Τρεβορ?Ρωτησα κοιτωντας πανω.Εκεινος μου εριξε ένα μικρο χαμογελο και με ελυσε, λες και ολα ηταν απολυτως φυσιολογικα.
-Πιαστε τον!Φωναξε ο Ροι.Ο άλλος αγγελος που στεκοταν στην πορτα ηρθε προς τον Τρεβορ
-Πισω σου!Φωναξα μιας και εβγαζε την αλυσιδα από τα ποδια μου.Ο αγγελος επεσε κατω λιγο πριν ο Τρεβορ τον κοιταξει.Ενα βελος ηταν καρφωμενο στην πλατη του.Κοιταξα στην άλλη ακρη του δωματιου για να βρω την Αλισον να ριχνει ένα ακομα αστροβελος σε έναν από του αγγελους που κρατουσαν τον Ασερ.Μολις ο Ασερ ελευθερωθηκε τα χερια του γεμισαν φλογες τις οποιες εριξε στον αλλον αγγελο.Ο Τρεβορ στο μεταξυ με βοηθησε να σηκωθω
-Βγες εξω.Μου ειπε επιτακτικα
-Μα…Αρχισα να λεω αλλα καποιος με διεκοψε
-Κανε ότι σου λεει!Φωναξε ο Ασερ ενώ αυτος και η Αλισον παλευαν με τον Ροι προσπαθωντας να τον πετυχουν με τα βελη.Θα σκοτωναν ένα Αρχαγγελο.Ο Τρεβορ μου ενευσε προς την πορτα.Ετρεξα προς τα κει αλλα μολις εφτασα πισωπατησα μιας και από το βαθος του διαδρομου ερχοντουσαν καπου στους 10 αγγελους προς το μερος μας
-Ερχονται κι αλλοι.Φωναξα και γυρισα να δω τι γινεται.Και πετυχα την στιγμη που ο Ασερ καρφωνε ένα αστροβελος στην καρδια του Ροι.Και τοτε προσεξα στην Αλισον.Τα υπεροχα λευκα φτερα της ειχαν αντικατασταθει από μαυρα.Εγω ο Τρεβρο,ο Ασερ και η Αλισον μαζευτικαμε στο κεντρο του δωματιου
-Τι κανουμε?Ρωτησε η Αλισον
-Τους σκοτωνουμε?Προτεινε ο Τρεβορ
-Δεν μπορουμε.Ηδη καναμε αρκετα.Ειπε ο Ασερ.Εννοουσε τους 4 αγγελους που ειχαν σκοτωσει και τον έναν Αρχαγγελο.Ο Τρεβορ εκανε μια γκριματσα
-Σπασε το παραθυρο.Ειπα στον Τρεβορ
-Γιατι?Με ρωτησε
-Απλα καντο!Ειπα και εκεινος πηγε στο παραθυρο.Τα χερια μου γεμισαν φωτια την οποια πεταξα στην πορτα του δωματιου λιγο πριν μπουνε οι αγγελοι μεσα
-Παμε.Ειπε η Αλίσον και ετσι ενας ενας βγηκαμε από το παραθυρο.
-Αου!Ειπα μολις βγηκαμε εξω
-Ο τελεια.Ειπε η Αλισον μολις προσεξε το κοψιμο στο ποδι μου.Τα ματια του Τρεβορ απεκτησαν αυτές τις γραμμες και κοκκινησαν.
-Είναι ενταξει.Ειπε και μας εκανε σημα να τον ακολουθησουμε
Ετσι τον ακολουθησαμε
-Θα μας ψαξουν.Ειπε η Αλισον καθως προχωραγαμε η μαλλον τρεχαμε στο δασος
-Το ξερω.Ειπε ο Ασερ.Λιγο πιο μπροστα μας φανηκε ένα αμαξι.Ο Τρεβορ αναοιξε την πορτα και μπηκαμε μεσα.
-Εισαι ενταξει?Με ρωτησε ο Μπραντον ο οποιος καθοταν στην θεση του οδηγου και αφου μου εδωσε μια γρηγορη αγκαλια πατησε το γκαζι στο τερμα.
-Οσο μπορει κανεις.Απαντησα και στραφηκα στον Τρεβορ
-Πως ηξερες?Ρωτησα
-Εγω του ειπα.Ειχες δικιο.Ο Ροι ηθελε νεκρο τον Ασερ από την αρχη.Απαντησε η Αλισον.Τουλαχιστον με ειχε πιστεψει. Δεν μπορουσα να φανταστω τι θα γιοταν αν δεν ειχε. Στραφηκα στον Τρεβορ.Το βλεμμα μας διασταυρωθηκε
-Σ ευχαριστω.Απαντησα
-Κανενα προβλημα.Ειπε και συνεχισε να κοιταει εξω.Ευτυχως το κοψιμο στο ποδι μου δεν ηταν μεγαλο ετσι δεν αποτελουσε μεγαλο προβλημα
-Τι ειπες στην θεια?Ρωτησα τον Μπραντον
-Ότι κοιμηθηκες στην Εβελιν.Ειπε και σταματησε.Κατεβηκαμε από το αμαξι και ανεβηκαμε στο σπιτι της Εβελιν.Μολις μπηκαμε αυτή και η Ειμι με αγκαλισαν
-Ευτυχως εισαι καλα.Ειπε ανακουφισμενη η Ειμι.
-Τι εγινε?Με ρωτησε η Εβελιν μολις με αφησαν
-Πιθανον εγω φταιω για αυτό.Ειπε η Αλισον.Τα κοριτσια με κοιταξαν μιας και προφανως τωρα μολις την ειδαν
-Είναι ενταξει.Τους ειπα
-Γκαμπι?Γυρισα και βρεθηκα στην αγκαλια του Τζαρεντ
-Εισαι ενταξει?Με ρωτησε
-Ναι.Ειπα και με αφησε.
Μετα από λιγο αφου τους ειπαμε τι εγινε καθησαμε ολοι μαζι στο σαλονι.Η τουλαχιστον οι μισοι.Ο Τρεβορ ηταν στο μπαλκονι.Η Αλισον μας ειπε ότι όταν ο Ροι της ειπε να κανει γυρους μην τυχον ερχοταν κανεις καταλαβε ότι ειχα δικιο σε αυτό που της ειχα πει.Οτι ο Ροι σκοπευε ειτε να σκοτωσει τον Ασερ ειτε να του κοψει τα φτερα.Ετσι βρηκε τον Τρεβορ και ζητησε την βοηθεια του
-Συγγνωμη παντως.Ειπε η Αλισον στον Ασερ
-Δεν πειραζει Αλ.Της ειπε εκεινος και ανακατεψε παιχνιδιαρικα τα μαλλια της.Ισως τωρα υπηρχε ελπιδα για τους δυο τους να τα βρουν.Ισως πλεον να ξεκαθαριζαν τα πραγματα μεταξυ τους.Και αυτό θα ηταν καλο και για τους δυο τους.Βεβαια δεν ηταν οι μονοι που επρεπε να ξεκαθαρισουν τα πραγματα μεταξυ τους.
-Μηπως θα ηταν καλυτερα να πηγαιναμε σπιτι?Η θεια είναι εκει.Μου ειπε ο Μπραντον
-Δωσμου 10 λεπτα.Του ειπα και βγηκα στο μπαλκονι.
Ο Τρεβορ ακουμπουσε στα καγκελα και κοιτουσε τον ουρανο
-Τρεβορ?Ρωτησα.Εκεινος γυρισε και με κοιταξε.Εκλεισα την μπαλκονοπορτα και πηγα κοντα του
-Εισαι καλα?Με ρωτησε
-Ναι.Χαρης εσενα.Ειπα εγω.Δεν απαντησε
-Γιατι το εκανες?Νομιζα ότι με μισουσες.Ειπε και μονος σου ότι με ηθελες νεκρη.Ειπα
-Ημουν νευριασμενος.Δεν το εννοουσα,ποτε δεν θα σε ηθελα νεκρη Γκαμπριελα.Μου ειπε ενώ συνεχισε να κοιταει τον ουρανο.Πηγα διπλα του εκεινος επιτελους με κοιταξε
-Σε ευχαριστω παντως Τρεβορ.Στο χρωσταω.Ειπα
-Δεν μου χρωστας τιποτα.Ειπε κοφτα
-Κοιτα σχετικα με εκεινη την φοτογραφια….Πραγματικα δεν ηθελα να γινει κατι με τον Ασερ οσο ημασταν μαζι….Αλλα…δεν μπορουσα.Και θα σου το ελεγα Τρεβορ.Ειχα αποφασισει να στο πω μετα το δειπνο αφου εφευγαν αλλα δεν προλαβα.Η Εβαντζελιν προφανως μας ειχε δει και δεν της αρεσε ιδιαιτερα.Η Αλισον ειπε ότι τοσο καιρο μας παρακολουθουσε ώστε να μας πιασουν οι αγγελοι.Του ειπα
-Αντεδρασα υπερβολικα.Αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι άλλο Γκαμπριελα.Εγινε αυτό που φοβομουν.Τον ερωτευτικες.Παρολο που ηθελε να σε σκοτωσει εσυ τον ερωτευτικες.Ειπε και γυρισε από την άλλη.Ενιωθα φριχτα.Δεν περιμενα να ενιωθε ετσι
-Με προδωσες Γκαμπι.Μετα από όλα αυτά με προδωσες.Σε αγαπησα και…Εκανες την καρδια μου χιλια κομματια.Καλυτερα να παιθανα όταν με ειχε παλουκωσει εκεινη την μερα η Αλισον στο δασος.Συνεχισε.
-Μην το λες αυτό Τρεβορ.Δεν θα μπορουσα χωρις εσενα.Οτι και να γινοταν δεν νομιζα ότι θα μπορουσα να ζησω χωρις εσενα.Του ειπα
-Κοφτο αυτό ενταξει?Εχεις τον Ασερ τωρα.Και δυστιχως βλεπω ποσο τον θες.Ποτε δεν ησουν πραγματικα ερωτευμενη μαζι μου Γκαμπι..Αυτο που ενιωθες για μενα…Σταματησε και περασε το χερι του μεσα από τα μαλλια του.
-Δεν ξερω τι ηταν αλλα δεν ησουν ερωτευμενη μαζι μου.Αλλα τωρα εισαι με τον Ασερ και αυτό φαινεται ξεκαθαρα.Ειπε.Ενιωθα ετοιμη να κλαψω.
-Συγγνωμη.Ειπα και πραγματικα τι άλλο να ελεγα?Ειχε δικιο σε ολα οσα ειπε. Ολα τα συναισθηματα μου για τον Ασερ..Δεν ειχα νιωσει ετσι για τον Τρεβορ
-Όταν η Εβαντζελιν με μεταμορφωσε νομιζα ότι αυτό ηταν το τελος της σχεσης μας.Γελασε ειρωνικα
-Ποσο λαθος εκανα.Ολοκληρωσε
-Δεν ηθελα ποτε να σε πληγωσω Τρεβορ.Ποτε.Του ειπα
-Το εκανες όμως.Μου ειπε
-Λυπαμαι.Ειπα.Ακουσαμε καποιον να ξεροβηχει και γυρισαμε προς την πορτα.Ο Μπραντον στεκοταν εκει
-Παμε?Ρωτησε
-Ναι.Απαντησα και κοιταξα τον Τρεβορ
-Θα τα πουμε καποια άλλη φορα?Ρωτησα.Πλησιασε τα καγκελα και με κοιταξε
-Ισως.Ειπε και πηδηξε κατω.Βλεφαρισα προσπαθωντας να μην κλαψω και πηγα στον Μπραντον.
Όταν φτασαμε σπιτι η θεια μου μας περιμενε
-Γεια.Ειπα μολις μπηκαμε και την αγκαλιασα
-Θα μπορουσες να μου πεις ότι θα κοιμοσουν στην Εβελιν ξερεις.Ανυσηχησα.Ειπε
-Σορρυ.Ειπα, χμογελωντας. Μονο να ηξερε...
-Δεν πειραζει.Μου ειπε
-Εγω παω για υπνο.Ειπα και ανεβηκα στο δωματιο.
Αφου εκανα ένα μπανιο ξαπλωσα και περιμενα τον Ασερ ο οποιος ηρθε μετα από λιγο.Με αγκαλιασε και καθησε διπλα μου
-Μου ελειψες.Ειπε
-Εγω νομιζα ότι ησουν νεκρος όταν δεν απανταγες.Ειπα καπως κατηγορηματικα.
-Ναι.Το αστροβελος εχει αρκετες παρενεργειες.Μου ειπε και ξαπλωσε τραβωντας με στην αγκαλια του
-Τα πραγματα θα χειροτερεψουν πολύ τωρα ετσι?Ρωτησα
-Πολύ.Τουλαχιστον η Αλ δεν είναι εχθρος πλεον.Μου ειπε.Εγω τον κοιταξα
-Χαιρεσαι τωρα?Εννοω που τα βρηκατε.Τον ρωτησα
-Ναι.Μου ειχε λειψει η μικρη αδερφουλα μου.Αλλα θα της παρει καιρο να αποδεχτει την σχεση μας παρολο που τωρα και αυτή είναι ένας εκπτοπτος αγγελος.Μου ειπε
-Δεν νομιζω.Οταν ημασταν εκει και προσπαθουσα να την πεισω να σε βγαλει εξω,φανηκε να συνηδειτοποιει καπως ότι σε αγαπαω.Του ειπα
-Επεμενες να με βγαλει εξω?Ρωτησε
-Εννοειται.Του ειπα και του χαμογελασα.
-Γι αυτό ζητησε βοηθεια από τον Τρεβορ.Ηξερε ότι δεν υπηρχε περιπτοση να εφευγα χωρις εσενα.Μου ειπε
-Μαλλον.Συμφωνησα.Καναμε μια παυση για λιγο
-Φοβηθηκες οσο ημασταν εκει?Ρωτησε.Εγω τον κοιταξα
-Ναι.Φοβηθηκα για το τι θα σου εκαναν.
-Και εγω.Αλλα ημαστε και οι 2 καλα τωρα.Και επετρεψε μου να κανω κατι που θελω να κανω από την ωρα που η Αλισον και ο Τρεβορ μας εβγαλαν από κει μεσα.Μου ειπε και με φιλησε.Ποσο μου ειχε λειψει να με φιλαει.Ηθελα να του πω για τον Τρεβορ αλλα όχι τωρα.Αρκετα ειχαμε μεσα σε 2 μερες..Αποτραβηχτηκε και γελασε
-Τι?Τον ρωτησα
-Θα προτεινα να κανουμε κατι αλλα εισαι κουρασμενη.Οποτε θα περιμενω μεχρι αυριο βραδυ.Ειπε.Εγω τον χτυπησα στον ομο
-Δεν ειμαι κουρασμενη.Και παρεπιπτοντως τωρα που η Αλισον δεν προκειται να ερθει στα ονειρα μου και να με σκοτωσει δεν υπαρχει λογος να κοιμασε εδώ.Ειπα χαμογελωντας
-Οκ τοτε κατσε να φυγω.Ειπε και εκανε να σηκωθει.Και φυσικα τον εσπρωξα πισω.Εκεινος με τραβηξε πανω του και με ξαναφιλησε.Μετα ξαπλωσα ακουμπωντας το κεφαλι μου στο στηθος του και εκεινος με αγκαλιασε.
-Ευτυχως που αυριο είναι σαββατο.Ειπα.Ο Ασερ γελασε σιγανα
-Καληνυχτα Αγγελε.Μου ειπε
-Καληνυχτα.Απαντησα και εκλεισα τα ματια μου.Μπορει να ειχαν γινει πολλα αλλα ειχα τον Ασερ διπλα μου και ηταν καλα.Και αυτό ηταν το μονο που με ενοιαζε την σιγκεκριμενη στιγμη.Πηγα οσο πιο κοντα του μπρορουσα και κοιμηθηκα.
Το επομενο πρωι ξυπνησα από την αισθηση των χειλιων του Ασερ στον λαιμο μου.Εγω χαμογελασα.
-Καλημερα Αγγελε.Μου ειπε.Ανοιξα τα ματια μου και τον κοιταξα.
-Καλημερα και σε εσενα.Απαντησα και περασα το χερι μου μεσα από τα μαλλια του τραβωντας τον κοντα μου.Ο Ασερ χαμογελασε με ένα στραβο χαμογελακι.
-Τι γινεται με αυτό?Ρωτησε και ενευσε προς το χερι μου στα μαλλια του
-Μου αρεσουν τα μαλλια σου.Του ειπα
-Και εμενα μου αρεσουν πολλα πανω σου αλλα δεν τα πιανω συνεχεια.Μονο όταν μου δινεται η ευκαιρια.Μου ειπε
-Ασερ!Θα σταματησεις ποτε με τα προστυχα υπονοουμενα?Τον ρωτησα
-ΑΦου σ’αρεσουν.Απαντησε
-Χα χα χα.Πολυ αστειο Ασερ.Ξεκαρδιστικο.Ειπα ειρωνικα.
-Σκασε.Μου ειπε.Ανασηκωθηκα και στηριχτηκα στον αγκωνα μου διπλα του
-Κανε με.Απαντησα.Ο Ασερ χαμογελασε με ένα αυταρεσκο χαμογελο λες και περιμενε αυτην μου την απαντηση.Ισως και να το εκανε
-Ευχαριστως.Μου ειπε και με τραβηξε αποτομα πανω του
-Ακομα μπορω να μιλησω.Του ειπα
-Τωρα όχι.Απαντησε και με φιλησε.Ποσο μου ειχε λειψει να με φιλαει.Μετα με αφησε
-Σε επεισα τωρα?Ρωτησε
-Αρκετα.Αλλα οσο και να μου αρεσει εδώ περα μαζι σου,πειναω.Του ειπα και κατεβηκα από πανω του
-Στο δασος σε μια ωρα?Ρωτησε
-Δεν είναι λιγο επικυνδινο μετα από όλα αυτά?Τον ρωτησα
-Και θα κλειστουμε μεσα στο σπιτι?Δεν προκειτα.Μου ειπε και σηκωθηκε
-Εσυ που θα πας τωρα?Τον ρωτησα
-Στην Αλισον.Πρεπει να δουμε τι μπορουμε να κανουμε.Και δεν νομιζω να εχει παρει ευχαριστα το ολο θεμα αλλαγης χρωματος στα φτερα της.Ειπε κανοντας μια γκριματσα. Α ναι, το ειχα σχεδον ξεχασει αυτο
-Οκ.Τα λεμε σε μια ωρα.Ειπα και αφου τον φιλησα βιαστικα κατεβηκα κατω.
Προφανως ο Μπραντον κοιμοταν ακομα.Η θεια μου από την άλλη εβλεπε τηλεοραση
-Καλημερα.Ειπα μολις κατεβηκα και πηγα στην κουζινα να μου ετοιμασω ένα σαντουιτς
-Καλημερα.Απαντησε.Μολις εφτιαξα το σαντουιτς πηγα και καθησα διπλα της
-Τι γινεται?Την ρωτησα
-Μια χαρα.Απαντησε
-Ξερεις…Ηθελα να σε ρωτησω.Ολα ενταξει με τον Τρεβορ?Εχω καιρο να τον δω εδώ.Μου ειπε.Οχ όχι.Και τωρα?Προφανως επρεπε να της πω ότι ειχα τελιωσει με τον Τρεβορ.Αλλα να της ελεγα για τον Ασερ?Με τιποτα.Δεν ηθελα να την μπλεξω πουθενα
-Εμ…Εμεις…Χωρισαμε.Ειπα.
-Οου.Τι εγινε?Και βασικα εσυ εισαι ενταξει?Ρωτησε
-Ναι ειμαι μια χαρα.Απαντησα
-Θες να μου μιλησεις?Ρωτησε.Επρεπε να βρω μια δικαιολογια
-Ειχαμε καποιες…Διαφωνιες.Τελικα δεν ταιριαζαμε τοσο οσο νομιζαμε.Ειπα
-Λυπαμαι.Ειπε
-Δεν παρχει λογος.Της ειπα με ενα χαμογελο
-Και εσυ εισαι σιγουρα καλα?Με ρωτησε ξανα
-Ναι.Και τωρα πρεπει να παω στο δασος.Ειπα και σηκωθηκα
-Γιατι στο δασος?Ρωτησε.Ουπς.ΦΓενεται ότι αυτό το ειχα πει δυνατα
-Τρεξιμο.Ειπα και ανεβηκα στο δωματιο μου πριν μπορεσει να με ρωτησει οτιδηποτε άλλο.
Όταν εφτασα στο δασος ο Ασερ με περιμενε.
-Γεια σου και παλι.Ειπα μολις πηγα κοντα του
-Γεια κ σε εσενα.Απαντησε.Σηκωθηκα στις μυτες των ποδιων μου και τον φιλησα.
-Λοιπον τι κανουμε τωρα?Με ρωτησε
-Κατι θα βρουμε.Έιπα
-Ασερ?Ρωτησε μια καινουργια φωνη.Γυρισαμε και ειδαμε την Εβαντζελιν να μας κοιταει εκπληκτη
-Εσυ.Ειπε ο Ασερ νευριασμενος και με εσπρωξε πισω του
-Πως…Εννοω..Πως ειστε ζωντανοι?Ρωτησε
-Επειδη δεν πετυχε το σχεδιο σου?Φωναξα νευριασμενη
-Ευτυχως που ειχες γυρισει πισω για μενα.Της ειπε ειρωνικα ο Ασερ.Η Εβαντζελιν τον καρφωσε με τα ματια της.
-Το εκανα.Ηρθα εδώ για σενα Ασερ.Του ειπε
-Για αυτό εστειλες του αγγελους σε μενα?Για να με σκοτωσουν?Της πεταξε νευριασμενος ο Ασερ
-Η Αλισον ειπε ότι δεν θα σου εκαναν τιποτα.Οτι θα σκοτωναν μονο την Γκαμπριελα.Του ειπε εκεινη
-Αυτό πιστευε η Αλισον.Ο Ροι της ελεγε ψεματα.Ειπε ο Ασερ
-Τους σκοτωσατε?Ρωτησε η Εβαντζελιν εκπληκτη
-Ναι.Και όχι χαρης εσενα.Της πεταξε ο Ασερ
-Ας…Δεν ηθελα ποτε να παθεις κατι εσυ το ξερεις αυτό.Του ειπε πιο ηρεμα.Κατι που με εξοργισε
-Εφευγες?Πεταχτηκα εγω
-Ενοχλω?Με ρωτησε.Εκανα ένα βημα πιο κοντα της
-Πολύ.Απαντηα
-Τοτε μενω.Μου ειπε η Εβαντζελιν καρφωνοντας το βλεμμα της πανω μου.
-Φυγε πριν αλλαξω γνωμη και σε σκοτωσω.Αρκετα εκανες.Της ειπε ο Ασερ.Εγω της χαμογελασα ειρωνικα
-Καντο.Εμπρος.Του ειπε η Εβαντζελιν και με μια αστραπιαια κινηση πηγε κοντα του.Ο Ασερ απλως την κοιταξε.Γιατι δν την σκοτωνε?Μπορουσε και το ξεραμε και οι τρεις μας.
-Φυγε Εβαντζελιν.Επανελαβε ψυχρα. Γιατι δεν την σκοτωνε επιτελους?
-Γιατι δεν το κανεις?Παραλιγο να καταληξει νεκρη εξαιτιας μου σωστα?Τον ρωτησε και ενευσε προς το μερος μου
-Δεν θα σε σκοτωσω.Αλλα αμα πας να την πειραξεις τελιωσες Εβαντζελιν.Της ειπε.Εκεινη του χαμογελασε γλυκα.
-Όπως το φανταστηκα.Ακομα νοιαζεσαι.Ειπε και εξαφανιστηκε.
Κοιταξα τον Ασερ, εκνευρισμενη. Μολις ειχε χασει την ευκαιρια να την ξεφορτοθουμε τι στο καλο ηταν αυτο τωρα?
-Γιατι δεν την σκοτωσες?Ρωτησα νευριασμενη.Μπορουσε η Εβαντζελιν να ειχε δικιο?Δηλαδη ο Ασερ να νοιαζοταν ακομα για αυτην?.Ο Ασερ πηρε μια βαθεια ανασα αλλα δεν απαντησε.
-Γιατι?Επεμεινα εγω
-Είναι….Απλα…Διστασε.
-Αστο.Ειπα και του γυρισα την πλατη.Ο Ασερ με επιασε από το χερι
-Μην θυμωνεις Αγγελε.Μου ειπε
-Και τι να κανω Ασερ?Μετα από όλα αυτά που εκανε και εσυ την αφηνεις.Του ειπα
-Θα μπορουσες να σκοτωσεις τον Τρεβορ?Οτιδηποτε και να εκανε?Δεν νομιζω.Πιστεψε με την μισω,πραγματικα την μισω.Αλλα καταλαβε με λιγο.Την αγαπουσα παλια.Δεν μπορω απλα να την σκοτωσω.Μου ειπε.Ενιωθα ετοιμη να εκραγω.
-Ασερ δεν καταλαβεις?Πραλιγο να πεθανουμε εξιατιας της!Ειπα θυμωμενη.Ο Ασερ αφησε το χερι του να πεσει και απλωσε τα φτερα του
-Όχι.Εσυ δεν καταλαβαινεις.Μου ειπε και πεταξε στον ουρανο.
_____________________________________________________________________________
Εκπληξη :P Κανεις δεν περιμενα συνεργασια Τρεβορ-Αλισον κ Μπραντον για την διασωση Ασερ- Γκαμπις σωστα? ;) Επλιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο!