POSTED: march 27 2012
EDITED: february 27 2014
----------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 11
Lucas' POV
3 weeks ago, i got pissed with an unknown reason. Nung gabing sumulpot ang kabuteng amboy na yon sa amin ni Ira.
He even had a nickname on her! Calling her Reva right in frnt of my face flashing his wide smirk na sinasabi na teritoryo niya si Ira
"Mr. Villanueva, can you bring this papers to Miss Lilia?" then she handed me an envelop.
Nag-please pa siya eh parang no choice na naman ako. Basta na lang niya inabot.
Dinala ko naman ito at pumunta sa office ni Miss Lilia.
"Hi!" bati ko sa kanya and i can see her eyes sparkle.
Lilia is still looking hot even she's in her thirties but i never had a taste on older woman. Si Kael ang mahilig sa matatanda eh.
"Hello!" bati din niya sakin smiling like a liitle girl.
"Pinapabigay ni Mrs. Torrez" sabay abot ko sakanya ng envelope.
Kinuha naman niya ito at isa isang binasa. I wandered my eyes around and it landed on the golden plate on the wall near the door.
IRA CZAREVNA MORALES
Chairman of the Board, Valdemort University
She's the great Queen, bakit ba ako mabibigla, she own this place. She's filthy rich already even without her parent's fortune
I wonder if she's here, masipag ba siya magtrabaho o naglalakwatsa lang din siya? I shook my head, lagi na lang siya ang naiisip ko!
Napansin kong inilalagay na niya ang mga papel ulit sa envelope and shot me a confuse look.
"what?" tanong ko
"aren't you leaving?" sa ichura ng mukha niya, feeling niya nag-stay ako dahil sa kanya. Nakaharap kasi ako and i'm leaning on her table. Her desk is just beside Ira's office.
"Yes?" narinig kong sabi ng babae sa telepono ng mag-buzz ito. Saving me from the conversation with her. She turned the loudspeaker dahil busy ang dalawang kamay niya sa mga papeles na binigay ko
That was Ira, so she's here. Kaya pala hindi ko pa siya nakikita since last week.
"There are new papers to be signed miss." sagot naman ni Lilia sa kanya
"bring them in and get me a cup of tea" sabi nito bago ibinaba ang telepono.
"A-ano, i think you have to get going na" maarte niyang sabi sa akin.
"Naaaah. I'll stay" then i smiled, she smiled back and leave me to get Ira's coffee when she came back she excuse herself and went inside Ira's office.
She left the door half open kaya i sneak to see her.
She signed the papers without looking at them. Napaka-busy niya ngayon. This is not the typical Queen Ira i used to see. Ngayon kasi ay ang Ira na sobrang hardworking.
"Ah ser, bawal ka ho dito" sabi sa akin ng guard.
Tumango na lang ako.
Parang nakulangan ako bigla, i feel like i needed to see her again.
Kaya lumabas ako at inakyat siya sa bintana. Wala naman masyadong estudyante kaya walang nakapansin sa akin dito sa taas.
she's massaging her temples at prang stressed na stressed.
But even she looked rugged, she still has this oozing appeal. She deserved her title as a Queen.
Pumikit siya at sumandal at parang nakaidlip na.
Sumisingkit ang mga mata niya kapag napikit. Natatamaan ng sinag ng araw ang mukha niya kayaw parang lumiwanag ito lalo dahil sa maputi niya.
Pababa na sana ako ng may mapansin ako sa kabilang bintana.
There's Romanov staring at her too. Nang mapansin niya ako ay binigyan niya ako ng mapanlokong ngiti.
Tumingin ako kay Ira and she looked uneasy, nararamdaman na niya kami ni Romanov, more like Rom is giving her a creepy feeling. Nakita ko kung gaano kaseryoso si Rom habang nakatitig kay Ira. Nakaharap pa naman ito sa kanya.
Sinenyasan ko siya na umalis na dahil baka makita na kami ni Ira.
Mabuti na lang at sumunod siya sa akin, tumalon kami pareho sa rooftop.
"Anong ginagawa mo ha Romanov?!" galit kong sabi sa kanya.
Ngumiti siya sa akin.
"Sa tingin ko pareho lang tayo ng ginagawa Lucas."
"Anong ibig mong sabihin?" naguguluhan kong tanong
"You're also having desires on her, aren't you? Iisa pala talaga ang tipo natin." sabi niya with a smirk all over her face.
"I'm not like you Rom." sabi ko sa kanya
"Really? Then why are you there?" mapanghamon niyang tanong sa akin
Hindi ako nakasagot, bakit nga ba ako nandoon?
He tapped my shoulder.
"I want you to know she's mine. Mine alone." with that he left
He left me bewildered.
Huminga ako ng malalim saka ako umupo at nag-isip. Bakit ba ako nagkakaganito?
Ano bang koneksyon meron si Ira sa akin?
Naalala ko ang nangyari sa bar 3 weeks ago.
Yung kwintas niya.
Hindi alam kung maniniwala ba ako o hahayaan ko lang.
FLASHBACK
"scotch" sabi ko sa bartender.
Nandito ako sa 89 club. Lagi naman akong nandito eh. Ewan ko ba parang may binabalik balikan ako dito eh.
"Omo! Lucas! Lucas!"
Lumingon ako sa tumawag sa akin. Wala na akong dapat ikagulat, sanay na ako. Araw araw naman may mga tumatawag sa akin na hindi ko kilala eh pero nawala yun ng makita ko kung sino ang katabi niya.
Tumayo ako at kusang naglakad ang mga paa ko papalapit sa kanila.
"Hi girls" bati ko habang nakatingin sa kanya but she just give her bored look.
Umupo ako sa gitna nila, nasa tabi kasi ni Ira ang bag niya at ayoko naman na ilipat yun baka mabastusan siya.
"So, Luke, having fun here?" sabi ng kasama ni Ira, when i looked at her she just have a plain face. Poker.
I smiled at her "It's Lucas, I don't like people giving me names"
out of no where naging maasim ang ichura ng mukha niya, dahil sa sinabi ko? I'm just telling the truth ayoko ng binibigyan ako ng pangalan.
"Tsk. Sabi ko na nga ba eh, ang KING sa QUEEN lang. Haaay! Sasayaw muna ako! Bye bye lovey doves!"
then she ran to the dance floor.
Maybe i should thank her, nasolo ko kasi si Ira. I turned to face her. "Soooooooo, how are you Ira?"
Nagulat siya sa sinabi ko. Bakit siya nagulat?
"Did you just call me by my name?"
Oh so the queen wanted to be called as her title.
"Uhh yeah?"
"HMP!" tinalikuran niya ako.
Natawa ako sa ikinilos niya.
"Hey, what's wrong with you?"
I leaned to her. Sht. Hindi ko alam bakit kusang lumapit ako sa kanya.
She's waering a spagetti strap dress at kitang kita ko kung gaano kakinis at kaputi ang balikat at likod niya.
Is this the reason why Romanov is soooo addicted to her? Bakit hindi ko ito napansin nung ginamot ko ang sugat niya?Marahil ay dahil sa dugong bumalot sa likod niya.
Hindi rin nakaligtas sa ilong ko ang amoy niya. Her scent isn't just because of her perfume. Its a natural perfume, mabango siya. Y
Ito ang distinct niyang amoy. Pheromones? I think. But its surely addictive
And it's killing me by just smelling her. Rom's right, she has an alluring scent.
It's torturing me. Hindi ko alam kung paano ko napipigilan ang sarili kong huwag siyang halikan.
Pakiramdam ko naging reicarnation ako ni Jean-Baptiste Grenoullie na may kakaibang kakayahan pagdating sa pang-amoy.
"A-ah layo nga! K-kainis toh!" itunulak niya pa ako ng bahagya. Nailang siguro siya. I chuckled.
"pinagpapawisan ka yata?" saka ko pinunasan ang pawis niya hanggang leeg.
That made me shiver and at alam kong nanigas siya sa ginawa ko.
Pakiramdam ko bolta boltaheng kuryente ang dumapo sa daliri ko ng dumampi ito sa balat niya.
Natuwa ako sa reaction niya kaya bumulong ako at sinigurado kong mararamdaman niya ang hininga ko.
"You know, the more you hide something, the more it shows itself"
"Ano ba?!" sabi niya
Natigilan ako ng mapansin ko ang suot niyang kwintas.
Namamalikmata ba ako?
Ito ang kwintas na matagal ng nawawala. Pagmamay-ari ito ni Anulfo Vinco. Ang pinagmulan ng lahi namin.
Halos lahat ng katulad ko ay alam ang istorya niya.
Si Anolfo Vinco ay isang immortal na manlalakabay. Hindi siya tumatanda at may lakas na hindi masusukat ng kahit na sino.
Siya ang dahilan kung bakit may mga katulad ko...
Kung bakit may mga bampira.
Sabi noon mga deacons (mga matatandang bampira) may isinumpa daw na tao si Anolfo at ipinakagat ito sa isang paniki na siyang naging dahilan ng pagiging bampira nito. Sa oaglalakbay niya natagouan niya si Gregory at siya ang unang salinlahi ni Anulfo. Pero nagkamali siya, naging isang malaking pagkakamali ang pagiging bampira ni Gregory. Inilayo niya si Gregory at ikinulong sa isang lugar na hindi nito matatakasan.
At nakilala ni Anolfo si Lucille, ang pinakamagandang babae sa syudad. Ayon sa mga deacon, nagkaroon daw ng bunga ang pagmamahalan ng dalawa. Natakot si Anolfo ng mapagtanto nitong kayang putulin ng anak niya ang sumpa kay Gregory pero ang anak naman niya ang mamatay kaya nagtago sila ni Lucille bago pa malaman ni Gregory ang tungkol dito.
Pero umabot din ang balita kay Gregory kaya naglakbay siya ng ilang taon at henerasyon pero nabigo siya, imbis, lalo lang niyang hindi natiis ang uhaw kaya nagkaroon ng mga bagong bampira.
Ang mga nakagat noon ni Gregory ay ang mga tinatawag na nightwalkers, sila ang mga bampirang hindi pwedeng masinagan ng araw.
Pero kami, ang katulad namin ay tinatawag na daywalkers. Dahil hindi kami nakagat, ipinanganak kaming bampira.
At itong kwintas na ito, ito ang kwintas na ginawa ni Anolfo para kay Lucille para daw sa twing kikinang ito ay malalaman ni Lucille na naroroon siya pero nawala daw ito dahil tinangay ng isang katulong.
At sinasabi nila na kumikinang lamang ito sa twing lumalapit ang mimanahal ng may suot nito.
Pero lahat ng iyon ay mitolohiya lamang. Hindi pa rin naoaoatunayan ang storya na iyon. Dahil wala pa rin makapagsasabi kung buhay pa ba o wala na talaga si Anulfo.
"A-ano ba naman yang kwintas mo, dilim na dilim.......kumikinang?"
hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin ng hindi naiilang.
"duh! Malay ko? Eh sa kumikinang eh!"
gusto kong magtanong pero wala akong lakas. Bakit pag sa kanya nanghihina ako!
But all my thinkings were thrown out when someone barge into the picture.
Nakuha ko na ang sagot................dapat akong magtanong kay Madonna. Siya lang ang mapagkakatiwalaan ko.
Aalis na sana ako pero hindi ko magawang umalis. Ayoko siyang iwan kasama ng Rory na bwisit na yun!
Kumulo ang dugo ko ng tumayo sila at sumayaw
Nagtago ako ng mapansin kong may hinahanap si Ira.
Nasa malapit lang naman ako eh. PEro talagang mailap lang.
END OF FB
Nakita ko si Ira na nagmamadaling naglakad, at itong paa ko naman parang gusto siyang sundan mabuti na lang at hindi ako sumunod.
PEro bigla akong kinabahan, pakiramdam ko may mangyayaring masama eh.
So wala na akong choice, dali dali akong bumaba at hinanap siya.
Nakarating ako sa field at dali dali akong tumakbo ng mapansin ko kung sino ang nandoon.
It was Ira hypnotized again. I saw Romanov kissed her neck. Nakikita ko ang desire sa kanya ni Rom.
Bago pa niya magawa ang plano niya, hinila ko siya at itinulak dahilan para bumangga siya sa punong katapat namin.
"Nandito ka na naman" sabi niya habang pinupunasan ang dugo sa gilid ng labi niya.
Pinagmasdan ko si Ira, namumungay ang mga mata nito at pinagpapawisan.
"Ano bang ginagawa mo?!" sigaw ko kay Romanov
"I told you she's mine!" galit na saad niya sa akin
"pero mali ang ginagawa mo!? Alam mong masama at ipinbagbabawal ang dugo ng tao! GAnyan ka na ba kadesperado sa dugo ng tao ha Rom?!" galit na din ako. Baka kasi sa susunod, hindi ko na sila maabutan at may mangyari ng masama.
"HINDI KO KAILANGAN NG DUGO NIYA! SIYA ANG KAILANGAN KO!" sigaw niya sa akin saka tumalon ng napakataas.
Anong sinabi niya? Si Ira ang kailangan niya?
Hindi na ako nakapagisip pa dahil hinila ako ni Ira saka ikinulong ng palad niya ang mukha ko.
Hindi ko napigilan, hinalikan ko siya.
Matagal. Ramdam na ramdam ko kung gaano kalambot ang mga labi niya.
Nakatingin lang ako sa kanya.
And i felt her stiffened when she opned her eyes.
========================================