Nagsimula nang magsi-alisan ang mga tao sa loob ng meeting room nang tawagin ako ni Master Lao.
"Kid, lumapit ka muna dito. Kakausapin kita." Panimula niya. "Baka nagtataka ka kung bakit ikaw ang pinili ko para maging representative ng ating Organisasyon. Ikaw ang pinili ko dahil nakikitaan kita ng potensyal. Sa tingin ko ay malayo ang mararating mo dahil sa bata mong edad ay madami ka nang nalalaman."
"Salamat po Master Lao sa pagpili sa akin. Salamat din po sa sinabi ninyo. Gagawin ko po ang lahat ng makaakaya ko para malaman ang katotohanan." Sagot ko sa kanya.
"Aasahan ko iyan Kid ha. Tandaan mo, ang pangalan ng buong SHO ay nasasaiyo. Kaya galingan mo. At tqndaan mo, unahin mo muna ang kaligtasan mo kaysa sa iba." Ma awtoridad niyang sabi. Tinawag na ako ni Zed dahil naghihintay na ang mga kabayo namin
Habang tinatahak ang daan ay nag uusap kami ni Zed tungkol sa mga bagay bagay. Muling bumalik ang aming pinag uusapan tungkol sa kanyang pamilya at sa sakit nila.
"Pipilitin ko si Papa na ako ang maging representative ng Levi." Sabi niya.
"Sigurado ka na ba sa desisyon mo?"
"Oo. Sigurado na ako. Wala rin naman akong magagawa eh. At ako ang pipiliin niya para sumama. Atsaka pabor sa akin iyon dahil makakapagsanay ako gamit ang spirit ko." Sabi niya.
"Sige. Huwag kang mag alala. Tutulungan kita sa anumang bagay na kaya kong gawin." Sabi ko at nguniti sa kanya.
Sa totoo lang ay naaawa ako sa kanya at sa kanyang pamilya. Kung hindi siguro sa kanilang sakit ay masaya silang namumuhay pero dahil nga doon ay parang may humaharang sa kanila. Pipilitin ko ang aking sarili na mahanap ang ginawang Recipe ni Master para mabigyang lunas na ang kanilang sakit.
Nang mkarating kami sa tahanan ni Zed ay agad niyang kinausap ang kanyang ama tungkol doon. Ayaw nitong pumayag dahil delikado raw ang pagpunta doon at nais na lang niya na isa sa kanyang magaling na tauhan na lang ang papalit kay Zed. Pero mapilit si Zed. Hindi ito tumigil hanggang sa napapayag na niya ang kanyang ama.
"Bukas ng umaga magkikita kita ang mga representante ng bawat pamilya at organisasyon sa buong bayan. Gagamapin ito sa plaza kung saan susunduin sila ng isang manlalakbay para ituro ang daan papunta sa Havanna." Sabi ng Ama ni Zed. "Mag ingat kayong dalawa sa paglalakbay ninyo doon. Siguraduhin ninyo na lqgi kayong ligtas maliwanag!" Ma-autoridad nitong sabi.
Umarap siya sa akin at nagsalita. "Ikaw Kid, Bantayan mo itong si Zed ha."
"Opo"
"O'sya, magpahinga na kayo at maaga pa kayo bukas."
Atsaka siya umalis. Nagpaalam na din sa akin si Zed at magpapahinga na raw siya. Dumiretso na ako sa aking munting kwarto at nahiga.
'Mukhang mapapasabak ka sa isang misyon ah!'
Napabalikwas ako nang narinig ko ang boses ni Master.
'Ay! Master. Kamusta po. Oonga po eh. Sana nga ay ligtas kaming makarating sa Havanna bukas.' Sabi ko.
'At sino ang nqgsabi na ligtas kayong makakarating doon? '
May namuong tanong sa aking isip sa sinabi niya. 'Ano po ang ibig ninyong sabihin?'
'Sa bagay Kid, di ka pa nakapunta doon. Isa iyon sa pinakadelikadong lugar sa mundo. Kasama iyon sa mga lugar na iniiwasan ng mga manlalakbay.'sabi niya.
'Pero may kasama naman po kaming guide papunta doon. Siguro po ay ligtas kaming makakapunta doon.'
'Ang guide ninyo ay magtuturo lang lung saan ang daan. Pero ang kaligtasan ng bawat isa sa inyo ay hawak ng bawat isa. Isa sa payo ko sa iyo pagdating doon ay palagi kang sumama kay Zed. Una, dahil mayroon na siyang Spirit at wala ka pa. Mas mabuti nang maging ligtas ka kaysa kahit kanino.'sabi niya.
Nang sinabi ni Master ang mga salitang iyon ay napaisip ako. Bakit niya sasabihin iyon. Naputol ang aking pag iisip nang magsalita siya.
'Siguro ay iniisip mo kung bakit ko iyon sinabi. Pero bago ko sabihin ang dahilan, tuturuan muna kita ng kaunting stratehiya.' Sabi nito.
'Sa isang labanan kung saan maglalabanlaban ang bawat grupo, ang laging nasa harap ay ang mga Vanguard. Sila ang dumidepensa sa lahat ng atake ng kalaban. Ang mga Vanguard ay hundi lamang bihasa sa dipensa kundi pati na rin sa pag atake. Sa kanila nagsisimula ang pag atake. Kapag nakalapit na ang Vanguard, saka lalabas ang mga Warriors. Binubuo ang mga Warriors ng mga Swordsman, Spearman, Assassin at madami pang iba. Sila naman ang umaatake sa kalaban. Kung susumahin, sa dawalang ito, makakatalo na sila ng madaming kalaban pero hindi sa lahat ng pagkakataon ay nangyayari iyon. Kung kaya't nagdagdag pa ng isangbpag opensa sa grupo. Ito ay ang mga Ranger. Madaming uri ng mga Ranger pero ang pagkakaparehas ng lahat ay umaatake sila mula sa malayo. Ibig sabihin non ay mas malawak ang nakikita nila kaysa sa mga Warriors. Mas madaming kalaban ang matatalo dahil doon.'
Pumasok sa aking isip ang mga sinabi ni Master. Kailangan kong malaman ang mga iyon.
'Pero sa isang labanan, hindi maiiwasan ang may masaktan at masugatan. Dito papasok ang mga Support.' Sabi niya. 'Kung saan ka kabilang.'
Napatango ako bilang pagsang ayon.
'Kayo ang magbibigay ng lunas sa mga sakit at maggagamot sa mga sugatan. Itinuturong na isang Dyamante ang isang Support kung kaya't nakapwesto ito lagi sa gitna ng mga Ranger. Upang maprotektahan ang Support. Ganoon ka kahalaga sa isang Grupo.' Sabi ni Master. 'Kung kaya't sabi ko sayo na lagi ka lang sasama kay Zed bikas para maprotektahan ka niya. Dahil pag nagkataon na may mangyari sa iyo, ang buong grupo ay unti unting masisira at matatalo.'
Ibig sabihin, ganoon ako kahalaga bukas. Kaya pala sinabi ni Master Lao na unahin ko ang aking sarili bako ang iba.
'Master! Pwede bang turuan mo ulit ako kung paano maggamot.' Sabi ko sa kanya.
'Hindi ba tinuruan na kita ng mga paunang lunas noong nasa Spirit Forest tayo? Bakit gusto mo ulit magpaturo?'
'Para lang po maalala ko ang lahat ng sinabi ninyo.'
'Sige. Pero paano ang pahinga mo?'
'Ayos lang po ako master. Mas ayos ako kung makakatulong ako sa kanila bukas.'
'Sige. Okaw ang bahala.' At sinimulan na niya akong turuan muli.
Sa totoo lang ay naaalala ko ang lahat ng itinuro ni Master sa akin. Lahat. Pero mas gusto kong ituro muli sa akin para lalong magtanim ito sa aking utak. At para hibdi ako magkamali kapag ginawa ko na siya. Pero mas maayos siguro kung walang mapapahamak sa aming paglalakbay.
Habang dinidikdik ko ang mga dahon na sinabi sa akin ni Master ay nagsalita siya.
'Alam mo ba Kid na naaalala ko sayo ang aking Estudyante. Isang magaling, matalino at mabait na estudyante ko noing nabubuhay pa ako.' Sabi niya.
'Salamat po, Master.' Sabi ko.
'Wala kang dapat ipagpasalamat. Ako ang dapat magpasalamat sa iyo dahil kung hindi sayo ay hindi ako makakaalis sa ilalim ng tubig. Atsaka ang mga nalalaman ko ay ipinapasa ko lang sa iyo dahil alam kong kaya mo.' Sabi niya.
'Pero alan mo ba na hindi lahat ng nalalaman ko ay saaabihin ko sa iyo? Hahahaha!' Sabi niya.
'Pero bakit po?'
'Dahil wala ka pa sa kakayanan na gawin ang iba sa aking nalalaman. Madami akong alam na Potion, Pills, Spell, Scroll na nangangaioangan ng Spesipik na lebel ng Spirit bago magawa. Kaya masasabi kong nasa "BASIC" palang tayo ng aking kaalaman.' Atsaka ngumiti ito.
Sa isip isip ko, "ibig sabihin, lahat ng nalalaman ko ay hindi pa iyon ang lahat? Napakarami na ng itinuro mo sa akin pero hindi pa iyon lahat?!"
Pero hindi ko nalang sinabi dahil baka magalit siya.
'Pero Kid, tandaan mo, lahat ng itinuro ko sayo ay makakatulong sa iyo. Lahat iyon. Kung kaya't gamitin mo sa maayos.' Sabi niya.
Tumango ako bilang sagot sa kanya atsaka ngumiti.
'Pero Kid, hindi mo ba naiisip ang naiisip ko?' Sabi niya na ikinaangat ng aking kilay.
'Hindi po master. Ano po ba iyon?'
Nguniti siya at nagsalita. 'Sa Bundok tayo ng Havanna. Isa sa pinakadelikadong lugar sa mundo. Ano ang ibig sabihin non?' Tanong niya.
'Hhhmmm... madaming kalaban?'
'Ano pa ang madami maliban s amga kalaban. Dahil una sa lahat, hindi mo pa sigurado kung nandoon nga ang mga kalaban.'
'Hhhmmm.. mga Wild Spirits?'
'Tama! Kung madaming Wild Spirits doon, ano ang ibig sabihin non?'
Napaisip ako sa sinabi ni master. Kung madaming Spirits doon, ibig sabihin, delikado doon dahil wala pa akong spirit.
Teka...
'M-master, ibig bang sabihin ay...
Makakakuha na ako ng Spirit ko?' Masaya kong sabi.