CHAPTER 44
Dedicated to ate Jesica Concha! Wee! Ang bago kong idol at matagal na ding idol nga lahat ^__^ Ngayon ko lang po nababasa stories niyo and I’m a FAN na po ^^ Sana po mabasa niyo itong story
--
Ces’ Corner
Nabalitaan kong dumalaw si Author *tooot*. -___- Ni hindi man lang nagpakita sakin. Nobanamanyan! Nakakapangtampo naman oh! Tsss!
At ang nakakainis pa, ayaw ikwento nila Eunice kung anong meron bakit siya napadalaw o kahit isang katiting na detail man lang tungkol sa mga napag-usapan nila eh, ayaw din nilang i-share! Okay? Ano kayang merooon?
Hehe, pero aminin!! Na-miss niyo ko ‘no?? xDD
I miss you too, readers! Mwa mwa tsup tsup! :*
Lalo na si Evo +-+
Nasaan nga pala ko? Ah, eh nandito na ko sa room, napa-aga nga eh. Wala pa din sila friendships.
Ilang sandali lang, dumating na din naman sila.
’’Yo. Musta? Maga na naman mata mo. Umiyak ka na naman?” –Sahchi
“Hay nako Sahchi, alam mo naman iyang si Ces.”-Hya
”Don’t worry, Ces. Magiging okay din ang lahat.”-Eunice sabay tap sa balikat ko.
Di ko na lang sila nireplyan sa mga pinagsasasabi nila. Kasi naman, bat ba yaw nila sabihin bakit napadalaw si Author *tooot? -___-
Eunice’s Corner
Ganun pa rin si Ces. Hay miss ko na ang ever energetic Cecila Victoria Reyes na kilala namin. Minsan nga naiisip ko, na ang sarap na nilang batukan ni Evo. Kasi naman diba! Ang bilis din ng naging relationship nila tapos oh so perfect na rin naman kaya lang di talaga namin inaasahan na hahantong dito ang lahat. Nakakainis din si Evo, bakit pa kailangan niyang saktan si Ces? Hm, sabagay wala naman siyang alam. Pero kahit na, kung mahal niya si Ces dapat hindi niya hinayaan ang sarili niya na pangunahan siya ng galit. -_____- Kung alam lang sana niya kung gaano kalaking sakripisyo ang ginawa ni Ces.
But then, narealize ko na I have no right to judge him. Kasi, wala namang alam kung anong nasa isip niya or what. Kahit kayo, hindi niyo alam diba? Matagal na rin siyang walang corner dito, eh.
Nagising ako sa pag-day dreaming dahil nandiyan na si ERIKA!! ^_______^
“HAPPY BITHDAY ERIKA !!!” sabay-sabay naming sabi.
Hehe. Oo, birthday niya. And yeah, 18 na siya. Pero hindi na siya mag-de-debut party, di din daw niya feel hehe tsaka nag-trip to Singapore naman sila nung bakasyon.
“Ano ba yan, nakakahiya naman.” Tapos umupo na siya sa pwesto niya and there,
“HAPPY BIRTHDAY ERIKA! BIRTHDAY NI ERIKA! ITAPON SA POOL! HAHAHAHAHA ! “ Si Alex iyan. Haha. Swimming class na din kasi namin mamaya.
Sabay nagtawanan na naman ang lahat. Hahahahah !
Art Application nga pala ang subject namin ngayon, para nga kaming high school dahil pinagdala pa talaga kami ng materials.
Busy ang lahat sa pagdo-drawing. Ang theme ng drawing namin ngayon ay anything na resemblance ng sarili mo.
Maya-maya pa, bigla namang may naghihiyawan sa labas. Mga babaeng malalandirs siguro. Malamang, may new student na naman na gwapo at mukhang samin na naman mapapalipat. Hihihi. I like it!
Well anyways, busy ako sa pagdo-drawing kaya hindi ko na lang sila pinansin. Maya maya ay biglang tumahimik sa paligid.
Kinilabutan na ako kaya napagdesisyunan ko Nang tignan kung anong meron. And,
O_____O
Hya’s Corner
T-teka, kamukha ni Jang Geun Suk yun ah?? Nakakagulat! Symepre, Sino pa bang adik kay JGS?
Agad-agad kong tinignan yung ekspresyon ng mukha ni Eunice. And there, gulat na gulat nga.
“Hya, I can sense that something’s weird.”-Sahchi
“Wae? Haha, wag ka ng magulat sa expression ni Eunice alam mo naman kung sino kamukha nung new guy.”
“Pero, tignan mo. Kakaiba yung atmosphere. Parehas sila nakatingin sa isa’t isa.”
Ow. Oo nga no? Lagot samin iyang si Eunice mamaya! May hindi iyan shine-share! HAHA! Para naman akong walang hindi shine-share. X( Eh, meron nga din pala.
Pero may dahilan naman ako, and siguro parehas kami ng dahilan ni Eunice.
Ces’ Corner
Hm, may kakaiba akong nararamdaman sa atmosphere ngayon. Alam niyo yun? Mukhang magkakilala si Eunice at ang look-a-like ni JGS. ALAM NA! HAHAHAH! Paktay ka samin Eunice mamaya!
Mabilis ding natapos ang klase. Sa Art App lang naman pala namin classmate si New Guy.
Well, nakalabas na din kami ng room ngayon and papunta sa cafeteria.
Nakabili na kaming lahat ng pagkain and ako na nag-initiate simulan ang topic.
“Hoy, Eunice. Hindi ka nagshe-share, ah.”
“Oo nga.”-Sahchi & Hya
And there, nagsimula na magkwento si Eunice.
ULALA!
Do you still remember the times nung masipag mag-aral si Eunice and such?? Si JGS pala dahilan. Na-meet daw niya yun sa National Book Store sa SM one time. Nakita daw niya na Books section and dun na naloka ang lokaret! Syempre, kamukha nga din daw kasi ni JGS. Walang pakundanagan daw nagpakilala si Atii! Hanggang sa nag-insist siya na maging friends sila but then, ayaw daw talaga ni JGS. And the masipag mag-aral thingy, gusto lang daw niya patunayan sarili niya kay JGS dahil lagi daw siya minamaliit nun. Aba aba sarap pektusan nun, ah! Di niya deserve si Eunice kung ganun nga. Pero now, yun NgaNga kanina si Atii sa nakita dahil classmate lang naman namin tuwing Artapp si JGS, samantalang matagal na nga pala siya umiiwas dun dahil suko na din siya. Hay.
Matapos namin mag-usap about sa thingy ni Eunice, si Hya naman ang nag-share. And there! Sila na din daw pala ni Manesca. HAHAHA! Kaloka. Pero, kinongratulate naman naming siya ang ni-advice-an and such ^___^ Kaya lang, may pagkakamalabuan daw sila ngayon. Hay.
Tapos, Si Sahchi naman ang nag-share. May family problem daw sila kaya need niya mag-apply ng scholarship for next Sem. Hay. Suportanta namin siya, sabi namin.
Napaisip din tuloy ako, Marami na nga din pala kong di alam tungkol sa friends ko kaya tinanong ko sila kung bakit hindi nila shine-share man lang sakin.
Sabi nila,”eh kasi Ces, masyado ka na madaming pinagdadaanan.” –eunice
“Ayaw na din namin kasi dagdagan pa.“-Hya
“Yup, Ces. Alam mo namang, mahal ka kasi namin eh.“-Sahchi
“Thank you mga atee!“ sabay nag-group hug kami.
Aww. Na-touch talaga ako dun pero, napaisip ako. Parang nainis din ako sa sarili ko dahil masyado lang akong nakatuon sa sarili kong buhay. Kaibigan nila ko diba? Bakit sila lang ang laging matiyagang nag-aalala para sakin? Lagi na lang din si Evo nasa isip ko. Hindi tama ito. Hindi lang din dapat kay Evo ako nakatuon. Alam ko namang maaayos din ang lahat samin ni Evo. Kailangan ko lang hintayin ang Right Moment at the Right Time. Oo, umaasa pa rin talaga ko, eh.
Kaya simula ngayon, dapat hindi lang si Evo ang iniintindi ko. May mga kaibigan ako na laging nariyan para sa’kin kaya kailangan lagi din akong nariyan para sa kanila.
Dahil, alam ko sa sarili ko na..
Nung mga oras na wala pa si Evo sa buhay ko, sila yung mga taong laging nariyan at nagpapasaya sakin kaya hinding hindi ko dapat sila kalimutan.
Kailangan ko din sila bigyan ng oras ko.
Dahil, mga kaibigan ko sila at mahal ko sila.
--
Vote, Fan, Recommend , add to RL :)