Love is Love. Regardless. (An...

By _remembermethisway

300K 3.4K 399

This is only a Fan Fiction Story of the Ateneo de Manila University Women's Volleyball Team. This is mainly... More

Prologue
The Hearts
Chapter 1-Let the game begin
Chapter 2-Let the game begin 1.1
Chapter 3-Can we make an exchange?
Chapter 4-Can we make an exchange? 1.1
Chapter 5-Can we make an exchange? 1.2
Author's Note 2.0
Chapter 6-World War III
Chapter 7-The Continuation of World War III
Chapter 8-The Secret
Chapter 9-A Small Piece of Truth
Chapter 10-First Alone Time
Chapter 11-Random Things 1.0
Chapter 12-Fun after all
Chapter 13-The Past is Myself
Chapter 14-Denial
Author's Note 3.0
Chapter 15-For You, I will.
Chapter 16-The YES
Chapter 17-What is it?
Chapter 18-Kpop Background
Chapter 19-Doubts
Chapter 20-Love.Hate.War
Chapter 21-The Celebrities?
Chapter 22-Friends..
Chapter 23-*TSUP*
Chapter 24-This Day Onwards...
Chapter 25-Fears
Chapter 26-I really can't..
Chapter 27-Lost
Chapter 28-For the Better
Chapter 29-We love them
Chapter 30-A's
Chapter 31-Gretchen's
Chapter 32-Aly's
Chapter 33-They're back
Chapter 34-Jelly Beans
Chapter 34-Jelly Stick
Chapter 35-Jelly Popsicle
Chapter 36-Why so sweet?
Chapter 38-Face on
Chapter 39-The Who?
Author's Note 3.0
Chapter 40-Just Another Chapter
Chapter 41-Just Another Chapter Part II
Chapter 42-Just Another Chapter Part III
Chapter 43-A Night with YOU
Chapter 44-Tune-up, Turned up Part 1
Tune up-Turned up Part II

Chapter 37-Thunder Slayers

5.2K 84 12
By _remembermethisway

Maraming salamat sa nagpaabot ng pagbati sa Mommy ko nung Mother's Day.

Sorry ngayon lang ulit nakapag-UD.

Na-busy, eh. Hahaha :">

Enjoy Reading :)))

 

 ==============================================================

Third Person’s POV

Pagkatapos nilang kumain, naghanda na sila para sa kanya-kanyang klase.

Hindi pa rin magkandaugaga sina Fille, Dzi at Den dahil sa pagaasikaso sa kanila nila Aly, A at Gretchen.

Hindi nila alam kung bakit nagkaka-ganito ang tatlo. Hindi ito ang inaasahan nilang magiging pakikitungo sa kanila ng tatlo.

"It’s kinda weird", they think to themselves.

Pero kesa naman magreklamo pa sila, sinakyan nalang nila ang mga pangyayari.

Gusto din naman nila ito kaya magreereklamo pa ba naman sila?

Sabay-sabay silang umalis sa dorm upang pumunta sa kanya-kanyang klase.

Sumabay din sina Aly, Gretch at A sa van na lagi nilang ginagamit. Si A ang nagmamaneho, katabi naman nito si Dzi sa front seat at ito’y sobrang ipinagtaka ng ALE.

Wala kasi sa bokabolaryo ng tatlo na makisama sa kanila sa pagpasok dahil laging gamit ng mga ito ang sasakyan nila.

Sobrang tahimik ng ALE sa van. Hindi ito ang usual atmosphere nila kaya naman naisip ni Bea na basagin ang katahimikan nila.

Bea: Ah, eh, guys, kelan pa kayo napipi?

Mae: Wag ka nga, Bea. Nakitang may iniisip eh.

Jirah: At sino naman yang iniisip mo?

Mae: WALA!

Pasigaw ang pagkakasabi ni Mae ng ‘wala’ kaya naman nag-react ang ALE.

ALE except Mae: ARAY!

Sabay-sabay pa silang humawak sa kani-kanilang mga tenga. Pati si A, sobra kung makapag-react at napahinto sa pagmamaneho.

Ella: OA nyo, ah? A, drive ka na ulit.

Kara: Sige na, A. Bilisan mo na at highblood si Donya Ella. Baka ma-late pa tayo.

Amy: Why so highblood, Ella?

Ella: Tss -_-

ALE: Psh -_-

Paano ba naman hindi magiging badtrip si Ella eh meron sya? Hahahaha At bukod dito, katabi nya si Aly at Den na sweet.

Kanina pa kasi magka-usap ang dalawa.

Ang pinag-uusapan nila?

PAGKAIN.

Na nakadagdag din sa kainisan ni Ella kasi nagugutom na naman sya.

Pinabayaan nalang ni ALE ang pagka-wala sa mood ni Ella pero alam na nila kung ano yung maaaring dahilan nito. Di naman kasi sila engot para hindi ito mapansin.

Nang makarating sila sa parking ng school ay nagkanya-kanya na silang lakad pwerasa magkakaklase pero bago sila maghiwahiwalay, biglang tumunog ang phone niGretch.

Tiningnan nya ang caller i.d., na naging dahilan para kumunot ang noo nya. Hindi naman ito nakaligtas sa paningin ng mga teammates nya na dahilan para magtaka sila pero pinili nilang manahimik at wag nang magtanong kasi alam nila  kung gaano ka-private na tao si Gretch kahit na sikat ito.

Tumingin si Gretch kay Aly at A. Isang makahulugang tingin tapos ibinalik nito ang tingin nya sa cellphone nya.

Gretch: Guys, sagutin ko lang ‘to. Una na kayo. Ingat.

ALE: SIGE. INGAT. BYE!!!

Tapos nagsi-alisan na ang ALE at naiwan si Gretch sa parking lot.

*Gretchen’s Phone Conversation with Someone*

Gretch: Hello, sino ‘to? *pagkukunwari ni Gretch*

???: Wag mo nang alamin kung sino ‘to, Phantom. Ang dapat mong malaman ay kung ano ang maaring mangyayari sa inyo nila Dark Knight at Balck Panther kapag di kayo nagpakitasa UD World sa loob ng isang linggo. Napakatagal nyo nang nawawala at hindi na kayo makakapagtago pa. Alam na ng buong organisasyon ang pinaplano nyong pagbitiw pero isa lang ang masasabi ko sa inyo, walang pwedeng umalis. Kung ayaw nyong may mangyaring masama sa inyo, di ako susuway sa rules na nakakabit noong sumali kayo dito. At alam kong alam nyo na alam namin kung saan kayo hahanapin pag nagkataon. Tandaan nyo, isang linggo, Phantom. Pagkatapos ng isang linggo, makikita nyo ang hinahanap nyo.

*tooooottooooottooooot*

Gretch: SHT!

(A/N: Btw po, Phantom is Gretch. Aly is Dark Knight and A is Black Panther. Codename nila sa UD World. Pasensya na kung baduy yung names. Wala na akong maisip eh. Hahahaha ^_^)

Yun nalang ang tanging lumabas sa bibig ni Gretch nang maputol na ang usapan nila ng di nagpakilalang tao. Alam ni Gretch kung sino ito. Pero nag kunwari sya na hindi nya ito kilala.

Ito ang bagay nakinakatakutan nya at nila A at Aly. Ang bagay na posibleng mangyari kapag pinilit nilang kumawala sa taling matagal nang nakabuhol sa kanilang pagkatao.

Sobrang lalim ng iniisip nya ngayon.Naisip nya na kailangan nyang humanap ng paraan. But, there’s no easy way out. Kung gaano kasi kadaling pumasok dito, ganun naman kahirap kumalas.

Pumasok si Gretch sa klase nya na lutang.

Ano nga ba ang dapat gawin?

Paano na? 

Si Aly naman, di rin maiwasang isipin ang kinalabasan ng pag-uusap ni Gretch at kung sino man ang tumawag dito. Pero nasisiguro nya na nagmula ang tawag na yun sa UD World.

Habang nasa klase si Aly, nakatulala lang sya at lumilipad ang utak nya kung saan-saan. Di nya alam kung ano na ba ang mangyayari. Kinakabahan sya.

Biglang nagsalita ang prof ko at tinawag sya.

Prof: Ms. Valdez?

Aly: Yes, sir?

Prof: You may go now.

Aly: Huh? Bakit po, Sir?

Nagtataka talaga si Aly kung bakit sya pinapalabas ng prof nya. Napansin kaya nito na lutang sya? May dumungaw naman mula sa pintuan at napansin nyang napahagikhik ang mga kaklase nyang babae at humaba ang leeg ng mga kaklase nyang lalaki.

Si Gretch pala.

Kaya naman pala kung makapag-react ang mga kaklase nya, wagas. Hahaha ^__________^

Gretch: C'mon, Aly. Bilis na. Coach is waiting for us.

Pero alam naman ni Aly na hindi totoo yung 'Coach is waiting for us' na part kasi wala naman sina Coach Roger at Parley ngayon. Nasa Subic. Hahaha Siguro dinahilan ng dalawang ito na pinapatawag sila ni Coach. Pero sabagay, nandito naman si Coach Cha. Ewan ni Alu kung nag-iisip ba 'tong prof nya o ano. Hahaha #MedyoBadStudent

Tapos nagulat si Aly kasi nandun din si A. Kaya yung mga kaklase nya, ayun na naman. Kung kiligin, WAGAS. Hunglundeeeeeh talaga -_______-

Buti nalang kaklase nila si kaya di na masyadong ganyan reaksyon nila pag nakikita ito. Pero naalala nya nung unang pasok nya, dinumog at pinagkaguluhan sya ng mga ito which is nakakailang kasi inaamin nya na di pa rin talaga sya sanay na ganito kasikat.

Kaya bago pa man dumugin at pagsamantalahan sina A at Gretch, dali-dali na si Aly at tumayo sa kinauupuan nya at kumaripas palabas ng room pero nagpaalam muna sya sa prof nya. Respeto, kung baga.

Nung makalabas na si Aly ng room, bigla nyang hinila sina A at Gretch pero narinig ni Aly na nagpasalamat muna sila sa prof saka sila nakitakbo kay Aly habang hila-hila nya pa rin sila Gretch at A sa magkabilang kamay nya. Para silang mga bata habang tumatakbo kaya pinatitinginan sila ng mga tao. Nang makalayo na sila at medyo hinihingal na, huminto sila, nagkatinginan at saka nagtawanan. Minsan, di nila alam kung may multiple personality disorder ba silang tatlo o bipolar ba sila o ano kasi pansin nila talaga medyo may saltik at pagkabaliw din talaga sila, yun nga lang, di nila madalas ipakita sa ibang tao yung soft, sweet, funny, etc. side nila.

Nung huminto na sila sa pagtawa, hingal na hingal pa rin sila.

A: Hahahahaha Para tayong mga ewan dun, ah! Nakakapagod!

Gretch: Oo nga! Bakit nga ba tayo tumakbo ng tumakbo, Aly at kung makahila ka, wagas? Haha

Aly: Ewan ko. Hahaha Trip ko lang? Tsaka di nyo ba napansin yung tingin sa inyo ng mga kaklase ko, para kayong gagahasain. Hahaha ^_^

A: Hahaha Baliw lang, Ly?

Ako: Baliw kay Dendenden delenden! Hahahaha :)

A and Gretch:Baliw nga!

At nagtawanan na naman sila. Para na talaga silang mga ganap na baliw dito pero natigil rin sila at biglang nagseryoso ang mga mukha nila na tila ba isa lang ang laman ng isip nila sa mga oras na ito.

Grect: Wag tayo dito mag-usap. Tara sa hide-out.

A: Wala naman tayo sasakyan papunta dun, nakisabay tayo sa kanila, remember?

Aly: Uwi muna tayo sa dorm. Bilisan na natin.

Dali-daling umuwi ang tatlo. Kinuha ang mga kotse nila at pumunta sa kanilang "hide-out".

Medyo malayo ang lugar na yun sa sibilisasyon. Isa yung lugar na makahoy at mahangin sa may mataas na bahagi ng bundok. Mula doon, tanaw mo ang ciudad. May maliit na bahay dito na sadya nilang ipinatayo para sa mga ganitong pagkakataon.

Nang makarating sila sa lugar na yun, dumiretso sila sa loob ng maliit na bahay. 

Napabuntong-hininga si Aly nang makaupo sya sa sofa sa sala ng bahay.

Aly: Ano nangyari? Sino tumawag kanina?

Gretch: Yung isa sa mga tauhan ni Supremo..

A: Hulaan ko, nagbanta na sila na kailangan na nating magpakita ulit kung hindi tayo ang mapapahamak?

Gretch: Ganun na nga. Nagbigay sya ng palugit..

Aly: Palugit? Hanggang kailan naman?

Gretch: Isang linggo. Kung hindi daw tayo pupunta sa kanila, sila ang pupunta sa atin. Alam na rin nila yung balak nating pagkalas. Nasabi ko kasi yun kina Uno at sa iba nating ka-grupo.

Natahimik silang tatlo. Nag-isip. Malalim na pag-iisip.

Aly: Ano na gagawin natin ngayon?

A: Puntahan kaya natin sila Uno? Tutal malapit rin lang dito yung lugar natin.

Bukod kasi sa lugar nilang tatlo, meron pang isang lugar na pinupuntahan nila kapag kailangan nilang ng masinsinang pag-uusap at kapag gusto nilang maghang-out.

Aly and Gretch: Tara! Baka nandun sila.

Nagdrive na naman sila at this time, nakarating sila sa isang bahay, may mataas itong bakod at malawak na kapaligiran at mapuno. Sa kanila 'to. Joint property nila ito. Binili nila 2 years ago. 

Pagdating nila sa lugar, agad silang pinagbuksan ng gwardya.

A: Manong, nandyan ba sila sa loob?

MG: Opo, Ma'am. Kakarating din lang po. Pasok na po kayo.

Ipinasok na nila ang mga masasakyan nila at ipinarada ito sa garahe katabi ng sasakyan ng iba. Meron din silang mga sasakyan na binili nilang lahat para sa kanila.

Bumaba sila at pumasok sa loob ng bahay, nakita nila ang 5 pa nilang kagrupo na naglalaro ng bilyar, nagda-darts, loud music at nag-iinuman.

Pangalanan natin sila. Ang Teng brothers, Jeron ng DLSU MBT at Jeric ng UST MBT, si Keifer Ravena ng ADMU MBT, si Mika Reyes ng DLSU MWT at si Jessey de Leon ng UST WVT.

Sila ang tinatawag na The Thunder Slayers.

So, that means, ang grupo nila is composed of members from ADMU, DLSU and UST.

Napansin ni Jeron sina Aly, Gretch at A na papalapit sa kanila.

Jeron: Hey, Girls! What brings you here? Tagal nyo nang di pumupunta dito, ah?

Gretch: Baliw ka, Jeron. Nagkita palang tayo kagabi, ah?

Jessey: Uy uy! Ano yan? Ba't kayo nagkita kagabi? Kayo na?

Binatukan ni Mika si Jessey.

Jessey: Aray naman, Mika! Ang brutal nito. Nagbibiro lang naman ako eh. *pouts*

Mika: Wag kang mag-pout dyan, di bagay sayo. Lalo kang pumapanget. Tsaka makapagbiro ka naman. Magkakasama kaya tayo kagabi pwera kay Aly at A.

Natawa nalang sila.

Habang sina A, Aly at Gretch ay kumuha na din ng beer at nagsimulang uminum.

Si Aly, Jessey at Kiefer, naka-upo lang couch habang pinapanuod si Gretch and Jeric na naglalaro ng billiards habang si A at Jeron naman naglalaro ng darts habang si Mika, naghahanap ng maaaring patugtugin sa stack ng cd.

A: Alam nyo naman na siguro kung bakit kami nandito. Sinabi na sainyo ni Gretch kagabi na plano na naming mag-quit sa gulong pinasok namin, di ba?

Jeron: Pero alam nyo naman na mahirap at imposible yang iniisip nyong yan.

Mika: Oo nga. Masyadong delikado. Alam nyo naman kung gaano ka komplikado ang pinasok nating buhay, di ba? Kaya gustuhin man naming kumalas, di din namin magawa.

Keifer: Oo nga, tanda nyo nung one time may nagtangkang kumalas sa organisasyon? Sobrang paghihirap ang nangyari sa kanya. Di nga sya namatay pero lumpo naman sya ngayon at para na rig walang buhay.

Bakas sa kanilang mga mukha ang takot at pangamba.

Aly: Alam namin yan. Pero walang mangyayari kung patuloy tayong mabubuhay sa takot. Mas mahirap mabuhay ng may dinadalang mabigat sa dibdib. Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa habang buhay maging ganito.

Natahimik na naman ang kapaligiran.

Lahat sila nag-iisip.

Lahat kasi sila, gusto nang kumawala sa buhay na pinasok nila. Lahat sila anak mayaman, nagmula sa prominenteng pamilya, may pangalan. Pero dahil sa mga nangyari sa nakaraan nila, napadpad sila sa ganitong buhay.

Magulo, mahirap, masama, brutal, delikado.

Mika: Ano nang plano natin ngayon?

A: Natin?

Jessey: Oo, natin. We're all in this, team. Gumawa tayo ng plano. Gumawa na tayo ng hakbang sa lalong madaling panahon. Nakaka-guilty na ang ganitong buhay,eh.

Keifer: At nakakasawa na.

Jeron: Nakakapraning din.

Jeric: Kaya nga ayoko na.

Mika: Sama na kami sa inyo. We're all in this together.

Gretch: Sigurado na ba kayo dyan?

Nakakuha si Gretch ng sagot sa pamamagitan ng sabay-sabay na pagtango ng mga kaibigan nila. Sa ilang taong magkakasama sila nito, naging malapit na sila sa isa't isa. Noong una, tago ang identity nila sa isa't isa pero kinalaunan, napagpasyahan din nila na magpakilala. Mababait naman kasi talaga sila. Yun nga lang, pare-pareho sila may toyo sa utak. Hahaha Di, joke lang.

Gretch: Kung yan ang desisyon nyo, guys. Pero saan ba tayo dapat magsimula?

Aly: Di ko alam..

Ang iba naman ay nagkinit-balikat din at nanlumo ang mga mukha.

Paano nga ba nila sisimulan?

Natahimik silang lahat. Malalim ang kanilang mga iniisip. They're thinking about the easiest way out pero alam din nila na walang ganun. Mahirap. Sobrang hirap.

Saan nga ba sila dapat magsimula?

Uminum lang sila ng uminum, this time, lahat na sila naka-upo. Natutulala. Tutunggain ang bote ng alak. Bubuntong-hininga. Mapapayuko. Iiling. Titingin sa taas. Ibabalik ang tingin sa baba. Magkakatingininan.

Di nila napansin ang oras. Gabi na. Madilim na ang paligid.

Tumunog bigla ang phone ni Mika na naging dahilan ng pagbalik ng kanilang mga utak sa realidad.

Mika: Guys, sagutin ko  lang 'to. Tumatawag si Kapitana Abbey.

Tapos tumayo si Mika sa kinauupuan nya pero pasuray-suray itong maglakad.

Lasing na si Mika.

Natawa naman ang mga natira.

Aly: Ay! Shocks! Gabi na pala. Lagot tayo kina Coach Cha. Di tayo nakapag-training at di tayo nakapagpaalam.

A: Oo nga. Patay na naman tayo nito.

Gretch: Asan phone nyo? Deadbatt na ako, eh. Tawagan natin sila.

A: Naiwan ko sa dorm yung akin.

Tiningnan naman ni Aly yung phone nya.

Aly: Patay! Deadbatt na rin.

Gretch: Lagot talaga tayo nito.

Bumalik si Mika.

Mika: Guys, uwi na ako sa dorm. Lagot ako kay Kapitana. Di ako nakapagpaalam kanina, eh. Napagalitan tuloy ako. Kakatakot pa naman.

Kiefer: Sigurado kang uuwi ka ng ganyan? Lasing ka tapos pasuray-suray pa?

Mika: Oo naman. Kaya ko naman, eh. Ako pa. Haha

Jeron: Kung ihatid ka nalang kaya namin?

Jeric: Hatid na namin kayo, Girls. Isang sasakyan nalang gamitin natin. Doon nalang tayo lahat sa van natin. Tutal di na natin yun nagagamit.

Jessey: Mabuti pa nga. Kita-kita na rin lang ulit tayo bukas. Sunduin nyo nalang kami, Jeron.

A: Mabuti pa nga. Nang makapag-usap ulit tayo. Madami tayong dapat i-discuss.

Gretch: Sige. Pero sino magmamaneho?

Jeric: Ako nalang. Di naman ako masyadong uminum. Kayo lang yung lumaklak. Hahaha

Aly: Maka-laklak naman 'to, oh? Tambay lang?

Nagtawanan naman silang lahat. Amats na nga ata.

Mika: So, tara na?

Jeron: Tara na. Di din kasi ako nakapagpaalam sa kanila, eh.

Lahat except Mika and Jeron: KAMI DIN!

Tapos tawanan na naman sila. Akalain nyo bang lahat pala sila tumakas lang? Hahahaha ^___^

Tapos umalis na sila gamit ang van nila.

Unang inihatid sina Keifer, Aly, A at Gretch sa Katips.

Sunod naman ay sina Jeric at Jessey.

Tapos sina Mika at Jeron, sila na ang magtatago ng van at magsusundo bukas sa iba.

Sa dorm naman ng ALE..

Aligaga sila kasi gabing-gabi na, wala pa rin ang tatlo. Napag-alaman din nila na di ito pumasok sa kanya-kanyang klase. Wala din ang kotse ng mga ito.

Nag-aalala na sila. 10pm na kasi at kanina pa rin nila sinusubukang tawagan ang tatlo pero puro cannot be reached.

Pabalik-balik naman sa harap ng ALE sina Den, Fille at Dzi. Hindi sila mapakali.

Marge: Ano ba yan, Ate Dze, Ate Fille at Denden, nahihilo na kami sa pagpapabalik-balik nyo dyan. Kumalma nga kayo. Darating din yun.

Mae: Oo nga, Ate. uuwi na yung mga yun. Para kayong mga girlfriend nung tatlo kung mag-alala kayo.

Amy: You can't blame them. They just love Ate A, Ate Gretch and Aly that much.

Den: Anong oras na ba? Ba't kasi ang tagal nila? Di man lang sila nag-paalam.

Fille: Oo nga. Yung mga telepono pa nila, hindi man lang ma-contact! Saan na naman kayang lupalop nagsuot yung mga yun?

Ella: Baka naman bumalik na sila sa pinanggalingan nila.

Fille, Dzi and Den: O.O

Kara: Wag kang ganyan, Ella. Baka may umiyak na naman dito.

CC: At di kumain.

Bea: At di lumabas ng bahay.

Jirah: At di makapag-training.

Dzi: Trip nyo kami, huh?

Bebes: -__________________-

ALE except Bebes: HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA ^_________________^

Tapos biglang may narinig ang ALE na tunog ng makina ng sasakyan na huminto sa harap ng dorm nila.

Dumungaw silang lahat sa binta at BOOM LAGOT!

Nagsalubong ang kilay ng lahat ng ALE nang makitang bumaba sina Aly, A at Gretchen sa van. Bumaba din ang mga sakay nito, nagkulitan muna tsaka humalik sa lahat. Halata din sa mga kilos ng mga ito na nakainum sila. Umalis ang na ang van lulan ang mga kasama ng mga ito.

Naglakad na ang tatlo papunta sa harap ng dorm. Kakatok palang sila nang biglang bumukas ang pinto ang sumalubong ang galit na mga mukha ng teammates nila at ni Coach Cha.

CC: PASOK!

Natakot ang tatlo at nakayukong pumasok sa loob ng dorm.

Kara: UPO!

Pinaupo sila sa mahabang upuan sa sala at umupo naman sila.

Den: BAKIT NGAYON LANG KAYO?!

Fille:SAAN KAYO GALING?!

Dzi: BAKIT KAYO UMINUM?!

ALE: AT BAKIT DI KAYO PUMASOK?!

LAHAT except Dudes: EXPLAIN!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

LAGOT NA NAMAN.

===================================================================

Andami kong pinagdaanan bago ako makapag-update. Tinamaan ako ng isang sakit.

Sakit sa Batu ------------ BATUGAN :">

Joke lang :)))

Tinamad talaga ako, eh. Nawili pa ako kakabasa ng ibang Fanfic kaya nagkagulo-gulo ang utak ko. Hahaha ^_^

Anw, Gutom na ako. Makikikain nga? Walang pagkain dito, eh. HAHAHAHAHA :P

Ingat, Readers. :)))

GOODSPEED! :""""">

Continue Reading

You'll Also Like

185K 12.3K 56
| COMPLETED | METRO MANILA, PHILIPPINES YEAR 2051 Kaya mo bang lumaban para mabuhay? O magiging duwag ka hanggang sa mamatay? Kaya mo bang makatakas...
173K 5.3K 97
Two opposite worlds come together. How will they establish harmony after their initial encounter was unfavorable? Would you be open to befriending so...
108M 2.3M 100
Now published under Pop Fiction, an imprint of Summit Books. P195, Taglish Part 1 Theirs is a story that started all wrong. Naglayas si Gail sa bahay...
1.1K 268 3
Có tin đồn lớn! Sakura Haruka có bạn gái rồi! Thậm chí còn ôm hôn nữa cơ!!! Mạc Kỳ Khuê Đăng tải trên nền tảng Wattpad và Face ở page: Lạc vào biển C...