{Hayley}
Wanneer ik wakker word voel ik een stekende pijn in mijn hoofd. Kreunend grijp ik naar mijn voorhoofd.
'Mooi, je bent wakker.' Ik kijk op en zie Ethan zitten achter het stuur. Vervreemd kijk ik om me heen. We zitten in een auto.
'Waar gaan we naartoe?' vraag ik.
'Een veilige plek' antwoordt Ethan kortaf en hij trapt het gaspedaal nog iets harder in.
'Wat is er gebeurd?'
'Het is beter als je van niks weet' zegt Ethan en hij neemt een afslag.
'Ben je serieus?' lach ik schamper. 'Jij neemt mij mee naar een of andere plek en je vertelt me niks?'
'Luister' sist Ethan. 'Dit is voor je eigen veiligheid. Ze zitten achter me aan en als ik je daar had laten liggen hadden ze jou gepakt.' Hij kijkt kort in zijn spiegel en parkeert dan de auto bij een hotel. Vervolgens stapt hij uit. Ik volg zijn voorbeeld en stap ook uit. Mijn hoofd bonkt bij elke stap die ik zet. Ethan slaat zijn arm om mijn middel en helpt me mee naar binnen.
'Blijf hier staan' zegt hij waarna hij me loslaat en naar de balie loopt. Al zou ik willen, door de pijn in mijn hoofd heb ik geen energie om ergens heen te gaan. Niet veel later komt Ethan terug en wenkt me waarna we naar de lift lopen.
In de hotelkamer kijk ik bewonderend rond. Het is echt mooi. Hoe komt Ethan aan zoveel geld?
'Wat doen we eigenlijk hier?' vraag ik terwijl ik op het bed ga zitten.
'Ze weten waarschijnlijk nu wel waar ik woon' antwoordt Ethan. 'Dat risico kan ik niet nemen.' Ik besluit om niet verder te vragen. Hij zal toch geen antwoord geven.
'Heb je een paracetamol?' vraag ik aan hem. Hij knikt en loopt de badkamer in. Even later komt hij terug met een glas water en een paracetamol. 'Dank je.' Ik neem de pil in en ga dan op bed liggen. Ethan sluit alle gordijnen en trekt zijn schoenen uit. Plotseling bedenk ik me dat Milou helemaal niet weet waar ik ben. Ik zou bij haar slapen vannacht. Snel pak ik mijn telefoon uit haar zak en stuur haar een bericht.
*Ik ben thuis. Ik kon je nergens meer vinden dus ik ben naar huis gegaan. Gaat alles goed met jou?*
Als ik vertel dat ik met Ethan op een hotelkamer zit flipt ze waarschijnlijk.
*Ik ben ook thuis. Met mij gaat alles goed. Maar ik ga nu slapen. We spreken elkaar morgen wel x* krijg ik al snel terug. Ik leg mijn telefoon weg en sta op van het bed waarna ik naar de badkamer loop. Zuchtend bekijk ik mezelf in de spiegel. Waar ben ik nu weer in beland? Een rode plek in mijn nek trekt mijn aandacht. Zacht laat ik mijn vingertoppen eroverheen strijken. Wat is dit?
'Iemand kwam met zijn hand in je nek toen je flauwviel.' Ik kijk op en zie Ethan staan. Ik grinnik.
'Hoe kreeg hij dat voor elkaar?' Ethan komt achter me staan.
'Geen idee' mompelt hij. 'Ik heb niet bepaald die details onthouden.' Ik draai me naar hem toe. Zacht raakt hij de plek aan. Het is nog een beetje gevoelig.
'Wie zitten er achter je aan?' vraag ik zacht.
'Waarom wil je altijd alles weten?' vraagt Ethan geïrriteerd.
'Omdat ik hier op een hotelkamer zit met jou en ik weet niet eens waarom' zeg ik. 'Wat gebeurt er als ik nu naar buiten loop?' Ethan blijft stil. Ik geef hem een duw en loop langs hem heen de badkamer uit. Wanneer ik de kamerdeur wil openen pakt Ethan mijn hand vast en drukt me tegen de muur.
'Niet doen' gromt hij. 'Als je hier weggaat komen ze achter jou aan.'
'Net alsof je dat erg vindt' lach ik schamper. Hij kijkt me verward aan. 'Wat? Het is toch zo? Sinds ik hier ben doe je alleen maar zo bot tegen me. Wat heb ik je ooit misdaan?'
'Genoeg' zegt hij. 'Je hebt genoeg gedaan.'
'Jij kwam naar mij toe op die vakantie!' roep ik uit. 'Ik heb niks gedaan!'
'Hayley, stop' zegt Ethan dwingend.
'Wat anders?' daag ik hem uit. 'Ga je me dan "straffen"?' Ethan kijkt me doordringend aan en en pakt mijn pols steviger vast.
'Je doet me pijn' stamel ik. Hij luistert niet. 'Ethan!' In een reflex laat hij me los en loopt een eindje verder de kamer in. Pijnlijk wrijf ik over mijn pols.
'Waarom moet je zo moeilijk doen?' vraagt Ethan. 'Je zal het nooit snappen.'
'Wat niet?' Ik loop naar hem toe en blijf vlak voor hem staan. 'Ik begrijp het inderdaad niet als je me niks vertelt.' Ethan schudt zijn hoofd en blijft me voor een lange tijd aankijken. Zijn blauwe ogen laten die van mij voor geen seconde los. Zijn hand glijdt over mijn wang. Mijn hoofd is compleet leeg. Ik kan nergens meer over nadenken. Het lijkt alsof zijn ogen me hypnotiseren.
'Zoen me' breng ik uit. Ethan twijfelt geen seconde en drukt zijn lippen meteen op die van mij. Onze zoen wordt steeds ruiger en ik trek zijn shirt over zijn hoofd. Ethan laat zijn handen over mijn rug glijden en maakt dan de ritssluiting los. Mijn jurk valt meteen op de grond waardoor ik nu alleen nog maar mijn ondergoed aanheb. Ethan tilt me op en legt me op bed waarna hij boven me komt hangen. Hij laat kleine kusjes achter over mijn hele lichaam. Ik lijk in brand te staan. Mijn handen prutsen ondertussen aan zijn riem en wanneer ik die los heb gekregen duw ik zijn broek van zijn heupen. Ethan trekt zijn broek verder uit en richt zich dan weer op mij. Zijn lippen raken kort die van mij voor hij zich stort op mijn nek. Redelijk ruw zuigt hij aan een stukje huid en maakt ondertussen de sluiting van mijn bh los. Hij gooit het ding naar de andere kant van de kamer en niet veel later ligt ook mijn onderbroek op de grond samen met zijn boxer.
Minuten later laat Ethan zich naast me op bed vallen. Bijkomend van de afgelopen intense minuten staar ik naar het plafond. Ik voel mijn ogen zwaarder worden en langzaam vallen ze dicht.
*****
Langzaam open ik mijn ogen. Een klein straaltje zonlicht is de kamer binnengekomen tussen de gordijnen door. Meteen herinner ik het me weer. Ik ben hier met Ethan. Ik kijk opzij. Hij ligt op zijn buik. Zijn mond hangt een klein stukje open en zijn haar zit warrig door elkaar. Plotseling besef ik me dat ik nog naakt ben. Snel stap ik uit bed en raap mijn onderbroek van de grond.
'Dat is echt niet nodig' hoor ik Ethan zeggen. Ik draai me om en zie hem grijnzend naar me kijken.
'Dat van gisteravond had nooit mogen gebeuren' zeg ik snel waarna ik mijn bh aantrek.
'Wat jij wilt' zucht Ethan en hij draait zich nog een keer om. Twijfelend kijk ik naar de kledingstukken op de grond. Ik heb geen behoefte aan een strakke jurk nu. Dus ik pak Ethans shirt van de grond en trek hem over mijn hoofd. Vervolgens ga ik weer in bed liggen.
'Wat is het nut van je aankleden als je toch weer in bed gaat liggen?' vraagt Ethan zonder zijn ogen te openen.
'Ik hou er niet van om naakt in bed te liggen' zeg ik schouderophalend.
'Ik eindig meestal toch wel naakt in bed' zegt Ethan. Ik weet precies wat hij daarmee bedoelt.
'Je bent zo'n eikel' zeg ik. Nu opent Ethan wel zijn ogen.
'Hoezo?' vraagt hij. 'Moet ik geheim houden dat ik seks heb met andere meisjes?'
'Ik hoef zulke informatie niet te hebben als we net...' Ik sla mijn ogen neer.
'Als we net wat?' Ethan lacht. 'Als we net seks hebben gehad?'
'Laat maar' zucht ik. 'Ik ga douchen.' Met die woorden stap ik uit bed en loop richting de badkamer.
'Is dat nou mijn shirt?' vraagt Ethan.
'Misschien' antwoord ik en met die woorden sla ik de deur dicht en doe hem op slot.
Genietend sluit ik mijn ogen terwijl de warme stralen over mijn lichaam rollen. Waarom heeft hij zulke stemmingswisselingen? Wees aardig of niet, maar ik haat het als het een mix is tussen die twee.
'Hayley, schiet op' zucht Ethan aan de andere kant van de deur. 'Je staat er al een half uur onder.'
'Dus?' vraag ik hem. 'Heb je haast?'
'Nee, maar ik heb het koud.' Ik grijns.
'Des te meer redenen om langer te douchen.'
'Jezus, Hayley' zegt Ethan geïrriteerd. 'Als je nu die douche niet uitkomt sleur ik je weer mee het bed in.' Net alsof dat zo verkeerd is. Toch zet ik de douche uit en sla een handdoek om me heen waarna ik de badkamerdeur open.
'Eindelijk' zucht Ethan. 'Het prinsesje is klaar.'
'Het had niet zo lang hoeven duren als jouw geur niet op me zat' kaats ik terug.
'Laat me niet lachen' zegt Ethan. 'Alle meiden houden van de geur van aftershave.' Hij loopt langs me heen en zet de douche aan. Meteen stapt hij eronder.
'Niet kijken' zeg ik tegen Ethan als ik mijn onderbroek pak.
'Ik heb het toch al gezien' zucht Ethan. 'Twee keer.' Ik kijk hem met een dwingende blik aan. 'Oke, best.' Hij draait zijn rug naar me toe. Tevreden laat ik mijn handdoek op de grond vallen en trek mijn onderbroek en bh aan.
'Ik heb geen tandenborstel' zucht ik.
'Ik breng je zo naar huis' zegt Ethan. 'Dan kan je je tanden poetsen.' Ik knik en loop de badkamer uit waarna ik mijn jurk aantrek.
Zo'n uur later zitten we in de auto onderweg naar huis. De hele rit is het stil. Ethan heeft de radio aangezet. Ondertussen speel ik een spelletje op mijn telefoon.
'Wat is dat voor dom spel?' lacht Ethan.
'Candy crush is gewoon leuk' ga ik tegen hem in.
'Dat is echt het domste spel ter wereld' zegt Ethan. 'Alleen oude mensen spelen dat.'
'Wat speel jij dan?' vraag ik.
'Op mijn telefoon?' vraagt hij. 'Niks. Een telefoon is om te communiceren. Een playstation is voor spellen.'
'Wat doe je dan op je playstation?'
'Misschien kom je daar ooit wel achter' grijnst hij. Ik zucht geïrriteerd. Waarom mag ik zelfs dat niet weten? Het is een playstationspel. Ik vraag toch niet wie hij vermoord heeft?
Bij mijn huis aangekomen stap ik uit de auto.
'Bedankt voor de ontvoering' zeg ik tegen Ethan. Hij lacht.
'Je vond het anders wel een leuke ontvoering.'
'Wat jij wilt geloven.' Ik rol met mijn ogen en sla de deur dicht waarna ik mijn huis binnenloop. Waarom ben ik opnieuw met hem naar bed geweest? Nu is zijn ego nog groter.