ALAS-CINCO ng umaga ang nakatakdang oras ng alis nina Esang at David ngayong araw patungong Ilocos Sur. Gamit ng huli ang sasakyang hiniram nito sa pinsang si Klyv. Aabutin ng wala hanggang siyam na oras ang byahe mula Manila hanggang sa barangay San Pedro, Vigan kung saan nakatira ang mama at ilang kamag-anak ni David.
"Ano ito?" maang na tanong ni Esang nang abutin ni David ang isang envelope sa kanya.
Hindi pa man sumasagot ang binata ay hinalungkat na niya ang laman niyon. Ilang personal information ng lalaki ang naroon. May apat na pahinang papel na may nakasulat na kung ano-anong hindi niya maintindihan.
Nilingon siya ni David. "Naisip kong baka gisahin ka ni mama pagdating natin sa bahay so ngayon pa lang sauluhin mo na ang mga nakasulat d'yan. Para naman maging makatotohanan ang pagpapanggap natin."
Pinasadahan niya ng tingin ang partikular na pahinang naglalaman ng mga binabanggit nito. Aba, nakasulat doon kung saan sila unang nagkita, paano sila nagkakilala, kailan ang kanilang monthsary, first date, favorite anik-anik nila.
Kompletos rekados.
"Paano kung magtanong ang mama mo tungkol sa family background ko? Baka matakot siya kapag nalamang laking squatter ako."
"Huwag mong problemahin 'yun. Mabait si mama. Walang kaso sa kanya kahit saan ka pa nanggaling o ano ang trabaho mo. Ang mahalaga sa kanya, makita niyang nagmamahalan tayo." Pilyong ngumiti ito sa kanya.
Ewan ba ni Esang pero ang partikular na pagngiting iyon ni David habang nagliliwanag ang mga mata nito ay simpleng naghatid ng kiliti sa puso niya. Hindi kaya tuluyan nang nahuhulog ang loob niya rito?
Oops, hinay-hinay sa pag-assume.
Nababaitan lang siya kay David. Noong unang ipinakita nito ang concern sa kanyang kalagayan matapos ang insidente sa Resorts World. Ang pagsagot nito sa pagpapagamot ng mama niya kahit pa nga may pabor itong hiningi sa kanya. Lahat iyon ay patunay ng pagiging mabuting tao nito. Iyon lang ang dahilan kung bakit gusto niya ito.
Wala ng iba pang posibleng dahilan.
Naga-gwapuhan din pala siya rito. Katulad ngayong malimit ang panakaw niyang sulyap sa binata habang tutok ito sa daan. Posible pala talagang magsama-sama ang lahat ng magagandang katangian sa iisang katawan.
"Dalawa lang ang pwedeng mangyari sa kakatitig mo sa akin, either matunaw ako o ma-inlove ka na sa akin." Puna nito nang mahuli nito ang pagtitig niya. Agad niyang binawi ang tingin at idinako sa daan ang mga mata. Kagat ng dalaga ang pang-ibabang labi, walang maisip na dahilan.
"I'm just kidding." Bawi nito. "Tell me, Ysabela. May boyfriend ka na ba?"
Alanganing siyang ngumiti. "Ah...eh."
"Suitors?"
Naisip niya si Estong pero hindi na iyon counted. Ni hindi nga ito naka-first base sa kanya dahil binasted niya agad.
"Don't tell me walang lalaking nagkakagusto sa'yo? Ang hirap paniwalaan na walang nagkaka-interes sa'yo sa ganda mong 'yan." manghang wika nito.
Pilit itinago ni Esang ang tensyong lumukob sa kanya dulot ng papuring iyon ng lalaki. "Hindi ko rin alam, eh. Hindi yata umuubra ang mga lalaki sa akin." Sinundan niya iyon ng pagak na tawa.
Sukat sa sinabi niya ay namilog ang mga mata ni David, hindi makapaniwala. "Oh my, you mean T-bird ka? Hindi obvious, ha."
Siya, tomboy? Aba, somosobra na ang mokong na ito, ah! Hindi naman excuse ng pagmamagandang-loob nito ang husgahan siya, pagkamalang prosti noong nakaraan at ngayon nama'y tibo.
"Kapag walang boyfriend, tibo agad? Hindi ba pwedeng priority ko lang ang pamilya ko? Over ka na, David."
"Oh, I'm sorry at nagkamali na naman ako ng akala. Well, that's the other thing I like about you. Family-oriented ka. Nakikita kong mahal na mahal mo ang pamilya mo kasi priority mo sila lagi."
Nangiti si Esang saka saglit na tumanaw sa tanawin sa labas. Kapagkuwan ay muling itinuon sa harap ang paningin.
"Maiba ako, hindi ba pamilya rin ang rason kaya kayo naghiwalay ng ex-girlfriend mo? Mas pinili niyang sundin ang pamilya n'ya?"
Nabanggit sa kanya ni David ang rason ng hiwalayan nito at ni Bernadette pero parang gustong magsisi ng dalaga sa hindi sinasadyang pag-ungkat sa bagay na iyon. Humulma ang panga ng lalaki sa pagkuyom ng bagang nito dahil sa sensitibong usapin. Humigpit ang hawak nito sa manibela saka marahas na nagbuga ng hangin.
"I'm sorry." Tanging nasambit niya.
David drew a deep breath then threw her a reassuring smile. "No, it's fine. Totoo naman ang sinabi mo. Teka, nagugutom ka na ba? Pwedeng mag-stop over muna tayo para kumain?"
Sumang-ayon si Esang. Kanina pa nangungutoy ang tiyan niya. Nahihiya naman siyang ilabas ang baon niyang nilagang itlog at tira-tirang barkilyos na isinupot niya. Humimpil ang sasakyan nila sa isang fastfood at convenience store sa gilid ng highway. Bahaging Pampanga na sila.
Parang walang nangyaring nanumbalik naman ang sigla ni David habang magkasama silang kumakain. Todo asiste ito sa kanya. Naroong ikuha nito ang lahat ng kailangan niya: tissue, tubig, toothpick.
Parang malulunod siya sa tuwa dahil sa pag-aasikaso nito. Buong buhay ni Esang, kargo na niya ang sarili. Sanay siyang pinagtatrabahuhan ang lahat ng bagay. Sanay siyang tinatratong maton. Namulat siya sa pamumuhay na siya si Esang ng Tondo. Independent. Street thug kung kinakailangan.
Pero sa pagkakataong nagagawa pinagsisilbihan siya ng binata, bago sa kanya ang pakiramdam na iyon. For that particular moment, she felt like she was a...princess. He made her feel like a princess.
Dahil doon, mas sumisidhi ang nararamdaman niyang paghanga rito. Iyong nag-iibayo na ang nararamdaman niyang kilig. Ngunit alam niyang hindi siya pwedeng umasa.
Gaya nang laging bilin ng mama niya.
Gaya ng paulit-ulit niyang isinaksak sa utak nang tanggapin ang misyong ito.
Dahil trabaho lang ang lahat ng ito. Kinomisyon siya ni David na magpanggap na girlfriend nito sa loob ng dalawang linggo. May kabayaran iyon. Pera, hindi puso. Kung pwede lang sanang pairalin ang puso, pero...
Walang fairy tale. Hindi happy-ever-after ang laging kahahantungan ng lahat ng bagay.
PANAY ang sulyap ni David sa himbing na si Ysabela. Papasok na sila ng Vigan pero hindi na niya tinangkang gisingin ito. Tutal naman ay may ilang minuto pa bago sila makapasok sa coastal barangay ng San Pedro kung saan siya lumaki at nagkaisip.
Malapit lang din doon ang bahay ng pamilya Ongpauco. Sumagi tuloy sa isip niya ang magiging reaksyon ni Bernadette sakaling malaman nito na nagbalik siya.
Sa dami ng stop-over nila para kumain at gumamit ng banyo, mag-aalas-siyete na nang sapitin nila ang malaking ancestral house ng mga Ferrer. Isa sa pinakamalaking angkan sa Vigan ang pamilya nila. Pamoso rin ito sa mga naging achievements sa larangan ng medisina at food and wellness business. Sa katunayan, ang lolo niya ang founder ng pinakamatandang pagawaan ng empanada sa buong Ilocos Sur. Naabutan pa niya iyon bago naisara dahil wala sa mga anak nito ang nais magmana ng negosyong iyon. Kabilang na ang kanyang namayapang ama na pinili ang maging doctor gaya ng kanyang lola.
"Wake up, Ysabela. We're here." Mahinang yugyog niya sa dalaga. Naalimpungatang nagmulat ang dalaga saka dagling inayos ang sarili. Inalalayan niya ito pagbaba ng sasakyan dahil halatang pagod na pagod ang babae dahil naudlot ang tulog nito. Ang mga dalang gamit ay inihabilin na lang niya kay Mang Noli na siya ring sumalubong sa kanila.
"Good evening, Mang Noli. Ang mama ho?"
"Magandang gabi rin naman. Nasa loob ho si Mam Nora, ser. Magugulat 'yun kapag nakita kang narito ngayon. Walang nagsabing uuwi ka ng Pilipinas." Palipat-lipat ang tingin ng katiwala sa kanila ni Ysabela.
Nahinuha ni David na sinisino ng katiwala ang babaeng kasama niya kaya nagkusa na siyang i-introduce ito. "Siyanga pala, Mang Noli, siya si Ysabela, girlfriend ko." Aniya saka kinabig ang dalagang kinakabahang ngumiti.
"Magandang gabi ho, Mang Noli."
Nagliwanag ang mukha ng matanda. "Girlfriend ka ni Ser David? Aba ay tayo na at nang makaliskisan ka na ni Mam Nora. Siguradong matutuwa iyon kapag nalamang may girlfriend na ulit itong si ser."
Nagpatiuna na ito. Naiwan naman silang dalawa ni Ysabela. Humigpit ang kapit nito sa braso niya nang yayain ito papasok. Natatawa si David sa pagka-tensyonada ng dalaga pero pinawi niya iyon sa pamamagitan ng pag-akbay dito. Ewan ba niya ngunit pakiramdam niya ay tama ang lahat ng iyon. May bahagi ng puso niya ang sobrang fascinated sa fake girlfriend niya.
"IKAW talaga, David. You always surprise me. Hindi mo sinabing uuwi ka. I'm glad na kasama mo rin itong si Ysabela. You really have an exquisite taste dahil napakanda nitong kasintahan mo. Napakabait pang bata." Magiliw na komento ng ginang nang sabay-sabay na sila tatlong dumulog sa hapag-kainan.
Masasarap ang mga pagkaing nakahain pero tila nawala ang lahat ng gana ni Esang. Nine-nerbyos siya sa presensya ng ina ni David.
Maganda pa rin ang ginang sa kabila ng edad nito. She exuded this classic beauty in her. Iyong gandang hindi lumilipas. Tulad ng sinabi ni David, mabait at natural itong magiliw. Wala ring kaso rito nang ikwento niya ang tungkol sa buhay niya at ng pamilya niya sa Tondo.
The classy, old lady did not mind at all. Bihirang katangian iyon ng mga taong nakaririwasa sa buhay. Ang ikinababahala lang niya ay paanong sasagutin ang ilang kasinungalingang sinaulo pa niya.
"Pasensya na kayo, ma. Biglaan ho ang uwi ko. Hindi ho kasi ako makapaghintay na makita uli itong si Ysabela matapos naming magtagpo at magkagustuhan sa New York."
Tumingin sa kanya si Nora. "So, Ysabela. Since you mentioned you live in Tondo, how do you two met in New York?"
Itinigil ng dalaga ang pagsubo. Alanganing lumingon kay David saka tumikhim. Presence of mind, girl.
"N-nanalo ho kasi ako ng promo sa isang contest na sinalihan ko. Trip to New York ho ang premyo. Nagtagpo ho kami ni David sa restaurant na pinagtatrabahuhan niya nang ikalawang araw ng pamamasyal ko. Nagkapalagayang-loob kami hanggang sa loob ng isang linggo, nabuo ang relasyon namin." Nagawa niyang i-detalye ang bagay na iyon.
Bravo, Esang! Bravo!
"We had fun in New York. I thought we both complement each other. Marami kaming bagay na napagkakasunduan kaya naging mabilis ang lahat. Util we found ourselves falling for each other. Nang matapos ang bakasyon niya, sa Skype at Facebook na lang namin itinuloy ang communication namin. You know, to keep things together. Mahirap ho ang long-distance relationship." Mahabang paliwanag ng binata.
Poised na sumubo ng fish fillet ang matanda. "Well, hindi naman mahalaga kung matagal o maigsing panahon ang pundasyon ng relasyon n'yo. What matters most is the love you have for each other. I'm so happy for both of you. Nakikita kong mahal na mahal ninyo ang isa't isa." Naligayahang pahayag ng matanda.
"Maraming salamat ho." Nakangiting tugon ni Esang. Bahagya siyang umibot nang kunin ni David ang isang kamay niya at halikan iyon. Parang nagbara yata ang kapiraso ng fish fillet sa lalamunan niya sa ginawang iyon ng lalaki.
"I'm so lucky na nakilala ko si Ysabela. She really makes me happy. Right, love?" He glowered at her.
Bakit ganoon? Parang totoo sa pakiramdam ang pagkukunwari nilang lahat? Nangiming tumango ng pagsang-ayon ang dalaga.
"Oh, I see it in your eyes, hijo. Ngayon na lang ulit kita nakitang ngumingiti nang ganiyan katamis. Might it be because I'm hearing wedding bells?"
Kapwa sila naubo ni David. Alerto namang sinalinan niya ng tubig ang lalaki at hinagod-hagod ang likod nito.
"Don't you think it's too fast, mama? I and Ysabela are not headed out to that point yet. Ini-enjoy muna namin ang company ng isa't isa." Amused na sabi ng binata matapos makainom ng tubig.
Nabahiran ng lungkot ang mukha ng magandang ginang.
"I'm not getting any younger, son. Wala na ang papa mo. This house seems so empty ever since you've gone to New York. Ngayong masaya naman kayo nitong si Ysabela, gusto ko sanang lumagay na kayo sa tahimik as soon as possible. You know I've been toying the idea of having grand kids around. Right, Ysabela?"
Si Esang naman ang halos kamuntikan nang mabulunan sa ideyang iyon. Humihingi ng saklolo na tiningnan niya si David. Nakatitig na pala ito sa kanya, matamis ang mga ngiti.
Natutuwa ba itong nagigisa siya ng mama nito? O nag-a-assume siya ng mali dahil mukhang napaka-genuine ng ekspresyon ng mukha ni David? Sa ilang araw na nagkasama sila, ngayon lamang niya nakita ang pagka-genuine ng mga ngiti nito. Walang halong pagpapanggap.
Him fonding at her like this was something she did not prepare her heart for. Sumandaling nagsalubong ang mga mata nila, pansamantalang na-lock na tila ba walang ibang nakapaligid sa kanila.
Si David lang at siya.
Kapwa lamang silang nagbalik sa reyalidad nang tumikhim ang matanda. "Oh, love birds. Hindi maitatangging in-love kayo sa isa't isa. O siya, kung ayaw n'yo pa'ng pag-usapan ang pag-aasawa, tapusin na natin ang pagkain at gusto kong makausap pa kayo nang masinsinan. Especially this gorgeous lady here...Ysabela."
Nahihiyang binawi ni Esang ang mga mata sa pagkatulala kay David. Biglang naging awkward ang ambiance sa pagitan nila ng binata. Upang mawaglit sa isip ang epekto ng nangyari, ipinokus na lang niya ang atensyon sa pagkain. Saka lang talaga siya nakadama ng gutom matapos ang question and answer portion.
MAALINSANGAN ang gabing iyon kaya naisipan ni Esang ang mag-shower bago matulog. Hindi sapat ang aircon para pawiin ang pagkabanas na nadarama. Pakiwari niya ay nanggigitata din siya dulot ng mahabang byahe. Magkatabi ang silid na inokupahan nila ni David.
Pagkatapos ng kwentuhan nila sa ibaba kanina ay nauna nang pumanhik para magpahinga ang binata. Pagod marahil sa mahabang oras ng pagmamaneho. Matapos kunin sa travelling bag ang pantulog na isusuot, naghanda na ang dalaga para pumasok sa banyo.
"Nasaan ang banyo?" usal niya sa sarili. Palinga-linga siya sa silid. Nang makita ang nag-iisang pinto ay dumerecho siya roon. Maingat niyang binuksan ang seradura hanggang tumambad ang malaking banyo na mas malawak pa yata sa bahay nila sa Tondo. Maraming pasikot-sikot at para siyang maliligaw. May isa pang pinto siyang nakita sa loob.
Para saan iyon?
Nagkibit-balikat siya saka agad na tinungo ang malaking bath tub sa pinakadulo. Na-excite na isinampay niya ang mga undies sa tubo kung saan naka-hang ang shower curtain na nakatabing rito.
"Ay, ang bongga." Parang batang iwinasiwas niya ang kamay sa pag-agos ng tubig mula sa built in temperature control mechanism nito. Mataman siyang naghintay hanggang sa mapuno iyon.