kaming nakaupo ni Yngrid at masamang nagtititigan, walang nagpapatalo saamin at wala ding nagkikibuan, katabi ko si Kuya Joseph at katabi naman ni Yngrid yung lalaki kanina.
"Magsasalita na ba kayo kung ano talaga ang tunay na nangyari?" tanong saamin no'ng disciplinarian na si Mr. Robert Batumbakal.
"Ano pa bang dapat naming sabihin, sinabi ko na lahat hindi naman kayo naniniwala?" may inis sa boses na paliwanag ni Yngrid.
"Aware ka ba don Ms. Alvarez?" tanong saakin.
"Yes Mr. Batumbakal, nag-sorry na naman po ako sakanya eh pero bigla nalang siyang nagalit atsaka ako sinampal." paliwanag ko.
"You're lying! Sinigawan mo din ako, bitch!" asik ni Yngrid.
"Watch your mouth Ms. Imperial." awat sakanya.
"Any witness na nagpapatunay na nagsasabi sila ng totoo?" tanong ni Mr. Batumbakal sa mga estudyanteng nakakita saamin pero walang nagsalita.
'Paano eh pinanuod lang nila kaming mag-away!'
"Mr. Batumbakal, based on my speculations ay nadatnan namin silang nagsisigawan at nagsasabunutan, at wala man lang umawat ni isa." paliwanag ni Kuya Joseph na sinang-ayunan naman no'ng lalaki.
"Are you sure Mr. Alvarez and Mr. Johnson?" paninigurado ni Mr. Batumbakal.
'Bakit kasi pinapatagal pa nila? Kung pasurahan nila kami dapat parusahan na hindi yung madami pa silang satsat!'
"Enough with the discussion, i decided to give you two a punishment." pagtatapos ni Mr. Batumbakal.
"What? No way!" angal ni Yngrid.
"That's final Ms. Imperial."
"Wait, hindi naman ako papayag na fair kami ng punishment ng babaeng yan." turo saakin ni Yngrid. "Alam naman nating lahat na banned ang Section E sa cafeteria, so technically may severe punishment yang babaeng yan dahil lumabag siya sa rule." sabi niya at doon ako naguluhan.
'What rule?'
"Anong rule? Hindi ko alam na may ganoong rule?" taka kong tanong.
"Because you've never been aware, huwag ka ng magtaka!" pagtataray saakin ni Yngrid atsaka ako inirapan.
"Enough! I made up my mind to give you two a punishment." sabi ni Mr. Batumbakal. "Ms. Imperial I'm giving you a one day community service, and for you Ms. Alvarez since lumabag ka sa rule ay kailangan kitang i-detention." sabi niya at umangal si Kuya Joseph.
"But she's not aware regarding on that rule Mr. Batumbakal." sabi niya.
"Even though she's not aware, kailangan niya pa rin ma-detention, that's a rule we've been following, kailangan niya yung gawin at para maging fair sa iba. I'm sorry Mr. Alvarez that's my decision." sabi ni Mr. Batumbakal at walang nagawa si Kuya.
"Hayaan muna Kuya Joseph, hindi ko alam na may ganoong rule and yet i disobey that existing rule." awat ko kay Kuya at nakita ko namang napangisi si Yngrid.
'Bwisit kang babae ka!'
"Sorry Danny, wala akong nagawa." sabi ni Kuya Joseph pagkalabas namin ng disciplinary office.
"Ano ka ba Kuya okay lang, kasalanan ko naman dahil lumabag ako sa rule." sabi ko at nginitian siya.
"Kahit na, hindi mo alam yung rule na yun." pagpipilit niya.
"Okay nga lang, atsaka okay lang saakin, isang araw lang naman." sabi ko at ginulo naman niya ang buhok ko.
"Sige, pero huwag ka ng makikipag-away ah?" tanong niya at nagkibit balikat ako.
"I cannot assure you, palaaway ako haha!" sabi ko at natawa.
"Kulit mo talaga, wala ka pa ngang 1 month dito napaaway ka nanaman, baka ma-kick out ka ulit, magalit na sayo ng tuluyan si Mommy." sabi niya at yun pa pala ang problema ko.
"Ah Kuya pwede favor...?"
"Sige kung papayag ako." sabi niya.
"Please ngayon lang." nagpa-cute na ako para pumayag at pumayag nga.
"Okay fine, ano ba yun?" tanong niya.
"Pwede bang pagtakpan mo muna ako kay Mommy, sure akong magagalit na naman siya saakin eh." sabi ko.
"Yan, dyan ka magaling, ang galing mong makipag-away hindi mo naman kayang lusutan." pangangaral pa niya at napakamot ako sa ulo.
"Please!"
"Oo na, sige na!" sang-ayon niya atsaka ko siya niyakap.
"Yay! Thanks Kuya." pasalamat ko.
"Pasalamat ka malakas ka saakin!"
"Tss!"
Napatingin ako sa lalaking nakatayo sa gilid ng hallway habang nakatingin saamin ni Kuya. Iisa lang ang may ganyang expression at may bored na facial expression. Yung hari!
'Si Raven!'
"Una na ako Danny, ingat ka." paalam ni Kuya atsaka umalis. Nakita ko pang nagtitigan sila ni Raven, parang wala namang pakialam 'tong hari.
"Tss, how sweet!" asik niya.
"Che! Inggit ka lang." singhal ko sakanya.
"At bakit naman ako maiinggit?" bored niyang sabi.
"Aba malay ko sayo, kung maka-tss ka parang may galit ka saamin." sabi ko at tinaasan siya ng kilay pero hindi niya ako sinagot at bigla nalang akong kinaladkad.
"Hoy saan mo'ko dadalhin?" tanong ko habang nagpupumiglas.
"Can you please stop talking, ang ingay mo!" bulyaw niya saakin.
"Bakit ka kasi bigla-bigla nanghihila? Sabihin mo lang kung may balak ka saakin!" sabi ko at sinamaan niya ako ng tingin.
"ASA!"
Yan lang ang sinabi niya at kinaladkad ulit ako sa kung saan, papunta 'to sa room namin pero bigla siyang lumiko at umakyat sa second floor nitong lumang building at huminto sa isang pintuan.
"Anong gagawin mo?" tanong ko.
"Ikukulong ka!" mabilis niyang sagot at mabilis akong nag-react.
"What? At bakit mo naman ako ikukulong?" tanong ko at handa ng tumakbo pero agad din niyang nahawakan ang kamay ko at ipinasok sa loob ng room matapos niyang buksan at agad din na isinarado.
"Hoy walangjo ka! Buksan mo'to!" sabi ko at kinalampag ang pintuan.
"Stop! Kasalanan mo yan dahil nilabag mo ang rule!" sigaw niya sa kabila nitong pinto. Ang dilim pa man din, baka kung anong meron dito?
'Ito na ba yung parusa ko?'
"Hindi ko naman kasi alam na may ganoong rule, edi sana hindi na ako pumasok sa cafeteria!" sagot ko at kinalampag ulit yung pintuan.
'Hindi ko naman kasi alam na may ganoong rule. Yun ba yung sinasabi ni Cholo na bawal sila don kasi that's one of the rule!'
"Hindi ka naman kasi nagtanong, kung ayaw mo edi umalis ka nalang sa Section E, tutal hindi ka naman welcome don." sabi niya at medyo may kumirot sa puso ko.
'I'm not welcome'
Sa isang linggo kong pananatili don ay masasabi kong naging welcome at masaya ako medyo nababalot nga lang ako ng katanungan. Sa lahat ng nangyari, aalis pa ba ako.
"Hindi ako aalis, kahit anong sabihin niyo... Hindi ako aalis!" sigaw ko pero wala na akong narinig na salita mula kay Raven. Umalis na yata?
Napaupo nalang ako sa sahig at napayakap sa tuhod ko, doon ko naramdaman ang tunay na pagod. Masakit ang katawan ko dahil sa naging away namin ni Yngrid at ang anit kong mahapdi dahil sa pagkakasabunot niya saakin.
Madilim at tanging sinag lang ng araw ang pumapasok sa bintana. Hapon na at medyo padilim na rin. Puro tambak na mga gamit lang ang nakikita ko at wala ng iba.
'Malas talaga!'
Hindi ko alam kung ilang oras akong nakakulong don at naramdaman ko nalang ang pagbukas ng pintuan at taranta akong napatayo at na-out of balance dahilan para matumba ako pero hindi lumagapak ang katawan ko sa sahig kundi sinalo ako ng taong hindi ko inaakala.
'It was Raven!'
~~
Pls vote and comment.
Thank you:)
@LhemorPatchie