CHAPTER 57
CLARENCE POV
Pagkagising ko.. nasa isang puting kwarto ako. Lahat ng gamit puti. May nakatusok din sa kamay ko. Inalis ko naman ito agad.
Pinagmasdan ko ang buong paligid... Andito silang lahat. As expected. Wala si Laurence. Pero bakit pati si Shin? hayy~
Nagmadali ako nagbihis. usual kong dinadamit... Black jacket, black pants, black chucks, at syempre nagcap muna ako. mamaya ko na isusuot ang mask ko.
Dahan dahan akong lumabas and successfully nakalabas naman ako. Thank God! Kailangan hindi nila ito malaman.
Siguro nagtataka kayo kung saan ako pupunta?
Papunta ako ngayon sa base ng Mizushima---- No..
Kamenashi Family.
Alam niyo naman siguro kung ano iyon diba? May natanggap kasi akong sulat and it says:
Pumunta ka sa base ng Kamenashi Family kung gusto mong mabuhay pa si Laurence at Shin.
Unknown kung sino ang sumulat. NakaHiragana siya. Buti na lang malapit sa bahay ang hospital na pinagconfinan ko. Dali dali kong ginamit ang motor ko papunta sa base nila.
At sa kalagayan kong... naglaslas daw ako. Un kasi ang naririnig rinig ko, tulog ako pero ang diwa ko hindi. Actually, hindi ako naglaslas. Hindi ko alam bakit ganun na lang! Bigla akong nawalan ng malay then nagblack paningin ko. After that, eto na.. andito ako sa hospital. Tsk.
Pagkadating ko sa base, madaming guards. As usual. Pinakita ko naman sa kanila ang sulat.
"Kite kudasai." (follow me) Sinundan ko naman siya at pagkatapos napadpad ako sa isang room. Dark room. Madaming samurai na nakadisplay, may mga kung ano-ano pa. At ang pinakamakikita mo doon ay isang picture ng matanda. at nakalagay sa ibaba nito, Gouku Kamenashi.
"Welcome to Kamenashi mansion." Sabi ng isang lalaki. "Watashi wa, Ryojin desu. Hajimemashite." (I am Ryojin. Nice to meet you.) Sabi niya at nagbow. "I am the assistant of Mr. Mizushima, the 3rd generation boss. Marunong akong magtagalog, kaya walang problema doon." Sabi niya at ngumiti.
"Anong kailangan niyo sa akin?" Tanong ko agad.
"Ahh--ahh. Hindi ako ang dapat mong tanungin. Ngunit bago mo makausap si Mr.Mizhusima, isang malaking challenge muna ang mangyayari." Challenge? Ano to? Video game??
"Ano bang pinagsasabi niyo? Sabihin niyo na lang kung anong pakay niyo at pakawalan niyo sila Laurence at Shin!" I demand. Kuso, ano bang gusto nila?!
"Gomenasai, Rensu-chan. But I have to do this." Pagkasabi niya nun, bigla na lang akong nalaglag sa kawalan.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!"
LAURENCE POV
"SHIN!! SHIN!!! HAYAKKU!!!" (faster) Umalis kami agad-agad sa kulungan. May tangang gwardya kasing tanga tangang magbantay kaya ayun nakatakas kami.
"*pants* Anong *pants* gagawin na natin? *pants*"
"Let's save Clarence *pants*" Sabay punas ng pawis ko. What's the next plan... Kuso!
"Hiro, hindi natin kaya. 5 ang challenges na kahaharapin ni Clarence. At isa pa, hindi natin alam kung ano un! Paano kung may mangyari sa kanya!"
"Then... kailangan nating humingi ng tulong kina Saki." Agad agad kaming pumunta sa bahay nila. Nadatnan namin doon ang nagwawalang Masaki.
"Masaki!!" I shouted. Hindi lang pala siya ang nandon, lahat sila actually.
"IKAW!!! IKAW!! ANONG GINAWA MO SA KANYA?!!! NASAN SI HIME!!! ASAN!!" Habang kwinelyuhan niya ako. Soka, andon na nga siya. Wala na kaming enough time!
Nagkatinginan kami ni Shin and nodded.
"Nasa kuta siya ng pamilya namin." Sabay naming sabi.
"A-ano?!!" Lahat sila gulat na gulat. Inexplain namin lahat ni Shin sa kanila, mas lalo pang nagalit sa akin si Saki.
"KASALANAN MO TO EHH! INIWAN MO SIYA SA ERE!! PUNYEMAS!!" I know. It's my fault.
"Saki, walang magagawa yang galit mo. Mabuti pang puntahan na natin ngayon si Hime." Kalmadong sabi ni Kevin. Pagkatapos nun, agad-agad kaming umalis, except kina Leslie at Denver.
Clarence, parating na kami.
CLARENCE POV
Asan ako? Bat ang dilim? Anong meron?
Biglang bumukas ang ilaw. Andaming pintuan, parang nasa Alice in Wonderland ako. Di mo alam kung saan ang tamang pintuan. Pero... bumukas itong lahat at isa isang may lumabas na mga lalaking nakakimono. 5 silang lahat.
"Yoroshiku." (nice to meet you. basta greeting siya) Sabay sabay nilang sabi at nagbow. Anong gagawin ko? Kakalabanin ko sila!?
CHALLENGE #1: THE HINT
"Nani ga hoshii desu ka?" (what do you want?) Sinagot naman nila ako ng Nihonggo.
"We're here to challenge you. At ang challenge na to ay isang hint para sa mga susunod na challenge mo pa." Sabi ng lalaking may tattoo sa pisngi. So kailangan ko silang labanan?!
Magsisimula na sana akong umatake ng...
"CHOTTO MATTE KUDESAI!!!" Sigaw ng isang lalaki. Nilingon ko ung sumigaw at....
"Lau---rence?" Nagulat ako. Anong ginagawa niya dito?! Teka... diba... diba nasa panganib sila?! Kaya nga ako nandito diba?! Trap ba to?!!
"Anong ginagawa niyo dito Boss?" tanong ng isa in nihonggo.
"Kami muna ang harapin niyo bago si Clarence." Biglang sabi ni.... Kevin?! Kuya Kevin?!! Isa isa silang nagsilabasan... Lahat ng Ichisan at Phase 10 nandito! PATI SI SHIN!!
"Omaera.." (guys/everybody)
Tumabi sa akin sila Laurence, Shin at Kuya Saki. Ganun din si Kuya Kevin.
"Kami na ang bahala dito." Sabi naman ni Ryan. Wait... WHAT?!
"NO WAY! Laban ko to!!"
"Clarence, hindi ito pangkaraniwang laban." Lumapit sa akin si Shin at tinapik ang balikat ko.
"Hime, hindi sila pangkaraniwang na gang. Isa silang Yakuza. Alam mo naman kung anong ibig sabihin non diba?" Tama sila.. Pero...
"Pero, madadamay pa kayo! Masasaktan pa kayo!!" Bigla silang tumawa. "Anong nakakatawa?" DUH! Nasa panganib kami tas tatawa lang sila?!
"Tss. Parang hindi mo kami mga kaibigan ahh. Hime, ang laban mo.. laban mo na rin." -Jerico
"Tama. At kasali kami doon." Sabi ni Ryan sabay akbay niya kay Jonathan.
Sa huli pumayag na din ako. Ang naiwan na lang ay sina, Ryan, Jerico, Jonathan, Mike at Paulo.
Pagkatapos non, binigay na sa amin ang hint. Actually isang papel..
First, it's like an ocean of blood. But the last, is the place of paradise. Ganbatte.
"EHHH?!!" Sabi naming tatlo nila Shin at Laurence.
"ANO TO?!!"
-----------
ANO DAW UN! HAHAHAHA!! XD
May title na ang chapter ko. Gusto ko lagyan ehh! XD
Hanggang Challeng #5. :3 Kdot.
GANBATTE NE, HIME-CHAN!! FIGHTOU-OH! XD
VOTE COMMENT SHARE!! MALAPIT LAPIT NG MAGENDING! XD
xoxo,