Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

Κεφάλαιο 5

Όταν ξύπνησα έπλυνα το πρόσωπό μου και κατέβηκα για φαγητό. 
-Καλημέρα. Είπα. 
-Τι έγινε χθες; Με ρώτησε ο Μπράντον από το σαλόνι. Πριν του απαντήσω έβαλα ένα ποτήρι χυμό και κάθισα στον καναπέ δίπλα του. 
-Η Θεία; Τον ρώτησα. 
-Είπε ότι είχε κάτι δουλειές. Τώρα πες. Σε έφερε εδώ ο Άσερ; Γιατί; Νόμιζα ότι δεν μιλάγατε. Είπε. 
-Δεν μιλάγαμε αλλά να….ο Τρέβορ με χώρισε κατά κάποιον τόπο. Και ήμουν χάλια. Ο Άσερ και εγώ… μιλήσαμε και μου έκανε παρέα… και… και μετά με έφερε σπίτι. Αυτό είναι όλο. Του εξήγησα. 
-Γιατί σε χώρισε; Με ρώτησε ο Μπράντον. 
-Είπε να μείνουμε λίγο χωριστά γιαί χρειαζόταν χρόνο. Δεν μου εξήγησε παραπάνω. 
-Και… πώς…πώς είσαι; Με ρώτησε. 
-Χάλια.
-Έλα εδώ μωρέ. Είπε και με τράβηξε στην αγκαλιά του. Μείναμε έτσι για λίγο. Ο Μπράντον μπορούσε να γίνει πολύ τρυφερός μεγάλος αδερφός αν ήθελε. Όπως τώρα. -Θα έρθουν τα παιδά σε λίγο. Ανησύχησαν. Μου είπε. 
-Α. Εσείς πώς περάσατε; Τον ρώτησα. 
-Καλά. Χορέψαμε, ήπιαμε ποτά τα σχετικά. Μου απάντησε. Τότε χτύπησε το κουδούνι. Ο Μπράντον σηκώθηκε και άνοιξε. 
-Καλημέρα. Είπαν ο Τζάρεντ η Έιμι και η Έβελιν καθώς μπήκαν μέσα. 
-Τι έγινε με εσένα; Μου είπε ο Τζάρεντ και ήρθε και κάθισε δίπλα μου. 
-Ξέρεις πόσο ανησυχήσαμε; Με ρώτησε η Έιμι καθώς κάθισε και εκείνη στον καναπέ. 
-Μπορούσες να μας πεις ότι θα έφευγες! Φάγαμε τον κόσμο να σε βρούμε μέχρι να δούμε το μήνυμα. Είπε η Έβελιν και καθισε και αυτή δίπλα μου. 
-Παιδιά! Μην την πρίζεται. Δεν είναι καλά. Τους φώναξε ο Μπράντον. 
-Τι έγινε; Με ρώτησε ο Τζάρεντ.
-Χώρισα με τον Τρέβορ. Είπα προσπαθώντας να μην κλάψω στην ανάμνηση της συζήτησης μας. 
-Τι; Είπε ο Τζάρεντ.
-Γιατί; Με ρώτησε η Έβελιν. 
-Είπε ότι χρειαζόταν χρόνο μόνος του. Απάντησα. 
-Τι βλακείες. Είπε η Έιμι. 
-Και εσύ πώς είσαι τώρα; Με ρώτησε η Έβελιν. 
-Χάλια. Εννοώ δεν καταλαβαίνω τι εννοεί. Χρόνο από τι; Ποτέ μου δεν τον πίεσα. Τους είπα. 
-Ναι η αλήθεια ότι εγώ το καταλαβαίνω. Δεν μου είχε πει τίποτα αρνητικό για την σχέση σας. Είπε ο Τζάρεντ. 
-Το ξέρω. Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω. Χρόνο από τι; Τους είπα. 
-Πάντως ότι και να λέει σε αγαπάει Γκάμπι. Το ξέρεις αυτό έτσι; Με ρώτησε η Έβελιν.
-Ναι, δεν αμφιβάλω ότι με αγαπάει αλλά. Είπα αλλά άφησα την πρόταση μετέωρη. 
-Κοίτα εγώ σου λέω μην στεναχωριέσαι θα τα βρείτε. Μου είπε η Έιμι. 
-Ναι απλά δώσε του αυτό που ζητάει χρόνο. Και εγώ θα προσπαθήσω να μάθω περισσότερες λεπτομέρειες. Μου υποσχέθηκε ο Τζάρεντ. 
-Οκ αλλά αλλάζουμε θέμα; Ειλικρινά όσο πιο πολύ το σκέφτομαι τόσο πιο χάλια γίνομαι. Τους είπα. 
-Δίκιο έχει. Είπε η Έβελιν. 
-Κάτι είπες για τον Άσερ. Ότι σε έφερε αυτός σπίτι. Πώς και έτσι; Με ρώτησε η Έιμι. Έτσι τους είπα όσα είχα πει πριν λίγο στον Μπράντον. 
-Μα νόμιζα ότι δεν ήθελε να έχετε καμία σχέση. Μου είπε η Έβελιν. 
-Ναι είναι περίπλοκο. Της είπα. 
-Και τι άλλο έγινε; Με ρώτησε η Έιμι. -Μου έφτιαξε κάπως το κέφι. Καθίσαμε και μιλήσαμε και μετά χορέψαμε. Τους είπα. 
-Ε????????? Είπαν όλοι ταυτόχρονα. 
-Αυτό γιατί δεν μου το είπες!? Πραπονέθηκε ο Μπράντον. 
-Αυτός έκανε την κίνηση; Με ρώτησε η Έιμι.
-Μισό μισό. Λοιπόν εμείς πάμε πάνω. Είναι ώρα για γυναικεία συζήτηση. Είπε η Έβελιν και σηκώθηκε. 
-Θεέ μου. Είπε ο Τζάρεντ. 
-Πάμε! Μου είπε η Έιμι και με τράβηξε να σηκωθώ. Έτσι πήγαμε στο δωμάτιο μου και κάτσαμε στο κρεβάτι μου. 
-Ακούμε. Είπε η Έβελιν. 
-Σηκώθηκε και με τράβηξε και αρχίσαμε να χορεύουμε στο προαύλιο. Τους είπα. 
-Και; Είπαν ταυτόχρονα. 
-Προσπαθούσε να μου φτιάξει το κέφι. Και μου είπε ότι δεν μου πάει να κλαίω και ότι είμαι πιο όμορφη όταν χαμογελάω. Τους είπα. 
-Αυτό ήταν κοπλιμέντο! Είπε χαρούμενα η Έιμι. 
-Και μετά και μετά; Ρώτησε η Έβελιν. 
-Τίποτα απλά καθίσαμε και επειδή κρύωνα μου έδωσε το σακάκι του και μετά μεέφερε εδώ. Τους εξήγησα. 
-Πω! Λες να σε γουστάρει; Ρώτησε η Έιμι. 
-Προφανώς! Είπε η Έβελιν. 
-Παιδιά! Το ότι ‘’κρατάμε απόσταση με τον Τρέβορ’’ δεν σημαίνει ότι πρέπει να βρω αντικαταστάτη. Τους είπα. 
-Σωστό. Αλλά αν δεν τα βρείτε τότε μπορείς να τα φτιάξεις με τον Άσερ! Είπε η Έιμι. 
-Έιμι! Της είπα. 
-Καλά απλά λέω. Είπε εκείνη. 
-Και εσένα σου άρεσε που κάνατε παρέα; Με ρώτησε η Έβελιν. 
-Πρώτον. Με τον Τρέβορ θα τα βρύμε ελπίζω δηλαδή και δεύτερον όχι δεν μου αρέσει ο Άσερ! Τους είπα. 
-Και για να ήταν μαζί σου… αυτό σημαίνει ότι… άρχισε να λέει η Έιμι.
-Παράτησε την ηλίθια την Μπρίτνεη για σένα! Ολοκλήρωσε η Έβελιν χαρούμενα. 
-Ναι και αν το μάθει θα με κράξει! Είπα εγώ. 
-Ε καλά μωρέ σιγά. Είπε η Έιμι. Η υπόλοιπη μέρα της κυριακής πέρασε πολύ γρήγορα. Η θεία μου δεν είχε ιδέα τι έγινε και δεν ήθελα να της πω. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Τα παιδιά έφυγαν το μεσημεράκι και η υπόλοιπη μέρα κύλησε βαρετά. Την Δευτέρα το πρωί αφού ετοιμάστηκα, και φάγαμε μαζί πρωινό εγώ και ο Μπράντ πήγαμε στο σχολείο. 
-Καλημέρα. Είπαμε στα παιδιά μόλις πήγαμε. 
-Έχει έρθει; Ρώτησα.

-Όχι. Απάντησε η Έβελιν. 
-Βασικά δεν πρόκειται να έρθει. Ήταν Δευτέρα πάλι. Και όπως κάθε σχολική μέρα ήταν δύσκολο να σηκωθώ αλλά τελικά τα κατάφερα. Αφού φάγαμε πρωινό και όλα τα σχετικά, ετοιμάστηκα και πήγα σχολείο. Όταν έφτασα εκεί στο πάρκινγκ δεν υπήρχε το αμάξι του Τρέβορ. Τι στο καλό, πάλι έλειπε; Εννοώ ναι η σχέση μας ήταν λίγο στα χάλια της αλλά να λείπει για αυτό; Βέβαια ίσως έκανα λάθος. Ίσως είχε έρθει και απλά εγώ δεν είχα προσέξει το αμάξι του. Ίσως. Όταν πάρκαρα συναντήθηκα με τα κορίτσια και πήγαμε όλες μαζί προς την τάξη μας. 
-Έχετε δει τον Τρέβορ; Τις ρώτησα. 
-Εγώ όχι. Είπε η Έβελιν. 
-Ούτε εγώ. Είπε με την σειρά της η Έιμι. 
-Ω τέλεια! Τώρα τι; Ούτε να με βλέπει δεν θέλει; Παραπονέθηκα. -Χαλάρωσε αφού θα τα βρείτε και το ξέρεις! Μου είπε η Έιμι. Όταν φτάσαμε στην αίθουσα η καθηγήτρια μας ήταν ήδη μέσα. Αφού καθίσαμε και ήρθαν και οι υπόλοιποι συμπεριλαμβανόμενου και του Τρέβορ ο οποίος όταν με είδε ψιθύρισε ένα σιγανό γεια και μετά πήγε και κάθισε στην άλλη άκρη της αίθουσας. -Μπρίτνεη έχετε προπόνηση μετά σωστά; Ρώτησε η καθηγήτρια μας την Μπρίτνεη. 
-Ναι γιατί ρωτάτε; Την ρώτησε η Μπρίτνεη. 
-Γιατί έχετε να γράψετε τεστ. Της απάντησε. 
-Τι; Είπαμε όλοι μαζί ταυτόχρονα. 
-Αλλά... όποιος\όποιοα τελειώνει είναι ελεύθερος να πηγαίνει στο γυμναστήριο για προπόνηση ή όπου αλλού θέλει μέχρι το διάλειμμα. Μας ανακοίνωσε και όλοι ταυτόχρονα βγάλαμε έναν αναστεναγμό αγανάκτησης. Αφού μας μοίρασε τα χαρτιά αρχίσαμε να γράφουμε. Τεστ αρχαίων. Το χειρότερο μου. Στην δεύτερη εβδομάδα έλεος δηλαδή! Μετά από λίγη ώρα η Μπρίτνεη πήγε και παρέδωσε το γραπτό της και βγήκε από την αίθουσα. Και φυσικά η Χέιλη την ακολούθησε. Εγώ από την άλλη είχα τελειώσει αλλά αν πήγαινα τώρα θα ήμουν με την Χέιλη και την Μπρίτνεη. Αλλά βαριόμουν να κάτσω κι αλλό εκεί μέσα. Έτσι σηκώθηκα έδωσα το γραπτό μου και πήγα στο γυμναστήριο. 
-Τελείωσε καμιά άλλη; Με ρώτησε ψυχρά η Μπρίτνεη μόλις μπήκα. -Όχι από ‘τι βλέπεις. Της απάντησα. 
-Δεν πειράζει τουλάχιστον ήμαστε τρεις μπορούμε να δοκιμάσουμε το σήκωμα. Ανακοίνωσε η Μπρίτνεη. 
-Ας σηκώσουμε την Γκάμπι μια φορά τι λες; Είπε η Χέιλη στην Μπρίτνεη χαμογελώντας της. Γκάμπι; Η Χέιλη εμένα; Κάτι σκαρώνανε αυτές οι δύο σίγουρα. -Ναι γιατί όχι; Έλα Γκαμπριέλα. Μου είπε η Μπρίτνεη. Εγώ με λίγο δισταγμό πήγα κοντά τους. Και οι δύο τους κάνανε χούφτα τα χέρια τους ώστε να ανέβω. 
-Έλα στηρίξου πάνω μας μην φοβάσε. Μου είπε η Μπρίτνεη. Δεν τη εμπιστευόμουν αυτό ήταν σίγουρο. Αλλά στο κάτω κάτω τι μπορούσε να κάνει; Έτσι στηρίχτηκα στον ώμο της και πάτησα με το πόδι μου πρώτα στην χούφτα της Χέιλη και μετά της Μπριτνεη. Εκείνες με σήκωσαν ψηλά και με κράτησαν. Για λίγα δευτερόλεπτα. Μετά το επόμενο πράγμα που ένιωσα ήταν ένας οξύς πόνος στον αστράγαλο μου. -Αου! Φώναξα και αγκάλιασα το πονεμένο μου και ελπίζω όχι σπασμένο αστράγαλο μου. 
-Ουπς! Συγνώμη είσαι καλά; Ρώτησε ειρωνικά η Μπρίτνευ μέσα από τα χαχανητά της. 
-Βλέπεις; Αυτά παθαίνει όποιος τα βάζει μαζί της! Είπε η Χέιλη. 
-Η αυτά παθαίνει όποια σκύλα μου κλέβει το αγόρι μέσα από τα χέρια. Μου είπε η Μπρίτνεη. Δεν έπρεπε να τις είχα εμπιστευτεί ήξερα ότι κάτι σκάρωναν και σαν ηλίθια έπεσα στην παγίδα τους. 
-Τι στο καλό κάνατε; Άκουσα κάποιον να λέει. Μετά είδα τον Άσερ από πάνω μου. 
-Είσαι καλά; Με ρώτησε. 
-Όχι και τόσο... Είπα εγώ ενώ κρατούσα τον αστράγαλο μου. 
-Άσερ εμείς δεν.... άρχισε να του εξηγεί η Μπρίτνεη. 
-Τίποτα. Μην μου εξηγείς τίποτα. Εσείς την ρίξατε. Επίτηδες. Τους είπε. Μετά γύρισε και με κοίταξε με τα σμαραγδένια μάτια του. 
-Μπορείς να περπατήσεις; Με ρώτησε. 
-Δεν νομίζω. Του είπα. Μετά έσκυψε προς το μέρος μου και με σήκωσε στην αγκάλια του. Η Μπρίτνεη και η Χέιλη είχαν μείνει να κοιτάνε με ένα σοκαρισμένο βλέμμα. Ο Άσερ με έβγαλε από το γυμναστήριο και πήγαμε στο προαύλιο και αφού ήταν ώρα μαθήματος κανονικά ήμασταν μόνοι μας. Κατά ένα παράξενο τρόπο ένιωθα ασφαλής στην αγκαλιά του. Εκείνος με ακούμπησε στο παγκάκι. 
-Σε πονάει πολύ; Με ρώτησε πιάνοντας μου τον αστράγαλο και μόλις το έκανε το γνωστό πλέον ηλεκτρικό ρεύμα μας διαπέρασε. Ακούμπησε και το άλλο χέρι στον αστράγαλο μου και έκλεισε τα μάτια. 
-Τι κάνεις; Τον ρώτησε γελώντας. Εκείνος τράβηξε τα χέρια του και με κοίταξε. 
-Δοκίμασε να σηκωθείς. Μου είπε και σηκώθηκε δίνοντας μου το χέρι του. 
-Για να πέσω; Τον ρώτησα ειρωνικά. 
-Δεν με εμπιστεύεσαι; Με ρώτησε. 
-Ναι. Είπα και του έδωσα το χέρι μου. Σηκώθηκα και πάτησα όσο πιο ελαφρά μπορούσα με τον πονεμένο μου αστράγαλο. Περίμενα να πονέσω ή κάτι τέτοιο μόνο που ποτέ δεν πόνεσα. 
-Στο είπα. Μου είπε.
-Εσύ το έκανες αυτό; Τον ρώτησα. 
-Δεν έχει σημασία. Μου είπε. 
-Έχει για μένα. Του φώναξα χωρίς να το θέλω. 
-Ωραία εγώ το έκανα. Ευχαριστημένη; Μου είπε εκείνος. -Ευχαριστώ. Ψιθύρισα. Αλλά πωώς; 
-Μην παιδεύεσαι άδικα γιατί δεν πρόκειται να σου πω. Απάντησε και άρχισε να απομακρύνετε. 
-Άσερ! Του φώναξα. Εκείνος δεν γύρισε καν. 
-Μην φεύγεις! Του είπα και πήγα κοντά του. Εκείνος γύρισε και με κοίταξε. 
-Κοίτα είσαι καλά τώρα και ναι εγώ το έκανα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σου πω το πώς το έκανα εντάξει Γκαμπριέλα; Μου είπε κοιτώντας με.
-Μα- Είπα εγώ αλλά με διέκοψε
-Γκαμπριέλα απλά ξέχνα το εντάξει; 
-Δεν είναι και εύκολο! Είχα σπάσει τον αστράγαλο μου και εσύ απλά τον άγγιξες και τώρα δεν με πονάει καν! Και όλο αυτό με ένα απλό άγγιγμα σου! Του είπα προσπαθώντας να κρατήσω την φωνή μου χαμηλά. 
-Προτιμούσες να μην σου πω ότι το έκανα εγώ και να αναρωτιέσαι; Μου είπε. 
-Όχι αλλά. 
-Τότε ξέχνα το Γκαμπριέλα. Μου είπε και έφυγε. Είχα μείνει να κοιτάω προς την κατεύθυνση του.