"İşte buradasın. "
Demesiyle bacağına bıçağı sapladım. Tekmeyle onu kendimden uzaklaştırdığımda boş durmadı ve saçlarımdan tutarak masaya yasladı.
"Beni dinle Minjae-ya! Derdim senle değil! "
"BIRAK! BIRAK BENİ! "
Deli gibi bağırıyordum fakat bana ciddi anlamda saldırmıyordu.
Bıçağı bu sefer koluna sapladığımda ı da yerdeki bıçağı alıp karın boşluğuna sapladı.
"Bak, bu sefer sağ elimle bıçakladım seni. "
Dediğinde eğildim, karnımı sıkı sıkı tutarken eğildi ve saçlarımdan tutup beni odama sürükledi.
"Merak etme, derinden kesmedim. Ölmeyeceksin. Sadece, dinle. "
Dediğinde yüzüne tükürdüm.
"Sen annemin onca emeğini hak etmiyorsun bile! Yazıklar olsun sana! "
Yüzüme inen tokatla başım sola düştü.
"Sana dinle dedim. "
"Sen dinleyeceğim biri değilsin. Senden iğreniyorum. "
O gece söylediğim sözler aklıöa geldiğinde gülümsedim. O zaman da öleceğimi düşünüyordum.
"Sizin gibi pislikler bu dünyadan temizlenmelisiniz. Sizin gibi iğrenç yaratıklar ölmeli! "
Dediğimde yüzüme bir kez daha tokat attı. Bu sefer üstüne atladım.
Önce yüzüne yumruk attım dah sonrasında kolunu tutup ters çevirdim.
"Bunları bana sen öğretmiştin. Demek ki senin üzerinde uygulamam gerekiyormuş. "
Dedim ve dirseğine tekme attım. Dizleri üzerine düşen bedeni hızla kendini toparladı ve beni yere itti.
Karnıma tekme attığında acıdan gözlerim dolmuştu.
Polis araçlarının sesleri yükseldiğinde Chansoo beni bıraktı ve gözlerimin içine baktı.
"Bana söz ver. "
"Ne sözü? "
"Oğluma çok iyi bak, onun benim gibi olmasına izin verme! "
Dedi ve belinden çıkarttığı silahla önce tavana sonra boğazının altını nişan alarak elini tetiğe götürdü.
"Minjae-ya, arkanı dön. "
"C-chansoo, yapma! Yapma! "
Eğer burada intihar ederse kaldıramazdım. Bunu kaldıramazdım. Ondan nefret etmek isterken ona acırdım.
"Arkanı dön Minjae-ya! "
"YAPMA CHANSOO! "
Koşarak elindeki silaha sarıldım.
"Günahlarımı çıkarmam gerekiyor Minjae-ya!"
Ama bunu önümde yapamazsın!
Beni ittiği sırada tetiğe bastı ve silah büyük bir sesle ateşlendi.
Bam.
•
•
•
•
•
•
•
•
Ne kötü bir yazarım ayol dldklfm