"Πως ήταν η τελευταία μερα;" ρωτησα τον Matthew, ενώ ανεβαίναμε στο δωμάτιο μου.
Δεν με είχαν αφήσει να πάω σχολείο σήμερα. Αφου ήταν μόνο η τελευταία μερα και δεν θα κάναμε και μάθημα, δέχθηκα γιατί ήμουν πολύ κουρασμένη. Έτσι, μετά το σχολείο, ήρθε από το σπίτι να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί.
"Βαρετά. Τα αγόρια ανησύχησαν σκιουρακι. Έχεις γίνει μέλος της παρέας, παρόλο που δεν έχει περάσει ούτε μια εβδομάδα." Μου ανακάτεψε τα μαλλιά, κάνοντας τα χειρότερα από πριν.
Όσο κι αν είχα προσπαθήσει τα κάνω τουλάχιστον εμφανισιμα, εκείνα απλα συνέχιζαν να είναι ανυπακοα.
"Αλήθεια ανησυχησαν;" αγνοησα μια ενοχλητική τούφα, φριζαρισμενη που είχε πέσει μπροστά στα μάτια μου.
"Αχα. Και οι καθηγητές ανησυχούν. Οι γονείς σου τους μίλησαν. Αλλά να ξέρεις ότι κανένα παιδί από το σχολείο δεν θα το μάθει, αν εσύ δεν το θες." χαμογέλασε ελαφρά και το βλέμμα του έπεσε στο προσκέφαλο του κρεβατιού μου.
"Βλέπω ότι το έχεις μαζί σου." είπε και ακολούθησα το βλέμμα του.
Κοιτούσε το μαϊμουδακι που μου είχε φέρει, το οποίο ήταν 'καθισμένο' πάνω από το μαξιλάρι μου.
"Ναι...εμ κοιμηθηκα αγκαλιά μαζί του και σε ευχαριστώ πάρα πολυ που μου το έδωσες. Σημαίνει πολλά." Κοκκινισα ελαφρά.
"Ω σκιουρακι χαίρομαι που σου αρέσει. Θες να του βρούμε ονομα;" ρώτησε γελώντας πνιχτα και παίρνοντας τον στα χέρια του.
Το ότι θα καθόμουν στο κρεβάτι μου με τον επί 3 χρονιά κακοποιητη μου και ανάμεσα μας θα υπηρχε ένα λουτρινο μαιμουδακι, δεν το φανταζόμουν.
"Ναι οκαυ. Τι λες για Sprinkle;" πρότεινα.
"Ουυυυ ωραία, κάτσε να σκεφτούμε και αλλά και αποφασίζουμε μετα."
Μια μικρή υπενθύμιση σε περίπτωση που μπερδευτείτε, είμαστε 17 και όχι 7. Ευχαριστώ.
"Banana;" (Α/Ν: Bananas_with_pyjamas δεν αντεξα)
"Προτιμώ το sprinkle." αρνηθηκα και αρπαξα το μαϊμουδακι από τα χέρια του, αγκαλιάζοντας το.
"Μην είσαι τόσο επιθετική, γιατί θα το πάρω πίσω." απείλησε αστειευόμενος.
"Ναι ναι." του έβγαλα την γλώσσα.
"Ξέρεις...χαίρομαι τόσο που νιώθεις άνετα πλέον κοντά μου. Νομίζω ότι η πραγματική, διασκεδαστική Hazel που κρύβεις μέσα σου, δεν ειναι πλέον τόσο κρυμμένη."
"Εγω; Διασκεδαστική;" ρουθουνισα γελώντας.
Το ρουθουνισμα είναι πολύ θηλυκό ενταξει;
"Γιατί το αμφισβητείς βρε σκιουρακι; Εγώ σε συμπαθώ, αρα είσαι διασκεδαστική." μου πίεσε την μύτη, κάνοντας με να χαζογελασω.
"Θέλω το απόγευμα εμ...να βγω λιγάκι και αναρωτιόμουν, μιας και δεν έχω άλλες παρέες να βγούμε μαζί και με τα αγόρια, αν φυσικά θέλετε και εμ μπορείτε. Αν δεν θέλετε εμένα δεν θα με πει-" ξεκινησα να λέω αγχωμενα αλλά με διέκοψε.
"Και βέβαια θέλουμε σκιουρακι. Και τα παιδιά θα είναι πολύ ενθουσιασμένα. Θα στείλω ένα μήνυμα στον Leo, όσο εσυ μου φτιάχνεις ένα τοστ. Πεινάω." μουγκρισε την τελευταία λέξη.
Γέλασα και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Και εγω πεινάω τώρα που το σκέφτομαι.
Κατέβηκα στην κουζίνα και ετοίμασα δύο τοστ με διπλό τυρι. Κατσουφιασα όταν είδα ότι δεν είχαμε κάποιο αλλαντικο, αλλά νομίζω θα το ξεπεράσω.
"Τα εφερα." αναφωνησα καθώς μπηκα στο δωμάτιο.
Τον βρήκα να κοιτάει το μπλοκ ζωγραφικής μου.
Ωχ Όχι.
"Hazel ζωγραφίζεις; Αυτά είναι απλά υπέροχα. Γιατί δεν το ηξερα;" μου έδειξε μια σελίδα στο μπλοκ.
"Δεν είναι κάτι φοβερό..." ανασηκωσα τους ώμους μου και κάθισα στο τραπέζι.
"Και βέβαια είναι. Έχεις σκεφτεί ποτέ να πάρεις μέρος σε διαγωνισμό;"
"Όχι και ούτε πρόκειται." ειπα κοφτά και δαγκωσα μια μπουκιά από το τοστ μου.
"Ναι και πρόκειται. Ξέρω έναν διαγωνισμό. Είσαι τυχερή γιατί οι συμμετοχές κλείνουν τον Φεβρουάριο. Θα πάρεις μέρος και τελείωσε."
"Αποκλείεται. Δεν μπορώ να δείξω τα έργα μου μπροστά σε κόσμο. Δεν ειμαι καν καλή, το κάνω απλα στον ελεύθερο μου χρόνο." αρνηθηκα κατηγορηματικά.
"Hazel, είσαι τυφλή ή απλά θες να ακούς τα κομπλιμεντα; Έχεις ταλέντο και δεν Θα σε αφήσω να μην το αξιοποιήσεις πριν φύγεις." είπε φωναχτά κάνοντας με να πεταχτώ από την θέση μου.
"Δεν χρειάζεται να φωνάζεις." κοίταξα κάτω, χωρίς να τον αφήσω να δει τα βουρκωμένα μου μάτια.
Ο τρόπος που μου φώναξε μου θύμισε τον τρόπο που μου φώναζε όταν ήταν να μου κάνει κακο και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου από τα να κλάψει.
"Σκιουρακι χίλια συγγνώμη, δεν ήθελα να σου φωνάξω έτσι. Απλά δεν θέλω να χαραμίσεις τον εαυτό σου χωρίς να βλέπεις το ταλέντο σου. Θέλω να αξιοποιήσεις οσο μπορείς τα ταλέντα σου για να φύγεις ενθουσιασμένη." είπε μαλακά Αφού πρόσεξε την αλλαγή διάθεσης μου.
Ένιωσα το στρώμα του κρεβατιού να βυθίζεται δίπλα μου και δύο χέρια τυλιχθηκαν γύρω μου.
"Συγγνώμη σκιουρακι, δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω. Απλά θέλω να σε βοηθήσω." ψιθύρισε μαλακά στο αυτι μου τραβώντας με στην αγκαλιά του.
Για ένα άτομο με τόσο κρύα χέρια, σίγουρα είχε μια ζέστη καρδιά.
Τυλιξα και τα δικά μου χέρια γύρω από το στομάχι του και τον αγκάλιασα πίσω χαμογελώντας ελαφρά.
"Σε ευχαριστώ." ειπα σιγανά και κόλλησα πάνω του.
"Εισαι πολύ όμορφη." Τον άκουσα να λέει όμως δεν είμαι σίγουρη αν το φαντάστηκα ή αν όντως το είπε.
"Οριστε;"
"Τίποτα λέω, είσαι πολύ γλυκιά." απάντησε χαμογελώντας άβολα.
Χωρίς να πολυ σκέφτομαι τι κάνω, πλησίασα τα προσωπα μας και με μια κίνηση ένωσε τα χείλη μας.
Τα μάτια του γουρλωσαν μαζί με τα δικά μου και με κοίταξε έκπληκτος, όμως δεν απομακρύνθηκε.
Τι υποτίθεται ότι έπρεπε να κάνω; Τα χείλη του ήταν τόσο ζεστά στα δικά μου και για μια στιγμή στεκόμαστε ακίνητοι, απλα με τα χείλη μας ενωμένα.
Έδωσα το πρώτο μου φιλί στον Matthew; Χωρίς να το σκεφτω; Απλά τον φίλησα.
Ένιωσα τα χείλη του να κινούνται πάνω στα δικά μου και διστακτικά ακολούθησα τις κινήσεις του.
Με έσφιξε πιο πολύ στην αγκαλιά του και ρούφηξε ανάμεσα στα δόντια του το κάτω χείλος μου.
Θεε μου, εδινα το πρώτο μου φιλί. Στον Matthew. Και ήταν κάτι παραπάνω από υπέροχο.
Δεν υπήρχε γλώσσα, ευτυχώς για εμένα γιατί δεν ξέρω πως να το χειριστώ, απλα τα χείλη μας κουνιοντουσαν μεταξύ τους.
Ξαφνικά ένιωσα τα χείλη μου κρυα και εβγαλα ένα κλαψουρισμα από την έλλειψη επαφής.
Ο Matthew μου χαμογέλασε και με αγκάλιασε πάλι.
"Το πρώτο σου;" ρώτησε ψιθυριστά στο αυτι μου.
Πως το καταλαβε; Τόσο χάλια ήταν;
Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου προσπαθώντας να μην δείξω ότι με πείραξε η ερώτηση του.
"Είσαι σίγουρη ότι ήταν το πρώτο σου; Γιατί σίγουρα δεν φαινόταν." άφησε ένα πνιχτό γέλιο κάνοντας με και εμένα να γελάσω.
Το μετάνιωσα;
Σε καμία περίπτωση.
ΑΛΟΧΑΑΑΑ Η ΜΑΜΆ ΓΟΥΡΟΥΝΑ ΕΠΈΣΤΡΕΨΕ.
Σοοοοοο ΦΙΛΗΘΗΚΑΝ ΧΞΔΚΣΟΣΟΔΚΦΚΚ
Φ-Ι-Λ-Ι-Θ-Η-Κ-Α-Ν
ΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΙ Ο ΜΆΘΙΟΥ ΔΕΝ ΈΦΥΓΕ. ΚΑΙ ΑΥΤΉ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΆΝΙΩΣΕ.
Τα feels μουυυυ.
Κάνω fangirling για το βιβλίο μου εντάξει, είμαι τόσο εθισμένη σε αυτό που το βλέπω από άλλη οπτική πλευρά, λες και ξέρω γω ειμαι μια απλή αναγνώστρια.
What can I say? I'm special.
ΈΧΩ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΉ ΝΑ ΚΆΝΩ
*καθαρίζει λαιμο*
*ισιωνει πλάτη*
ΤΡΕΧΆΤΕ ΌΛΟΙ ΝΑ ΔΙΑΒΆΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ mjtamateur ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΜΕ ΤΗΝ Courteousspirit
Είναι η ιστορία tell us your love story στην οποία διηγήθηκα και εγώ το Όχι τόσο λοβ στόρι μου αλλά ένα ειλικρινές μάθημα προς όλους.
Θα ήθελα πολύ να το διαβάσετε για να πάρετε ένα μάθημα από την δικιά μου βλακεία και νομίζω ότι από τις πράξεις μου και τις καλές και τις κακές θα μπορέσετε να με καταλάβετε καλύτερα. Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς μπορεί να Μ κρίνετε και να κάνετε αρνητικά σχόλια αλλά το περιμένω γιατί μίλησα πολύ ειλικρινα και άνοιξα την καρδιά μου σε αυτό και όπως είπε και η έφη, δεν είπα μόνο αυτά που με συμφέρουν αλλά και αυτά που δεν με συμφέρουν.
Επίσης οποία από εσάς θέλει μπορεί να στείλει είτε στην mjtamateur είτε στην courteousspirit την δικιά της ιστορία. Ο σκοπός του βιβλίου, όπως κατάλαβα και όπως μου είπε η έφη, δεν ειναι να δείξει πως ο έρωτας είναι παντού και πως ο πρίγκιπας με το λευκό αλογο ΘΑ έρθει αλλά όπως θα δείτε και στις ιστορίες που ήδη έχουν ανέβει, ότι δεν έχουν όλα καλό τέλος και αυτό είναι φυσιολογικό.
Οπότε Ρίξτε μια ματιά και οποία θέλει να εκμυστηρευτει κάτι σε εκείνες μπορεί να το κάνει είτε ανώνυμα είτε όχι.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και κάτι άλλο.
ΑΚΟΛΟΥΘΉΣΤΕ ΜΕ ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌ ΜΟΥ ΙΝΣTΑ eimai.ena.kerasaki
Και στο ινστα για το γπ, internallyjudging
ΑΥΤΑ.
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?
Και το edit που έφτιαξα?
Ωραίο δεν είναι το σιπνειμ "mazel"
Μου θυμίζει το maze runner.
Οκαυ σκάω και σας ευχαριστώ που διαβάσατε όλες τις βλακείες που είχα να πω.
Εύχομαι να περνάτε καλά και ευελπιστώ (λολ) να ανεβάσω σύντομα.
Αντίο μικρά μου γουρουνάκια🐽🐽❤