My beautiful nightmare ... Part-1
Phana-POV
Wayoကို ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္သူအျဖစ္ ပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အျဖစ္ ကို ဘယ္သူမွ နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး! ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ သူ႔ကို တစ္ႀကိမ္ တစ္ခါထဲ ပိုင္ဆိုင္ရဖို႔နဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး...!
တကယ့္စြဲလန္းမႈမ်ိဳးပါပဲ... ကြ်န္ေတာ္သာ ေဆးစြဲတဲ့သူဆိုရင္ ေဆးေျခာက္ကိုရွာလို႔ ရေသးတယ္... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္က Yoအေပၚကို စြဲလန္းလြန္းေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ကို အသည္းနစ္ေအာင္ ခ်စ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အခ်စ္ေတြနဲ႔ တဏွာစိတ္ေတြ ႏိုးႂကြေနတဲ့ ဒုကၡကေန မနည္း႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အျဖစ္ကို သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...!
အခ်စ္ဆိုတာ ႐ုန္းထြက္လို႔မရေအာင္ နက္နဲလြန္းပါတယ္... ေဆးစြဲတာထက္ ပိုအသက္အႏၲရာယ္မ်ားၿပီး အရက္ထက္ပိုၿပီး စြဲလန္းေစတတ္ပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ပဲ ေသရမေလာက္ ခံစားရပါတယ္... ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို ႐ူးရမေလာက္ စြဲလန္းေနမိတယ္ ၿပီးေတာ့ အၿမဲတမ္းလဲ စိုးရိမ္မိတယ္... ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို အၿမဲလိုအပ္ေနမိ ပါတယ္... သူ႔ဆီက႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး လို႔ထင္တယ္...
ကြ်န္ေတာ္ သူ႔နားမွာပဲ အၿမဲတမ္း တြယ္ကပ္ေနခ်င္မိ တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္ ၊
အ႐ူးတစ္ေယာက္လို သူ႔ကို စြဲလန္းေနမိတယ္...
ရယ္စရာပါပဲ... ကြ်န္ေတာ္ အၿမဲတမ္း သူလုပ္တတ္တဲ့အရာတိုင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိတယ္ ဆိုတာကို ဝန္ခံပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အမူအယာတိုင္း... အျပဳအမူတိုင္း... ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အတူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း လုပ္တတ္တဲ့ လွပသိမ္ေမြ႕လြန္းတဲ့ မ်က္ႏွာထားေလးေတြရဲ႕ ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္ပါ... အၿမဲတမ္း ေငးၾကည့္ေနခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ေတြလဲ ရွိခဲ့ရတယ္...
ဘုရားေရ...!! ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ဘဲ သူမရွိရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္...
ၿပီးေတာ့... ကြ်န္ေတာ့္မွာ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေလးတစ္ခု ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္... မိုးဖြဲဖြဲေလးရြာတဲ့ေန႔တုန္းက သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထီးေလးလာမိုးေပးတဲ့ အခ်ိန္တုန္းကေပါ့ သူ႔ရဲ႕ စိုေနတဲ့ အကႌ်ကေန ႐ုတ္တရတ္ ျမင္လိုက္ရတဲ့သူ႔ရဲ႕ အတြင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေတြ႕ၿပီး ...
ေသစမ္း!! တကယ္ပဲ ဆြဲမက္ေစတယ္...
သူ႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိလြန္းတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္...
သူ႔အသားေရက ႏွင္းစက္လို ျဖဴေဖြးေနၿပီး အရမ္းႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႕ၿပီး ျပည့္စံုေနတယ္...
အာ့.........!!!!!
ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီ့ညကတည္းက သူ႔ကို ထိေတြ႕ခ်င္တယ္၊ နမ္းရႈပ္ၿပီး အရသာျမည္းၾကည့္ ခ်င္ခဲ့တာ...
ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္မိေနၿပီ ... ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ ၿပီးေတာ့ သူတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္တာ...
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ Wayo...
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕...
ကြ်န္ေတာ္ ဒီခံစားမႈမ်ိဳးကေန မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္က တဏွာႀကီးတဲ့သူလို႔ ေျပာရင္လဲ... မွန္ခ်င္မွန္ပါလိမ့္မယ္...
Yo--ေတာ္ေတာ့!!
Yoက ႏူးညံ့ညင္သာတဲ့အသံနဲ႔ တားလိုက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ကို တြန္းလိုက္တယ္... ဘုရားသခင္!! ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို ခ်စ္မဝႏိုင္ပါ...! ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခါသူနဲ႔ ထပ္ေနခ်င္ေသး ေပမယ့္ သူမခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး... ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို အျပင္ပန္းၾကည့္ရင္ေတာ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေသးေသး သြယ္သြယ္ေလးလို႔ ထင္ရေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္နားမွာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးလွဲေလွာင္းေနတာ
ျမင္မိေတာ့မွ တကယ္ ျပည့္စံုတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ အခ်စ္စိတ္ေတြျဖစ္မိတယ္...
ကြ်န္ေတာ္ သူ႔မ်က္ႏွာကို ညင္သာစြာထိကိုင္လိုက္ၿပီး နက္ရိႈင္းစြာ နမ္းလိုက္တယ္...
Pha-- OK ! ကိုယ္ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္...
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်ိဳသာဆံုးအသံနဲ႔ သက္သာေအာင္ ေျပာလိုက္တယ္...
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီအႀကိမ္နဲ႔ဆိုရင္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ ေတာင့္ခံႏိုင္မွာလဲ ... သူ႔အနားမွာရွိေနရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ ခ်စ္မဝႏိုင္ပါ...! သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ခ်စ္မဝႏိုင္ပါ... ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို အၿမဲတမ္းေတြ႕လို႔ ေတာင္မဝႏိုင္ေသးပါ... သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးက ကြ်န္ေတာ့္ေက်ာ႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္ စိမ့္ကနဲ ခံစားမိေစ ပါတယ္...
Yo-- ကြ်န္ေတာ္ ပင္ပန္းေနၿပီ ဗ်ာ...
Pha-- နာေနေသးလား?
ေသစမ္း!!! ကြ်န္ေတာ္ အခုထိ မပင္ပန္းႏိုင္ေသးပါ... Yoက ကြ်န္ေတာ့္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္... အိုး... ဘုရားေရ... ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးလဲ... Yo က ျပံဳးၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို တိုးတိုးေလးလွည့္ေျပာလိုက္တယ္...
Yo-- ကြ်န္ေတာ္ က်င့္သားသိပ္မရေသးလို႔ပါ...!
ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းကို ခ်လိုက္ၿပီး အခုေတာ့ ဘာမွဆက္လုပ္ဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး... ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ရာေပၚက မထခင္ Yoရဲ႕ ပါးကို ႏူးညံ့စြာ နမ္းလိုက္တယ္... အိပ္ရာေပၚက ထတာနဲ႔ တစ္ရႈးနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အရင္သုတ္လိုက္ၿပီး Yoကိုလဲ တစ္ဖက္လွည့္ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔ တင္ပါးကိုလဲ သုတ္ေပးလိုက္တယ္... ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္ ႏွာဘူးမွန္းလဲသိပါတယ္... သူ႔ရဲ႕ ျပည့္ေဖာင္းအိေနတဲ့ တင္ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုလဲ ျမင္ေရာ ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနရံုေလးနဲ႔တင္ ေက်ာထဲစိမ့္လာမိတယ္... ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔တင္ပါးကို ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ တစ္ခ်က္ ႐ိုက္လိုက္တယ္... ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းက ၿပီးသြားခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္... Wayo က ကြ်န္ေတာ့္ အကႌ်နဲ႔ boxer ကို လွမ္းေပးလိုက္တယ္၊ အခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္ ေသြးပူေနေသးတာနဲ႔ ဘာမွမဝတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ Sleeping Beauty ေဘးနားမွာ လွဲလိုက္တယ္...
ေနာက္ေတာ့ မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲရွိတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ စာၾကည့္ဖို႔လိုပါေသးတယ္... ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ရာကေျဖးေျဖးထလိုက္ၿပီး စာအုပ္ကိုယူကာ Yoေဘးနားမွာ ဝင္ထိုင္ေနလိုက္တယ္...Yoကို ၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းသြားတယ္နဲ႔တူတယ္ ခဏေလးနဲ႔ အိပ္ေမာက်သြားတယ္... ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းဆီကေန Vibrate အဆက္မျပတ္ တုန္ခါေနတယ္... ကြ်န္ေတာ္ Yo ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားပံုပဲ... ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းေျပာလိုက္လို႔ သူႏိုးသြားမွာ စိုးရိမ္မိပါတယ္...ဖုန္း Screenေပၚကေန Pring ရဲ႕ နာမည္ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္... သူမက Yo ရဲ႕မေကာင္းေၾကာင္းေတြကို စျဖန္႔ေနတယ္လို႔ သိရကတည္းက သူ႔ဖုန္းကို ကိုင္သင့္မကိုင္သင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ေနရတယ္...
ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္တယ္
Pha--Hello...!
Pring-- Pha! ဘယ္မွာလဲ?
Pring ရဲ႕အသံက အေတာ္မူးေနသလိုပါပဲ... သူမ ဒီေလာက္ေသာက္ေနတာ တခုခုျဖစ္မွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား မသိပါဘူး...
Pring-- ငါ့ဆီ လာခဲ့ပါ!!
Pha-- အရမ္းေနာက္က်ေနၿပီ! ေတာင္းပန္ပါတယ္... မလာႏိုင္ဘူး
ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ ျမန္ျမန္ ဖုန္းခ်လိုက္တယ္...
ကြ်န္ေတာ္က ၾကင္နာသနားတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါပဲ... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္မွာလဲ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ အေမွာင္သေဘာဆန္တဲ့ စိတ္ထား ရွိတတ္တာပဲ... ကိုယ့္ခ်စ္သူေပၚ မေကာင္းၾကံထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ေပၚ ၾကင္နာ သနားရေလာက္ေအာင္ စိတ္သေဘာထား မႀကီးေပး ႏိုင္ပါဘူး... Yo ရဲ႕ မေကာင္းသတင္းေတြကို သူမ လုပ္တယ္လို႔ သံသဃရွိမိတယ္ေလ... သူမက ဒီကိစၥ နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး တစ္ေနရာမဟုတ္ တစ္ေနရာေတာ့ ပါဝင္ပတ္သတ္လိမ့္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္. ကြ်န္ေတာ္ သူမနဲ႔ ရင္းႏွီးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတယ္ ဆိုတာ သူမဆီက သဲလြန္စမ်ား ရမလားလို႔ပါ...! သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့...! ဒီသတင္းကို သူမကပဲ စတာပါ...!
ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းကိုခ်လိုက္ၿပီး စိတ္မသက္မသာနဲ႔ Yo ကိုၾကည့္လိုက္တယ္... Yo ကေတာ့ အခုထိ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းပါပဲ ... ဖုန္းထဲမွာေတာ့ Pring ပံုစံက အရမ္းမူးေနၿပီး တစ္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနပံုရတယ္၊ သူမကိုယ္ကိုသူမ ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ပါေစလို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ ရေတာ့မွာပဲ... အခုထိ... ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းက တုန္ခါေနတုန္းပဲ... အဲဒီ့တုန္ခါေနတဲ့အသံေၾကာင့္ Yo က တစ္ခ်က္လႈပ္သြားၿပီး ဟိုဘက္ေစာင္း အိပ္လိုက္တယ္... Pring က ကြ်န္ေတာ့္ကို ထပ္ေခၚျပန္တယ္...
Pha-- Hello...!!
Pring-- Pha...!! ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို လာေခၚပါ...
Pring-- ေက်းဇူးျပဳၿပီး လာေခၚေပးပါ... Pha...!!
Pring တစ္ေယာက္ ထပ္ခါထပ္ခါ ဒီစကားပဲေျပာေနပါတယ္...
Pha-- ငါ မအားဘူး... Kit နဲ႔ Beam ကိုေခၚလိုက္ေလ
ကြ်န္ေတာ္ သူမအေပၚ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္စရာ နည္းလမ္းမရွိပါဘူး...
Pring--ဟင့္အင္း!! ငါ Phaကိုပဲ လိုအပ္တယ္! Phaမလာရင္ ငါအိမ္မျပန္ဘူး...!
သူမရဲ႕ ေခါင္းမာတဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပတ္သားတဲ့စကားကို ေျပာလိုက္တယ္...
Pha-- Pring! မင္းအရမ္းလြန္ေနၿပီလို႔ မထင္ဘူးလား? မင္း ငါ့ရဲ႕ Wayo အေပၚကို ဘယ္လို လုပ္ထားလဲဆိုတာ ေမ့သြားၿပီလား?
ကြ်န္ေတာ့္ခ်စ္သူအေပၚကို မေကာင္းသတင္းေတြ ျဖန္႔ထားၿပီး Yoအေပၚ နာက်င္ေအာင္ လုပ္တဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေတြးမိတာနဲ႔ စိတ္တိုလာမိတယ္... အမွန္ေတာ့ သူမ ဘယ္လိုဆက္ၿပီး Wayo အေပၚ မေကာင္းၾကံမလဲဆိုတာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္... အခုအေျခအေနထက္ဆိုးမယ့္ ျပႆနာေတြထပ္ၿပီး မရွာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္... သူမက ဘယ္လိုအရာမ်ိဳးကိုမဆို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိေနတာ ကြ်န္ေတာ္ သိပါတယ္... အရင္တုန္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ သူမကို အရမ္းၾကင္နာတတ္ၿပီး ေတာ္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတာ... တခါတေလ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔လဲ စဥ္းစားမိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ရွိပါတယ္... အခုေတာ့ သူမရဲ႕ မူရင္းပံုစံကို ျပၿပီေပါ့ သူမလိုလူမ်ိဳးက ဒီလို ညဘက္ လူေနမႈပံုစံမွာ ေကာင္းေကာင္းလိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ ရွိႏိုင္မွာပါ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို လာတိုင္ပါတ္ၿပီး စိတ္ရႈပ္ေစရတာ မသိပါဘူး... သူမ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ? ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ...
Pha--အဲဒီ့ Bar နာမည္ကိုေျပာ... ငါ Kit နဲ႔ Beam ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးမင္းကို လာေခၚခိုင္းလိုက္မယ္!
Pring-- Pha...! ငါ့အေပၚကို အဲလို မရက္စက္ပါနဲ႔!
Pha-- ေက်းဇူးျပဳၿပီး အဲဒီ့Bar နာမည္ကိုပဲေျပာပါ Pring
Pring-- နင္ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးေနၿပီလား?
Pring က စိတ္ဆိုးဝမ္းနည္းစြာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေအာ္ေမးလိုက္တယ္...
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ ေခါင္းကုတ္လိုက္တယ္... ေသစမ္း!! မူးေနတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာရတာ နားမလည္တဲ့ ဘာသာစကားကို သင္ေနရသလိုပဲ...မသိရင္ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ မေကာင္းတဲ့သူ၊ စိတ္ထားမျပည့္ဝတဲ့သူလို႔ ထင္ၾကလိမ့္မယ္... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္မွာလဲ ကိုယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ကိုယ္ ေဒါသရွိပါတယ္...
Pha-- ဒါဆိုလဲ Taxi သာေခၚၿပီး ျပန္ေတာ့!
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေအာ္လိုက္တယ္...
Yo--P'Pha!! သူမကို သြားေခၚသင့္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္တယ္!
ကြ်န္ေတာ္ေျပာတဲ့စကားသံ က်ယ္သြားလို႔နဲ႔တူတယ္ Wayoႏိုးလာတယ္ ... ၿပီးေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူး ထလာၿပီး...
Pha-- ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ Yo! ကိုယ္အတည္ေျပာေနတာ... ကိုယ္သူနဲ႔ ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ မပတ္သတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး!
Yoက ကြ်န္ေတာ့္ပခံုးကို ပုတ္ရင္း...
Yo-- ရပါတယ္... P'သြားမယ္ဆိုလဲ ကြ်န္ေတာ္ ကိစၥမရွိပါဘူး...
Wayo တစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ့္ျပႆနာကို ကူၿပီး အေျဖရွာေပးေနပံုပဲ...
Pha-- ဒါေပမယ့္လဲ ကိုယ္မွ သူ႔ကို မေတြ႕ခ်င္တာ
ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး Wayo ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္... ၾကည့္ရတာ ...Yo လဲ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ Pring ေျပာေနတဲ့ စကားေတြကို ၾကားပံုရတယ္...
Yo--ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမက မိန္းကေလးပဲေလ P'Pha!
Wayoေျပာလိုက္တဲ့စကားက ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားေစပါတယ္... ၿပီးေတာ့ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို သူ႔ သူရဲေကာင္းႀကီးလို ၾကည့္ေနတယ္...
Pha-- ေကာင္းၿပီေလ! ကိုယ္သြားမယ္ ... ဒါေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔အတူ Kitနဲ႔ Beamကိုပါ ေခၚသြားလိုက္မယ္...
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးစကားေၾကာင့္ Wayo ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္... ေနာက္မွ ျပံဳးလိုက္ၿပီး ျပန္လွဲအိပ္လိုက္တယ္... Kitနဲ႔ Beam တို႔လဲ အခုခ်ိန္ မအိပ္ၾကေသးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္.၊ Kitကေတာ့ Mingဆီကေနလြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရသလို Beamကလဲ Forthနဲ႔ ေသာက္လို႔ ေကာင္းတုန္းရွိေသးတယ္... ကြ်န္ေတာ္ အျပင္ေရာက္တာနဲ႔ သူတို႔ကို ေခၚလိုက္တယ္... Pringကိုဖုန္းေခၚၿပီးလဲ သူမဘယ္Barမွာ ေရာက္ေနတာလဲဆိုတာေမးရေသးတယ္... ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီ့Barကိုလဲေရာက္ေရာ Pring တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ အေျခအေန ဆိုးေနပါၿပီ! သူမကို ဒီေလာက္မူးေနတဲ့ပံုမ်ိဳး မျမင္ခဲ့ဖူးသလို ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို မူးေနတာပါ...Beam က သူမကို တြဲၿပီး ကားေနာက္ခန္းထဲကို ေရာက္ေအာင္ ေခၚလာခဲ့တယ္... Kit ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ကားေရွ႕ခန္းမွာထိုင္ရင္း ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္...
ဒီေန႔ Pringကိစၥနဲ႔ အေတာ္ ေခါင္းရႈပ္သြားမိတယ္... ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ Yo အခန္းထဲမွာဖတ္ေနတဲ့စာကို လဲၿပီးေအာင္လုပ္ရဦးမယ္... ကြ်န္ေတာ္ အေဆာင္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ျမင္ဖူးေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ့္ကားနားကို လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္... ေသစမ္း!! အဲဒီ့ေကာင္က Parkပဲ!! အဲဒီ့ေကာင္ သူ႔ကားဆီ သူမဝင္ခင္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ေနာက္ကို အမီလိုက္သြားလိုက္တယ္... ကြ်န္ေတာ္ Parkေနာက္ေျပးလိုက္သြားေတာ့ Beam နဲ႔ Kit က နည္းနည္းအံ့ၾသသြားၾကတယ္... ကြ်န္ေတာ္ သူတို႔ကို Pringကို သူ႔အခန္း ျပန္ပို႔ေပးလိုက္လို႔ လွမ္းေျပာၿပီး Parkကို ၾကည့္လိုက္တယ္...
Pha-- မင္းဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ?
Parkက ကၽြန္ေတာ့ကို ျမင္ေတာ့ အံ့ၾသသြားပံုရတယ္... ကြ်န္ေတာ္ ဒီေကာင့္ကို နည္းနည္းေလးမွ ၾကည့္မရခဲ့ပါဘူး... သူ႔ပံုစံက တခုခုကို လ်ိဳ႕ဝွက္ထားသလိုပါပဲ... သူက ႀကိဳးစားၿပီး ျပံဳးရင္း...
Park--ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းဆီလာတာပါ!
ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ တခုခုထူးဆန္းေနသလိုခံစား မိလာတယ္...
Pha--မင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆီ...! ဒီအခ်ိန္ႀကီး...?
Park-- ဟုတ္တယ္! သူငယ္ခ်င္း... P'Phaသူ႔ကို မသိပါဘူး.
ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကို မသကၤာသလိုၾကည့္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ အေၾကာင္းရင္း ရွာၾကည့္ေနမိပါတယ္...
Kit--ေဟးး Pha!
Kitက ကၽြန္ေတာ့္ကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္... လုပ္စရာေတြ ရိွေသးတာေျကာင့္ အဲဒီ့ေခြးေကာင္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ရတယ္...
ကြ်န္ေတာ္တို႔ Pringကို သူ႔အခန္းထဲ သြားပို႔ေပးၿပီး ေတာ့ ... က်န္တာ ကိုယ့္ကိစၥကိုယ္ ရွင္းၾကတယ္... ကြ်န္ေတာ္ Yoအခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့... တံခါးက Lock မခ်ထားမွန္း သတိထားမိသြားတယ္... ကြ်န္ေတာ္ တံခါးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းဖြင့္ၿပီး အိပ္ရာေပၚတက္လိုက္တယ္... ကြ်န္ေတာ္ Yo နႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိကပ္နမ္းလိုက္ၿပီး...
Pha-- Baby... ကိုယ္ျပန္လာျပီေနာ္...! ေတာင္းပန္ပါတယ္Yo ရယ္...
Yo ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမွျပန္မေျပာပါ... အေတာ္ေလး ပင္ပန္းေနပံုရတယ္ ကြ်န္ေတာ့္အနမ္းကေတာင္ သူ႔ကို မႏိုးေစေတာ့ဘူး... ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ရယ္ရင္း စာျပန္လုပ္ေနလိုက္တယ္... အခ်ိန္ခဏၾကာေတာ့ ႐ုတ္တရတ္ ကြ်န္ေတာ္ စိုးရိမ္မိသြားတယ္... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ အသက္ျပင္းျပင္း ရႈလိုက္တယ္... ကြ်န္ေတာ္ Park ဆိုတဲ့အေကာင္ကို ကားပါကင္မွာ ေတြ႕ခဲ့တာကို သတိရသြားသလို ... Yo ရဲ႕ အခန္းတံခါးကလဲ အသာဟေနတာကိုစဥ္းစားမိေတာ့... ... ကြ်န္ေတာ္ အေသအခ်ာကို မွတ္မိပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ အျပင္ကိုထြက္ေတာ့ တံခါးကို ေသခ်ာ ပိတ္သြားတယ္ဆိုတာ... အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ Yo ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ေလွ်ာက္ ဘာမူမမွန္တာမ်ား ရွိမလဲဆိုၿပီးေတာ့ ရွာလိုက္မိတယ္... ဒါေပမယ့္လဲ ဘာမွ အလြယ္တကူရွာလို႔မရေလာက္ေအာင္ကို Yoရဲ႕အသားေရက ျဖဴေဖြးလြန္းေနတယ္...
To be continued ...
Zaw Zaw
🐸❤🐸
If you enjoy reading, leave me messages and vote me . 😉
My beautiful nightmare ... Part-1
Phana-POV
Wayoကို ကျွန်တော့်ချစ်သူအဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ရတဲ့အဖြစ် ကို ဘယ်သူမှ နားမလည်နိုင်ပါဘူး! ကျွန်တော့် အတွက် သူ့ကို တစ်ကြိမ် တစ်ခါထဲ ပိုင်ဆိုင်ရဖို့နဲ့ မလုံလောက်ပါဘူး...!
တကယ့်စွဲလန်းမှုမျိုးပါပဲ... ကျွန်တော်သာ ဆေးစွဲတဲ့သူဆိုရင် ဆေးခြောက်ကိုရှာလို့ ရသေးတယ်... ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်က Yoအပေါ်ကို စွဲလန်းလွန်းနေမယ်ဆိုရင်တော့ သူ့ကို အသည်းနစ်အောင် ချစ်တဲ့ ကျွန်တော့်အချစ်တွေနဲ့ တဏှာစိတ်တွေ နိုးကြွနေတဲ့ ဒုက္ခကနေ မနည်းရုန်းကန်နေရတဲ့ ကျွန်တော့်အဖြစ်ကို သိနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး...!
အချစ်ဆိုတာ ရုန်းထွက်လို့မရအောင် နက်နဲလွန်းပါတယ်... ဆေးစွဲတာထက် ပိုအသက်အန္တရာယ်များပြီး အရက်ထက်ပိုပြီး စွဲလန်းစေတတ်ပါတယ်...
ကျွန်တော် တကယ်ပဲ သေရမလောက် ခံစားရပါတယ်... ကျွန်တော် သူ့ကို ရူးရမလောက် စွဲလန်းနေမိတယ် ပြီးတော့ အမြဲတမ်းလဲ စိုးရိမ်မိတယ်... ကျွန်တော် သူ့ကို အမြဲလိုအပ်နေမိ ပါတယ်... သူ့ဆီကရုန်းမထွက်နိုင်တော့ဘူး လို့ထင်တယ်...
ကျွန်တော် သူ့နားမှာပဲ အမြဲတမ်း တွယ်ကပ်နေချင်မိ တယ်လို့ ထင်မိပါတယ် ၊
အရူးတစ်ယောက်လို သူ့ကို စွဲလန်းနေမိတယ်...
ရယ်စရာပါပဲ... ကျွန်တော် အမြဲတမ်း သူလုပ်တတ်တဲ့အရာတိုင်းကို ချစ်မြတ်နိုးမိတယ် ဆိုတာကို ဝန်ခံပါတယ်...
ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အမူအယာတိုင်း... အပြုအမူတိုင်း... ပြီးတော့ ကျွန်တော်နဲ့အတူရှိနေတဲ့ အချိန်တိုင်း လုပ်တတ်တဲ့ လှပသိမ်မွေ့လွန်းတဲ့ မျက်နှာထားလေးတွေရဲ့ ပရိတ်သတ်တစ်ယောက်ပါ... အမြဲတမ်း ငေးကြည့်နေချင်တဲ့ အချိန်တွေလဲ ရှိခဲ့ရတယ်...
ဘုရားရေ...!! ကျွန်တော် တကယ်ဘဲ သူမရှိရင် မဖြစ်တော့ဘူးလို့ ထင်မိပါတယ်...
ပြီးတော့... ကျွန်တော့်မှာ လျို့ဝှက်ချက်လေးတစ်ခု ရှိခဲ့ဖူးပါတယ်... မိုးဖွဲဖွဲလေးရွာတဲ့နေ့တုန်းက သူ ကျွန်တော့်ကို ထီးလေးလာမိုးပေးတဲ့ အချိန်တုန်းကပေါ့ သူ့ရဲ့ စိုနေတဲ့ အင်္ကျီကနေ ရုတ်တရတ် မြင်လိုက်ရတဲ့သူ့ရဲ့ အတွင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တွေ့ပြီး ...
သေစမ်း!! တကယ်ပဲ ဆွဲမက်စေတယ်...
သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က အရမ်းကို ဆွဲဆောင်မှု ရှိလွန်းတယ်လို့ ထင်ခဲ့တယ်...
သူ့အသားရေက နှင်းစက်လို ဖြူဖွေးနေပြီး အရမ်းနူးညံ့ချောမွေ့ပြီး ပြည့်စုံနေတယ်...
အာ့.........!!!!!
ကျွန်တော် အဲဒီ့ညကတည်းက သူ့ကို ထိတွေ့ချင်တယ်၊ နမ်းရှုပ်ပြီး အရသာမြည်းကြည့် ချင်ခဲ့တာ...
ကျွန်တော် သူ့ကို အရမ်းချစ်မိနေပြီ ... ကျွန်တော် သူ့ကိုချစ်တယ် ပြီးတော့ သူတစ်ယောက်ထဲကိုပဲ ချစ်တာ...
ကျွန်တော့်ရဲ့ Wayo...
ကျွန်တော့်ရဲ့...
ကျွန်တော် ဒီခံစားမှုမျိုးကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်ဘူး ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သိပါတယ်...
ကျွန်တော်က တဏှာကြီးတဲ့သူလို့ ပြောရင်လဲ... မှန်ချင်မှန်ပါလိမ့်မယ်...
Yo--တော်တော့!!
Yoက နူးညံ့ညင်သာတဲ့အသံနဲ့ တားလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို တွန်းလိုက်တယ်... ဘုရားသခင်!! ကျွန်တော် သူ့ကို ချစ်မဝနိုင်ပါ...! ကျွန်တော် နောက်တစ်ခါသူနဲ့ ထပ်နေချင်သေး ပေမယ့် သူမခံနိုင်တော့ပါဘူး... ကျွန်တော် သူ့ကို အပြင်ပန်းကြည့်ရင်တော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး သေးသေး သွယ်သွယ်လေးလို့ ထင်ရပေမယ့် ကျွန်တော့်နားမှာ သူ့ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးလှဲလှောင်းနေတာ
မြင်မိတော့မှ တကယ် ပြည့်စုံတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေနဲ့ ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် ကျွန်တော့်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်မရအောင် အချစ်စိတ်တွေဖြစ်မိတယ်...
ကျွန်တော် သူ့မျက်နှာကို ညင်သာစွာထိကိုင်လိုက်ပြီး နက်ရှိုင်းစွာ နမ်းလိုက်တယ်...
Pha-- OK ! ကိုယ်ရပ်လိုက်တော့မယ်နော်...
ကျွန်တော့်ရဲ့ အချိုသာဆုံးအသံနဲ့ သက်သာအောင် ပြောလိုက်တယ်...
ကျွန်တော်တို့ ဒီအကြိမ်နဲ့ဆိုရင် သုံးကြိမ်မြောက် ဖြစ်ပေမယ့် ကျွန်တော် သူ့ကို ဘယ်လိုလုပ် တောင့်ခံနိုင်မှာလဲ ... သူ့အနားမှာရှိနေရင် ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ ချစ်မဝနိုင်ပါ...! သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ချစ်မဝနိုင်ပါ... ကျွန်တော် သူ့ကို အမြဲတမ်းတွေ့လို့ တောင်မဝနိုင်သေးပါ... သူ့ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့လေးက ကျွန်တော့်ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်ကနဲ ခံစားမိစေ ပါတယ်...
Yo-- ကျွန်တော် ပင်ပန်းနေပြီ ဗျာ...
Pha-- နာနေသေးလား?
သေစမ်း!!! ကျွန်တော် အခုထိ မပင်ပန်းနိုင်သေးပါ... Yoက ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်... အိုး... ဘုရားရေ... ဘယ်လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးလဲ... Yo က ပြုံးပြီး ကျွန်တော့်ကို တိုးတိုးလေးလှည့်ပြောလိုက်တယ်...
Yo-- ကျွန်တော် ကျင့်သားသိပ်မရသေးလို့ပါ...!
ကျွန်တော် သက်ပြင်းကို ချလိုက်ပြီး အခုတော့ ဘာမှဆက်လုပ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပါဘူး... ကျွန်တော် အိပ်ရာပေါ်က မထခင် Yoရဲ့ ပါးကို နူးညံ့စွာ နမ်းလိုက်တယ်... အိပ်ရာပေါ်က ထတာနဲ့ တစ်ရှုးနဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အရင်သုတ်လိုက်ပြီး Yoကိုလဲ တစ်ဖက်လှည့်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ တင်ပါးကိုလဲ သုတ်ပေးလိုက်တယ်... ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော် နှာဘူးမှန်းလဲသိပါတယ်... သူ့ရဲ့ ပြည့်ဖောင်းအိနေတဲ့ တင်ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကိုလဲ မြင်ရော ဒီအတိုင်း ကြည့်နေရုံလေးနဲ့တင် ကျောထဲစိမ့်လာမိတယ်... ဒါကြောင့် ကျွန်တော် သူ့တင်ပါးကို ချစ်စနိုးနဲ့ တစ်ချက် ရိုက်လိုက်တယ်... ပွဲကြီးပွဲကောင်းက ပြီးသွားခဲ့တာ တော်တော်ဆိုးပါတယ်... Wayo က ကျွန်တော့် အင်္ကျီနဲ့ boxer ကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်၊ အခုချိန်ထိ ကျွန်တော် သွေးပူနေသေးတာနဲ့ ဘာမှမဝတ်ဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ Sleeping Beauty ဘေးနားမှာ လှဲလိုက်တယ်...
နောက်တော့ မနက်ဖြန် စာမေးပွဲရှိတဲ့အတွက် ကျွန်တော် စာကြည့်ဖို့လိုပါသေးတယ်... ကျွန်တော် အိပ်ရာကဖြေးဖြေးထလိုက်ပြီး စာအုပ်ကိုယူကာ Yoဘေးနားမှာ ဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်...Yoကို ကြည့်ရတာ ပင်ပန်းသွားတယ်နဲ့တူတယ် ခဏလေးနဲ့ အိပ်မောကျသွားတယ်... ကျွန်တော့်ဖုန်းဆီကနေ Vibrate အဆက်မပြတ် တုန်ခါနေတယ်... ကျွန်တော် Yo ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ပျော်သွားပုံပဲ... ကျွန်တော် ဖုန်းပြောလိုက်လို့ သူနိုးသွားမှာ စိုးရိမ်မိပါတယ်...ဖုန်း Screenပေါ်ကနေ Pring ရဲ့ နာမည်ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်... သူမက Yo ရဲ့မကောင်းကြောင်းတွေကို စဖြန့်နေတယ်လို့ သိရကတည်းက သူ့ဖုန်းကို ကိုင်သင့်မကိုင်သင့် ချင့်ချိန်နေရတယ်...
နောက်တော့ ကျွန်တော် သူ့ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်တယ်
Pha--Hello...!
Pring-- Pha! ဘယ်မှာလဲ?
Pring ရဲ့အသံက အတော်မူးနေသလိုပါပဲ... သူမ ဒီလောက်သောက်နေတာ တခုခုဖြစ်မှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား မသိပါဘူး...
Pring-- ငါ့ဆီ လာခဲ့ပါ!!
Pha-- အရမ်းနောက်ကျနေပြီ! တောင်းပန်ပါတယ်... မလာနိုင်ဘူး
နောက်တော့ ကျွန်တော်လဲ မြန်မြန် ဖုန်းချလိုက်တယ်...
ကျွန်တော်က ကြင်နာသနားတတ်တဲ့ လူတစ်ယောက်ပါပဲ... ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်မှာလဲ ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အမှောင်သဘောဆန်တဲ့ စိတ်ထား ရှိတတ်တာပဲ... ကိုယ့်ချစ်သူပေါ် မကောင်းကြံထားတဲ့ သူတစ်ယောက်ပေါ် ကြင်နာ သနားရလောက်အောင် စိတ်သဘောထား မကြီးပေး နိုင်ပါဘူး... Yo ရဲ့ မကောင်းသတင်းတွေကို သူမ လုပ်တယ်လို့ သံသဃရှိမိတယ်လေ... သူမက ဒီကိစ္စ နဲ့ပတ်သတ်ပြီး တစ်နေရာမဟုတ် တစ်နေရာတော့ ပါဝင်ပတ်သတ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်တယ်. ကျွန်တော် သူမနဲ့ ရင်းနှီးချင်ယောင်ဆောင်ထားတယ် ဆိုတာ သူမဆီက သဲလွန်စများ ရမလားလို့ပါ...! သိပ်သေချာတာပေါ့...! ဒီသတင်းကို သူမကပဲ စတာပါ...!
ကျွန်တော် သက်ပြင်းကိုချလိုက်ပြီး စိတ်မသက်မသာနဲ့ Yo ကိုကြည့်လိုက်တယ်... Yo ကတော့ အခုထိ အိပ်ပျော်နေတုန်းပါပဲ ... ဖုန်းထဲမှာတော့ Pring ပုံစံက အရမ်းမူးနေပြီး တစ်နေရာမှာ တစ်ယောက်တည်း ရှိနေပုံရတယ်၊ သူမကိုယ်ကိုသူမ ဂရုစိုက်နိုင်ပါစေလို့ပဲ မျှော်လင့် ရတော့မှာပဲ... အခုထိ... ကျွန်တော့်ဖုန်းက တုန်ခါနေတုန်းပဲ... အဲဒီ့တုန်ခါနေတဲ့အသံကြောင့် Yo က တစ်ချက်လှုပ်သွားပြီး ဟိုဘက်စောင်း အိပ်လိုက်တယ်... Pring က ကျွန်တော့်ကို ထပ်ခေါ်ပြန်တယ်...
Pha-- Hello...!!
Pring-- Pha...!! ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကို လာခေါ်ပါ...
Pring-- ကျေးဇူးပြုပြီး လာခေါ်ပေးပါ... Pha...!!
Pring တစ်ယောက် ထပ်ခါထပ်ခါ ဒီစကားပဲပြောနေပါတယ်...
Pha-- ငါ မအားဘူး... Kit နဲ့ Beam ကိုခေါ်လိုက်လေ
ကျွန်တော် သူမအပေါ် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ရွေးချယ်စရာ နည်းလမ်းမရှိပါဘူး...
Pring--ဟင့်အင်း!! ငါ Phaကိုပဲ လိုအပ်တယ်! Phaမလာရင် ငါအိမ်မပြန်ဘူး...!
သူမရဲ့ ခေါင်းမာတဲ့ စိတ်နဲ့ ပြတ်သားတဲ့စကားကို ပြောလိုက်တယ်...
Pha-- Pring! မင်းအရမ်းလွန်နေပြီလို့ မထင်ဘူးလား? မင်း ငါ့ရဲ့ Wayo အပေါ်ကို ဘယ်လို လုပ်ထားလဲဆိုတာ မေ့သွားပြီလား?
ကျွန်တော့်ချစ်သူအပေါ်ကို မကောင်းသတင်းတွေ ဖြန့်ထားပြီး Yoအပေါ် နာကျင်အောင် လုပ်တဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီး တွေးမိတာနဲ့ စိတ်တိုလာမိတယ်... အမှန်တော့ သူမ ဘယ်လိုဆက်ပြီး Wayo အပေါ် မကောင်းကြံမလဲဆိုတာကို စိုးရိမ်မိပါတယ်... အခုအခြေအနေထက်ဆိုးမယ့် ပြဿနာတွေထပ်ပြီး မရှာဖို့ မျှော်လင့်မိပါတယ်... သူမက ဘယ်လိုအရာမျိုးကိုမဆို လုပ်နိုင်စွမ်းရှိနေတာ ကျွန်တော် သိပါတယ်... အရင်တုန်းကတော့ ကျွန်တော် သူမကို အရမ်းကြင်နာတတ်ပြီး တော်တယ်လို့ ထင်ခဲ့မိတာ... တခါတလေ ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့လဲ စဉ်းစားမိခဲ့တဲ့ အချိန်တွေ ရှိပါတယ်... အခုတော့ သူမရဲ့ မူရင်းပုံစံကို ပြပြီပေါ့ သူမလိုလူမျိုးက ဒီလို ညဘက် လူနေမှုပုံစံမှာ ကောင်းကောင်းလိုက်လျောညီထွေမှု ရှိနိုင်မှာပါ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို လာတိုင်ပါတ်ပြီး စိတ်ရှုပ်စေရတာ မသိပါဘူး... သူမ ဘာဖြစ်နေတာလဲ? ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမက ကျွန်တော့်ရဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတုန်းပါပဲ...
Pha--အဲဒီ့ Bar နာမည်ကိုပြော... ငါ Kit နဲ့ Beam ကို ဖုန်းဆက်ပြီးမင်းကို လာခေါ်ခိုင်းလိုက်မယ်!
Pring-- Pha...! ငါ့အပေါ်ကို အဲလို မရက်စက်ပါနဲ့!
Pha-- ကျေးဇူးပြုပြီး အဲဒီ့Bar နာမည်ကိုပဲပြောပါ Pring
Pring-- နင် ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေပြီလား?
Pring က စိတ်ဆိုးဝမ်းနည်းစွာ ကျွန်တော့်ကို အော်မေးလိုက်တယ်...
ကျွန်တော် စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ ခေါင်းကုတ်လိုက်တယ်... သေစမ်း!! မူးနေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ စကားပြောရတာ နားမလည်တဲ့ ဘာသာစကားကို သင်နေရသလိုပဲ...မသိရင် ကျွန်တော်ကပဲ မကောင်းတဲ့သူ၊ စိတ်ထားမပြည့်ဝတဲ့သူလို့ ထင်ကြလိမ့်မယ်... ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်မှာလဲ ကိုယ့်အကြောင်းပြချက်နဲ့ကိုယ် ဒေါသရှိပါတယ်...
Pha-- ဒါဆိုလဲ Taxi သာခေါ်ပြီး ပြန်တော့!
ကျွန်တော် စိတ်တိုတိုနဲ့ အော်လိုက်တယ်...
Yo--P'Pha!! သူမကို သွားခေါ်သင့်တယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်တယ်!
ကျွန်တော်ပြောတဲ့စကားသံ ကျယ်သွားလို့နဲ့တူတယ် Wayoနိုးလာတယ် ... ပြီးတော့ အိပ်ချင်မူးတူး ထလာပြီး...
Pha-- ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ Yo! ကိုယ်အတည်ပြောနေတာ... ကိုယ်သူနဲ့ ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက် မပတ်သတ်ချင်တော့ဘူး!
Yoက ကျွန်တော့်ပခုံးကို ပုတ်ရင်း...
Yo-- ရပါတယ်... P'သွားမယ်ဆိုလဲ ကျွန်တော် ကိစ္စမရှိပါဘူး...
Wayo တစ်ယောက် ကျွန်တော့်ပြဿနာကို ကူပြီး အဖြေရှာပေးနေပုံပဲ...
Pha-- ဒါပေမယ့်လဲ ကိုယ်မှ သူ့ကို မတွေ့ချင်တာ
ကျွန်တော် သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး Wayo ရဲ့ မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်... ကြည့်ရတာ ...Yo လဲ ကျွန်တော်နဲ့ Pring ပြောနေတဲ့ စကားတွေကို ကြားပုံရတယ်...
Yo--ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမက မိန်းကလေးပဲလေ P'Pha!
Wayoပြောလိုက်တဲ့စကားက ကျွန်တော့်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားစေပါတယ်... ပြီးတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို သူ့ သူရဲကောင်းကြီးလို ကြည့်နေတယ်...
Pha-- ကောင်းပြီလေ! ကိုယ်သွားမယ် ... ဒါပေမယ့် ကိုယ်နဲ့အတူ Kitနဲ့ Beamကိုပါ ခေါ်သွားလိုက်မယ်...
ကျွန်တော့်ရဲ့နောက်ဆုံးစကားကြောင့် Wayo ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားတယ်... နောက်မှ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်လှဲအိပ်လိုက်တယ်... Kitနဲ့ Beam တို့လဲ အခုချိန် မအိပ်ကြသေးဖို့ မျှော်လင့်မိတယ်.၊ Kitကတော့ Mingဆီကနေလွတ်အောင် ကြိုးစားနေရသလို Beamကလဲ Forthနဲ့ သောက်လို့ ကောင်းတုန်းရှိသေးတယ်... ကျွန်တော် အပြင်ရောက်တာနဲ့ သူတို့ကို ခေါ်လိုက်တယ်... Pringကိုဖုန်းခေါ်ပြီးလဲ သူမဘယ်Barမှာ ရောက်နေတာလဲဆိုတာမေးရသေးတယ်... ကျွန်တော်တို့ အဲဒီ့Barကိုလဲရောက်ရော Pring တစ်ယောက် တော်တော် အခြေအနေ ဆိုးနေပါပြီ! သူမကို ဒီလောက်မူးနေတဲ့ပုံမျိုး မမြင်ခဲ့ဖူးသလို တော်တော်ကြီးကို မူးနေတာပါ...Beam က သူမကို တွဲပြီး ကားနောက်ခန်းထဲကို ရောက်အောင် ခေါ်လာခဲ့တယ်... Kit ကတော့ ကျွန်တော်နဲ့ ကားရှေ့ခန်းမှာထိုင်ရင်း ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်...
ဒီနေ့ Pringကိစ္စနဲ့ အတော် ခေါင်းရှုပ်သွားမိတယ်... ပြီးတော့ ကျွန်တော် Yo အခန်းထဲမှာဖတ်နေတဲ့စာကို လဲပြီးအောင်လုပ်ရဦးမယ်... ကျွန်တော် အဆောင်ပြန်ရောက်လာတော့ မြင်ဖူးနေတဲ့ သူတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကားနားကို လမ်းလျှောက်လာတယ်... သေစမ်း!! အဲဒီ့ကောင်က Parkပဲ!! အဲဒီ့ကောင် သူ့ကားဆီ သူမဝင်ခင် ကျွန်တော် သူ့နောက်ကို အမီလိုက်သွားလိုက်တယ်... ကျွန်တော် Parkနောက်ပြေးလိုက်သွားတော့ Beam နဲ့ Kit က နည်းနည်းအံ့သြသွားကြတယ်... ကျွန်တော် သူတို့ကို Pringကို သူ့အခန်း ပြန်ပို့ပေးလိုက်လို့ လှမ်းပြောပြီး Parkကို ကြည့်လိုက်တယ်...
Pha-- မင်းဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ?
Parkက ကျွန်တော့ကို မြင်တော့ အံ့သြသွားပုံရတယ်... ကျွန်တော် ဒီကောင့်ကို နည်းနည်းလေးမှ ကြည့်မရခဲ့ပါဘူး... သူ့ပုံစံက တခုခုကို လျို့ဝှက်ထားသလိုပါပဲ... သူက ကြိုးစားပြီး ပြုံးရင်း...
Park--ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းဆီလာတာပါ!
ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ တခုခုထူးဆန်းနေသလိုခံစား မိလာတယ်...
Pha--မင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းဆီ...! ဒီအချိန်ကြီး...?
Park-- ဟုတ်တယ်! သူငယ်ချင်း... P'Phaသူ့ကို မသိပါဘူး.
ကျွန်တော် သူ့ကို မသင်္ကာသလိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ အကြောင်းရင်း ရှာကြည့်နေမိပါတယ်...
Kit--ဟေးး Pha!
Kitက ကျွန်တော့်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်... လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတာကြောင့် အဲဒီ့ခွေးကောင်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ရတယ်...
ကျွန်တော်တို့ Pringကို သူ့အခန်းထဲ သွားပို့ပေးပြီး တော့ ... ကျန်တာ ကိုယ့်ကိစ္စကိုယ် ရှင်းကြတယ်... ကျွန်တော် Yoအခန်းထဲကိုရောက်တော့... တံခါးက Lock မချထားမှန်း သတိထားမိသွားတယ်... ကျွန်တော် တံခါးကို ဖြေးဖြေးချင်းဖွင့်ပြီး အိပ်ရာပေါ်တက်လိုက်တယ်... ကျွန်တော် Yo နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကပ်နမ်းလိုက်ပြီး...
Pha-- Baby... ကိုယ်ပြန်လာပြီနော်...! တောင်းပန်ပါတယ်Yo ရယ်...
Yo ကျွန်တော့်ကို ဘာမှပြန်မပြောပါ... အတော်လေး ပင်ပန်းနေပုံရတယ် ကျွန်တော့်အနမ်းကတောင် သူ့ကို မနိုးစေတော့ဘူး... ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ရယ်ရင်း စာပြန်လုပ်နေလိုက်တယ်... အချိန်ခဏကြာတော့ ရုတ်တရတ် ကျွန်တော် စိုးရိမ်မိသွားတယ်... ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ငြိမ်အောင် အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်တယ်... ကျွန်တော် Park ဆိုတဲ့အကောင်ကို ကားပါကင်မှာ တွေ့ခဲ့တာကို သတိရသွားသလို ... Yo ရဲ့ အခန်းတံခါးကလဲ အသာဟနေတာကိုစဉ်းစားမိတော့... ... ကျွန်တော် အသေအချာကို မှတ်မိပါတယ် ကျွန်တော် အပြင်ကိုထွက်တော့ တံခါးကို သေချာ ပိတ်သွားတယ်ဆိုတာ... အချိန်မဆိုင်းဘဲ Yo ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက် ဘာမူမမှန်တာများ ရှိမလဲဆိုပြီးတော့ ရှာလိုက်မိတယ်... ဒါပေမယ့်လဲ ဘာမှ အလွယ်တကူရှာလို့မရလောက်အောင်ကို Yoရဲ့အသားရေက ဖြူဖွေးလွန်းနေတယ်...
To be continued ...
Zaw Zaw
🐸❤🐸
If you enjoy reading, leave me messages and vote me . 😉