Jungkook ile konuşmamızın üstünden 2 hafta geçmişti. Ondan sürekli kaçıyordum.
O ise beni tenha yerlerde sıkıştırmayı planlıyor gibi, tek kaldığımda etrafımda geziyordu.
Okul kursuna kalmıştım, bugün beni almaya gelmeyeceklerdi.
Bu yüzden elimi hızlı tutup bir an önce okuldan çıkmalıydım.
Merdivenlerde ilerlerken açılan bağcığımı bağlamak için eğildiğimde ayak ucumda bir başka birinin varlığını fark ettim.
Bu ayakkabıları hatırlıyordum.
Geriye doğru çekildiğimde montumun şapkasından yakaladı.
"Sonunda seni tek yakaladım. "
"B-benim işim var! "
"Ne işin olacak? Yürü, gidiyoruz. "
"N-nereye?! "
"Seni bir yere götüreceğim. Senin seçimimi yapman için sana kolaylık sağlıyorum. Bana teşekkür etmelisin. "
Dediğinde sırtımdaki çantayı aldı ve kolumu tuttu.
Sesimi çıkartmadığım için kısa sürede dediği yere gelmiştik.
Bir kafeye.
Kafeye girdiğimizde herkes Jungkook'u tanıyordu, herkes selam verdiğinde ona döndüm.
Buradaki herkesin üstü başı iyi giyinimliydi, fakat bara gelmiş gibi hissettirmişti.
"Neden getirdin beni? "
"Beni tanıman için. "
Dedi ve birini çağırdı. Yanımıza gelen kızı çağırdı.
"Seojoon, beni biraz anlatır mısın bebeğim?"
Dediğimde kız gülümsedi ve konuşmaya başladı.
"O,çok seksi biri. Birçok konuda iyi. Yizme, bezbol, basketbol, futbol... En kötüsü ise, kızlar arasında çok popüler. "
Jungkook ise önüne dönmüş, kolasını yudumluyordu.
"Birçok kız onun telefon numarasını almak için bu kafede çalıştı hem de bedavaya! O gerçekten popüler. Fakat hiçbir kızla sevgili olmadı. Ve sana bir sır vereyim mi? Tüm yavşak kızlardan iğrendiği için bir tanesini bile öpmedi! Onun dudakları bakir! "
Şaşkınca Jungkook'a döndüğümde omda afallamıştı.
Kaşlarını çattığı gibi kıza döndü.
"Bu kadar yeter, gidebilirsin şimdi! "
Dedikten sonra kız tekrar konuştu.
"Bunda utanılacak bir şey yok! O sadece senin gibi kızlardan hoşlanmıyor. Onu öpmeye çalışsan bile seni reddeder! "
Halbuki o bana yalvarmıştı, ona izin vermem için bana yalvarmıştı.
Kız yanımızdan gittiğinde Jungkook'a döndüm.
"Gerçekten ilk öpücüğün müydü? "
Gülmüştüm çünkü mutluydum. En azından kirli bir dudak öpmemiştim.
Beni görmezden gelip kolasını yudumladı. Ben ise tuvalet izni alarak yanından ayrıldım.
Tuvalete gittiğimde konuşan kız oradaydı. Elimi yüzümü yıkayıp aynadaki yansımama baktım.
"Sen biraz farklısın. "
Şaşkınca arkamda konuşan kızın aynadaki aksine baktım.
"Neyim farklı? "
"Jungkook genelde yaka silktiği kızları benle konuşturur, onu kötülememi, kötü çocuk imajı çizmemi ister fakat seni buraya getirdi. Daha önce hiçbir kızla yüz yüze konuşmamıştım."
Ne yani, ondan soğumam için mi beni çağırmıştı?
Ondan vaz geçmem için mi?
"Peki ya neden yapıyor bunu? Neden kimsenin onu sevmesini istemiyor? "
"Güvenmediğinden olsa gerek. Zaten sevgi eksikliğinden kendini şiddete yönlendiriyor. İşte bu yüzden senle konuşuyorum. Onu gerçekten seviyorsan, bırakma. Onu bu çukurdan birinin çıkarması gerekiyor artık. "
Katillerin çoğu aile sevgisinden muhtaç olduğu için şiddete başvuruyordu.
"Jungkook'un ailesi? "
"Yok. "
Dediğinde aradığım cevabı bulmuştum.
O sevilmemişti.
Muhtemelen sevmek nedir onu bile bilmiyordu.
Belki de katil olmasına neden olan sebep de bu nedenin altında yatıyordu.
Onu, sevgimle kurtarabilir miydim?
Tuvaletten çıktıktan sonra Jungkook'un elinden tuttum ve dışarı çıkarttım.
"Ne oldu? Daraldın mı? "
Bu dediğine kulak asmayıp ona sıkıca sarıldım. O kadar sıkı sarıldım ki nefes dahi alamazdı.
"Neler oluyor? "
"Jungkook. "
"Ne var Minjae? "
"Ben seni asla bırakmayacağım. "
.
.
.
.
.
.
.
Evetttt bad boy Jungkook bölümleri bitiyor gibi flfjldmflffk