Dedicated to Maetalaid na kinikilig kay Kier. Last dedic request before the game starts. :)
Kier's POV
Pasado alas-otso na nang gabi nang makarating ako sa casitas namin. Hindi ko kasi namalayan ang oras dahil sa mga business ventures na pinag-uusapan namin ng mga pinsan ko. Sinabihan na din kami ni Lola na bukas na lang kami kumain na magkakasama dahil baka tulog na daw ang iba dahil sa pagod sa byahe. Kung kaya nag-order na lang ako ng dinner namin. Kanina ko pa tinatawagan si Helga pero hindi niya sinasagot ang cellphone niya.
Nakabukas ang mga ilaw sa salas pero wala akong naririnig na kahit anong ingay. Nagpasya akong umakyat sa taas at tignan kung nasa kwarto sila. Pagpihit ko sa gitnang pintuan ay hindi nga ako nagkamali..dahil nakita ko silang tatlo sa kama na payapang natutulog. Lumapit ako ng kaunti sa kamang kinahihigaan nilang tatlo. Nang makalapit ako ay nakita kong nakadapa na natutulog si Joaquin kayakap ang unan. Si Juancho naman ay nakadapa din pero nakadantay ang isang paa kay Helga na natutulog ng nakatihaya.
I cant help but to smile.
Parang nawala bigla lahat ng pagod ko.
Nafocus ang tingin ko kay Helga.
She looks like an angel when shes asleep.
Every actions of Helga..her voice..faces she make when shes irritated.
Everything she does reminds me of my late wife.
If only...
I sighed. Sa mga ganitong pangyayari ko mas lalong namimiss si Johana.
Napagpasyahan ko na lang na huwag silang gisingin dahil malamang pagod sila.
Bigla namang nag-ring ang doorbell. Kaya naglakad na ako paalis sa kwarto at bumaba para buksan ang pintuan.
Hindi nga ako nagkamali..yung ngang inorder kong pagkain yun. Pinalagay ko na lang sa kusina at agad na din naman sila umalis. Umakyat na ako sa kwarto kung nasaan ang master's bedroom.
Nagshower lang ako at nagpalit ng damit. Pagkatapos ay...inopen ko na ang laptop ko at nagsimulang magbasa ng proposals. Mabuti na lang at may wifi dito. Kaya pinakabitan ko dito sa casitas namin nang hindi nalalaman ni Lola dahil malamang manenermon nanaman yun pag nalaman niya. Ganon din siguro ang ginawa ng mga pinsan kong workaholic.
pagkatapos ng ilang oras nang may marinig akong pagpihit nang pintuan..i checked my watch for time and its eleven in the evening.
Tumayo ako at akmang bubuksan ko na ang pintuan ko nang biglang nagbukas ito at nakita ko duon si Helga na mukhang nagulat din. Nahihiyang ngumiti ito sa akin.
"Ah..kasi hinahanap ko kasi yung kwarto ko..I guess the next room is mine then." panimula niya... "sorry..naistorbo ata kita.."mahinang paumanhin niya sabay yuko. Napangiti ako sa isipan ko dahil para siyang bata na nahuli sa pagpupuslit ng kendi.
Cute.
Tumikhim ako.. "Thats alright... I thought nakita mo na yung room mo kaninang dumating kayo dito?" tanong ko.
"Dumiretso kasi kami sa kwarto ng mga bata sa kwarto nila eh," paliwanag niya. "Gusto mo ba ng kape? Mukhang magdamagan ka pa sa harapan ng laptop mo," dugtong niya sabay silip sa mesa ko kung nasaan ang bukas kong laptop.
"Yes please.." sagot ko. Medyo inaantok na kasi ako.
Ngumiti siya. "Sige wait lang..dadalhan na lang kita dito."sabi niya at nagmamadaling bumababa. Umiling-iling na lang akong bumalik sa mesa ko at ipinagpatuloy ang pagbabasa.
Mga ilang minuto ang lumipas at may narinig akong kumatok at alam kong si Helga.
"Come in.." medyo pasigaw kong sabi. Pumasok naman siya at dahan-dahang naglakad palapit sa kinauupuan ko dala-dala niya ang isang tasa ng kape.
"Here..you go." sabi niya sabay patong nung kape sa harapan ko.
"Thank you." nakangiting sabi ko at kinuha ang kape at humigop dito.
Hmmm..this is good. Lihim akong napangiti dahil nakuha niya ang panlasa ko. Nang magtaas ako ng mukha ay napakunot-noo ako..nakita ko siyang nakatayo pa din sa harapan ko. Nakatitig lang siya sa akin.
"Are you hungry? may food sa kitchen,if you havent noticed it." sabi ko..
Umiling siya at ngumiti.
"Sige..goodnight,"sabi niya at tumalikod na ito.
"Wait.."pigil ko sa kanya. Lumingon naman ito sa akin. "I know its weird that your staying with us in the same casitas instead of going in the same casitas together with my cousin's nannies."panimula ko..nakatitig lang ito sa akin. "What I'm saying is..I hope you will not misunderstood things.."prangkang dugtong ko. I need to set her straight.
I didnt want to give Helga any false impressions or ideas.
She was a temporary nanny for my children,
nothing more.
Tumango siya na parang naintindihan niya kung ano ang ibig kong sabihin. "Don't worry your bachelorhood is safe with me," nakangiti pero seryosong sagot niya.
Kanina pa siya nakaalis pero nakatitig pa din ako sa pintuan kung saan siya lumabas.
Naalala ko ang sinabi ni Lola sa akin bago ako tumuloy dito sa casitas namin.
***FLASHBACK
"Lola..pupuntahan ko lang ang mga bata.."pagpapaalam ko kay Lola. Mukhang madami pa silang pagkwekwentuhan ng mga tito ko at tsaka pagod na din ako at gusto ko nang magpahinga.
"Sure Iho..bukas na din tayo kumain ng sabay-sabay lahat...mukhang mahirap nang gisingin ang mga bata dahil sa pagod," malumanay na sabi niya. "And one more thing... i like her." nakangiting dugtong niya.
"Who?" takang tanong ko.
"Helga," tipid na sagot niya.
"Oh that..good for her i guess.." sagot ko. Eh kung like niya si Helga..edi maganda..whats the big deal right?
Tumawa naman ito. "Iho..sabi ko gusto ko siya para sayo. Bagay kayo..para kayong isang pamilya kanina.."kinikilig na sabi ni lola.Nagniningning pa ang mga mata nito.
Here we go again.
"Lola..i love my wife," tutol ko sa gusto niyang mangyari.
Nawala ng ngiti nito at sumimangot. "Iho, hindi na siya babalik.. isipin mo naman ang mga anak mo. Dont you think they need a mother?" tanong niya.
"They have a mother." as a matter of fact na sagot ko. Only Johana can be their mother.
"You know what I mean Kier,"matigas na sabi niya.
***END
She believed that men should have a wife to help in life's journey.
But i do have a wife not physically... but she is with us through spirit.
And I dont get it kung bakit ipinagpipilitan niyang mag-asawa ako ulit.
Inalis ko ang tingin ko sa pintuan at sumandal sa kinauupuan ko.
Kinuha ko ang wallet kong nakapatong sa mesa at kinuha duon ang litrato ni Johana.
Pumikit ako..pero imbes na mukha ni Johana ang makita ko..ay ang nageengganyong mga pares na mata ni Helga ang naiisip at nakikita ko.
I have a bad feeling about this.
Isinilid ko ang litrato ni Johana sa wallet ko.
At alam kong gagawin lahat ni Lola..masunod lamang ang kagustuhan niya.
I wasnt please with the obvious ploy of my grandmother.At isang tingin ko pa lang kay Helga..alam kong bibigay ito mula sa pagmamanipula ni Lola sa amin.
I'd known Johana had married me because of love and not because of money dahil nag-umpisa kami sa wala. Mas pinili naming mag-umpisa na walang kahit anong kusing sa bulsa. She never complained. Hanggang sa naging matagumpay ang business na inumpisahan ko.
At ngayon hindi ko na sigurado kung may mahahanap pa akong katulad ni Johana.
Now, I was too cynical to believe in love.. with money and fame so enticingly included.
----------------------------------------------------------------
A/N Lets have some fun. So here's the catch for dedication...I will ask questions mula sa nabasa niyo from the previous chapters..not the current chapter. Kung sino po ang unang makakasagot ng tama..ay sa kanya ko idededicate ang susunod na chapter.One dedic per user lang po. I will do this every chapter hanggang sa finale. Okay ba? okay. Goodluck.
DEDIC QUESTION: Ano ang pangalan ng kapatid ni Helga?
Thank you for reading. Dont forget to vote and comment. Lets be friends..follow me :) #teamKiHel